Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2001-12-15 do 2013-07-03
Wersja archiwalna od 2001-12-15 do 2013-07-03
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
z dnia 15 listopada 2001 r.
w sprawie przeprowadzania badań opryskiwaczy
Na podstawie art. 36 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 751 i Nr 101, poz. 1178 oraz z 2001 r. Nr 22, poz. 248 i Nr 76, poz. 811) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Kwalifikacje wymagane od osób przeprowadzających badania opryskiwaczy] Jednostka organizacyjna upoważniona do przeprowadzania badań opryskiwaczy i potwierdzania wymaganej sprawności technicznej opryskiwaczy, zwana dalej „jednostką”, zapewnia przeprowadzanie badań opryskiwaczy przez osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie badań opryskiwaczy prowadzone przez jednostki wymienione w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§ 2.[Wyposażenie techniczne i sprzęt diagnostyczny służący do przeprowadzania badań opryskiwaczy] Jednostka zapewnia wyposażenie techniczne i sprzęt diagnostyczny do przeprowadzania badań opryskiwaczy, określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
§ 3.[Pomieszczenia, w których przeprowadza się badania opryskiwaczy] 1. Jednostka przeprowadza badania opryskiwaczy w pomieszczeniach, w których możliwe będzie wykorzystywanie wyposażenia technicznego i sprzętu diagnostycznego, o których mowa w § 2.
2. Dopuszcza się przeprowadzanie badań opryskiwaczy przy dodatniej temperaturze powietrza, w miejscach zadaszonych i osłoniętych od wpływu wiatru.
§ 4.[Badanie opryskiwaczy] 1. Badanie opryskiwaczy polega na ocenie ich sprawności technicznej.
2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje badanie ogólne oraz badanie stanu technicznego następujących urządzeń opryskiwacza:
1) pompy,
2) mieszadła,
3) zbiornika,
4) urządzeń pomiarowo-sterujących,
5) układu cieczowego,
6) filtrów,
7) belki polowej,
8) rozpylaczy,
9) wentylatora.
3. Zakres badań opryskiwaczy stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 5.[Dostarczenie opryskiwacza podlegającego badaniu] 1. Opryskiwacz podlegający badaniu do jednostki dostarcza jego posiadacz.
2. Opryskiwacz dostarczony do badania powinien być umyty z zewnątrz i wewnątrz, wyposażony w osłony zabezpieczające wirujące elementy, a jego zbiornik wypełniony w 2/3 czystą wodą, która po zakończeniu badania jest wlewana z powrotem do zbiornika opryskiwacza.
3. Dopuszcza się przeprowadzanie badań opryskiwaczy w gospodarstwie posiadacza opryskiwacza, przy zachowaniu warunków umożliwiających wykonanie badania.
§ 6.[Protokół kontroli] Wyniki badania opryskiwacza dokumentuje się w protokole kontroli, który zawiera:
1) imię, nazwisko i adres posiadacza opryskiwacza,
2) numer upoważnienia jednostki,
3) numer znaku kontrolnego,
4) określenie typu i rodzaju opryskiwacza,
5) numer fabryczny, nazwę producenta, rok produkcji opryskiwacza,
6) datę ostatniego badania opryskiwacza,
7) wyszczególnienie urządzeń podlegających badaniu,
8) rodzaj wyposażenia opryskiwacza,
9) wynik badań,
10) podpis osoby przeprowadzającej badanie.
§ 7.[Zaświadczenie potwierdzające sprawność techniczną opryskiwacza] Posiadaczowi opryskiwacza sprawnego technicznie wydaje się zaświadczenie potwierdzające sprawność techniczną opryskiwacza, które zawiera:
1) imię, nazwisko i adres posiadacza opryskiwacza,
2) numer znaku kontrolnego,
3) typ, nazwę producenta, rok produkcji opryskiwacza,
4) numer protokołu kontroli,
5) datę przeprowadzonego badania opryskiwacza,
6) termin następnego badania.
§ 8.[Znak kontrolny] Opryskiwacz sprawny technicznie jednostka oznacza znakiem kontrolnym, który zawiera:
1) rok przeprowadzenia badania,
2) numer znaku kontrolnego,
3) nazwę „Inspekcja Ochrony Roślin” oraz napis „opryskiwacz dopuszczony do użytku”.
§ 9.[Rejestr przebadanych opryskiwaczy] Jednostka prowadzi rejestr przebadanych opryskiwaczy, który zawiera:
1) imię, nazwisko i adres posiadacza opryskiwacza,
2) typ, nazwę producenta, rok produkcji opryskiwacza,
3) numer protokołu kontroli i zaświadczenia potwierdzającego sprawność techniczną opryskiwacza,
4) datę przeprowadzonego badania opryskiwacza,
5) wynik badań,
6) podpis osoby przeprowadzającej badanie.
§ 10.[Ustalanie odpłatności za badania opryskiwaczy] Przy ustalaniu odpłatności za badania opryskiwaczy jednostka uwzględnia w odniesieniu do:
1) badania ogólnego:
a) koszty poniesione przez nią na wynagrodzenia osób przeprowadzających badania opryskiwaczy,
b) zysk, który nie może wynosić więcej niż 20% kosztów, o których mowa w lit. a),
2) badania poszczególnych urządzeń opryskiwacza:
a) koszty poniesione przez nią na wynagrodzenia osób przeprowadzających badania opryskiwaczy,
b) koszty amortyzacji urządzeń pomiarowych służących do badania opryskiwaczy,
c) koszty amortyzacji pomieszczeń, w których wykonuje się badania opryskiwaczy,
d) zysk, który nie może wynosić więcej niż 20% kosztów, o których mowa w lit. a)–c),
3) dokumentacji dotyczącej badań:
a) koszty poniesione przez nią na wynagrodzenia osób prowadzących dokumentację,
b) koszt materiałów biurowych niezbędnych do sporządzenia dokumentacji,
c) koszt wydrukowania znaku kontrolnego,
d) zysk, który nie może wynosić więcej niż 20% kosztów, o których mowa w lit. a)–c).
§ 11.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi: J. Kalinowski
Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 15 listopada 2001 r. (poz. 1544)
Załącznik nr 1
JEDNOSTKI ORGANIZACYJNE UPOWAŻNIONE DO PRZEPROWADZANIA SZKOLEŃ W ZAKRESIE BADAŃ OPRYSKIWACZY l POTWIERDZANIA WYMAGANEJ ICH SPRAWNOŚCI TECHNICZNEJ:
1) Centrum Badawczo-Szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin przy Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach,
2) Centrum Szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin przy Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie,
3) Centrum Szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin przy Zespole Szkół Mechanizacji Rolnictwa w Radomiu,
4) Centrum Szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin przy Małopolskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Krakowie,
5) Centrum Szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin przy Regionalnym Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich w Przysieku,
6) Centrum Szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin przy Akademii Rolniczej we Wrocławiu,
7) Centrum Szkoleniowe Techniki Ochrony Roślin przy Wielkopolskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Poznaniu.
Załącznik nr 2
WYPOSAŻENIE TECHNICZNE l SPRZĘT DIAGNOSTYCZNY DO PRZEPROWADZANIA BADAŃ OPRYSKIWACZY
1. Wyposażenie techniczne i sprzęt diagnostyczny do przeprowadzania badań opryskiwaczy polowych:
1) urządzenie do dystrybucji cieczy roboczej w opryskiwaczu w postaci:
a) stołu rowkowego o szerokości 3000 mm (nie dotyczy stołów rowkowych z odczytem automatycznym) umożliwiającego pomiar rozdziału nierównomierności poprzecznej cieczy dla całej belki polowej, o długości profilu probierczego co najmniej 500 mm i szerokości rowka co najmniej 50 mm.
Naczynia zbierające ciecz z poszczególnych rowków mają zaznaczone trzy linie:
– górną – oznaczającą granicę dopuszczalnego odchylenia od średniej (+15%),
– środkową – oznaczającą pojemność dla optymalnego natężenia wypływu cieczy z rozpylaczy (średnia wartość pomiaru),
– dolną – oznaczającą granicę dopuszczalnego odchylenia od średniej (-15%), lub
b) urządzenia do pomiaru natężenia wypływu cieczy z rozpylaczy umożliwiającego dokonanie pomiaru z każdego rozpylacza zamontowanego na belce polowej przy swobodnym wypływie cieczy; odczyt wyniku powinien następować z przyrządu pomiarowego; jeżeli posiada on menzury do zbierania cieczy podczas badania, to powinny one mieć pojemność co najmniej 2000 ml, z podziałką co 20 ml,
2) zbiornik do zbierania wody w czasie badania,
3) podjazd pod koła ciągnika (opryskiwacza zaczepianego) – przy stosowaniu elektronicznych stołów rowkowych,
4) cylindry miarowe – 5 sztuk o pojemności do 2000 ml, z podziałką co 20 ml,
5) oprzyrządowanie do kontroli manometrów (np. prasa kontrolna), w którym średnica manometru wzorcowego wynosi 100 mm, z następującym zakresem pomiarowym:
Zakres ciśnienia (bar) | Maksymalna podziałka skali (bar) | Dokładność odczytu (bar) | Zalecana klasa dokładności | Wartość końcowa skali manometru (bar) |
0–6 | 0,1 | 0,1 | 1,6 | 6 |
6–16 | 0,2 | 0,25 | 1,6 | 16 |
>16 | 1,0 | 1,0 | 2,5 | 40 |
6) taśma pomiarowa, stoper, kalkulator, numeratory do wybijania numerów na ramie opryskiwacza, manometr do badania ciśnienia powietrza,
7) zestaw ochrony osobistej.
2. Wyposażenie techniczne i sprzęt diagnostyczny do badań opryskiwaczy sadowniczych:
1) urządzenie do pomiaru natężenia wypływu cieczy z pojedynczych rozpylaczy, umożliwiające jednoczesny pomiar wypływu cieczy dla całej sekcji opryskowej (dla opryskiwaczy sadowniczych min. 12 rozpylaczy, z tym że dla opryskiwaczy chmielarskich min. 20 rozpylaczy),
2) oprzyrządowanie do kontroli manometrów (np. prasa kontrolna), w którym średnica manometru wzorcowego (legalizowanego) wynosi 100 mm z następującym zakresem pomiarowym:
Zakres ciśnienia (bar) | Maksymalna podziałka skali (bar) | Dokładność odczytu (bar) | Zalecana klasa dokładności | Wartość końcowa skali manometru (bar) |
0–6 | 0,1 | 0,1 | 1,6 | 6 |
6–16 | 0,2 | 0,25 | 1,6 | 16 |
>16 | 1,0 | 1,0 | 2,5 | 40 |
3) taśma pomiarowa, stoper, kalkulator, numeratory do wybijania numerów na ramie opryskiwacza, manometr do badania ciśnienia powietrza,
4) zestaw ochrony osobistej.
Załącznik nr 3
ZAKRES BADAŃ OPRYSKIWACZY
1. Badanie ogólne polega na sprawdzeniu:
1) kompletności i prawidłowości zamocowania zabezpieczeń i osłon części wirujących,
2) pewności mocowania opryskiwaczy na układzie zawieszenia ciągnika lub połączenia opryskiwacza z ciągnikiem (sworznie, zaczepy, dyszel),
3) stanu zużycia części i podzespołów opryskiwaczy rzutujących na jakość wykonywanych zabiegów, bezpieczeństwo dla operatora i środowiska (węże cieczowe, węże hydrauliczne, zbiornik, połączenia mechaniczne, zawory, korpusy rozpylaczy, układ jezdny),
4) czy zbiornik nie posiada pęknięć i przecieków,
5) przylegania pokrywy zbiornika,
6) czy badany opryskiwacz jest czysty.
2. Badanie stanu technicznego poszczególnych urządzeń opryskiwacza:
1) badanie pompy polega na sprawdzeniu:
a) działania układu smarowania,
b) działania systemu tłumiącego pulsacje,
c) wydajności,
d) szczelności,
2) badanie mieszadła polega na sprawdzeniu mieszania cieczy w zbiorniku,
3) badanie zbiornika polega na sprawdzeniu:
a) możliwości odpowietrzenia zbiornika,
b) położenia i działania zaworu spustowego,
c) stanu sita wlewowego,
d) położenia i czytelności wskaźnika poziomu cieczy,
e) instalacji do przepłukiwania zbiornika,
f) działania zbiornika na czystą wodę,
g) działania urządzenia do rozwadniania,
4) badanie urządzeń pomiarowo-sterujących polega na sprawdzeniu:
a) dokładności wskazań czujnika prędkości oraz sprawdzeniu realizacji dawki cieczy w opryskiwaczach wyposażonych w elektroniczne urządzenia do sterowania,
b) lokalizacji manometru,
c) podziałki manometru,
d) błędu wskazań manometru,
e) działania zaworów działania,
f) stabilności i powtarzalności ciśnienia,
5) badanie układu cieczowego polega na sprawdzeniu:
a) szczelności,
b) zamocowania i zabezpieczenia przed samoczynnym obracaniem lub przesuwaniem w trakcie pracy,
6) badanie filtrów polega na sprawdzeniu:
a) obecności filtrów,
b) oczek filtra tłocznego,
c) stanu technicznego filtrów,
7) badanie belki polowej polega na sprawdzeniu:
a) stabilności belki polowej oraz możliwości odchylania się przy zetknięciu z przeszkodą,
b) położenia belki polowej względem opryskiwanej powierzchni,
c) funkcjonowania elementów biorących udział w podnoszeniu i składaniu belki (przeguby, siłowniki, linki, bloczki, dźwignie),
d) ustawienia rozpylaczy oraz czy nie następuje samooprysk opryskiwacza,
e) składania i rozkładania belki polowej,
f) działania zaworów przeciwkroplowych,
8) badanie rozpylaczy polega na sprawdzeniu:
a) indywidualnych filtrów pod rozpylaczami,
b) jednolitości rozpylaczy,
c) charakterystyki zamontowanych rozpylaczy,
d) znoszenia cieczy roboczej dla zamontowanych rozpylaczy,
e) rozkładu nierównomierności poprzecznej wypływu cieczy lub nierównomierności natężenia wypływu z pojedynczych rozpylaczy na całej długości belki polowej w opryskiwaczach polowych,
f) nierównomierności natężenia wypływu cieczy w opryskiwaczach sadowniczych,
9) badanie wentylatora polega na sprawdzeniu:
a) stanu technicznego wentylatora,
b) działania urządzeń sterujących wentylatorem,
c) pomocniczego strumienia powietrza.
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 15 grudnia 2001 r.