Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) aktywność połowowa statku rybackiego – czas, w którym dany statek rybacki znajduje się w określonym rejonie połowu w danym roku kalendarzowym,

2) kwota połowowa – maksymalną liczbę lub masę organizmów morskich poszczególnych gatunków, wyodrębnioną w ramach ogólnej kwoty połowowej, udostępnioną do odłowienia posiadaczowi specjalnego zezwolenia połowowego w określonym czasie,

3) licencja połowowa, zwana dalej „licencją” – zezwolenie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193 oraz z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679 i Nr 102, poz. 1115),

4) nakład połowowy floty – liczbę statków rybackich poszczególnych rodzajów, przy użyciu których może być wykonywane rybołówstwo morskie w danym roku kalendarzowym, w określonym rejonie połowu,

5) ogólna kwota połowowa – wielkość wskazującą, jaka część stada organizmów morskich określonego gatunku może być wyłowiona w danym rejonie połowu w określonym czasie,

6) połowy ukierunkowane – połowy prowadzone z wykorzystaniem określonej techniki połowu lub sprzętu połowowego, których celem jest pozyskanie organizmów morskich ściśle określonych gatunków,

7) produkty rybołówstwa morskiego – organizmy morskie pochodzące z połowu, chowu lub hodowli, niezależnie od stopnia ich przetworzenia,

8) przyłów – część połowu obejmującą organizmy morskie poszczególnych gatunków, które nie są celem połowów ukierunkowanych,

9) rybołówstwo morskie – połów w morzu lub skup organizmów morskich w celach zarobkowych, połów w morzu lub skup organizmów morskich w celach naukowo-badawczych, połów w celach szkoleniowych, połów w celach sportowo-rekreacyjnych, zarybianie, chów, hodowlę ryb i innych organizmów morskich,

10) specjalne zezwolenie połowowe – podstawowe uprawnienie rybackie wydane armatorowi na statek rybacki w celu uzupełnienia licencji, a tym samym umożliwiające wykonywanie działalności połowowej w określonym czasie, na określonym obszarze i w ramach określonego rodzaju rybołówstwa morskiego,

11) statek rybacki – statek przeznaczony do połowu, skupu, przetwórstwa lub transportu organizmów morskich, do celów szkoleniowych oraz naukowo-badawczych w zakresie rybołówstwa morskiego,

12) wprowadzenie do obrotu – wyładunek, transport i magazynowanie produktów rybołówstwa morskiego na lądzie do czasu przeniesienia po raz pierwszy prawa własności, z wyłączeniem przeładunku ze statku na statek w morzu,

13) żywe zasoby morza – zasoby żywych organizmów morskich, łącznie z organizmami gatunków dwuśrodowiskowych w okresie ich życia w wodach morskich, stanowiące bazę surowcową rybołówstwa morskiego.

Art. 3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, granice między wodami morskimi a wodami śródlądowymi, mając na względzie zróżnicowanie metod zarządzania żywymi zasobami morza i wód śródlądowych dla celów rybołówstwa morskiego.

Art. 5. Wykonywanie rybołówstwa morskiego przez armatorów, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wymaga uzyskania licencji i specjalnego zezwolenia połowowego.

Art. 6. 1. Licencję, na wniosek armatora, wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa.

2. Licencja jest wydawana armatorowi, na statek rybacki, na okres od 1 roku do 5 lat.

3. W czasie wykonywania rybołówstwa morskiego licencja znajduje się na tym statku rybackim, na który została wydana.

Art. 7. 1. Wniosek o wydanie licencji składa się, za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego okres, na który ma być wydana licencja, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli armator, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2, nabył uprawnienia do wykonywania rybołówstwa morskiego na wodach będących pod jurysdykcją innych państw, na podstawie umowy międzynarodowej lub z innego tytułu, może ubiegać się o wydanie licencji w ciągu całego roku.

Art. 8. 1. Wniosek o wydanie licencji zawiera:

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,

2) dane dotyczące statku rybackiego określające:

a) przynależność państwową,

b) rodzaj statku,

c) międzynarodowy sygnał wywoławczy,

d) oznakę rybacką, nazwę oraz port macierzysty,

e) długość całkowitą statku,

f) moc silnika,

g) pojemność brutto,

3) planowany rejon połowów,

4) rodzaj i ilość narzędzi połowowych,

5) proponowany okres ważności licencji.

2. Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające prawdziwość danych podanych we wniosku.

Art. 9. 1. Licencja zawiera:

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,

2) dane dotyczące statku rybackiego:

a) rodzaj statku,

b) międzynarodowy sygnał wywoławczy,

c) oznakę rybacką, nazwę oraz port macierzysty,

d) długość całkowitą statku,

e) moc silnika,

f) pojemność brutto,

3) okres ważności licencji,

4) rodzaj i ilość narzędzi połowowych,

5) numer identyfikacyjny statku rybackiego wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 58 ust. 1,

6) rejon połowów.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór licencji, mając na względzie usprawnienie kontroli wykonywania rybołówstwa morskiego.

Art. 10. 1. Odmawia się wydania licencji, jeżeli:

1) został wyczerpany nakład połowowy floty,

2) armator ubiegający się o wydanie licencji:

a) w okresie ostatnich 2 lat został ukarany za prowadzenie ukierunkowanych połowów organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym albo

b) został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwa popełnione przy użyciu statku rybackiego.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, nakład połowowy floty, mając na względzie dostosowanie tego nakładu do wielkości żywych zasobów morza.

Art. 11. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze decyzji:

1) może wstrzymać wykonywanie rybołówstwa morskiego na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, jeżeli armator prowadził ukierunkowane połowy organizmów morskich w okresie ochronnym lub w obwodzie ochronnym,

2) cofa licencję, jeżeli:

a) statek rybacki został wykreślony z ewidencji statków rybackich lub

b) armator został skazany prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo popełnione przy użyciu statku rybackiego.

2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 12. Przepisy dotyczące licencji stosuje się do armatorów, o których mowa w art. 4 ust. 3, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej.

Art. 13. 1. Wykonywanie rybołówstwa morskiego, w danym roku kalendarzowym w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania specjalnego zezwolenia połowowego.

2. Specjalne zezwolenie połowowe jest wydawane armatorowi na statek rybacki, na który wydano licencję, z zastrzeżeniem ust. 6.

3. Specjalne zezwolenie połowowe wydaje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek armatora statku rybackiego.

4. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego zawiera:

1) imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,

2) określenie organizmów morskich, które będą celem połowu,

3) wnioskowaną kwotę połowową, jeżeli jest wymagana,

4) rejon prowadzenia połowów,

5) rodzaj narzędzi połowowych.

5. Jeżeli armator występuje z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego na statek, na który posiada licencję, do wniosku, o którym mowa w ust. 4, dołącza się kopię licencji.

6. Armator występujący z wnioskiem o wydanie specjalnego zezwolenia na statek, na który nie posiada licencji, składa wniosek, o którym mowa w ust. 4, łącznie z wnioskiem o wydanie licencji, o którym mowa w art. 8 ust. 1.

Art. 14. Wniosek o wydanie specjalnego zezwolenia połowowego składa się, za pośrednictwem właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego, w terminie do dnia 31 października roku poprzedzającego rok, na który ma być wydane specjalne zezwolenie połowowe.

Art. 15. 1. Specjalne zezwolenie połowowe zawiera:

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres armatora statku rybackiego,

2) określenie organizmów morskich, które mogą być poławiane,

3) kwotę połowową, jeżeli jest wymagana,

4) rejon prowadzenia połowów,

5) rodzaj i ilość narzędzi połowowych,

6) określenie aktywności połowowej statku rybackiego.

2. Określenie kwoty połowowej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, następuje poprzez podział ogólnej kwoty połowowej, określonej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa na podstawie ust. 3.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, określa corocznie, w drodze rozporządzenia, organizmy morskie objęte ogólną kwotą połowową, a także sposób i warunki podziału tej kwoty, mając na względzie ochronę i racjonalne wykorzystanie żywych zasobów morza.

Art. 16. 1. W przypadku cofnięcia licencji, cofa się również specjalne zezwolenie połowowe.

2. W przypadku stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych lub w przypadku gdy armator w ciągu 6 miesięcy został dwukrotnie ukarany za naruszanie tego samego przepisu o rybołówstwie morskim, może być wydana decyzja o czasowym, nie dłuższym niż 6 miesięcy, zakazie połowów organizmów morskich określonych w specjalnym zezwoleniu połowowym.

3. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 17. 1. Kwoty połowowe określone w specjalnym zezwoleniu połowowym mogą być przekazywane w całości lub w części armatorom posiadającym kwotę połowową na ten sam gatunek organizmu morskiego, którego dotyczy przekazanie.

2. Przekazanie kwoty połowowej, o którym mowa w ust. 1, następuje za zgodą ministra właściwego do spraw rolnictwa wyrażoną po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków.

Art. 18. Niewykorzystane kwoty połowowe po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 i art. 16 ust. 1, rozdziela, w drodze decyzji, minister właściwy do spraw rolnictwa po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków.

Art. 19. 1. Za wydanie specjalnego zezwolenia połowowego pobierana jest opłata.

2. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn stawki opłaty i wielkości kwoty połowowej.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłaty, o której mowa w ust. 2, po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, mając na uwadze znaczenie gospodarcze poszczególnych organizmów morskich, na których połów wymagane jest specjalne zezwolenie połowowe.

Art. 20. 1. Połowy lub skup organizmów morskich w celach naukowo-badawczych albo połowy w celach szkoleniowych, w polskich obszarach morskich, mogą być dokonywane wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego.

2. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze albo w celach szkoleniowych, o których mowa w ust. 1, mogą wystąpić instytuty naukowo-badawcze, szkoły wyższe i wyższe szkoły zawodowe kształcące w kierunku rybołówstwo morskie oraz szkoły ponadgimnazjalne o profilu rybołówstwo morskie, których siedziba lub adres znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Wniosek o wydanie zezwolenia na połowy naukowo-badawcze zawiera:

1) planowany zakres i sposób badań,

2) przewidywany rejon i zakres połowów,

3) zakres i wielkość skupu,

4) przewidywany czas badań.

4. Wniosek o wydanie zezwolenia na połowy szkoleniowe zawiera przewidywany rejon i zakres połowów.

5. Wnioski, o których mowa w ust. 3 i 4, składa się nie później niż na 1 miesiąc przed przewidywanym dniem rozpoczęcia połowów.

Art. 21. 1. Zezwolenie na połowy naukowo-badawcze, o którym mowa w art. 20 ust. 1, określa termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów oraz może przewidywać odstępstwa od przepisów dotyczących:

1) okresów ochronnych,

2) obwodów ochronnych,

3) wymiarów ochronnych,

4) rodzaju sprzętu połowowego.

2. Zezwolenie na połowy szkoleniowe, o którym mowa w art. 20 ust. 1, określa termin, rejon oraz sposób dokonywania połowów.

Art. 22. 1. Odmawia się wydania zezwolenia na połowy naukowo-badawcze, jeżeli:

1) przeprowadzenie badań stanowiłoby zagrożenie dla środowiska morskiego lub

2) wnioskodawca powtórnie ubiegający się o zezwolenie nie złożył sprawozdania, o którym mowa w art. 24, lub

3) podczas badania zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie morskim lub warunki określone w zezwoleniu na połowy naukowo-badawcze.

2. Odmawia się wydania zezwolenia na połowy szkoleniowe, jeżeli podczas połowu zostały rażąco naruszone przepisy o rybołówstwie morskim lub warunki określone w zezwoleniu na połowy szkoleniowe.

Art. 23. 1. Organ wydający zezwolenie na połowy naukowo-badawcze albo szkoleniowe może je cofnąć, w drodze decyzji, w przypadku rażącego naruszania przepisów o rybołówstwie morskim.

2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 24. Podmiot, który przeprowadził badania, jest obowiązany złożyć pisemne sprawozdanie z tych badań, w terminie 3 miesięcy od dnia ich zakończenia, organowi, który wydał zezwolenie, o którym mowa w art. 20 ust. 1.

Art. 25. 1. Połowy w celach sportowo-rekreacyjnych w polskich obszarach morskich mogą prowadzić, po uzyskaniu sportowego zezwolenia połowowego, osoby fizyczne.

2. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego na wniosek zainteresowanej osoby.

3. Do prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych nie mogą być używane narzędzia połowowe wykorzystywane do połowów w celach zarobkowych.

4. Sportowe zezwolenie połowowe wydaje się na okres 1 miesiąca albo 1 roku.

5. Sportowe zezwolenie połowowe zawiera:

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy,

2) okres jego ważności,

3) ilość i gatunek ryb oraz sposób prowadzenia połowu.

6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz warunki prowadzenia połowów w celach sportowo-rekreacyjnych, mając na względzie ochronę żywych zasobów morza i zapewnienie, aby połowy te nie utrudniały wykonywania rybołówstwa morskiego.

Art. 26. 1. Prowadzenie chowu, hodowli albo zarybiania, w polskich obszarach morskich, wymaga uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, określa:

1) gatunek organizmów morskich,

2) miejsce i czas planowanego zarybienia albo miejsce i okres prowadzenia chowu lub hodowli.

3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) wykaz organizmów morskich określonych gatunków, określenie miejsca i czasu zarybienia albo

2) określenie miejsca i okresu prowadzenia chowu lub hodowli organizmów morskich oraz ich gatunek.

4. Odmawia się wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli planowana działalność stanowiłaby zagrożenie dla środowiska morskiego.

5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, cofa się, w drodze decyzji, jeżeli jest wykonywane niezgodnie z warunkami w nim określonymi lub działalność objęta zezwoleniem szkodzi środowisku morskiemu.

6. Decyzji, o której mowa w ust. 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 27. Koszty zarybiania polskich obszarów morskich ponoszone są corocznie przez budżet państwa.

Art. 28. 1. Rybołówstwo morskie wykonuje się zgodnie z zasadami racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami morza polegającymi na optymalnym wykorzystaniu żywych zasobów morza przy zapewnieniu ich odnawialności, w szczególności poprzez:

1) określenie nakładu połowowego floty,

2) badanie stanu żywych zasobów morza,

3) ustanawianie okresów ochronnych, podczas których nie można poławiać określonych organizmów morskich,

4) określanie wymiarów ochronnych, poniżej których nie można poławiać organizmów morskich,

5) określanie dopuszczalnych narzędzi połowowych,

6) ustanawianie obwodów ochronnych, na których działalność połowowa jest zabroniona lub ograniczona.

2. Obwody ochronne ustanawia się w szczególności w miejscach rozrodu organizmów morskich i w miejscach masowego występowania narybku.

3. Organizmy morskie, z zastrzeżeniem art. 49 pkt 2, są poławiane na cele konsumpcyjne.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy wykonywania rybołówstwa morskiego w celach naukowo-badawczych albo szkoleniowych.

5. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego może określić, w drodze zarządzenia, po zasięgnięciu opinii jednostki naukowo-badawczej wskazanej przez ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz organizacji społeczno-zawodowych rybaków:

1) stałe obwody ochronne oraz zakaz poławiania w nich niektórych lub wszystkich organizmów morskich,

2) obwody ochronne na czas określony i ich granice oraz szczegółowe warunki wykonywania w nich rybołówstwa morskiego.

Art. 29. 1. Zabrania się, z zastrzeżeniem ust. 2;

1) połowu w morzu lub skupu organizmów morskich, które:

a) nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych,

b) znajdują się w ustanowionych dla nich okresach ochronnych,

2) niszczenia tarlisk, ikry oraz narybku,

3) wykonywania rybołówstwa morskiego w obwodzie ochronnym,

4) stosowania niedozwolonych narzędzi połowowych,

5) przekraczania dopuszczalnej liczby narzędzi połowowych,

6) używania materiałów wybuchowych, środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie,

7) wyrzucania za burtę statku rybackiego wyłowionych organizmów morskich określonych gatunków, z wyjątkiem tych, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych, lub złowionych w okresie ochronnym, określonych zgodnie z art. 31 ust. 1,

8) przeładunku dorszy, ze statku rybackiego na statek rybacki, w polskich obszarach morskich,

9) wprowadzania do obrotu organizmów morskich wyłowionych na podstawie sportowego zezwolenia połowowego.

2. Przepisów ust. 1 pkt 1, 3 i 4 nie stosuje się do połowów w celach naukowo-badawczych, w zakresie określonym w zezwoleniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1.

3. Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b) nie stosuje się do połowów sportowo-rekreacyjnych.

Art. 30. Zabrania się wyładowywania na ląd, wprowadzania do obrotu, magazynowania i transportu organizmów morskich złowionych lub skupionych z naruszeniem art. 29 ust. 1.

Art. 31. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) wykaz gatunków organizmów morskich, dla których ustanawia się wymiary lub okresy ochronne,

2) wymiary i okresy ochronne organizmów morskich

– mając na względzie zapewnienie ochrony żywych zasobów morza.

2. Przepisy wydane na podstawie ust. 1 nie dotyczą morskich wód wewnętrznych, dla których przepisy w tym zakresie wydaje, w drodze zarządzenia, właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego.

Art. 32. Narzędzia połowowe wydaje się lub wystawia w wodzie w taki sposób, aby wymagane oznakowanie było widoczne i pozwalało ustalić właściciela oraz rodzaj narzędzi połowowych.

Art. 33. 1. Zabrania się naruszania stanowiących cudzą własność narzędzi połowowych, chyba że jest to konieczne ze względu na działanie siły wyższej, bezpieczeństwo żeglugi oraz na potrzeby ratownictwa lub nadzoru nad rybołówstwem morskim.

2. Narzędzia połowowe wystawione w polskich obszarach morskich, które nie są oznakowane, uznaje się za porzucone z zamiarem wyzbycia się własności.

3. Narzędzia połowowe, o których mowa w ust. 2, oraz wyłowione wraz z nimi organizmy morskie podlegają sprzedaży.

4. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego dokonując sprzedaży, o której mowa w ust. 3, stosuje odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z ruchomości.

Art. 34. 1. Zabrania się wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych w taki sposób lub w takim miejscu, aby:

1) powodowały uszkodzenia innych narzędzi połowowych lub

2) utrudniały połów innym rybakom.

2. Narzędzia połowowe może posiadać wyłącznie podmiot, o którym mowa w art. 4, po uzyskaniu licencji i specjalnego zezwolenia połowowego.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do:

1) armatorów występujących z wnioskiem, o którym mowa w art. 8 ust. 1 lub w art. 13 ust. 4,

2) podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 i art. 25 ust. 1,

3) podmiotów występujących o zezwolenie, o którym mowa w art. 26 ust. 1.

4. Przepis ust. 2 nie dotyczy przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie produkcji i obrotu narzędziami połowowymi.

Art. 35. Właściwy okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego po zasięgnięciu opinii organizacji społeczno-zawodowych rybaków, w drodze zarządzenia:

1) określi, w sposób szczegółowy, porządek przy połowach oraz oznakowanie narzędzi połowowych,

2) może określić sposób zajmowania miejsc przez rybaków w określonych rejonach wód wewnętrznych.

Art. 36. 1. Kapitan statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do prowadzenia i przechowywania na statku dziennika połowowego, zwanego dalej „dziennikiem”.

2. Obowiązek prowadzenia dziennika nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż 10 m.

3. Kapitan statku, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany do sporządzania miesięcznych raportów połowowych.

4. Do miesięcznego raportu połowowego wpisuje się:

1) ilość i gatunek złowionych organizmów morskich,

2) rejon połowu,

3) rodzaj i liczbę użytych narzędzi połowowych.

5. Wpisu do miesięcznego raportu połowowego dokonuje się każdorazowo, przed upływem 24 godzin, po powrocie z łowiska i dokonaniu wyładunku.

6. Po zakończeniu połowów w danym miesiącu raport, o którym mowa w ust. 3, składa się właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego nie później niż do 5 dnia następnego miesiąca.

Art. 37. 1. Dziennik, na wniosek armatora, wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego właściwy dla portu macierzystego statku rybackiego.

2. Wpisów do dziennika dokonuje się po każdej operacji połowowej.

3. Do dziennika wpisuje się w szczególności:

1) ilość i gatunek złowionych organizmów morskich,

2) rejon połowowy,

3) rodzaj i liczbę użytych narzędzi połowowych.

4. Wpisów do dziennika mogą dokonywać także inspektorzy rybołówstwa morskiego oraz funkcjonariusze Straży Granicznej w granicach swoich uprawnień.

Art. 38. Po zakończeniu rejsu, nie później niż w ciągu 48 godzin, kapitan statku rybackiego jest obowiązany do złożenia, właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego, oryginałów stron dziennika zawierających wpisy z ostatniego rejsu połowowego.

Art. 39. 1. Dzienniki przechowuje się na statku w sposób zapewniający ich ochronę przed uszkodzeniem.

2. Dzienniki, w których wszystkie strony zostały wypełnione, przechowuje armator przez okres 3 lat od dnia dokonania ostatniego wpisu.

Art. 40. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz szczegółowy sposób prowadzenia i składania dzienników, mając na względzie zapewnienie kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim.

Art. 41. Przepisy art. 36–40 stosuje się odpowiednio do kapitana statku rybackiego o obcej przynależności państwowej prowadzącego połowy w polskich obszarach morskich, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej.

Art. 42. 1. Kapitan statku rybackiego o polskiej przynależności jest obowiązany do złożenia deklaracji wyładunkowej, po każdym rejsie, nie później niż w ciągu 48 godzin od dokonania wyładunku.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy kapitanów statków rybackich o długości całkowitej mniejszej niż
10 m.

3. Deklaracja wyładunkowa zawiera:

1) liczbę lub masę organizmów morskich wyładowanych ze statku rybackiego oraz przeładowanych w morzu, z podziałem na gatunki,

2) rejon połowu,

3) zastosowane narzędzia połowowe,

4) miejsce przeznaczenia wyładunku.

4. Deklarację, o której mowa w ust. 1, składa się okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku rybackiego.

5. Jeżeli rejs połowowy trwa dłużej niż 15 dni, kapitan statku rybackiego, niezależnie od obowiązku określonego w ust. 1, jest obowiązany przekazać, drogą radiową lub w inny zwyczajowo przyjęty sposób, właściwemu okręgowemu inspektorowi rybołówstwa morskiego informacje, o których mowa w ust. 3, wymagane w deklaracji wyładunkowej, a w przypadku przeładunku w morzu informacje o tym przeładunku.

6. Informacje, o których mowa w ust. 5, przekazuje się, po raz pierwszy, w terminie 15 dni od dnia rozpoczęcia rejsu, a następnie co dwa tygodnie od dnia przekazania pierwszej informacji.

7. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór oraz sposób sporządzania i składania deklaracji wyładunkowej, mając na względzie zapewnienie kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim.

Art. 43. 1. W przypadku transportu produktów rybołówstwa morskiego przewoźnik jest obowiązany posiadać dokument określający:

1) liczbę lub masę produktów, z podziałem na gatunki,

2) oznakę rybacką statku rybackiego, z którego pochodzą produkty,

3) czas i miejsce załadunku produktów,

4) miejsce ich przeznaczenia.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli:

1) przewoźnik posiada kopię deklaracji wyładunkowej lub

2) transport produktów rybołówstwa morskiego do miejsca pierwszej sprzedaży odbywa się na terenie portu lub na odległość mniejszą niż 20 km od miejsca wyładunku ze statku rybackiego.

Art. 44. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu, o którym mowa w art. 43 ust. 1, mając na względzie zwiększenie skuteczności kontroli obrotu produktami rybołówstwa morskiego.

Art. 45. 1. Statek rybacki o polskiej przynależności, o długości większej niż 20 m, mierzonej pomiędzy pionami lub o długości całkowitej większej niż 24 m, może być wykorzystywany do wykonywania rybołówstwa morskiego, jeżeli jest wyposażony w urządzenie pozwalające określić przy użyciu satelitarnych systemów nawigacyjnego i komunikacyjnego jego pozycję geograficzną oraz umożliwiające przekazanie informacji o tej pozycji, zwane dalej „urządzeniem monitorowania”.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane za pomocą łącz satelitarnych do okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego wyznaczonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 46. 1. Statki rybackie, o których mowa w art. 45 ust. 1, nie mogą rozpocząć rejsu połowowego bez sprawnego urządzenia monitorowania.

2. W przypadku awarii urządzenia monitorowania lub systemów satelitarnych, o których mowa w art. 45 ust. 1, informacje o pozycji geograficznej statku rybackiego należy przekazywać co 24 godziny, poczynając od chwili stwierdzenia awarii, za pośrednictwem stacji radiowej uprzednio uzgodnionej z inspektorem, o którym mowa w art. 45 ust. 2, lub w inny sposób z nim uzgodniony.

Art. 47. Przepisy art. 45 i 46 nie mają zastosowania do statków rybackich o polskiej przynależności prowadzących potowy na morzu terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej lub do połowów trwających nie dłużej niż 24 godziny.

Art. 48. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne, jakie powinno spełniać urządzenie monitorowania, mając na względzie zapewnienie skutecznej obserwacji przemieszczania się statków rybackich.

Art. 49. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa morskiego, w tym:

a) rodzaj i ilość narzędzi połowowych oraz ich konstrukcję,

b) sposób prowadzenia połowów,

c) wielkość dopuszczalnego przyłowu,

2) gatunki organizmów morskich, które mogą być poławiane na cele paszowe

– mając na względzie ochronę żywych zasobów morza.

Art. 51. Wpis do ewidencji zawiera:

1) imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę i siedzibę armatora i właściciela statku rybackiego,

2) nazwę statku, jeżeli została nadana,

3) numer ewidencji statku rybackiego,

4) nadaną oznakę rybacką,

5) numer rejestrowy polskiego rejestru okrętowego, jeżeli statek jest wpisany do polskiego rejestru okrętowego prowadzonego przez izbę morską właściwą dla portu macierzystego statku,

6) poprzednią nazwę i oznakę rybacką, jeżeli były nadane,

7) międzynarodowy sygnał wywoławczy, jeżeli został nadany,

8) nazwę portu macierzystego statku rybackiego,

9) rodzaj statku rybackiego,

10) rodzaj napędu statku, moc w kW silników głównych i pomocniczych, ich typy, numery i rok zamontowania,

11) długość całkowitą statku rybackiego,

12) szerokość i zanurzenie statku rybackiego,

13) ładowność i pojemność brutto,

14) rok i miejsce budowy statku rybackiego,

15) datę rozpoczęcia użytkowania statku rybackiego,

16) materiał główny i rok położenia stępki,

17) pojemność ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa morskiego,

18) datę wpisu statku do ewidencji,

19) datę wykreślenia statku z ewidencji,

20) podstawę wykreślenia statku z ewidencji,

21) typ:

a) pierwszego zestawu połowowego,

b) drugiego zestawu połowowego,

c) trzeciego zestawu połowowego.

Art. 52. 1. Wszelkie zmiany danych zawartych w ewidencji oraz okoliczności uzasadniające wykreślenie statku rybackiego z ewidencji zgłasza się w terminie 30 dni od dnia ich powstania.

2. W zgłoszeniu zmiany danych wpisanych do ewidencji oraz okoliczności uzasadniających wykreślenie statku rybackiego z ewidencji podaje się:

1) numer ewidencyjny statku rybackiego,

2) oznakę rybacką,

3) nazwę statku, jeżeli została nadana,

4) dane podlegające wpisowi albo okoliczność uzasadniającą wykreślenie statku z ewidencji.

3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, dołącza się:

1) dokumenty potwierdzające dane podlegające wpisowi albo okoliczność uzasadniającą wykreślenie,

2) zaświadczenie o wpisie statku rybackiego do ewidencji i wszystkie jego odpisy.

Art. 53. Po dokonaniu wpisu statku rybackiego do ewidencji wydaje się zaświadczenie o jego wpisie, które przechowuje się na tym statku w czasie wykonywania rybołówstwa morskiego.

Art. 54. Wykreślenie statku rybackiego z ewidencji następuje:

1) na wniosek armatora,

2) z urzędu:

a) w razie zatonięcia statku rybackiego,

b) jeżeli statek nie był używany do wykonywania rybołówstwa morskiego przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

Art. 55. 1. Oznakę rybacką stanowi trzyliterowy skrót nazwy portu macierzystego oraz numer ewidencji, o którym mowa w art. 51 pkt 3.

2. Oznakę, o której mowa w ust. 1, umieszcza się na statku rybackim w sposób trwały.

Art. 56. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia ewidencji oraz oznakowania statków rybackich i narzędzi połowowych, mając na uwadze zapewnienie nadzoru nad wykonywaniem rybołówstwa morskiego poprzez identyfikację statku i narzędzi połowowych.

Art. 57. 1. Statek rybacki o polskiej przynależności może być używany do wykonywania rybołówstwa morskiego po jego wpisaniu do rejestru statków rybackich, zwanego dalej „rejestrem”, prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

2. Rejestr jest prowadzony przy użyciu elektronicznych nośników informacji.

3. Okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego w terminie 7 dni po dokonaniu wpisu statku rybackiego do ewidencji statków rybackich oraz nadaniu oznaki rybackiej przekazuje dane, o których mowa w art. 50 ust. 3 pkt 1–15, 17 i 18, ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa w celu wpisania statku do rejestru.

4. W przypadku zmiany danych wpisanych do ewidencji przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 58. 1. Rejestr zawiera dane, o których mowa w art. 50 ust. 3 pkt 2–15, 17 i 18, oraz niepowtarzalny w skali kraju numer identyfikacyjny statku rybackiego nadany przez prowadzącego rejestr.

2. Po dokonaniu wpisu statku do rejestru armatorowi wydaje się zaświadczenie o wpisie do rejestru.

3. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, podaje się numer identyfikacyjny statku rybackiego.

Art. 59. Wykonywanie rybołówstwa morskiego w polskich obszarach morskich odbywa się przy użyciu statków rybackich o długości całkowitej nieprzekraczającej 30 m i mocy silnika głównego nieprzekraczającej 611 kW.

Art. 60. 1. Kapitan statku rybackiego o długości całkowitej powyżej 17 m przechowuje na pokładzie statku, zgodne ze stanem faktycznym, plany lub opisy ładowni przeznaczonych do przechowywania produktów rybołówstwa morskiego wraz ze wskazaniem pojemności ładowni w metrach sześciennych.

2. Kapitan statku rybackiego, wyposażonego w schładzane zbiorniki z wodą morską, przechowuje na pokładzie tego statku uwierzytelnione kopie dokumentów wskazujących pojemność tych zbiorników, określaną w metrach sześciennych w odstępach co 10 cm głębokości zbiornika.

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, muszą być potwierdzone przez organy do tego upoważnione.

Art. 62. 1. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego podlegają ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa.

2. Okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa za zgodą właściwego miejscowo wojewody. Zastępców okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, siedziby i terytorialny zakres działania okręgowych inspektorów rybołówstwa morskiego, mając na względzie zwiększenie efektywności działania tych organów.

4. Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego wykonują swoje zadania przy pomocy okręgowych inspektoratów rybołówstwa morskiego.

Art. 63. 1. Okręgowe inspektoraty rybołówstwa morskiego tworzy i znosi, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw rolnictwa, mając na względzie zwiększenie efektywności działania organów administracji rybołówstwa morskiego.

2. Organizację okręgowego inspektoratu rybołówstwa morskiego określa statut nadany, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 64. W sprawach należących do właściwości organów administracji rybołówstwa morskiego, rozstrzyganych w trybie postępowania administracyjnego, decyzje w pierwszej instancji wydaje okręgowy inspektor rybołówstwa morskiego, chyba że na podstawie przepisu szczególnego organem właściwym w pierwszej instancji jest minister właściwy do spraw rolnictwa.

Art. 65. 1. Organy administracji rybołówstwa morskiego działają na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Organy administracji rybołówstwa morskiego są właściwe także w sprawach wykonywania, określonych umowami międzynarodowymi, zadań poza polskimi obszarami morskimi.

Art. 66. W zakresie nieunormowanym w przepisach ustawy, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony żywych zasobów morza i zachowania porządku przy połowach, okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego mogą wydawać zarządzenia porządkowe, zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania.

Art. 67. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o rybołówstwie morskim sprawują okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego za pośrednictwem inspektorów rybołówstwa morskiego, zwanych dalej „inspektorami”.

2. Inspektorzy, wykonując swoje czynności, współdziałają z organami Inspekcji Ochrony Środowiska, Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Policji, Straży Granicznej oraz z terenowymi organami administracji morskiej.

3. Czynności kontrolne wykonuje się w taki sposób, aby w jak najmniejszym stopniu zakłócić prowadzenie połowów.

4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb i sposób współdziałania inspektorów z organami, o których mowa w ust. 2, w celu skoordynowania kontroli przestrzegania przepisów o rybołówstwie morskim na terytorium i w wyłącznej strefie ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej, ze szczególnym uwzględnieniem portów morskich, transportu, zakładów przetwórstwa i punktów handlowych, mając na względzie zwiększenie efektywności kontroli i obniżenie jej kosztów.

Art. 68. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest uprawniony do:

1) zatrzymania statku rybackiego i wejścia na jego pokład w sposób w jak najmniejszym stopniu zakłócający jego normalną działalność połowową,

2) kontroli dokumentów uprawniających do wykonywania rybołówstwa morskiego,

3) sprawdzania, czy rybołówstwo morskie wykonywane jest zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i umowami międzynarodowymi,

4) kontroli narzędzi połowowych i złowionych organizmów morskich,

5) kontroli pomieszczeń statków, magazynów, przetwórni i innych pomieszczeń służących do przechowywania organizmów morskich na lądzie,

6) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, a w przypadkach uzasadnionego podejrzenia naruszenia przepisów ustawy – do zatrzymania:

a) dokumentów, o których mowa w pkt 2,

b) organizmów morskich i narzędzi połowowych oraz ich zabezpieczenia.

Art. 69. 1. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie naruszenia przepisów ustawy, inspektor lub funkcjonariusz Straży Granicznej może zatrzymać i skontrolować oraz doprowadzić do portu polskiego statek rybacki o obcej przynależności znajdujący się w polskich obszarach morskich.

2. O zatrzymaniu i doprowadzeniu statku rybackiego o obcej przynależności do portu polskiego inspektor lub funkcjonariusz Straży Granicznej zawiadamia niezwłocznie właściwy organ państwa bandery tego statku.

Art. 70. 1. Po zakończeniu kontroli inspektor lub funkcjonariusz Straży Granicznej sporządza protokół, który zawiera w szczególności:

1) datę jego sporządzenia,

2) imię i nazwisko przeprowadzającego kontrolę,

3) dane dotyczące kontrolowanego podmiotu oraz oznaczenie miejsca kontroli, a w razie kontroli statku rybackiego oznakę tego statku,

4) opis czynności kontrolnych,

5) stwierdzone naruszenia przepisów o rybołówstwie morskim.

2. Funkcjonariusz Straży Granicznej sporządza protokół, o którym mowa w ust. 1, po zakończeniu kontroli w zakresie wykonywania rybołówstwa morskiego.

3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, podpisują:

1) przeprowadzający kontrolę oraz

2) osoba kontrolowana albo inna osoba upoważniona do występowania w imieniu kontrolowanego podmiotu.

4. Osoba, o której mowa w ust. 3 pkt 2, ma prawo wnieść zastrzeżenia co do treści protokołu.

5. W protokole umieszcza się informację o braku zastrzeżeń albo odmowie podpisania protokołu.

6. Jeden egzemplarz protokołu przekazuje się osobie, o której mowa w ust. 3 pkt 2.

7. Kontrolowany podmiot może, w terminie 7 dni od dnia zakończenia kontroli, wnieść do właściwego okręgowego inspektora rybołówstwa morskiego zastrzeżenia co do sposobu przeprowadzenia kontroli oraz ustaleń zawartych w protokole.

Art. 71. 1. W czasie wykonywania czynności służbowych inspektor jest obowiązany posiadać przy sobie legitymację służbową i okazać ją na żądanie osoby, której czynności dotyczą, a także nosić na widocznym miejscu służbową oznakę.

2. Na statku, z którego dokonuje się kontroli, wywiesza się flagę administracji rybołówstwa morskiego.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór protokołu, o którym mowa w art. 70 ust. 1, wzór legitymacji, oznaki służbowej inspektorów oraz flagi administracji rybołówstwa morskiego, mając na względzie ułatwienie identyfikacji służb kontrolnych.

Art. 72. 1. Dokonujący połowu organizmów morskich w polskich obszarach morskich jest obowiązany, na wezwanie inspektora, zatrzymać się i na jego żądanie umożliwić wykonanie czynności kontrolnych, a w szczególności:

1) udzielić niezbędnych wyjaśnień,

2) przedstawić do wglądu żądane dokumenty,

3) umożliwić obejrzenie złowionych organizmów morskich i narzędzi połowowych, sprzętu używanego do badań oraz pobranych w trakcie badań próbek i dokonanych analiz,

4) umożliwić dokonanie wpisów do dziennika,

5) umożliwić korzystanie ze środków łączności,

6) udzielić wszelkiej innej pomocy niezbędnej do prawidłowego przeprowadzenia kontroli.

2. Kapitan statku rybackiego jest obowiązany udzielać inspektorowi pomocy w czasie wykonywania przez niego czynności w zakresie nadzoru nad rybołówstwem morskim.

Art. 73. 1. Inspektor może dokonać kontroli statku rybackiego o polskiej przynależności poławiającego poza polskimi obszarami morskimi w celu stwierdzenia, czy są przestrzegane na tym statku przepisy o rybołówstwie morskim, a także postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

2. Kapitan statku rybackiego poławiającego poza polskimi obszarami morskimi jest obowiązany zapewnić inspektorowi niezbędne zakwaterowanie.

Art. 75. Kto nie stosuje się do polecenia inspektora lub funkcjonariusza Straży Granicznej, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Art. 76. 1. Kto narusza przepisy o wykonywaniu rybołówstwa morskiego przez:

1) niewykonywanie obowiązku sporządzania i składania dzienników, deklaracji wyładunkowych oraz miesięcznych raportów połowowych,

2) poławianie w morzu, skup, wprowadzanie do obrotu, magazynowanie, wyładowywanie i transport organizmów morskich, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych,

3) niszczenie tarlisk, ikry oraz narybku,

4) obstawianie obwodów ochronnych sprzętem rybackim lub dokonywanie innych czynności, które wpływają niekorzystnie na stan żywych zasobów morza na obszarze obwodu ochronnego lub uniemożliwiają swobodne przemieszczanie się organizmów morskich,

5) używanie do połowów środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie, materiałów wybuchowych, prądu elektrycznego oraz niedozwolonych narzędzi połowowych,

6) posiadanie narzędzi połowowych bez wymaganych zezwoleń, o których mowa w art. 34 ust. 2,

7) wykonywanie rybołówstwa morskiego bez wymaganego specjalnego zezwolenia połowowego, licencji lub sportowego zezwolenia połowowego albo wbrew warunkom w nich określonym,

8) niedopełnienie obowiązku zgłaszania zmiany danych do ewidencji,

9) niedopełnienie obowiązku oznakowania narzędzi połowowych,

10) połów organizmów morskich niezgodnie z obowiązującymi zasadami określonymi w ustawie,

11) nieprzekazywanie informacji dotyczących satelitarnego nadzoru ruchu statków, o których mowa w art. 45 ust. 1,

12) poławianie organizmów morskich w okresie ochronnym oraz ich skup w morzu, wprowadzanie do obrotu, magazynowanie, wyładowywanie i transport,

13) przekroczenie kwot połowowych,

14) przekroczenie dopuszczalnego przyłowu,

15) wprowadzanie do obrotu organizmów morskich wyłowionych na podstawie sportowego zezwolenia połowowego

– podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

2. Kto, wykonując rybołówstwo morskie przy użyciu statku rybackiego o długości całkowitej do
10 m, narusza przepisy, o których mowa w ust. 1, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

3. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznej szkodliwości.

Art. 77. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 74–76, wymierzają w drodze decyzji administracyjnej okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego.

2. Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

3. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 78. 1. Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub zaniechania działania upłynęło 5 lat.

2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.

3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony.

4. Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne.

5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia.

Art. 79. 1. Od nieuiszczonych w terminie kar wymierzonych na podstawie art. 74–76 pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości obowiązujących dla zaległości podatkowych.

2. Egzekucja kar wymierzanych na podstawie art. 74–76 wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 80. 1. W ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw rolnictwa tworzy się środki specjalne.

2. Przychodami środków specjalnych są środki z tytułu kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 75 i 76 wraz z odsetkami za zwłokę oraz opłaty pobierane za wydawanie specjalnych zezwoleń połowowych.

3. Przychody środków specjalnych przeznaczane są na zarybianie oraz ochronę żywych zasobów morza.

Art. 82. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 761, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 102, poz. 1116, Nr 113, poz. 1207, Nr 115, poz. 1229, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1371 i Nr 126, poz. 1382) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 10 w ust. 1 skreśla się pkt 4;

2) w art. 22 w ust. 1 w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu:

„11) racjonalnego gospodarowania żywymi zasobami morza.”

Art. 83. W ustawie z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 43, Nr 60, poz. 610, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954 i Nr 100, poz. 1085) w załączniku do ustawy, w części IV, w kolumnie drugiej i trzeciej wprowadza się następujące zmiany:

1) pkt 25 i 26 otrzymują brzmienie:

2) po pkt 26 dodaje się pkt 26a w brzmieniu:

Art. 84. Wymóg, o którym mowa w art. 59, nie dotyczy statków rybackich, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy były wpisane do ewidencji prowadzonej na podstawie ustawy, o której mowa w art. 89.

Art. 85. Zezwolenia i licencje połowowe wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

Art. 86. Sprawy wszczęte, a niezakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają rozpoznaniu w trybie przepisów dotychczasowych.

Art. 87. 1. Wpisy do ewidencji statków rybackich, dokonane na podstawie przepisów dotychczasowych, z dniem wejścia w życie ustawy stają się wpisami do ewidencji w rozumieniu ustawy.

2. Armatorzy statków rybackich wpisanych do ewidencji, o których mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy złożą wniosek o uzupełnienie danych wpisanych do ewidencji, odpowiednio do treści art. 50 ust. 3.

3. Do dnia 1 stycznia 2003 r. wykonywanie rybołówstwa morskiego nie jest uzależnione od wpisania statku rybackiego do rejestru, o którym mowa w art. 57 ust. 1.

Art. 88. Do czasu wydania przepisów wykonawczych przewidzianych w niniejszej ustawie, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie, zachowują moc dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 89, jeżeli nie są sprzeczne z niniejszą ustawą.

Art. 89. Traci moc ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. Nr 34, poz. 145 i z 1999 r. Nr 70, poz. 778).