Art. 1. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru (Dz. U. Nr 76, poz. 810) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) w pkt 8 i 9 skreśla się wyrazy „w okresie roku rozliczeniowego”,

b) w pkt 18 skreśla się wyrazy „i wykonujący zadania wynikające z Porozumienia
Branżowego” ;

2) w art. 3:

a) w ust. 8 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) opiniowanie szczegółowych zasad współpracy między producentami cukru i plantatorami buraków cukrowych, określonych w drodze rozporządzenia, o którym mowa w ust. 9,”

b) w ust. 8 skreśla się pkt 4,

c) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady współpracy między producentami cukru i plantatorami buraków cukrowych, w tym:

1) zasady przyznawania prawa do uprawy i dostawy buraków cukrowych dla poszczególnych plantatorów, odpowiednio do przyznanego producentowi limitu A i B cukru, oraz zasady zbywania tego prawa,

2) bazę dostawy i jakość standardową buraków cukrowych,

3) warunki produkcji i organizacji dostaw buraków cukrowych,

4) warunki odbioru buraków cukrowych i zapłaty za nie

- uwzględniając zapewnienie jednakowej ochrony interesów producentów cukru i plantatorów buraków cukrowych.”,

d) skreśla się ust. 10 - 12;

3) w art. 4 wyrazy „określonych w Porozumieniu Branżowym” zastępuje się wyrazami „określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 3 ust. 9,”;

4) art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Art. 8. 1. Plantator otrzymuje od producenta limit produkcji cukru. Limit stanowi wartość niematerialną gospodarstwa rolnego plantatora.

2. Suma limitów rozdzielona przez producenta plantatorom musi być równa sumie limitu A i limitu B, które zostały przyznane producentowi na podstawie art. 6
ust. 2.

3. Szczegółowe zasady podziału oraz obrotu limitami przez plantatorów, z uwzględnieniem średniej produkcji buraka cukrowego wykonanej przez plantatorów w ostatnich pięciu latach, zostaną określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 3 ust. 9.

4. Producent cukru, który otrzymał limit A i limit B, jest obowiązany zawrzeć z plantatorami buraków cukrowych umowy kontraktacji na buraki w wysokości odpowiadającej przyznanemu plantatorowi limitowi produkcji cukru. Umowy kontraktacji powinny uwzględniać szczegółowe zasady określone w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 3 ust. 9.

5. Plantator buraka cukrowego może zbywać w całości lub w części limit, o którym mowa w ust. 1, innemu plantatorowi buraka cukrowego bez zgody producenta cukru. Z dniem nabycia całości lub części limitu na nabywcę przechodzą prawa i obowiązki wynikające z umowy kontraktacji, o której mowa w ust. 4, odpowiednio do całości lub części limitu.

6. Nabywca jest obowiązany powiadomić producenta cukru, pod rygorem nieważności umowy, o nabyciu całości lub części limitu, o którym mowa w ust. 5, w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy.

7. Producent cukru, który nie zawarł umów kontraktacji na dostawę buraków cukrowych w ilości odpowiadającej przyznanym limitom A i B, jest obowiązany do dokonania zapłaty za wszystkie buraki przerobione na cukier w wysokości nie niższej niż cena minimalna za buraki A ustalona na podstawie art. 13.

8. W przypadku niewykonania przez producenta cukru w danym roku rozliczeniowym kontraktacji buraka cukrowego w zakresie przyznanego limitu A i limitu B, minister właściwy do spraw rynków rolnych może, na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego, wydać decyzję o zmniejszeniu tych limitów proporcjonalnie do niewykonanej kontraktacji.”;

5) skreśla się art. 14;

6) w art. 15:

a) w ust. 1 wyrazy „jest zobowiązana zakupić” zastępuje się wyrazami „może zakupić” i skreśla się wyrazy „spełniającego warunki, o których mowa w art. 14 ust. 4”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady dokonywania zakupów interwencyjnych cukru białego, w tym:

1) minimalne wymagania co do jakości i ilości cukru oferowanego Agencji,

2) dopłaty i opusty związane z odchyleniami od jakości standardowej,

3) warunki i procedury przejęcia cukru przez Agencję

- uwzględniając wymóg zapewnienia zbytu cukru A i B, wyprodukowanego przez producentów cukru, oraz właściwej organizacji rynku cukru.”;

7) w art. 16:

a) w ust. 1 wyraz „Eksporterzy” zastępuje się wyrazem „Producenci”,

b) w ust. 3 w zdaniu wstępnym wyrazy „Prezes Agencji Rynku Rolnego” zastępuje się wyrazami „Minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego,”;

8) w art. 17:

a) w ust. 5 wyrazy „Prezesa Agencji Rynku Rolnego” zastępuje się wyrazami „ministra właściwego do spraw rynków rolnych, na wniosek Prezesa Agencji Rynku Rolnego,”

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, po zasięgnięciu opinii Komisji Porozumiewawczej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb oraz terminy pobierania opłat cukrowych, uwzględniając zabezpieczenie prawa eksporterów do całkowitej wartości dopłat do eksportu cukru B, izoglukozy B, syropu inulinowego B oraz przetwórców cukru do przerobu cukru na cele niespożywcze.”;

9) skreśla się rozdział V.

Art. 2. [1] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.