Na podstawie art. 49 ust. 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063, z 2000 r. Nr 6, poz. 70 i Nr 48, poz. 550 oraz z 2001 r. Nr 4, poz. 24, Nr 81, poz. 877 i Nr 100, poz. 1085) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ustalania wysokości świadczenia finansowego umożliwiającego pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego, zwanego dalej „świadczeniem finansowym", oraz tryb przyznawania tego świadczenia.

§ 2.1. Decyzję o przyznaniu i wysokości świadczenia finansowego wydaje dyrektor oddziału terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, zwanej dalej „Agencją", właściwy ze względu na położenie wynajętego lokalu mieszkalnego.

2. Do wniosku o przyznanie świadczenia finansowego dołącza się:

1) umowę najmu albo podnajmu lokalu mieszkalnego, która powinna określać:

a) powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego,

b) wysokość czynszu i terminy jego płatności,

c) czas trwania umowy,

d) stronę umowy, która ponosi opłaty za energię elektryczną i cieplną, gaz, wodę oraz inne świadczenia,

2) zaświadczenie o zwolnieniu kwatery przez żołnierza zawodowego w służbie stałej, jeżeli ją posiadał.

§ 3.1. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, o którym mowa w § 2 ust. 1, ustala i ogłasza średnie koszty najmu 1 m² powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego w danym garnizonie, bez uwzględnienia opłat i świadczeń, o których mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 lit. d), zwane dalej „średnimi kosztami najmu".

2. Średnie koszty najmu ustala się na podstawie rynkowych stawek czynszu za najem lokali mieszkalnych stosowanych w danym garnizonie.

3. Ustalenia i ogłoszenia średnich kosztów najmu dokonuje się co najmniej raz w roku.

4. Ogłoszenia średnich kosztów najmu dokonuje się w sposób zwyczajowo przyjęty w danym garnizonie oraz informację w tej sprawie wywiesza się w siedzibie właściwego oddziału terenowego Agencji.

§ 4.1. Przy ustalaniu wysokości świadczenia finansowego uwzględnia się:

1) powierzchnię użytkową lokalu mieszkalnego, którą oblicza się przez pomnożenie:

a) ilości tytułów do norm powierzchni mieszkalnej przysługujących żołnierzowi zawodowemu w służbie stałej albo

b) liczby członków rodziny żołnierza zawodowego w służbie kontraktowej, o których mowa w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, oraz tego żołnierza

- przez 8 m² powierzchni mieszkalnej i wskaźnik 1,66,

2) wysokość czynszu, opłat i innych świadczeń, jakie żołnierz zawodowy uiszczałby, gdyby lokal mieszkalny byt osobną kwaterą stałą.

2. Wysokość świadczenia finansowego oblicza się przez pomnożenie powierzchni użytkowej wyliczonej w sposób określony w ust. 1 pkt 1 przez średnie koszty najmu, a następnie odjęcie czynszu, opłat i innych świadczeń, jakie żołnierz zawodowy uiszczałby, gdyby lokal mieszkalny był osobną kwaterą stałą.

3. Nie odejmuje się opłat i innych świadczeń, o których mowa w ust. 2, jeżeli umowa najmu albo podnajmu przewiduje, że żołnierz zawodowy będzie uiszczał opłaty i inne świadczenia określone w § 2 ust. 2 pkt 1 lit. d) niezależnie od czynszu ustalonego w tej umowie.

4. Wysokość świadczenia finansowego nie może być wyższa od czynszu określonego w umowie najmu albo podnajmu.

§ 5.1. Świadczenie finansowe wypłaca się w terminie do 10 dnia każdego miesiąca, bez względu na termin płatności czynszu określony w umowie najmu albo podnajmu.

2. W przypadku gdy żołnierz zawodowy utracił uprawnienie do świadczenia finansowego albo przestał faktycznie zamieszkiwać w wynajętym lub podnajętym lokalu mieszkalnym, jest obowiązany do zwrotu odpowiedniej części otrzymanego świadczenia, licząc od dnia, w którym utracił uprawnienie lub opuścił lokal.

§ 6.1. Agencja może wypłacać żołnierzom zawodowym świadczenie finansowe poprzez oddziały gospodarcze jednostek wojskowych.

2. Szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1, określają porozumienia zawarte między właściwymi organami Agencji i organami wojskowymi.

§ 7.Do zawartych umów najmu albo podnajmu oraz ustaleń wysokości świadczenia finansowego, jak również spraw wszczętych, a niezakończonych wydaniem ostatecznej decyzji przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia, o którym mowa w § 8.

§ 8.Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 20 lutego 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu zwrotu kosztów dojazdu do miejscowości, w której pełnią czynną służbę wojskową żołnierze zawodowi, i szczegółowych zasad ustalania wysokości oraz trybu przyznawania świadczenia finansowego umożliwiającego pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego (Dz. U. Nr 23, poz. 107, z 1998 r. Nr 121, poz. 792 i z 2001 r. Nr 118, poz. 1265).

§ 9.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.