Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
archiwalny
Dziennik Ustaw rok 2001 nr 113 poz. 1214
Wersja archiwalna od 2001-10-24 do 2017-07-11
opcje loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

Dziennik Ustaw rok 2001 nr 113 poz. 1214
Wersja archiwalna od 2001-10-24 do 2017-07-11
Akt prawny
archiwalny
ZAMKNIJ close

Alerty

Od redakcji: Rozporządzenie zostało uchylone na podstawie art. 66 ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz.U. poz. 1823) oraz zastąpione przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 6 lipca 2017 r. w sprawie określenia regulaminu organizacji i działania stałych sądów polubownych przy wojewódzkich inspektorach inspekcji handlowej (Dz.U. poz. więcej …

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 25 września 2001 r.

w sprawie określenia regulaminu organizacji i działania stałych polubownych sądów konsumenckich

Na podstawie art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25 i Nr 110, poz. 1189) zarządza się, co następuje:

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

§ 1.[Regulamin organizacji i działania stałych polubownych sądów konsumenckich] Określa się regulamin organizacji i działania stałych polubownych sądów konsumenckich, stanowiący załącznik do rozporządzenia.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

§ 2.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Sprawiedliwości: S. Iwanicki

Załącznik do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 25 września 2001 r. (poz. 1214)

REGULAMIN ORGANIZACJI l DZIAŁANIA STAŁYCH POLUBOWNYCH SĄDÓW KONSUMENCKICH

DZIAŁ l

Wewnętrzna organizacja i tryb funkcjonowania stałych polubownych sądów konsumenckich

§ 1. W skład stałego polubownego sądu konsumenckiego przy wojewódzkim inspektorze inspekcji handlowej, zwanego dalej „sądem”, wchodzą:

1) przewodniczący,

2) stali arbitrzy.

§ 2. 1. Stałych arbitrów – w liczbie niezbędnej do zapewnienia prawidłowego działania sądu – wyznaczają organizacje reprezentujące konsumentów i organizacje reprezentujące przedsiębiorców, będące stronami umowy o zorganizowaniu sądu, o której mowa w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, zwanej dalej „umową”, przy czym liczba stałych arbitrów wyznaczonych przez organizacje reprezentujące konsumentów powinna być równa liczbie stałych arbitrów wyznaczonych przez organizacje reprezentujące przedsiębiorców.

2. Co najmniej jedną trzecią liczby stałych arbitrów, o której mowa w ust. 1, powinny stanowić osoby mające wyższe wykształcenie prawnicze.

§ 3. 1. Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej wpisuje stałych arbitrów na listę stałych arbitrów, zwaną dalej „listą”, i odbiera od nich ślubowanie.

2. Ślubowanie, o którym mowa w ust. 1, składa się według następującej roty: „Ślubuję uroczyście, że jako stały arbiter będę orzekać bezstronnie i zgodnie z prawem.”

§ 4. 1. Lista składa się z części A, na którą wpisuje się stałych arbitrów wyznaczonych przez organizacje reprezentujące konsumentów, i z części B, na którą wpisuje się stałych arbitrów wyznaczonych przez organizacje reprezentujące przedsiębiorców.

2. Listę przechowuje przewodniczący i udostępnia ją do wglądu stronom na ich żądanie.

§ 5. 1. Kadencja stałych arbitrów trwa cztery lata i liczy się od dnia wpisania na listę.

2. Po upływie kadencji stały arbiter może brać udział jedynie w rozpoznaniu sprawy rozpoczętej wcześniej z jego udziałem, do czasu jej zakończenia.

§ 6. 1. Przewodniczącego powołuje i odwołuje wojewódzki inspektor inspekcji handlowej, po zasięgnięciu opinii stron umowy.

2. Przewodniczący jest powoływany spośród stałych arbitrów mających wyższe wykształcenie prawnicze, na okres kadencji.

§ 7. Przewodniczący jest organem sądu. Kieruje sądem i reprezentuje go na zewnątrz.

§ 8. W zakresie działalności administracyjnej przewodniczący podlega nadzorowi wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej.

§ 9. Przewodniczący jest obowiązany podać tekst niniejszego regulaminu do wiadomości konsumentów i przedsiębiorców w siedzibie wojewódzkiego inspektoratu inspekcji handlowej, przez umieszczenie go w miejscu ogólnie dostępnym.

§ 10. Obsługę prac sądu zapewnia wojewódzki inspektorat inspekcji handlowej.

DZIAŁ II

Czynności sądów

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 11. 1. Sąd może zawiadamiać i wzywać strony, świadków, biegłych lub inne osoby w sposób, który uzna za najbardziej celowy, jeżeli uzna to za niezbędne do przyspieszenia rozpoznania sprawy. Dotyczy to również doręczeń.

2. Zawiadomienie, wezwanie i doręczenie, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za skuteczne, jeżeli jest niewątpliwe, że doszło do wiadomości adresata.

§ 12. Jeżeli podjęcie przez sąd czynności jest połączone z wydatkami, sąd wezwie stronę, która wnosiła o jej podjęcie, do złożenia zaliczki na pokrycie wydatków. Jeżeli obie strony wnosiły o podjęcie czynności lub sąd czynność zarządził z urzędu, sąd wezwie strony do złożenia zaliczki w równych częściach lub w innym stosunku. Sąd uzależni podjęcie czynności od uiszczenia zaliczki w wyznaczonym terminie.

§ 13. Sąd przechowuje akta sprawy i udostępnia je sądowi powszechnemu na jego żądanie.

Rozdział 2

Czynności przewodniczącego

§ 14. 1. Przewodniczący dokonuje wstępnego badania wniosku o rozpatrzenie sporu przez sąd, zwanego dalej „wnioskiem”, niezwłocznie po wniesieniu go przez konsumenta lub przedsiębiorcę.

2. Jeżeli wniosek nie dotyczy sporu, o którym mowa w art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, przewodniczący pozostawia wniosek bez dalszego biegu, o czym niezwłocznie zawiadamia wnioskodawcę.

3. Jeżeli sprawie nie można nadać dalszego biegu dlatego, że we wniosku nie oznaczono lub niedokładnie oznaczono strony lub przedmiot sporu albo wniosek nie jest podpisany bądź do wniosku nie dołączono jego odpisu dla doręczenia go stronie przeciwnej, przewodniczący wzywa wnioskodawcę, pod rygorem zwrócenia wniosku, do poprawienia lub uzupełnienia w terminie tygodniowym od dnia doręczenia wezwania. Po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca wniosek wnioskodawcy.

§ 15. 1. Jeżeli w wyniku wstępnego badania wniosku okaże się, że sprawie można nadać dalszy bieg, przewodniczący doręcza odpis wniosku stronie przeciwnej i wzywa ją, aby w terminie tygodniowym od dnia doręczenia wezwania złożyła na piśmie odpowiedź na wniosek wraz z oświadczeniem, czy zgadza się na rozstrzygnięcie sporu przez sąd wskazany we wniosku.

2. W razie bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 1, albo jeżeli strona, której doręczono odpis wniosku, oświadczy, że nie zgadza się na rozstrzygnięcie sprawy przez sąd wskazany we wniosku, przewodniczący zwraca wniosek wnioskodawcy, informując o przyczynie zwrotu.

§ 16. Jeżeli strona, której doręczono odpis wniosku, oświadczy że zgadza się na rozpoznanie sporu przez sąd wskazany we wniosku, przewodniczący wyznacza termin rozprawy oraz podejmuje czynności przygotowujące rozprawę, o których mowa w § 18 i 19.

§ 17. 1. Termin rozprawy powinien być wyznaczony tak, aby od daty złożenia oświadczenia, o którym mowa w § 16, do rozprawy nie upłynęło więcej niż miesiąc, chyba że zachodzą niedające się usunąć przeszkody.

2. Rozprawa odbywa się w siedzibie wojewódzkiego inspektoratu inspekcji handlowej, chyba że szczególne względy przemawiają za jej wyznaczeniem w innym miejscu.

§ 18. 1. Jednocześnie z zawiadomieniem stron o terminie rozprawy przewodniczący wzywa je, aby w terminie tygodniowym od dnia doręczenia wezwania wyznaczyły do składu orzekającego po jednym arbitrze z listy, pod rygorem wyznaczenia ich z urzędu.

2. Jeżeli w terminie tygodniowym, o którym mowa w ust. 1. strona nie wyznaczyła arbitra, wyznacza go przewodniczący, mając na uwadze, że w składzie orzekającym jeden z arbitrów powinien być wyznaczony z części A, a drugi – z części B listy.

§ 19. 1. Po wyznaczeniu arbitrów do składu orzekającego przewodniczący wyznacza superarbitra spośród stałych arbitrów mających wyższe wykształcenie prawnicze.

2. Przewodniczący może być superarbitrem.

Rozdział 3

Czynności sądu orzekającego

§ 20. 1. Sąd orzekający rozpoznaje sprawę na rozprawie w składzie:

1) superarbitra, o którym mowa w § 19,

2) dwóch arbitrów wyznaczonych w sposób określony w § 18.

2. Superarbiter przewodniczy rozprawie.

§ 21. 1. Rozprawa jest jawna i odbywa się w ten sposób, że po wywołaniu sprawy superarbiter udziela głosu stronom, najpierw wnioskodawcy, a potem stronie przeciwnej, które zgłaszają ustnie swe żądania i wnioski oraz przedstawiają twierdzenia i dowody na ich poparcie. Następnie, stosownie do okoliczności, sąd przeprowadza postępowanie dowodowe.

2. Superarbiter powinien skłaniać strony do pojednania, zwłaszcza po wstępnym wyjaśnieniu stanowisk stron. Osnowa ugody zawartej przed sądem powinna być wciągnięta do protokołu rozprawy i stwierdzona podpisami stron. Niemożność podpisania sąd stwierdzi w protokole.

§ 22. 1. Z przebiegu rozprawy protokolant pod kierunkiem superarbitra spisuje protokół.

2. Protokół powinien zawierać:

1) oznaczenie sądu oraz miejsca i daty rozprawy,

2) nazwiska superarbitra, arbitrów, protokolanta, jak również obecnych na rozprawie stron i pełnomocników,

3) oznaczenie sprawy,

4) przebieg rozprawy, w szczególności wnioski i twierdzenia stron oraz wyniki postępowania dowodowego.

3. Protokół podpisują superarbiter i protokolant.

§ 23. W przypadkach wymagających wiadomości specjalnych z zakresu jakości produktów lub usług, sąd po wysłuchaniu wniosków stron może wezwać w charakterze biegłego rzeczoznawcę z listy rzeczoznawców do spraw jakości produktów lub usług, prowadzonej przez wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej.

§ 24. 1. Rozprawa odbywa się bez względu na niestawiennictwo jednej lub obu stron, chyba że przed rozpoczęciem rozprawy strona wniosła o jej nieprzeprowadzanie i wykazała, że nie może stawić się z przyczyn od niej niezależnych.

2. Sąd odroczy rozprawę, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość w doręczaniu zawiadomienia albo jeżeli nieobecność strony jest wywołana nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć.

§ 25. Superarbiter zamyka rozprawę, gdy sąd uzna sprawę za dostatecznie wyjaśnioną. Przed zamknięciem rozprawy superarbiter udziela głosu stronom.

§ 26. 1. Po zamknięciu rozprawy sąd odbywa niejawną naradę, po której wydaje wyrok.

2. Wydanie wyroku powinno nastąpić w ciągu trzech dni od dnia zamknięcia rozprawy.

3. Wyrok zapada większością głosów i jest podpisywany przez cały skład orzekający.

4. Wyrok powinien zawierać:

1) oznaczenie sądu, superarbitra, arbitrów i protokolanta,

2) datę i miejsce wydania wyroku,

3) oznaczenie stron,

4) oznaczenie przedmiotu sprawy,

5) rozstrzygnięcie o żądaniach stron,

6) przytoczenie motywów, którymi kierował się sąd przy wydaniu wyroku,

7) podpisy superarbitra i arbitrów.

§ 27. Sąd doręcza obu stronom za pokwitowaniem lub dowodem doręczenia odpis wyroku podpisany tak jak oryginał, w terminie 14 dni od dnia wydania wyroku.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 24 października 2001 r.

Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00