Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2003-07-16 do 2005-10-13
Wersja archiwalna od 2003-07-16 do 2005-10-13
archiwalny
USTAWA
z dnia 26 lipca 2001 r.
o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2003 r., Nr 64, poz. 592) Pokaż wszystkie zmiany
Art. 1. [Nabycie własności nieruchomości] [1] 1. Osoby fizyczne będące w dniu 26 maja 1990 r. oraz w dniu wejścia w życie ustawy użytkownikami wieczystymi lub współużytkownikami wieczystymi nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe lub stanowiących nieruchomości rolne nabywają z mocy prawa własność tych nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 3, stała się ostateczna.
2. Prawo własności nieruchomości nabywają także osoby fizyczne będące następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 1.
3. Decyzję o nabyciu prawa własności nieruchomości wydaje starosta – w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa, lub wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa – w odniesieniu do nieruchomości będącej własnością jednostki samorządu terytorialnego.
4. Ostateczna decyzja, o której mowa w ust. 3, stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.
5. Opłaty sądowe z tytułu założenia i wpisu do księgi wieczystej prawa własności nieruchomości nabytych na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 3, pokrywa Skarb Państwa.
6. Koszty pomiarów oraz opracowań geodezyjnych i kartograficznych związanych z postępowaniem w sprawie wydania decyzji, o której mowa w ust. 3, pokrywa Skarb Państwa.
7. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, określi szczegółowy tryb wydawania decyzji, o których mowa w ust. 3.
Art. 2. [Decyzje o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego] 1. Do osób, o których mowa w art. 1 ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności (Dz. U. z 1999 r. Nr 65, poz. 746, z 2000 r. Nr 28, poz. 352 i Nr 114, poz. 1196 oraz z 2001 r. Nr 72, poz. 749).
2. Decyzje o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, które stały się ostateczne przed wejściem w życie ustawy, pozostają w mocy.
Art. 3. [Wyłączenie stosowania przepisów ustawy] 1. Do osób, które skorzystały z uwłaszczenia mieniem, o którym mowa w art. 56a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 118, poz. 561 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 32, poz. 184, Nr 98, poz. 603, Nr 106, poz. 673, Nr 121, poz. 770, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 945, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 40, poz. 400 i Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 15, poz. 180, Nr 26, poz. 306, Nr 31, poz. 383, Nr 60, poz. 703, Nr 84, poz. 948 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 63, poz. 637, Nr 72, poz. 745 i Nr 76, poz. 807), nie stosuje się przepisów niniejszej ustawy.
2. Osoby, które nabyły prawo własności nieruchomości na podstawie niniejszej ustawy, nie korzystają z uwłaszczenia, o którym mowa w ust. 1.
Art. 4. [Wejście w życie] [2] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 15 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.U. Nr 64, poz. 592). Zmiana weszła w życie 16 lipca 2003 r.
[2] Ustawa wchodzi w życie 24 października 2001 r.
Ustawa traci moc 13 października 2005 r. na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz.U. Nr 175, poz. 1459).
