POROZUMIENIE

w sprawie realizacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym

Na podstawie artykułu 23 ustęp 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii z dnia 7 września 1998 r. o zabezpieczeniu społecznym - zwanej dalej Umową - właściwe władze:

w Rzeczypospolitej Polskiej - Minister Pracy i Polityki Społecznej oraz Minister Zdrowia,

w Republice Austrii - Federalna Minister Bezpieczeństwa Socjalnego i Pokoleń oraz Federalny Minister Gospodarki i Pracy

ustanowili środki administracyjne konieczne do realizacji Umowy i uzgodnili, co następuje:

Rozdział I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

Definicje

W niniejszym porozumieniu stosuje się pojęcia określone w artykule 1 Umowy w takim samym znaczeniu, jakie nadaje im powołany artykuł.

Artykuł 2

Instytucje łącznikowe

Instytucjami łącznikowymi według artykułu 24 Umowy są:

1) w Republice Austrii:

a) w odniesieniu do ubezpieczenia chorobowego, wypadkowego i emerytalnego:

Hauptverband der österreichischen Sozialversicherungsträger

(Zrzeszenie austriackich instytucji ubezpieczeń społecznych),

b) w odniesieniu do zasiłków dla bezrobotnych:

Landesgesgeschäftsstelle Niederösterreich des Arbeitsmarktservice

(Oddział Urzędu Pracy dla Dolnej Austrii),

2) w Rzeczypospolitej Polskiej:

a) w odniesieniu do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia chorobowego, wypadkowego, emerytalnego i rentowego:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych,

Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - z ubezpieczenia społecznego rolników,

b) w odniesieniu do świadczeń rzeczowych:

Ministerstwo Zdrowia,

c) w odniesieniu do świadczeń z tytułu bezrobocia:

Krajowy Urząd Pracy.

Artykuł 3

Zadania instytucji łącznikowych

1. Instytucje łącznikowe wykonują zadania określone w Umowie oraz w niniejszym porozumieniu. W celu realizacji Umowy mogą one kontaktować się ze sobą oraz z zainteresowanymi osobami lub ich pełnomocnikami. Są obowiązane wspierać się wzajemnie w ramach realizacji Umowy.

2. Instytucje łącznikowe uzgadniają wzory formularzy wymaganych przy realizacji niniejszego porozumienia.

Rozdział II

OKREŚLENIE STOSOWANYCH PRZEPISÓW PRAWNYCH

Artykuł 4

Delegowanie służbowe, wybór przepisów prawnych państwa wysyłającego

1. W przypadkach określonych w artykułach 7 i 8 Umowy, instytucja państwa, którego przepisy prawne mają zastosowanie, jest obowiązana wystawić zaświadczenie o stosowaniu wobec danego pracownika tych przepisów prawnych.

2. Zaświadczenia określone w ustępie 1 wystawiane będą:

- przy stosowaniu polskich przepisów prawnych przez właściwe jednostki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

- przy stosowaniu austriackich przepisów prawnych przez właściwą instytucję ubezpieczenia chorobowego.

Rozdział III

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

Dział 1

Choroba i macierzyństwo

Artykuł 5

Zaliczanie okresów ubezpieczenia

1. Dla stosowania artykułu 10 Umowy przez instytucję jednego państwa osoba zainteresowana obowiązana jest do przedłożenia zaświadczenia o okresach ubezpieczenia przebytych według przepisów prawnych drugiego państwa. Zaświadczenia takie na wniosek osoby zainteresowanej wystawiane będą:

- w Rzeczypospolitej Polskiej

przez właściwą instytucję ubezpieczenia zdrowotnego lub chorobowego,

- w Republice Austrii

przez instytucję ubezpieczenia chorobowego.

2. Jeżeli osoba zainteresowana nie przedłoży zaświadczenia, właściwa instytucja może zwrócić się do określonej w ustępie 1 instytucji drugiego państwa z wnioskiem o wystawienie i przesłanie zaświadczenia.

Artykuł 6

Przyznanie świadczeń rzeczowych

1. W zastosowaniu artykułu 11 ustępów 1, 2 i 4 Umowy osoba zainteresowana obowiązana jest do przedłożenia instytucji miejsca pobytu właściwej dla udzielenia świadczeń rzeczowych zaświadczenia wystawionego przez instytucję właściwą dla potwierdzenia jej uprawnień. Jeżeli osoba zainteresowana nie przedłoży zaświadczenia, właściwa instytucja ma obowiązek wystawić takie zaświadczenie w terminie późniejszym, na wniosek instytucji miejsca pobytu.

2. Instytucja miejsca pobytu ma obowiązek przeprowadzenia kontroli chorego, tak jakby chodziło o jej własnego ubezpieczonego; o wynikach kontroli należy powiadomić właściwą instytucję.

3. W przypadku leczenia szpitalnego instytucja miejsca pobytu obowiązana jest do poinformowania niezwłocznie właściwej instytucji o dniu przyjęcia do szpitala, przewidywanym okresie pobytu oraz dniu wypisania.

4. O ile przewidują to przepisy prawne państwa pobytu, świadczeniami rzeczowymi w rozumieniu artykułu 11 ustęp 2 Umowy są:

1) protezy, aparaty ortopedyczne i podtrzymujące, łącznie z płóciennymi gorsetami ortopedycznymi z przynależnymi częściami uzupełniającymi, dodatkami i narzędziami,

2) obuwie ortopedyczne na miarę, w razie potrzeby wraz z przynależnym butem normalnym (nieortopedycznym),

3) plastyczne elementy szczęki, żuchwy i twarzy, peruki,

4) wyciski (modelowanie różnych części ciała), wykorzystywane do właściwego dopasowania przedmiotów wymienionych w punktach 1-3,

5) sztuczne gałki oczne, szkła kontaktowe, okulary powiększające i lunetowe,

6) aparaty słuchowe,

7) protezy stomatologiczne (stałe i wyjmowane), protezy jamy ustnej,

8) pojazdy dla chorych, wózki inwalidzkie oraz inne mechaniczne aparaty pomocne w poruszaniu się,

9) odnawianie świadczeń wymienionych w punktach 1-8,

10) psy przewodniki niewidomych,

11) leczenie uzdrowiskowe,

12) działania podjęte dla rehabilitacji zdrowotnej i zawodowej,

13) wszystkie inne środki pomocnicze i podobne, których koszt przekracza kwotę 150 euro.

Jeżeli świadczenia takie zostały przyznane w przypadku natychmiastowej konieczności, instytucja miejsca pobytu jest obowiązana powiadomić o tym niezwłocznie właściwą instytucję.

Artykuł 7

Refundacja kosztów świadczeń rzeczowych przy niedotrzymaniu przewidzianej procedury

Jeżeli nie było możliwe dotrzymanie przewidzianych zasad postępowania, powstałe koszty, na wniosek osoby zainteresowanej, powinny zostać zrefundowane przez właściwą instytucję według stawek instytucji miejsca pobytu. Instytucja ta zobowiązana jest do udzielenia właściwej instytucji - na jej żądanie - wymaganych informacji.

Artykuł 8

Wypłata świadczeń pieniężnych

Właściwa instytucja wypłaca świadczenia pieniężne bezpośrednio osobom uprawnionym; stosuje się odpowiednio artykuł 6 ustęp 2.

Dział 2

Wypadki przy pracy i choroby zawodowe

Artykuł 9

Przyznanie świadczeń rzeczowych

W przypadkach określonych w artykule 14 ustęp 1 Umowy stosuje się odpowiednio artykuły 6 i 7.

Artykuł 10

Wypłata świadczeń pieniężnych

Właściwe instytucje wypłacać będą renty i inne świadczenia pieniężne bezpośrednio osobom uprawnionym.

Artykuł 11

Statystyka

Instytucje łącznikowe obu państw są obowiązane do wymiany danych statystycznych dotyczących wypłat dokonanych na rzecz osób uprawnionych na podstawie zawartej Umowy. Zestawienia danych statystycznych będą sporządzane rocznie w formie ustalonej między instytucjami łącznikowymi i mają być przekazywane drugiej stronie.

Dział 3

Starość, inwalidztwo i śmierć (emerytury i renty)

Artykuł 12

Rozpatrywanie wniosków o przyznanie świadczeń

1. Właściwe instytucje mają niezwłocznie informować się nawzajem o każdym wniosku o przyznanie świadczenia, do którego stosuje się rozdział III dział 3 w powiązaniu z artykułem 27 ustęp 2 Umowy, załączając wymaganą dokumentację.

2. Właściwe instytucje mają powiadamiać się nawzajem również o pozostałych faktach, istotnych dla ustalenia świadczenia, załączając w razie potrzeby opinie lekarskie.

3. Właściwe instytucje mają informować się nawzajem o decyzjach podjętych w wyniku procedury ustalenia.

Artykuł 13

Wypłata świadczeń pieniężnych

Właściwe instytucje dokonują wypłaty emerytur, rent i innych świadczeń pieniężnych bezpośrednio osobom uprawnionym.

Artykuł 14

Statystyka

W odniesieniu do emerytur i rent stosuje się odpowiednio artykuł 11.

Dział 4

Bezrobocie

Artykuł 15

Przyznanie świadczeń

W przypadkach określonych w artykułach 21 i 22 Umowy osoba zainteresowania ma przedłożyć właściwej instytucji jednego państwa wydane przez właściwą instytucję drugiego państwa zaświadczenie, z którego wynikają okresy ubezpieczenia przebyte według przepisów prawnych drugiego państwa oraz okresy, podczas których pobierała zasiłek dla bezrobotnych według przepisów prawnych drugiego Państwa. Jeżeli osoba zainteresowana nie przedstawi zaświadczenia, instytucja łącznikowa jednego państwa może zwrócić się do instytucji łącznikowej drugiego państwa o wystawienie i przekazanie takiego zaświadczenia.

Rozdział IV

POSTANOWIENIA FINANSOWE

Artykuł 16

Zwrot kosztów

Celem wykonania postanowień artykułu 13 oraz artykułu 14 ustęp 3 Umowy roszczenia dotyczącego zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych należy dochodzić po zamknięciu świadczenia lub za każdy kwartał roku kalendarzowego i realizować w ciągu dwóch miesięcy od wpłynięcia roszczenia.

Rozdział V

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 17

Okres obowiązywania

Niniejsze porozumienie wchodzi w życie jednocześnie z Umową i pozostaje w mocy tak długo, jak Umowa.

Sporządzono w Wiedniu w dniu 19 września 2000 r. w dwóch egzemplarzach każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

W imieniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej Rzeczypospolitej Polskiej: K. Gozdek

W imieniu Ministra Zdrowia Rzeczypospolitej Polskiej: W. Wierzba

W imieniu Federalnego Ministra Bezpieczeństwa Socjalnego i Pokoleń Republiki Austrii: H. Siedl

W imieniu Federalnego Ministra Gospodarki i Pracy Republiki Austrii: R. Ehrenreich

VEREINBARUNG

zur Durchführung des Abkommens zwischen der Republik Österreich und der Republik Polen über soziale Sicherheit

Auf Grund des Artikels 23 Absatz 1 des Abkommens zwischen der Republik Österreich und der Republik Polen über soziale Sicherheit vom 7. September 1998 - im Folgenden als Abkommen bezeichnet - haben die zuständigen Behörden, und zwar:

- in der Republik Österreich die Bundesministerin für soziale Sicherheit und Generationen und der Bundesminister für Wirtschaft und Arbeit,

- in der Republik Polen der Minister für Arbeit und Sozialpolitik und die Ministerin für Gesundheit,

die zur Durchführung des Abkommens notwendigen Verwaltungsmaßnahmen festgelegt und Folgendes vereinbart:

Abschnitt I

ALLGEMEINE BESTIMMUNGEN

Artikel 1

Begriffsbestimmungen

In dieser Vereinbarung werden die in Artikel 1 des Abkommens festgelegten Ausdrücke in derselben Bedeutung verwendet, die ihnen im genannten Artikel gegeben wird.

Artikel 2

Verbindungsstellen

Verbindungsstellen nach Artikel 24 des Abkommens sind

1. in der Republik Österreich

a) für die Kranken-, Unfall- und Pensionsversicherung:

Hauptverband der österreichischen Sozialversicherungsträger,

b) für das Arbeitslosengeld:

Landesgeschäftsstelle Niederösterreich des Arbeitsmarktservice;

2. in der Republik Polen

a) für die Geldleistungen aus der Kranken-, Unfall-, Pensions- und Rentenversicherung:

Sozialversicherungsanstalt,

Landwirtschaftliche Sozialversicherungskasse für die Sozialversicherung der Landwirte,

b) für die Sachleistungen:

Ministerium für Gesundheit,

c) für die Leistungen bei Arbeitslosigkeit:

Landesarbeitsamt.

Artikel 3

Aufgaben der Verbindungsstellen

(1) Den Verbindungsstellen obliegen die im Abkommen und in dieser Vereinbarung festgelegten Aufgaben. Bei Durchführung des Abkommens können sie miteinander sowie mit den beteiligten Personen oder deren Beauftragten in Verbindung treten. Sie haben einander bei Durchführung des Abkommens zu unterstützen.

(2) Die Verbindungsstellen haben die zur Durchführung dieser Vereinbarung erforderlichen Formblätter festzulegen.

Abschnitt II

BESTIMMUNGEN ÜBER DIE ANZUWENDENDEN RECHTSVORSCHRIFTEN

Artikel 4

Entsendungen von Dienstnehmern, Wahl der Rechtsvorschriften des Entsendestaates

(1) In den Fällen der Artikel 7 und 8 des Abkommens hat der Träger des Vertragsstaates, dessen Rechtsvorschriften anzuwenden sind, über Antrag eine Bescheinigung darüber auszustellen, dass für den Dienstnehmer hinsichtlich der betreffenden Beschäftigung diese Rechtsvorschriften gelten.

(2) Die Bescheinigungen nach Absatz 1 sind auszustellen

- bei Anwendung der österreichischen Rechtsvorschriften vom zuständingen Träger der Krankenversicherung,

- bei Anwendung der polnischen Rechtsvorschriften von den zuständigen Stellen der Sozialversicherungsanstalt.

Abschnitt III

BESONDERE BESTIMMUNGEN

Kapitel 1

Krankheit und Mutterschaft

Artikel 5

Zusammenrechnung der Versicherungszeiten

(1) Für die Anwendung des Artikels 10 des Abkommens durch einen Träger eines Vertragsstaates hat die betreffende Person eine Bescheinigung über die nach den Rechtsvorschriften des anderen Vertragsstaates in Betracht kommenden Versicherungszeiten vorzulegen. Die Bescheinigung ist auf Ersuchen der betreffenden Person auszustellen

- in der Republik Österreich

vom Träger der Krakenversicherung,

- in der Republik Polen

von dem in Betracht kommenden Träger der Gesundheits- oder Krankenversicherung.

(2) Legt die betreffende Person die Bescheinigung nicht vor, so kann der zuständige Träger den in Absatz 1 bezeichneten Träger des anderen Vertragsstaates um Ausstellung und Übersendung der Bescheinigung ersuchen.

Artikel 6

Gewährung von Sachleistungen

(1) Für die Anwendung des Artikels 11 Absätze 1, 2 und 4 des Abkommens hat die betreffende Person dem für die Gewährung von Sachleistungen in Betracht kommenden Träger des Aufenthaltsortes zum Nachweis des Anspruches eine Bescheinigung des zuständigen Trägers vorzulegen. Legt die betreffende Person die Bescheinigung nicht vor, so hat der zuständige Träger über Ersuchen des Trägers des Aufenthaltsortes nachträglich eine solche Bescheinigung auszustellen.

(2) Der Träger des Aufenthaltsortes hat die Krankenkontrolle durchzuführen, als handle es sich um einen eigenen Versicherten; der zuständige Träger ist vom Ergebnis der Kontrolle zu unterrichten.

(3) Wird Krankenhauspflege gewährt, so hat der Träger des Aufenthaltsortes dem zuständigen Träger unverzüglich den Tag der Aufnahme in das Krankenhaus und die voraussichtliche Dauer des Aufenthaltes sowie den Tag der Entlassung mitzuteilen.

(4) Sachleistungen im Sinne des Artikels 11 Absatz 2 des Abkommens sind, soweit sie nach den Rechtsvorschriften des Aufenthaltsstaates vorgesehen sind:

1. Körperersatzstücke, orthopädische Apparate und Stützapparate einschließlich gewebebespannter orthopädischer Korsette nebst Ergänzungsteilen, Zubehör und Werkzeugen;

2. ortopädische Maßschuhe, gegebenenfalls mit dem dazugehörigen Normalschuh (nicht orthopädisch);

3. Kiefer- und Gesichtsplastiken, Perücken;

4. Modellabdrücke (Nachbildungen der verschiedenen Körperteile), die benutzt werden, um die unter den Ziffern 1 bis 3 genannten Gegenstände richtig anzupassen;

5. Kunstaugen, Kontaktschalen, Vergrößerungsbrillen und Fernrohrbrillen;

6. Hörgaräte;

7. Zahnersatz (festsitzender und herausnehmbarer) und Verschlussprothesen der Mundhöhle;

8. Krankenfahrzeuge, Rollstühle sowie andere mechanische Fortbewegungsmittel;

9. Erneuerung der unter den Ziffern 1 bis 8 genannten Gegenstände;

10. Blindenführhunde;

11. Kuren und ähnliche Behandlungen;

12. Maßnahmen der medizinischen und beruflichen Wiedereingliederung;

13. alle übrigen Heilbehelfe, Hilfsmittel und Ähnliches, deren Anschaffungskosten 150 Euro übersteigen.

Sind solche Leistungen wegen unbedingter Dringlichkeit gewährt worden, so hat der Träger des Aufenthaltsortes dies unverzüglich dem zuständingen Träger mitzuteilen.

Artikel 7

Erstattung der Kosten von Sachleistungen bei Nichteinhaltung des vorgesehenen Verfahrens

Die entstandenen Aufwendungen sind auf Antrag der betreffenden Person vom zuständigen Träger nach den für den Träger des Aufenthaltsortes maßgebenden Sätzen zu erstatten, sofern die vorgesehenen Verfahrensregelungen nicht eingehalten werden konnten. Dieser Träger hat dem zuständigen Träger auf dessen Verlangen die erforderlichen Auskünfte zu erteilen.

Artikel 8

Zahlung von Geldleistungen

Geldleistungen sind den Berechtigten vom zuständigen Träger direkt zu zahlen; Artikel 6 Absatz 2 gilt entsprechend.

Kapitel 2

Arbeitsunfälle und Berufskrankheiten

Artikel 9

Gewährung von Sachleistungen

In den Fällen des Artikels 14 Absatz 1 des Abkommens sind die Artikel 6 und 7 entsprechend anzuwenden.

Artikel 10

Zahlung von Geldleistungen

Die zuständingen Träger haben Renten und andere Geldleistungen direkt an die Anspruchsberechtigten zu zahlen.

Artikel 11

Statistiken

Die Verbindungsstellen der beiden Vertragsstaaten haben Statistiken über die nach dem Abkommen an die Berechtigten vorgenommenen Zahlungen auszutauschen. Die Zusammenstellung dieser Statistiken erfolgt jährlich in einer von den Verbindungsstellen festzulegenden Form und ist der anderen Seite zu übermitteln.

Kapitel 3

Alter, Invalidität und Tod (Pensionen und Renten)

Artikel 12

Bearbeitung der Leistungsanträge

(1) Die zuständigen Träger haben einander unverzüglich über jeden Leistungsantrag, auf den Abschnitt III Kapitel 3 in Verbindung mit Artikel 27 Absatz 2 des Abkommens anzuwenden ist, unter Beifügung der erforderlichen Unterlagen zu unterrichten.

(2) Die zuständigen Träger haben in der Folge einander auch die sonstigen für eine Leistungsfeststellung erheblichen Tatsachen, gegebenenfalls unter Beifügung ärztlicher Gutachten, mitzuteilen.

(3) Die zuständigen Träger haben einander über die Entscheidungen im Feststellungsverfahren zu unterrichten.

Artikel 13

Zahlung von Geldleistungen

Die zuständigen Träger haben Pensionen, Renten und andere Geldleistungen direkt an die Anspruchsberechtigten zu zahlen.

Artikel 14

Statistiken

Auf Pensionen und Renten ist Artikel 11 entsprechend anzuwenden.

Kapitel 4

Arbeitslosigkeit

Artikel 15

Gewährung von Leistungen

In den Fällen der Artikel 21 und 22 des Abkommens hat die betreffende Person dem zuständigen Träger des einen Vertragsstaates eine Bescheinigung des zuständigen Trägers des anderen Vertragsstaates vorzulegen, aus der die Versicherungszeiten, die sie nach den Rechtsvorschriften des anderen Vertragsstaates zurückgelegt hat, und Zeiten, während derer sie Arbeitslosengeld vom anderen Vertragsstaat bezogen hat, hervorgehen. Legt die betreffende Person die Bescheinigung nicht vor, so kann die Verbindungsstelle des einen Vertragsstaates die Verbindungsstelle des anderen Vertragsstaates um Ausstellung und Übermittlung einer solchen Bescheinigung ersuchen.

Abschnitt IV

FINANZIELLE BESTIMMUNGEN

Artikel 16

Kostenerstattung

Für die Durchführung des Artikels 13 und des Artikels 14 Absatz 3 des Abkommens ist der Anspruch auf Erstattung der Kosten von Sachleistungen nach Abschluss des Leistungsfalles oder für jedes Kalendervierteljahr geltend zu machen und binnen zwei Monaten nach Eingang der Forderung zu erfüllen.

Abschnitt V

SCHLUSSBESTIMMUNGEN

Artikel 17

Geltungsdauer

Diese Vereinbarung tritt gleichzeitig mit dem Abkommen in Kraft und bleibt solange wie das Abkommen in Kraft.

Geschehen zu Wien, am 19. September 2000 in zwei Urschriften in polnischer und deutscher Sprache, wobei beide Texte in gleicher Weise authentisch sind.