Na podstawie art. 126 § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751-753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882, z 1998 r. Nr 98, poz. 607, Nr 160, poz. 1064 i Nr 162, poz. 1118 i 1125, z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 60, poz. 636, Nr 75, poz. 853, Nr 83, poz. 931 i Nr 110, poz. 1255 oraz z 2000 r. Nr 48, poz. 551, Nr 50, poz. 580, Nr 53, poz. 638, Nr 56, poz. 678, Nr 114, poz. 1193, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1314) zarządza się, co następuje:

§ 1.W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 1987 r. w sprawie biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych (Dz. U. Nr 18, poz. 112) wprowadza się następujące zmiany:

1) użyte w § 1 w ust. 1, w § 5 w ust. 1, w § 9 i w § 14 wyrazy „wojewódzkim” lub „wojewódzkiego” zastępuje się odpowiednio użytymi wyrazami „okręgowym” lub „okręgowego”;

2) w § 12 w ust. 1 w pkt 1 skreśla się wyrazy „posiada obywatelstwo polskie i”;

3) w § 17:

a) skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1,

b) w pkt 1 skreśla się wyrazy „posiada obywatelstwo polskie i”,

c) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) ukończyła wyższe studia magisterskie,”;

4) w § 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Znajomość języka obcego oraz umiejętność tłumaczenia powinna być wykazana dyplomem ukończenia i uzyskaniem tytułu zawodowego magistra odpowiednich dla danego języka wyższych studiów filologicznych lub studiów w zakresie lingwistyki stosowanej.”;

5) w § 29 w ust. 2 po wyrazach „§ 17” skreśla się wyrazy „ust. 1”.

§ 2.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów § 1 pkt 2 i pkt 3 lit. b), które wchodzą w życie wraz z uzyskaniem przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.