Na podstawie art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. Nr 14, poz. 60, z 1988 r. Nr 19, poz.132, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 75, poz. 332, z 1993 r. Nr 47, poz. 212, z 1994 r. Nr 127, poz. 627, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 497, Nr 106, poz. 677 i Nr 123. poz. 780, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa szczegółowe zasady wprowadzania opłat za przejazdy po drogach publicznych pojazdów zarejestrowanych w kraju lub za granicą, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających dopuszczalne wielkości parametrów określone w przepisach o ruchu drogowym, zwanych dalej „pojazdami nienormatywnymi", organy właściwe do ustalania stawek tych opłat i organy właściwe do ich pobierania.

§ 2.1. Opłatę za przejazd jednorazowy po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych, wymienionych w § 1, ustala się w wysokości równej iloczynowi liczby kilometrów przebiegu pojazdu nienormatywnego i wyrażonej w złotych wysokości opłaty za 1 km tego przebiegu.

2. Wysokość opłaty za 1 km przebiegu pojazdu nienormatywnego jest ustalana odpowiednio:

3. W przypadku przekroczenia dopuszczalnej wielkości więcej niż jednego parametru, opłatę ustala się za każde przekroczenie oddzielnie.

4. Jeżeli przekroczenia dopuszczalnych nacisków osi występują na kilku osiach pojedynczych lub składowych osi wielokrotnej pojazdu, opłatę ustala się od każdego przekroczenia oddzielnie.

§ 3.Opłatę za przejazd wielokrotny o limitowanej liczbie przejazdów ustala się jako iloczyn opłaty za przejazd jednorazowy i liczby przejazdów wskazanej w zezwoleniu.

§ 4.1. Za przejazd pojazdu nienormatywnego na podstawie wydanego zezwolenia bez limitowanej ilości przejazdów pobiera się opłaty miesięczne lub kwartalne, w zależności od okresu, na jaki jest wydane zezwolenie.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są pobierane na podstawie opłaty zryczałtowanej stanowiącej iloczyn wysokości opłaty w zł za 1 km i długości trasy 400 km, powiększony:

1) pięciokrotnie - za miesiąc,

2) dziesięciokrotnie - za kwartał.

§ 5.Opłatę za przejazdy dokonywane pojazdami nienormatywnymi w transporcie kombinowanym obniża się o 50%.

§ 6.1. Za przejazd pojazdu nienormatywnego na podstawie zezwolenia specjalnego urząd celny ustala i pobiera opłatę za każde przekroczenie:

1) dopuszczalnej długości pojazdu - 150 zł,

2) dopuszczalnej szerokości pojazdu - 150 zł,

3) dopuszczalnych wielkości nacisków osi pojedynczych lub składowych do 15% - 450 zł.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są pobierane przed wydaniem zezwolenia specjalnego.

§ 7.Opłaty, o których mowa w § 2-6, ustalają i pobierają organy wydające zezwolenie:

1) starosta (prezydent miasta) - jeżeli miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu znajduje się odpowiednio na obszarze powiatu albo na obszarze miasta na prawach powiatu, a także miasta stołecznego Warszawy,

2) marszałek województwa - jeżeli miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu znajduje się na obszarze różnych powiatów położonych w tym samym województwie,

3) Generalny Dyrektor Dróg Publicznych lub upoważniona przez niego państwowa jednostka organizacyjna - jeżeli miejsce rozpoczęcia i zakończenia przejazdu znajduje się na obszarze różnych województw lub trasa przejazdu przekracza granice państwa,

4) urząd celny - na granicy państwa.

§ 8.1. W przypadku odstąpienia od dokonania przejazdu przed terminem określonym w zezwoleniu (nie dotyczy zezwolenia specjalnego), opłata podlega zwrotowi.

2. Zwrotu opłaty dokonują organy lub jednostki organizacyjne, o których mowa w § 7.

§ 9.1. W przypadku stwierdzenia, że przejazd pojazdu nienormatywnego odbywa się bez właściwego zezwolenia, wysokość opłaty, określona w § 2 ust. 2, ulega podwyższeniu:

1) o 70% - w przypadku przekroczenia dopuszczalnej szerokości, długości i wysokości pojazdu,

2) [1] o 90% - w przypadku przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej i nacisków osi.

2. [2] Opłatę za przejazd bez zezwolenia przy zastosowaniu podwyższonych wysokości opłat, o których mowa w ust. 1, oblicza się według zryczałtowanej długości trasy przejazdu wynoszącej 400 km.

3. Za niedotrzymanie któregokolwiek z warunków przejazdu podanych w zezwoleniu nalicza się dodatkowo opłatę w wysokości 25% opłaty pobranej za przejazd pojazdem nienormatywnym.

4. Opłaty, o których mowa w ust. 2 i 3, ustala i pobiera:

1) zarząd drogi, na którego terenie dokonano kontroli pojazdu nienormatywnego,

2) urząd celny - na granicy

oddzielnie za każde przekroczenie parametru lub niedotrzymanie warunku określonego w zezwoleniu.

§ 10.Od dnia wejścia w życie rozporządzenia wysokość opłat drogowych, o których mowa w § 2 ust. 2, będzie podlegała zmianom w stopniu odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych, licząc od następnego miesiąca po miesiącu, w którym wskaźnik ten został ogłoszony przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski".

§ 11.Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 12.Do czasu wprowadzenia opłat na zasadach wynikających z niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie dotychczasowe zasady.

§ 13.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r.