Na podstawie art. 104 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255) zarządza się, co następuje:

§ 1.Szkolenia w służbie cywilnej, zwane dalej „szkoleniami", mogą być organizowane i prowadzone we wszelkich pozaszkolnych formach dydaktycznych, w szczególności jako:

1) konferencje,

2) seminaria,

3) kursy,

4) zajęcia warsztatowe,

5) samokształcenie kierowane.

§ 2.1. Organizowanie szkolenia polega na:

1) rozpoznaniu i analizie potrzeb szkoleniowych służby cywilnej, urzędów oraz członków korpusu służby cywilnej,

2) szczegółowym określeniu celów szkolenia,

3) zarządzeniu przeprowadzenia szkolenia,

4) ustaleniu tematyki i listy uczestników szkolenia,

5) przeprowadzeniu procedury zamówienia publicznego w celu wybrania podmiotu dającego rękojmię należytego przeprowadzenia szkolenia,

6) zatwierdzeniu programu i harmonogramu szkolenia,

7) zawarciu umowy z podmiotem prowadzącym szkolenie, z zastrzeżeniem § 7,

8) dokonaniu oceny szkolenia w celu racjonalizacji polityki szkoleniowej.

2. Organizowanie szkolenia może również polegać na kierowaniu członka korpusu służby cywilnej na szkolenia prowadzone przez podmioty spełniające kryteria określone w § 5.

§ 3.Prowadzenie szkolenia polega na:

1) realizowaniu programu szkolenia,

2) zapewnieniu warunków niezbędnych do prawidłowego przeprowadzenia szkolenia,

3) prowadzeniu dokumentacji szkolenia.

§ 4.Szkolenia w służbie cywilnej są prowadzone przez:

1) Krajową Szkołę Administracji Publicznej,

2) podmioty wyspecjalizowane w prowadzeniu szkoleń, których organami założycielskimi są organy administracji rządowej,

3) podmioty spełniające kryteria określone w § 5.

§ 5.1. Podmioty, o których mowa w § 4 pkt 3, ubiegające się o prowadzenie szkolenia, powinny spełniać następujące kryteria:

1) posiadać co najmniej roczne doświadczenie w prowadzeniu szkoleń,

2) posiadać odpowiadający potrzebom organizatora program szkolenia lub zapewnić jego opracowanie,

3) dysponować pracownikami lub współpracownikami dającymi rękojmię należytej realizacji programu szkolenia, w szczególności posiadającymi odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie,

4) zapewniać bazę materialną odpowiednią dla danego szkolenia, w szczególności warunki lokalowe oraz wyposażenie w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędne do realizacji programu szkolenia.

2. Potwierdzeniem spełnienia kryteriów, o których mowa w ust. 1, są następujące dokumenty:

1) aktualny odpis z właściwego rejestru albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych lub zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,

2) wykaz programów szkoleniowych realizowanych w ostatnim roku,

3) wykaz osób, które będą realizować program szkolenia, wraz z danymi na temat ich kwalifikacji i doświadczenia,

4) szczegółowe informacje o bazie materialnej określonej w ust. 1 pkt 4.

3. W przypadku gdy współpracownicy, o których mowa w ust. 1 pkt 3, występują w więcej niż jednej ofercie na prowadzenie tego samego szkolenia, oferty są rozpatrywane bez uwzględniania tych osób.

4. W przypadku gdy podmiot ubiegający się o prowadzenie szkolenia w służbie cywilnej nie ma siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokumenty poświadczające spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 2, powinny być potwierdzone przez upoważnione do tego przedstawicielstwa Rzeczypospolitej Polskiej w kraju siedziby podmiotu.

§ 6.1. Podmioty, o których mowa w § 4 pkt 2 i 3, spełniające kryteria określone w § 5, są, na wniosek swoich władz statutowych, umieszczane w ewidencji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 49, poz. 483, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 12551, zwanej dalej „ustawą".

2. Informacje na temat jednostek znajdujących się w ewidencji są udostępniane urzędom do celów szkoleniowych.

3. W razie stwierdzenia, że jednostka przestała spełniać kryteria, o których mowa w § 5, Szef Służby Cywilnej wykreśla ją z ewidencji.

§ 7.1. Organizator szkolenia może być podmiotem prowadzącym szkolenie, w przypadku gdy konieczność taka wynika z przyczyn finansowych lub merytorycznych.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, organizator szkolenia:

1) wykonuje czynności przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 1-4 i 8 oraz w § 3 pkt 2 i 3,

2) prowadzi procedurę zamówienia publicznego w celu wybrania programu szkolenia oraz osoby lub podmiotu, któremu zostanie powierzona realizacja programu szkolenia,

3) powierza realizację programu szkolenia osobom lub podmiotom dającym rękojmię należytego jego wykonania.

3. Do dokumentacji prowadzonej przez organizatora szkolenia, o którym mowa w ust. 1, przepisy § 15 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

4. Organizator szkolenia, o którym mowa w ust. 1, może prowadzić szkolenie dla członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych również w innych urzędach.

5. Warunki uczestnictwa w szkoleniu, o którym mowa w ust. 4, są ustalane w drodze porozumienia dyrektorów generalnych urzędów.

§ 8.Szkolenia w służbie cywilnej stanowią realizację programów szkoleń w zakresie wynikającym z potrzeb służby cywilnej, urzędów oraz członków korpusu służby cywilnej.

§ 9.1. Szkolenia centralne służą przekazywaniu wiedzy i rozwijaniu umiejętności określonych w priorytetach szkoleniowych wobec członków korpusu służby cywilnej, o których mowa w art. 99 ust. 2 pkt 1 ustawy.

2. Szkolenia centralne mają na celu w szczególności:

1) wyrobienie umiejętności współdziałania w grupie,

2) koordynację pracy w urzędzie i całej administracji,

3) upowszechnianie standardów pracy administracji.

3. Adresatami szkoleń centralnych są w szczególności członkowie korpusu służby cywilnej zajmujący stanowiska wyższe, średniego szczebla zarządzania oraz koordynujące i samodzielne.

4. Dyrektor generalny urzędu ustala, uszeregowaną zgodnie z priorytetami urzędu, listę członków korpusu służby cywilnej kierowanych na szkolenie centralne i przekazuje ją Szefowi Służby Cywilnej w terminie przez niego ustalonym.

5. Lista, o której mowa w ust. 4, zawiera imiona i nazwiska, stanowiska pracy członków korpusu służby cywilnej oraz nazwy komórek organizacyjnych, w których są zatrudnieni.

6. Szef Służby Cywilnej przekazuje dyrektorom generalnym i kierownikom urzędów, o których mowa w art. 20 ust. 4 i 5 ustawy, informację o terminie, miejscu i harmonogramie szkolenia oraz listę uczestników nie później niż na 30 dni przed terminem jego rozpoczęcia.

§ 10.1. Szkolenia powszechne służą rozwojowi wiedzy i umiejętności członków korpusu służby cywilnej, niezbędnych do prawidłowego wykonywania przez nich zadań w służbie cywilnej.

2. Adresatami szkoleń powszechnych są w szczególności członkowie korpusu służby cywilnej zajmujący stanowiska koordynujące i samodzielne, specjalistyczne oraz wspomagające.

3. Szkolenia, o których mowa w ust. 1, obejmują tematykę powszechnie występującą w urzędach, a w szczególności:

1) informatykę,

2) języki obce,

3) prawo administracyjne,

4) zamówienia publiczne,

5) ogólne zagadnienia dotyczące integracji europejskiej,

6) ochronę informacji niejawnych oraz danych osobowych,

7) standardy skutecznej i sprawnej pracy administracji,

8) zasady właściwych kontaktów z obywatelem.

4. W przypadku opublikowania w planie szkoleń centralnych zaleceń, o których mowa w art. 99 ust. 2 pkt 3 ustawy, dotyczących zawartości programowej szkoleń w zakresie tematyki, o której mowa w ust. 3, organizator szkolenia, powierzając podmiotowi prowadzenie szkolenia w tym zakresie, uwzględnia zalecenia podczas procedury zamówienia publicznego.

§ 11.1. Szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej mają na celu w szczególności nabycie wiedzy lub umiejętności określonych w tym programie.

2. Indywidualny program rozwoju zawodowego urzędnika służby cywilnej, w części dotyczącej szkoleń, może być realizowany przez udział w szkoleniach centralnych, powszechnych lub specjalistycznych, których programy są zgodne z indywidualnym programem rozwoju zawodowego.

§ 12.1. Studium zarządzania strategicznego dla dyrektorów generalnych urzędów służy w szczególności:

1) pogłębianiu wiedzy na temat zasad funkcjonowania służby cywilnej,

2) pogłębianiu wiedzy i umiejętności przydatnych w pełnieniu obowiązków dyrektora generalnego urzędu,

3) pogłębianiu wiedzy w zakresie obowiązującego porządku prawnego i jego planowanych zmian, sytuacji społecznej kraju oraz funkcjonowania organizacji międzynarodowych i ponadnarodowych,

4) wymianie doświadczeń zawodowych.

2. Program studium zarządzania strategicznego dla dyrektorów generalnych urzędów obejmuje w szczególności tematykę:

1) funkcjonowania służby cywilnej,

2) procedury prawodawczej,

3) prawa pracy i prawa administracyjnego,

4) finansów publicznych,

5) organizacji i zarządzania,

6) kontroli i nadzoru,

7) problematyki międzynarodowej.

3. Program studium zarządzania strategicznego dla dyrektorów generalnych urzędów jest realizowany w cyklu rocznym, od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego.

4. Dla osób, które po raz pierwszy obejmują stanowisko dyrektora generalnego urzędu, mogą zostać zorganizowane zajęcia w cyklu innym niż określony w ust. 3.

5. Szef Służby Cywilnej zawiadamia dyrektorów generalnych urzędów o terminie, miejscu i programie szkolenia będącego częścią danego cyklu nie później niż na 30 dni przed jego rozpoczęciem.

6. Do uzyskania zaliczenia w ramach studium zarządzania strategicznego dla dyrektorów generalnych urzędów realizowanego w danym roku kalendarzowym jest wymagany udział co najmniej w 60 % zajęć przewidzianych w cyklu, o którym mowa w ust. 3.

§ 13.1. Szkolenia specjalistyczne służą pogłębianiu oraz uaktualnianiu wiedzy i umiejętności członków korpusu służby cywilnej w dziedzinie związanej z zadaniami urzędu.

2. Adresatami szkoleń specjalistycznych są w szczególności członkowie korpusu służby cywilnej zajmujący stanowiska specjalistyczne.

§ 14.Dyrektor generalny urzędu powiadamia członka korpusu służby cywilnej o skierowaniu na szkolenie nie później niż na 14 dni przed terminem jego rozpoczęcia.

§ 15.1. Organizator szkolenia zawiera z podmiotem, któremu powierza się prowadzenie szkolenia, umowę określającą w szczególności:

1) treść programu szkolenia,

2) dokumentację szkolenia,

3) warunki uzyskania zaliczenia szkolenia,

4) warunki nadzoru nad przebiegiem szkolenia.

2. W celu wykonania nadzoru, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, organizator może:

1) żądać wglądu do arkuszy egzaminacyjnych i prac pisemnych członków korpusu służby cywilnej u niego zatrudnionych,

2) wyznaczyć osobę lub osoby, których zadaniem będzie obserwacja przebiegu szkolenia.

3. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać w szczególności:

1) harmonogram szkolenia,

2) materiały szkoleniowe,

3) wykaz wykładowców realizujących program szkolenia,

4) listy obecności uczestników szkolenia,

5) wyniki sprawdzianów i egzaminów, jeżeli przewidziano ich przeprowadzenie,

6) rejestr dokumentów potwierdzających ukończenie szkolenia.

4. Listy obecności uczestników szkolenia nie są prowadzone w przypadku szkolenia w formie samokształcenia kierowanego.

§ 16.Ukończenie szkolenia potwierdza zaświadczenie, wydawane przez podmiot prowadzący szkolenie według wzorów określonych odrębnymi przepisami.

§ 17.1. Ocena szkolenia dotyczy jego przebiegu, a w szczególności:

1) organizacji szkolenia,

2) wykonania warunków umowy, o której mowa w § 15 ust. 1.

2. Organizator szkolenia dokonuje oceny szkolenia na podstawie:

1) analizy indywidualnej oceny szkolenia, dokonywanej przez uczestników bezpośrednio po zakończeniu szkolenia,

2) wniosków wypływających z nadzoru, o którym mowa w § 15 ust. 1 pkt 4.

3. W celu dokonania oceny szkolenia organizator sporządza sprawozdanie zawierające w szczególności:

1) określenie tematu i formy szkolenia oraz podmiotu prowadzącego szkolenie,

2) opis czynności służących dokonaniu oceny szkolenia,

3) wnioski wynikające z dokonanej oceny, w szczególności dotyczące wypełnienia przez podmiot, któremu powierzono prowadzenie szkolenia, warunków umowy, o której mowa w § 15 ust. 1,

4) imiona, nazwiska oraz podpisy osób biorących udział w dokonywaniu oceny.

§ 18.1. Ocena szkolenia może również dotyczyć jego efektywności.

2. Ocena efektywności szkolenia powinna być prowadzona w szczególności w stosunku do szkoleń powszechnych.

3. Ocena efektywności szkolenia może być dokonana na podstawie analizy:

1) wyników dodatkowego sprawdzianu poziomu wiedzy lub umiejętności uczestników szkolenia przeprowadzonego przez organizatora szkolenia,

2) wyników sprawdzianów i egzaminów pisemnych, o których mowa w § 15 ust. 3 pkt 5,

3) oceny efektywności szkolenia, przeprowadzanej przez bezpośrednich przełożonych uczestników szkolenia, dotyczącej zmian w sposobie wykonywania przez nich pracy w zakresie wymagającym posługiwania się wiedzą lub umiejętnościami, których nabycie lub rozwinięcie było celem szkolenia.

§ 19.1. Zbiorcze zestawienia ocen, o których mowa w § 17 i 18, są co sześć miesięcy przekazywane Szefowi Służby Cywilnej.

2. Na podstawie zestawień, o których mowa w ust. 1, Szef Służby Cywilnej ustala listę rankingową jednostek znajdujących się w ewidencji, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy.

§ 20.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.