Na podstawie art. 57 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz. 431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Środki Funduszu Pracy] 1. Środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczone wyłącznie na finansowanie zadań określonych w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1997 r. Nr 25, poz. 128, Nr 28, poz. 153, Nr 41, poz. 255, Nr 63, poz. 403, Nr 93, poz. 569, Nr 107, poz. 692, Nr 121, poz. 770 i Nr 123, poz. 776, z 1998 r. Nr 66, poz.431, Nr 106, poz. 668, Nr 108, poz. 684, Nr 137, poz. 887, Nr 162, poz. 1112, 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 60, poz. 636), zwanej dalej „ustawą”.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy, zwany dalej „dysponentem”, przekazuje środki Funduszu Pracy samorządom województw i powiatom na realizację przez nich zadań określonych w ustawie, do wysokości kwoty wynikającej na dany rok z algorytmu, o którym mowa w art. 57a ustawy.

3. Środki Funduszu Pracy przekazywane są przez dysponenta samorządom województw i powiatom na wyodrębnione rachunki bankowe.

4. Dysponent może zawierać z samorządami powiatowymi kontrakty na realizację programów na rzecz przeciwdziałania bezrobociu, określające w szczególności:

1) kwotę środków Funduszu Pracy ustaloną na realizację programów,

2) planowaną liczbę osób, które objęte zostaną programami,

3) założone wskaźniki efektywności wykorzystania środków przyznanych na ich realizację,

4) ustalenia dotyczące standardu realizowanych programów oraz przedstawiania wyników osiągniętych efektów.

§ 2.[Zlecanie zadań bankom i innym instytucjom finansującym] 1. Starostowie po uzyskaniu pozytywnej opinii powiatowej rady zatrudnienia mogą zlecić bankom i innym instytucjom finansującym dokonywanie:

1) wypłat świadczeń pieniężnych dla bezrobotnych i innych uprawnionych osób, jeżeli koszty ich wypłaty nie przekroczą 0,8% wypłaconych kwot,

2) rozliczeń, spłaty i egzekucji pożyczek udzielonych z Funduszu Pracy, jeżeli koszty ich obsługi nie przekroczą 0,8% spłaconych kwot.

2. W uzasadnionych przypadkach dysponent może wyrazić zgodę na zlecenie zadań, o których mowa w ust. 1, bankom i innym instytucjom finansującym, gdy koszty realizacji tych zadań nie będą wyższe od 1% wypłaconych lub spłaconych kwot.

§ 3.[Obowiązki dysponentów] 1. Dysponent oraz samorządy województw i powiaty, realizując zadania, o których mowa w § 1 ust. 2, obowiązani są do:

1) dokumentowania wydatków z Funduszu Pracy,

2) udostępnienia do kontroli dokumentów dotyczących wydatków z Funduszu Pracy przedstawicielom ministra właściwego do spraw pracy, dysponenta oraz innych upoważnionych organów i instytucji,

3) przekazywania dysponentowi informacji o posiadanym stanie środków pieniężnych Funduszu Pracy, zapotrzebowania na te środki oraz innych danych i informacji w zakresie i terminach ustalonych przez dysponenta,

4) przekazywania dysponentowi rocznych analiz wykorzystania środków Funduszu Pracy, w tym efektywności ich wykorzystania, do dnia 31 stycznia następnego roku za rok poprzedni.

2. Dysponent przekazuje ministrowi właściwemu do spraw pracy roczną analizę gospodarki środkami Funduszu Pracy, w tym efektywności ich wykorzystania, do dnia 31 marca następnego roku za rok poprzedni.

§ 4.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania wydatków z Funduszu Pracy oraz sposobu współpracy organów zatrudnienia z bankami i instytucjami finansującymi (Dz. U. Nr 41, poz. 215, z 1997 r. Nr 25, poz. 135 i Nr 134, poz. 890 oraz z 1998 r. Nr 37, poz. 210 i Nr 166, poz. 1245).

§ 5.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 2000 r.