Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1999-09-01 do 2005-02-08
Wersja archiwalna od 1999-09-01 do 2005-02-08
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 18 sierpnia 1999 r.
w sprawie określenia przypadków, w których za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie z 12 miesięcy kalendarzowych
Na podstawie art. 36 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. Nr 60, poz. 636) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Przyjęcie wynagrodzenia z 12 miesięcy za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego] Za podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjmuje się, ze względu na charakter pracy lub zasady wynagradzania, wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, pracownikom zatrudnionym, ze zmiennym wynagrodzeniem:
1) w charakterze rybaków rybołówstwa morskiego i śródlądowego,
2) na statkach żeglugi przybrzeżnej,
3) w charakterze personelu pływającego żeglugi śródlądowej oraz personelu latającego i pokładowego linii lotniczych,
4) w budownictwie,
5) w kółkach rolniczych i spółdzielniach kółek rolniczych oraz w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych,
6) w gospodarstwach rolnych,
7) w przetwórstwie rolno-spożywczym,
8) w charakterze akwizytorów,
9) w charakterze pośredników ubezpieczeniowych,
10) w charakterze dziennikarzy,
11) w charakterze realizatorów programów radiowych i telewizyjnych lub w charakterze pracowników artystycznych oraz organizatorów i realizatorów imprez artystycznych,
12) w biurach i pracowniach projektowych oraz w przedsiębiorstwach geodezyjno-kartograficznych,
13) w systemie prowizyjnym i czasowo-prowizyjnym,
14) w systemie akordowym.
§ 2.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 1999 r.
Minister Pracy i Polityki Socjalnej: w z. E. Lewicka