Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1999-08-26 do 2002-07-11
Wersja archiwalna od 1999-08-26 do 2002-07-11
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI
z dnia 28 lipca 1999 r.
w sprawie warunków przyznawania policjantom nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg.
Na podstawie art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:
§ 1.1. Policjant pełniący służbę przez okres roku kalendarzowego nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości jednomiesięcznego uposażenia.
2. W razie pełnienia służby przez część roku kalendarzowego, nagrodę roczną przyznaje się, z zastrzeżeniem ust. 3-5, proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych służby.
3. Okresy służby krótsze od miesiąca kalendarzowego sumuje się, przyjmując, że każde 30 dni służby stanowi pełny miesiąc kalendarzowy.
4. Nagroda roczna w wysokości 1/12 jednomiesięcznego uposażenia przysługuje także policjantowi, który z powodu śmierci lub zaginięcia bądź zwolnienia ze służby w związku z nabyciem prawa do emerytury lub renty pełnił w danym roku służbę przez okres krótszy od jednego miesiąca kalendarzowego.
5. Policjantowi, który na skutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą poniósł śmierć lub nabył prawo do renty inwalidzkiej, nagroda roczna za ostatni rok służby przysługuje w wysokości określonej w ust. 1 - bez względu na okres służby pełnionej w tym roku.
§ 2.1. Do okresu służby, o którym mowa w § 1, nie wlicza się okresów:
1) korzystania z urlopu bezpłatnego,
2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które policjant nie zachował prawa do uposażenia, wymienionych w art. 126 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668),
3) zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania, chyba że prawomocnym orzeczeniem postępowanie karne lub dyscyplinarne będące przyczyną aresztowania lub zawieszenia zostało umorzone bądź policjant został uniewinniony na podstawie prawomocnego wyroku lub orzeczenia o uniewinnieniu w postępowaniu dyscyplinarnym.
2. Umorzenie postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy warunkowego umorzenia postępowania karnego, a także umorzenia tego postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii.
§ 3.Podstawę ustalenia nagrody rocznej stanowi miesięczne uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne policjantowi w ostatnim dniu służby wliczanym do okresu, za który przysługuje nagroda.
§ 4.1. Nagrodę roczną obniża się, z zastrzeżeniem § 5, od 20 do 50% w przypadku:
1) popełnienia przez policjanta przestępstwa stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu,
2) naruszenia przez policjanta dyscypliny służbowej w czasie służby lub podczas wykonywania zadań albo czynności służbowych, jeżeli w przeprowadzonym postępowaniu dyscyplinarnym został uznany winnym zarzucanych mu czynów,
3) niewywiązywania się przez policjanta będącego w służbie stałej z obowiązków służbowych, stwierdzonego w opinii służbowej wydanej na podstawie przepisów w sprawie przebiegu służby, praw i obowiązków policjantów, zawieszania w czynnościach służbowych oraz zaliczania okresów służby i pracy do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, o wysokości nagrody rocznej decyduje przełożony właściwy w sprawach osobowych, uwzględniając całokształt okoliczności sprawy, a w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki w służbie.
§ 5.Nagroda roczna nie przysługuje w razie:
1) skazania policjanta prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego,
2) wymierzenia policjantowi za czyn, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, kary dyscyplinarnej:
a) wydalenia ze służby,
b) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby,
c) obniżenia stopnia,
d) wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe,
e) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku,
f) aresztu,
g) zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych,
3) zwolnienia policjanta ze służby z powodu:
a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż wymienione w pkt 1,
b) wydania po upływie co najmniej 6 miesięcy kolejnej opinii służbowej, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 3,
c) nieprzydatności do służby w okresie odbywania służby przygotowawczej, stwierdzonej w opinii służbowej.
§ 6.Nagroda roczna nie przysługuje lub jest obniżana za rok kalendarzowy, w którym:
1) policjant popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda roczna została już wypłacona - za rok, w którym postępowanie takie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją,
2) policjantowi wydano opinię w przypadkach określonych w § 4 ust. 1 pkt 3 lub w § 5 pkt 3 lit. b) i c).
§ 7.Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przysługuje nagroda, z tym że policjantowi zwalnianemu ze służby należną nagrodę roczną wypłaca się w ostatnim dniu służby.
§ 8.Postępowanie w sprawie ustalenia uprawnień do nagrody rocznej zawiesza się, jeżeli przeciwko policjantowi toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana - do czasu zakończenia tego postępowania. Przepisy § 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
§ 9.Za wzorowe wykonywanie zadań służbowych, w szczególności za dokonanie czynu świadczącego o odwadze policjanta oraz za służbę w trudnych warunkach wymagających znacznego nakładu pracy, policjantowi można przyznać nagrodę uznaniową.
§ 10.Policjantowi, którego warunki bytowe uległy znacznemu pogorszeniu, można przyznać zapomogę. Przy przyznawaniu zapomogi należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności mające wpływ na sytuację materialną policjanta i jego rodziny.
§ 11.1. Nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznają, z zastrzeżeniem ust. 2-6, przełożeni właściwi w sprawach osobowych.
2. Komendantowi Głównemu Policji i jego zastępcom nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznaje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
3. Komendantom wojewódzkim Policji (Komendantowi Stołecznemu Policji), komendantom szkół Policji oraz ich zastępcom nagrody roczne i uznaniowe oraz zapomogi przyznaje Komendant Główny Policji.
4. Policjantom pełniącym służbę w Komendzie Głównej Policji nagrody uznaniowe i zapomogi przyznają dyrektorzy jednostek organizacyjnych Komendy Głównej Policji.
5. Przełożeni, o których mowa w ust. 1-4, mogą upoważnić kierowników podległych jednostek lub komórek organizacyjnych do przyznawania nagród uznaniowych i zapomóg.
6. Komendant Główny Policji oraz komendanci wojewódzcy Policji (Komendant Stołeczny Policji) mogą przyznawać nagrody uznaniowe i zapomogi wszystkim podwładnym policjantom, z wyłączeniem swoich zastępców - każdy na terenie swojego działania.
§ 12.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz