Załącznik do oświadczenia rządowego z dnia 20 marca 1999 r. (poz. 288)

UE – PL 1412/98

STOWARZYSZENIE
MIĘDZY
UNIĄ EUROPEJSKĄ A RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ

Rada Stowarzyszenia

DECYZJA NR 1/99 RADY STOWARZYSZENIA
MIĘDZY WSPÓLNOTAMI EUROPEJSKIMI I ICH PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI,
Z JEDNEJ STRONY,
A RZECZĄPOSPOLITĄ POLSKĄ, Z DRUGIEJ STRONY,

z dnia 25/01/1999

wprowadzająca zmiany w Protokole nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony

RADA STOWARZYSZENIA,

Biorąc pod uwagę Układ Europejski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Rzecząpospolitą Polską, z drugiej strony¹, podpisany w Brukseli 16 grudnia 1991 roku, a w szczególności artykuł 38 jego Protokołu 4²;

Zważywszy, że konieczne jest dokonanie zmian w definicji pojęcia „produkty pochodzące” w Protokole 4 w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rozszerzonego systemu kumulacji pozwalającego na używanie materiałów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej, Polski, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Bułgarii, Rumunii, Łotwy, Litwy, Estonii, Słowenii, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (zwanego dalej EOG), Islandii, Norwegii i Szwajcarii;

Zważywszy, że wydaje się stosowne utrzymanie w mocy do dnia 31 grudnia 2000 r. systemu jednolitych stawek opłat przewidzianego w artykule 15 Protokołu 4 dotyczącym zakazu zwrotu cła i zwolnień z opłat celnych;

Uznając, że w związku ze szczególną umową w zakresie produktów przemysłowych pomiędzy Wspólnotą a Turcją uzasadnione jest rozszerzenie wyżej wymienionego systemu kumulacji również na te produkty pochodzące z Turcji;

Zważywszy, że aby ułatwić wymianę i uprościć procedury administracyjne, wskazane są zmiany treści artykułów 3, 4 i 12 Protokołu 4;

Zważywszy, że w celu uwzględnienia zmian w technikach przetwarzania oraz niedostatku niektórych surowców niezbędne jest dokonanie pewnych korekt w wykazie procesów obróbki lub przetworzenia, koniecznych, by towary niepochodzące uzyskały status pochodzących,

POSTANAWIA:

Artykuł 1

Protokół 4 dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” i metod współpracy administracyjnej ulega następującym zmianom:

1. Artykuł 1 (i) otrzymuje następujące brzmienie:

"(i) 'wartość dodana' oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych materiałów pochodzących z innych krajów, o których mowa w artykułach 3 i 4, lub, jeśli wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona, o pierwszą cenę możliwą do ustalenia płaconą za produkty we Wspólnocie lub Polsce;”.

2. Artykuły 3 i 4 otrzymują następujące brzmienie:

”Artykuł 3

Kumulacja we Wspólnocie

1. Nie naruszając postanowień artykułu 2 pkt 1, produkty będą uważane za pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli tam są uzyskane, włączając materiały pochodzące ze Wspólnoty, Polski, Bułgarii, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Łotwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii, Szwajcarii (łącznie z Księstwem Liechtenstein)* lub Turcji** zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między Wspólnotą a każdym z tych krajów, pod warunkiem że produkty te zostały we Wspólnocie poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego Protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W wypadku, gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce we Wspólnocie nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący ze Wspólnoty tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji we Wspólnocie.

3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Wspólnoty, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów.

4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym Protokole.

Wspólnota udostępni Polsce, za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich, szczegółowe informacje dotyczące umów i określonych w nich reguł pochodzenia, stosowanych w stosunku do innych krajów wymienionych w punkcie 1. Komisja Wspólnot Europejskich opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich (seria C) datę, począwszy od której kumulacja, o której mowa w tym artykule może być stosowana przez te kraje wymienione w punkcie 1, które spełniły niezbędne wymogi.

* Księstwo Liechtenstein jest w unii celnej ze Szwajcaria oraz stanowi Stronę Umawiającą się układu o Europejskim Obszarze Gospodarczym

** Kumulacji przewidzianej w tym artykule nie stosuje się do materiałów pochodzących z Turcji, a figurujących na liście w załączniku V niniejszego Protokołu

Artykuł 4

Kumulacja w Polsce

1. Nie naruszając postanowień artykułu 2 pkt 2, produkty będą uważane za pochodzące z Polski, jeżeli tam są uzyskane włączając materiały pochodzące ze Wspólnoty, Polski, Bułgarii, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Łotwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii, Szwajcarii (łącznie z Księstwem Lichtenstein)* lub Turcji** zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między Wspólnotą a każdym z tych krajów, pod warunkiem, że produkty te zostały w Polsce poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego Protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W wypadku gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce w Polsce nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z Polski tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w punkcie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji w Polsce.

3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w punkcie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Polski, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów.

4. Kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w tym Protokole.

Polska udostępni Wspólnocie, za pośrednictwem Komisji Wspólnot Europejskich, szczegółowe informacje dotyczące umów i określonych w nich reguł pochodzenia, stosowanych w stosunku do innych krajów wymienionych w punkcie 1. Komisja Wspólnot Europejskich opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich (seria C) datę, począwszy od której kumulacja, o której mowa w tym artykule, może być stosowana przez te kraje wymienione w punkcie 1, które spełniły niezbędne wymogi.”;

* Księstwo Liechtenstein jest w unii celnej ze Szwajcarią oraz stanowi Stronę Umawiającą się układu o Europejskim Obszarze Gospodarczym

** Kumulacji przewidzianej w tym artykule nie stosuje się do materiałów pochodzących z Turcji, a figurujących na liście w załączniku V niniejszego Protokołu

3. Artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 12

Zasada terytorialności

1. Z zastrzeżeniem artykułu 2.1(c), artykułów 3 i 4 oraz pkt 3 niniejszego artykułu, warunki określone w Części II dotyczące uzyskiwania statusu produktów pochodzących muszą być nieprzerwanie spełniane we Wspólnocie lub Polsce.

2. Z zastrzeżeniem artykułów 3 i 4, jeżeli towary pochodzące wyeksportowane ze Wspólnoty lub Polski do innego kraju są przywożone ponownie, muszą być uznawane za niepochodzące, chyba że możliwe jest wykazanie administracji celnej, że:

a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wyeksportowane; oraz

b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w tym kraju lub podczas transportu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w Części II nie może mieć wpływu wykonywana poza Wspólnotą lub Polską obróbka lub przetworzenie materiałów wyeksportowanych odpowiednio ze Wspólnoty lub Polski, a następnie ponownie przywożonych, pod warunkiem że:

a) materiały te uzyskano w całości na terenie Wspólnoty lub Polski lub przed eksportem zostały tam poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje niewystarczające wymienione w artykule 7; oraz

b) możliwe jest wykazanie administracji celnej, że:

i) towary ponownie przywożone uzyskano z obróbki lub przetworzenia materiałów wyeksportowanych;

ii) że całkowita wartość dodana uzyskana poza Wspólnotą lub Polską z zastosowaniem postanowień tego artykułu nie przekracza 10% ceny ex works produktu gotowego, przy określaniu statusu pochodzenia.

4. Dla celów punktu 3 warunki dotyczące statusu pochodzenia, wymienione w Części II, nie mają zastosowania do obróbki lub przetwarzania wykonywanych poza Wspólnotą lub Polską. W przypadku jednak gdy, z zgodnie z załącznikiem II, w celu nadania statusu pochodzenia danemu produktowi gotowemu, zastosowanie ma reguła ustalająca maksymalną wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących, wówczas całkowita wartość materiałów niepochodzących użytych na terytorium danego kraju, wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza Wspólnotą lub Polską z zastosowaniem tego artykułu, nie powinny przekraczać określonego udziału procentowego.

5. W celu realizacji postanowień pkt 3 i 4 przez „całkowitą wartość dodaną” rozumie się wszystkie koszty powstałe poza Wspólnotą lub Polską, nie wyłączając wartości materiałów tam włączonych.

6. Postanowienia pkt 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów nie spełniających warunków określonych w załączniku II lub które mogą być uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu tylko wtedy, gdy zastosowanie mają ogólne wartości określone w artykule 6(2).

7. Punkty 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów z działów 50-63 Zharmonizowanego Systemu.

8. Jakakolwiek obróbka lub przetwarzanie, określone w tym artykule, dokonywane poza Wspólnotą lub Polską, muszą być dokonywane w ramach systemu uszlachetniania biernego lub podobnego systemu.”;

4. W artykułach 13, 14, 15, 17, 21, 27, 30 i 32 wyrażenie „wymienionych w artykule 4” zastępuje się wyrażeniem „wymienionych w artykule 3 i 4”;

5. W ostatnim ustępie artykułu 15 punkt 6 datę „31 grudnia 1998” zastępuje się datą „31 grudnia 2000 r.” ;

6. W artykule 26(1) wyrażenie „C2/CP3” zastępuje się wyrażeniem „CN22/CN23”;

7. W załączniku I w uwadze 5.2:

a) między wyrażeniami „sztuczne włókna ciągłe” a „syntetyczne włókna cięte z polipropylenu” wstawia się wyrażenie „włókna przewodzące prąd”;

b) usuwa się piąty przykład („Dywan pętelkowy ... dotyczące masy”);

8. W załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a) między opisami dla pozycji HS 2202 i 2208 wstawia się następującą regułę:

b) Opis dla działu 57 zastępuje się następującym tekstem:

^(a) używanie włókien z juty jest dozwolone od 1.07.2000 r.

⁴⁰ Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5

⁴¹ Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5

⁴² Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5

c) Opis dla pozycji 7006 zastępuje się następującym tekstem:

¹ SEMII – Instytut Urządzeń i Materiałów Półprzewodnikowych

d) Regułę dla pozycji 7601 zastępuje się następującym tekstem:

9. Wstawia się Załącznik V o następującej treści:

”Załącznik V

Wykaz według działów i pozycji Zharmonizowanego Systemu (HS) produktów pochodzących z Turcji, do których nie mają zastosowania artykuły 3 i 4

”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1999 r.

¹ Dz.U. z 1994 r. Nr 11, poz. 38

² Zmiana Protokołu 4 – Dz.U. z 1997r. Nr 104, poz. 662

Wersja angielska