Na podstawie art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 119, poz. 773) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) wartości kosztorysowej robót – należy przez to rozumieć wartość szacunkową zamówienia na roboty budowlane, wynikającą z kosztorysu inwestorskiego,

2) dokumentacji projektowej – należy przez to rozumieć wymagany odrębnymi przepisami projekt budowlany wraz z opisami i rysunkami niezbędnymi do realizacji robót, w razie potrzeby uzupełniony szczegółowymi projektami, lub opis zawierający określenie rodzaju, zakresu i standardu wykonania robót budowlanych,

3) specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych – należy przez to rozumieć opracowanie zawierające zbiory wymagań w zakresie sposobu wykonania robót budowlanych, obejmujące w szczególności wymagania właściwości materiałów, wymagania dotyczące sposobu wykonania i oceny prawidłowości wykonania poszczególnych robót oraz określenie zakresu prac, które powinny być ujęte w cenach poszczególnych pozycji przedmiaru,

4) założeniach wyjściowych do kosztorysowania – należy przez to rozumieć dane techniczne, technologiczne i organizacyjne nie określone w dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych, a mające wpływ na wysokość wartości kosztorysowej,

5) przedmiarze robót – należy przez to rozumieć opracowanie wchodzące w skład dokumentacji projektowej, zawierające opis robót budowlanych w kolejności technologicznej ich wykonania, z podaniem ilości jednostek przedmiarowych robót wynikających z dokumentacji projektowej oraz podstaw do ustalania cen jednostkowych robót lub nakładów rzeczowych (nr katalogu, tablicy i kolumny).

§ 2.[Sporządzanie kosztorysu inwestorskiego] 1. Podstawę do sporządzania kosztorysu inwestorskiego stanowią:

1) dokumentacja projektowa zawierająca przedmiar robót,

2) specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych,

3) założenia wyjściowe do kosztorysowania,

4) ceny jednostkowe robót – dla metody kalkulacji uproszczonej,

5) jednostkowe nakłady rzeczowe – dla metody kalkulacji szczegółowej,

6) stawki i ceny czynników produkcji (robocizny, materiałów, pracy sprzętu) oraz wskaźnik narzutu kosztów pośrednich i zysku kalkulacyjnego – dla metody kalkulacji szczegółowej.

2. Przy ustalaniu cen jednostkowych robót należy stosować:

1) ceny jednostkowe robót określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów,

2) kalkulacje szczegółowe, według zasad określonych w § 5, w wypadku cen nie określonych zgodnie z pkt 1.

3. Przy ustalaniu jednostkowych nakładów rzeczowych należy stosować:

1) kosztorysowe normy nakładów rzeczowych określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów,

2) metodę interpolacji i ekstrapolacji, przy wykorzystaniu odpowiednich wielkości, określonych zgodnie z pkt 1,

3) analizę indywidualną w wypadku niemożliwości ustalenia nakładów w oparciu o podstawy wymienione w pkt 1 i 2.

4. Przy ustalaniu stawek i cen czynników produkcji należy:

1) przyjmować wielkości określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów,

2) korzystać z cenników producentów materiałów lub dostawców oraz cenników usługodawców, baz sprzętowo-transportowych, z doliczeniem kosztów zakupu według kalkulacji indywidualnej, w wypadku braku cen określonych zgodnie z pkt 1.

5. Ceny materiałów ustalane indywidualnie podaje się łącznie z kosztami zakupu.

6. Przy ustalaniu wskaźników narzutów kosztów pośrednich należy przyjmować wielkości określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

7. Wskaźnik narzutu zysku, o którym mowa w § 5 ust. 3, w odniesieniu do wszystkich rodzajów robót budowlanych ustala się w wysokości 5%.

8. Kosztorys inwestorski obejmuje:

1) stronę tytułową zawierającą:

a) nazwę obiektu lub robót z podaniem lokalizacji,

b) nazwę i adres zamawiającego,

c) nazwę i adres jednostki oraz imiona i nazwiska, z określeniem funkcji osób opracowujących kosztorys, a także ich podpisy,

d) wartość kosztorysową robót,

e) datę opracowania kosztorysu inwestorskiego,

2) ogólną charakterystykę obiektu lub robót, zawierającą krótki opis techniczny wraz z istotnymi parametrami, które określają wielkość obiektu lub robót,

3) przedmiar robót,

4) kalkulację uproszczoną lub szczegółową,

5) tabelę wartości elementów scalonych, sporządzoną w postaci sumarycznego zestawienia wartości robót określonych przedmiarem robót, łącznie z narzutami kosztów pośrednich i zysku, odniesionych do elementu obiektu lub zbiorczych rodzajów robót,

6) załączniki:

a) założenia wyjściowe do kosztorysowania,

b) analizy i kalkulacje dotyczące indywidualnego ustalania cen jednostkowych oraz nakładów rzeczowych.

§ 3.[Metoda opracowania kosztorysu] 1. Kosztorys inwestorski opracowuje się metodą kalkulacji uproszczonej.

2. W wypadku braku podstaw do opracowania kosztorysu metodą kalkulacji uproszczonej, kosztorys inwestorski opracowuje się metodą kalkulacji szczegółowej.

§ 4.[Kalkulacja uproszczona] Kalkulacja uproszczona polega na obliczeniu wartości kosztorysowej robót objętych przedmiarem robót jako sumy iloczynów ilości jednostek przedmiarowych robót i ich cen jednostkowych, według następującego wzoru:

Wk = SL x Cj

gdzie:

Wk – oznacza wartość kosztorysową robót,

L – oznacza liczbę jednostek sprzedmiarowanych robót,

Cj – oznacza cenę jednostkową określonego j-tego rodzaju robót.

§ 5.[Kalkulacja szczegółowa] 1. Kalkulacja szczegółowa polega na określeniu wartości kosztorysowej robót przez obliczenie dla pozycji objętych przedmiarem robót wartości poszczególnych jednostkowych nakładów rzeczowych (kosztów bezpośrednich), doliczeniu narzutów i przemnożeniu tych wartości przez ilości jednostek przedmiarowych robót w obiekcie lub jego elemencie według następującego wzoru:

Wk = S (S n x c + K_pj + Zj) x L

gdzie:

Wk – oznacza wartość kosztorysową robót,

n – oznacza jednostkowe nakłady rzeczowe: robocizny – n_r, materiałów – n_m , pracy sprzętu – n_s,

c – oznacza ceny czynników produkcji: robocizny – C_r, ceny materiałów – C_m , ceny pracy sprzętu – C_s,

n x c – oznacza koszty bezpośrednie jednostki przedmiarowej robót, obliczone według wzoru:

n x c = (S n_r x C_r + S n_m x C_m + S n_s x C_s)

K_pj – oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót,

Zj – oznacza zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową robót,

L – oznacza ilość jednostek sprzedmiarowanych robót.

2. Koszty pośrednie ustala się za pomocą wskaźnika kosztów pośrednich, według następującego wzoru:

gdzie:

K_pj – oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót,

W_kp – oznacza wskaźnik narzutu kosztów pośrednich w %,

R_j – oznacza koszt robocizny na jednostkę przedmiarową robót,

S_j – oznacza koszt pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót.

3. Zysk kalkulacyjny oblicza się za pomocą wskaźnika narzutu zysku, według następującego wzoru:

gdzie:

Z_j – oznacza zysk kalkulowany na jednostkę przedmiarową robót,

W_z – oznacza wskaźnik narzutu zysku w %,

R_j – oznacza koszt robocizny na jednostkę przedmiarową robót,

M_j – oznacza koszt materiałów na jednostkę przedmiarową robót,

S_j – oznacza koszt pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót,

K_pj – oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót.

§ 6.[Wartość kosztorysowa materiałów w kalkulacji szczegółowej] Wartość kosztorysowa materiałów w kalkulacji szczegółowej oraz koszty bezpośrednie materiałów w cenie jednostkowej robót nie obejmują materiałów, konstrukcji, wyrobów, maszyn i urządzeń, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 7.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego (Dz. U. Nr 140, poz. 793).

§ 8.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra
Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 26 lutego 1999 r. (poz. 239)

Załącznik nr 1

WYKAZ WSKAŹNIKÓW KOSZTÓW POŚREDNICH

^*) EKD – Europejska klasyfikacja działalności – zarządzenie nr 83 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 31 grudnia 1990 r. (Dz. Urz. GUS Nr 30, poz. 151);

^**) PKD – Polska klasyfikacja działalności – rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1997 r. (Dz. U. Nr 128, poz. 829 i z 1998 r. Nr 143, poz. 918).

Załącznik nr 2

WYKAZ MATERIAŁÓW, KONSTRUKCJI, WYROBÓW, MASZYN I URZĄDZEŃ, KTÓRYCH WARTOŚCI NIE UWZGLĘDNIA SIĘ W KOSZTORYSACH INWESTYCYJNYCH

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj