Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2001-06-10 do 2004-10-23
Wersja archiwalna od 2001-06-10 do 2004-10-23
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 26 lutego 1999 r.
w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2001 r., Nr 52, poz. 548)
Na podstawie art. 51a ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 20, poz. 170) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa minimum programowe specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, podmioty uprawnione do prowadzenia specjalizacji oraz tryb postępowania w nadawaniu specjalizacji.
§ 2.[Specjalizacja z zakresu organizacji pomocy społecznej] 1. Specjalizacja z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwana dalej „specjalizacją”, przeznaczona jest dla osób kierujących lub przygotowujących się do kierowania jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej.
2. Dla specjalizacji, o której mowa w ust. 1, ustala się minimum programowe, zawierające niżej wymienione bloki tematyczne oraz liczbę godzin przeznaczonych do ich realizacji:
1) współczesne kierunki rozwoju polityki społecznej – 10 godzin,
2) pomoc społeczna jako instytucja, w tym zasady finansowania pomocy społecznej – 20 godzin,
3) wybrane zagadnienia prawne z zakresu prawa rodzinnego, karnego penitencjarnego, administracyjnego, prawa pracy, zabezpieczenia społecznego, systemu prawnego pomocy społecznej – 30 godzin,
4) wybrane elementy socjologii oraz teorii organizacji i zarządzania – 20 godzin,
5) kierowanie i zarządzanie superwizyjne w pomocy społecznej – 20 godzin,
6) metody statystyczne w pomocy społecznej – 10 godzin,
7) etyka pracy socjalnej – 10 godzin,
8) instytucje i organizacje realizujące cele pomocy społecznej z uwzględnieniem organizacji pozarządowych – 10 godzin,
9) [1] zadania jednostek organizacyjnych pomocy społecznej:
a) gminy – 25 godzin,
b) powiatu – 30 godzin,
c) samorządu województwa – 5 godzin,
10) pomoc społeczna wobec różnych kategorii podopiecznych – 20 godzin,
11) [2] (skreślony).
§ 3.[Ukończenie studiów podyplomowych] Ukończenie studiów podyplomowych, w których programie uwzględniono minimum programowe określone w § 2 ust. 2, jest równoznaczne z uzyskaniem przez absolwentów tych studiów specjalizacji.
§ 4.[Prowadzenie specjalizacji] Specjalizację mogą prowadzić, po uzyskaniu zgody Ministra Pracy i Polityki Socjalnej:
1) publiczne dzienne [3] policealne szkoły pracowników służb społecznych – dla kadry kierowniczej pomocy społecznej posiadającej wykształcenie średnie,
2) Instytut Rozwoju Służb Społecznych – dla kadry kierowniczej pomocy społecznej posiadającej wykształcenie wyższe lub średnie,
zwane dalej „podmiotami uprawnionymi”.
§ 5.[Komisje egzaminacyjne do spraw specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej] 1. Podmioty uprawnione prowadzące specjalizację, o których mowa w § 4, powołują komisje egzaminacyjne do spraw specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej, zwane dalej „komisjami”. W skład komisji wchodzą specjaliści z dziedziny pomocy społecznej i praktycy pracy socjalnej.
2. Do zadań komisji należy podejmowanie decyzji o dopuszczeniu kandydata do egzaminu końcowego oraz przeprowadzanie egzaminów końcowych.
§ 6.[Dyplom] 1. Dla uzyskania specjalizacji jest wymagane:
1) napisanie pracy dyplomowej na wybrany temat i przyjęcie jej przez kierownika specjalizacji,
2) zaliczenie minimum programowego określonego dla tej specjalizacji,
3) złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu końcowego przed komisją, o której mowa w § 5 ust. 1.
2. Uzyskanie specjalizacji podmiot uprawniony potwierdza dyplomem, który powinien w szczególności zawierać:
1) imię, nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia uczestnika specjalizacji,
2) wykaz bloków tematycznych oraz liczbę godzin ich realizacji,
3) numer i datę decyzji komisji o uzyskaniu specjalizacji,
4) numer rejestru, o którym mowa w § 7 pkt 4,
5) podpisy przewodniczącego i członków komisji,
6) pieczęć urzędową podmiotu wydającego dyplom.
§ 7.[Dokumentacja] Podmioty uprawnione prowadzące specjalizację obowiązane są posiadać dokumentację związaną z prowadzeniem specjalizacji, w tym:
1) program nauczania,
2) dzienniki zajęć,
3) protokoły przebiegu egzaminów,
4) rejestr wydanych dyplomów.
§ 8.[Przepis przejściowy] 1. Przepisy § 6 stosuje się także do osób, które przed dniem wejścia w życie rozporządzenia rozpoczęły specjalizację w Centrum Rozwoju Służb Społecznych i ukończyły tę specjalizację w Instytucie Rozwoju Służb Społecznych.
2. Przepis § 6 ust. 2 stosuje się także do osób, które przed dniem 29 marca 1997 r. otrzymały zaświadczenie o ukończeniu specjalizacji, wydane przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego lub Centrum Rozwoju Służb Społecznych.
§ 9.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 5 marca 1997 r. w sprawie specjalizacji w zakresie organizacji pomocy społecznej (Dz. U. Nr 24, poz. 126).
§ 10.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
[1] § 2 ust. 2 pkt 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 maja 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej (Dz.U. Nr 52, poz. 548). Zmiana weszła w życie 10 czerwca 2001 r.
[2] § 2 ust. 2 pkt 11 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 maja 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej (Dz.U. Nr 52, poz. 548). Zmiana weszła w życie 10 czerwca 2001 r.
[3] § 4 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 maja 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalizacji z zakresu organizacji pomocy społecznej (Dz.U. Nr 52, poz. 548). Zmiana weszła w życie 10 czerwca 2001 r.
