Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2001-04-24 do 2001-07-25
Wersja archiwalna od 2001-04-24 do 2001-07-25
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ
z dnia 11 lutego 1999 r.
w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania badań sprzętu do stosowania środków ochrony roślin.
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2001 r., Nr 30, poz. 349)
Na podstawie art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o ochronie roślin uprawnych (Dz. U. Nr 90, poz. 446, z 1997 r. Nr 121, poz. 770 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Badanie sprzętu] 1. Badanie sprzętu do wykonywania zabiegów ochrony roślin, zwanego dalej „sprzętem”, polega na ocenie jego stanu technicznego i obejmuje badanie ogólne, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Badanie sprzętu polowego i sadowniczego, ciągnikowego lub samobieżnego, obejmuje, oprócz badania ogólnego, badanie stanu technicznego następujących urządzeń:
1) pompy,
2) mieszadła,
3) zbiornika,
4) urządzeń pomiarowo-sterujących,
5) układu cieczowego,
6) filtrów,
7) belki polowej,
8) rozpylaczy,
9) wentylatora.
3. Zakres badań określa załącznik do rozporządzenia.
4. Sprzęt powinien być badany w odstępach czasu nie przekraczających dwóch lat, z tym że przy określaniu pierwszego terminu badania sprzętu bierze się pod uwagę datę jego produkcji.
§ 2.[Dostarczenie sprzętu] 1. Sprzęt podlegający badaniu powinien zostać dostarczony przez jego posiadacza do wyspecjalizowanej jednostki organizacyjnej, upoważnionej przez wojewódzkiego inspektora ochrony roślin do przeprowadzania badań.
2. Sprzęt dostarczony do badań powinien być umyty z zewnątrz i wewnątrz, wyposażony w osłony zabezpieczające ruchome elementy, a jego zbiornik wypełniony w 2/3 czystą wodą.
3. Dopuszcza się możliwość przeprowadzenia badań w gospodarstwie posiadacza sprzętu, przy zachowaniu warunków umożliwiających wykonanie badania.
§ 3.[Protokół kontroli] Wyniki badania sprzętu dokumentuje się w protokole kontroli, który powinien zawierać:
1) imię, nazwisko i adres posiadacza sprzętu,
2) numer upoważnienia jednostki przeprowadzającej badanie,
3) numer ewidencyjny sprzętu,
4) określenie typu i rodzaju sprzętu,
5) numer fabryczny, nazwę producenta, rok produkcji sprzętu,
6) datę ostatniego badania sprzętu,
7) wyszczególnienie urządzeń podlegających badaniu,
8) rodzaj wyposażenia,
9) przedmiot badań,
10) wynik badań,
11) podpis osoby przeprowadzającej badanie.
§ 4.[Zaświadczenie potwierdzające sprawność techniczną sprzętu] Posiadaczowi sprzętu sprawnego technicznie wydaje się zaświadczenie potwierdzające sprawność techniczną sprzętu, które powinno zawierać:
1) imię, nazwisko i adres posiadacza sprzętu,
2) numer ewidencyjny sprzętu,
3) typ, nazwę producenta, rok produkcji sprzętu,
4) numer protokołu kontroli i zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu,
5) datę przeprowadzonego badania sprzętu,
6) termin następnego badania.
§ 5.[Znak kontrolny] Sprzęt sprawny technicznie jednostka przeprowadzająca badanie oznacza znakiem kontrolnym, który powinien zawierać:
1) rok przeprowadzenia badania,
2) numer zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu,
3) nazwę „Inspekcja Ochrony Roślin” oraz napis „sprzęt dopuszczony do użytku”.
§ 6.[Rejestr przebadanego sprzętu] 1. Jednostka przeprowadzająca badanie prowadzi rejestr przebadanego sprzętu.
2. Rejestr powinien zawierać:
1) imię, nazwisko i adres posiadacza sprzętu,
2) typ, nazwę producenta, rok produkcji sprzętu,
3) numer protokołu kontroli i zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu,
4) datę przeprowadzonego badania sprzętu,
5) wynik badań,
6) podpis osoby przeprowadzającej badanie.
§ 7.[Przeprowadzenie badania do 31 grudnia 2001 r.] Pierwsze badanie sprzętu będącego w eksploatacji w dniu wejścia w życie rozporządzenia powinno być przeprowadzone w terminie do dnia 31 grudnia 2001 r.
§ 8.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej
z dnia 11 lutego 1999 r. (poz. 175)
ZAKRES BADAŃ SPRZĘTU DO STOSOWANIA ŚRODKÓW OCHRONY ROŚLIN [1]
Badanie ogólne:
1) sprawdzenie kompletności i prawidłowości zamocowania zabezpieczeń i osłon części wirujących,
2) sprawdzenie pewności mocowania sprzętu na układzie zawieszenia ciągnika lub połączenia maszyny z ciągnikiem (sworznie, zaczepy, dyszel),
3) sprawdzenie stanu zużycia części i podzespołów sprzętu rzutujących na jakość wykonywanych zabiegów, bezpieczeństwo dla operatora i środowiska (węże cieczowe, węże hydrauliczne, zbiornik, połączenia mechaniczne, zawory, korpusy rozpylaczy, układ jezdny),
4) sprawdzenie, czy zbiornik nie posiada pęknięć i przecieków,
5) sprawdzenie przylegania pokrywy zbiornika,
6) sprawdzenie, czy badany sprzęt jest czysty, bez skupisk osadu po środkach ochrony roślin oraz bez znacznych ognisk korozji,
7) sprawdzenie, czy sprzęt spełnia podstawowe funkcje.
Badanie stanu technicznego poszczególnych urządzeń sprzętu polowego i sadowniczego, ciągnikowego lub samobieżnego
1. Badanie pompy:
a) sprawdzenie prawidłowości działania układu smarowania pompy,
b) sprawdzenie prawidłowości działania systemu tłumiącego pulsacje,
c) sprawdzenie, czy natężenie wypływu cieczy powoduje uzyskanie ciśnienia zapewniającego prawidłową pracę sprzętu,
d) sprawdzenie, czy nie ma przecieków cieczy z pompy.
2. Badanie mieszadła:
sprawdzenie, czy zbiornik jest wyposażony w minimum jedno mieszadło. Na mieszanie powinno być użyte takie natężenie przepływu cieczy, które powoduje widoczny efekt mieszania.
3. Badanie zbiornika:
a) sprawdzenie, czy zbiornik jest wyposażony w odpowietrzenie,
b) sprawdzenie położenia i działania zaworu spustowego,
c) sprawdzenie stanu sita wlewowego,
d) sprawdzenie położenia i czytelności wskaźnika poziomu cieczy,
e) sprawdzenie, czy sprzęt jest wyposażony w sprawnie działającą instalację do przepłukiwania zbiornika oraz w zbiornik na czystą wodę,
f) sprawdzenie, czy sprzęt jest wyposażony w sprawnie działające urządzenie do rozwadniania.
4. Badanie urządzeń pomiarowo-sterujących:
a) sprawdzenie manometru lub elektronicznego urządzenia do sterowania sprzętem – zgodnie z instrukcją obsługi,
b) sprawdzenie lokalizacji manometru,
c) sprawdzenie, czy manometr ma podziałkę zapewniającą kontrolę ciśnienia w zakresie stosowanych ciśnień roboczych,
d) sprawdzenie błędu wskazań manometru,
e) sprawdzenie, czy wszystkie zawory działają poprawnie,
f) sprawdzenie stabilności i powtarzalności ciśnienia.
5. Badanie układu cieczowego:
a) sprawdzenie szczelności,
b) sprawdzenie, czy wszystkie części układu cieczowego są trwale zamocowane i zabezpieczone przed samoczynnym obracaniem lub przesuwaniem w trakcie pracy.
6. Badanie filtrów:
a) sprawdzenie, czy są co najmniej dwa stopnie filtrowania oprócz sita wlewowego i filtrów przy rozpylaczach,
b) sprawdzenie, czy wielkość oczek filtra tłocznego jest prawidłowa,
c) sprawdzenie stanu technicznego.
7. Badanie belki polowej:
a) sprawdzenie, czy belka polowa jest stabilna, i czy przy długości powyżej 10 m ma możliwość, przy zetknięciu z przeszkodą, odchylania się do tyłu i do przodu,
b) sprawdzenie prawidłowości położenia belki polowej względem opryskiwanej powierzchni,
c) sprawdzenie funkcjonowania elementów biorących udział w podnoszeniu i składaniu belki: przeguby, siłowniki, linki, bloczki, dźwignie. Belka polowa w sprzęcie polowym o długości powyżej 10 m powinna posiadać zabezpieczenia chroniące rozpylacze przed kontaktem z ziemią. Belka polowa w sprzęcie sadowniczym powinna być zabezpieczona osłoną przed mechanicznym uszkodzeniem o gałęzie drzew,
d) sprawdzenie działania znacznika,
e) sprawdzenie ustawienia rozpylaczy oraz czy nie następuje samooprysk maszyny,
f) sprawdzenie, czy składanie i rozkładanie belki polowej nie uszkadza przewodów ciśnieniowych i opraw rozpylaczy,
g) sprawdzenie, czy po wyłączeniu zasilania belki polowej nie występuje wyciek cieczy z rozpylaczy.
8. Badanie rozpylaczy:
a) sprawdzenie jednolitości rozpylaczy,
b) sprawdzenie rozkładu nierównomierności poprzecznej wypływu cieczy na całej długości belki polowej w sprzęcie polowym lub nierównomierności natężenia wypływu cieczy z poszczególnych rozpylaczy na całej długości belki polowej w sprzęcie polowym,
c) sprawdzenie nierównomierności natężenia wypływu cieczy w sprzęcie sadowniczym.
9. Badanie wentylatora:
– sprawdzenie stanu technicznego wentylatora i układu napędowego.
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 marca 2001 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania badań sprzętu do stosowania środków ochrony roślin (Dz.U. Nr 30, poz. 349). Zmiana weszła w życie 24 kwietnia 2001 r.
