Na podstawie art. 18 ust. 1a ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 145, poz. 938) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Właściwość miejscowa delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów] Ustala się właściwość miejscową delegatur Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów:

1) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Bydgoszczy – województwa: kujawsko-pomorskie i warmińsko-mazurskie,

2) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Gdańsku – województwa: pomorskie i zachodniopomorskie,

3) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Katowicach – województwa: śląskie i opolskie,

4) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Krakowie – województwa: małopolskie i podkarpackie,

5) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Lublinie – województwa: lubelskie i podlaskie,

6) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Łodzi – województwa: łódzkie i świętokrzyskie,

7) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Poznaniu – województwo wielkopolskie,

8) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów we Wrocławiu – województwa: dolnośląskie i lubuskie,

9) Delegatura Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w mieście stołecznym Warszawie –województwo mazowieckie.

§ 2.[Zadania delegatur] W zakresie swojej właściwości miejscowej delegatury Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwane dalej „delegaturami”:

1) sprawują kontrolę przestrzegania przez przedsiębiorców przepisów o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów,

2) badają kształtowanie się cen w warunkach ograniczenia konkurencji,

3) prowadzą badania stanu koncentracji gospodarki,

4) wydają decyzje w sprawach przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz decyzje lub zawiadomienia w sprawach kształtowania struktur podmiotów gospodarczych, w których postępowanie zostało wszczęte z urzędu lub na wniosek uprawnionego w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym i ochronie interesów konsumentów (Dz. U. z 1997 r. Nr 49, poz. 318, Nr 118, poz. 754 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r., Nr 106, poz. 668 i Nr 145, poz. 938), zwanej dalej „ustawą”, jeżeli stosujący praktykę monopolistyczną i uprawniony (strony postępowania) bądź łączący się przedsiębiorcy mają siedziby na terenie objętym właściwością miejscową tej samej delegatury, z zastrzeżeniem § 3–6,

5) podejmują czynności wynikające z przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli skutki czynów nieuczciwej konkurencji występują wyłącznie na terenie objętym właściwością miejscową delegatury; wytoczenie przez delegaturę odpowiedniego powództwa wymaga uprzedniej zgody Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zwanego dalej „Prezesem Urzędu”,

6) występują do przedsiębiorców i związków przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów,

7) współpracują z organami samorządu terytorialnego oraz z organizacjami społecznymi i innymi instytucjami, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów,

8) udzielają pomocy organom samorządu województwa i powiatu oraz organizacjom, do których zadań statutowych należy ochrona interesów konsumentów, w zakresie wynikającym z rządowej polityki konsumenckiej.

§ 3.[Wskazanie delegatury] 1. Jeżeli stosujący praktykę monopolistyczną i uprawniony mają siedziby na terenie objętym właściwością miejscową dwóch lub więcej delegatur, właściwa jest delegatura ze względu na siedzibę przedsiębiorcy stosującego praktykę monopolistyczną, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jeżeli praktyką monopolistyczną jest porozumienie, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy, lub w razie powstania wątpliwości co do właściwości miejscowej delegatury, w przypadku określonym w ust. 1, delegaturę właściwą wskazuje Prezes Urzędu.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą przedsiębiorców działających w warunkach monopolu naturalnego (sieciowego) na rynku krajowym objętym właściwością miejscową dwóch lub więcej delegatur, w szczególności w sektorze paliwowo-energetycznym, transporcie kolejowym i łączności. W tych sprawach właściwy jest Prezes Urzędu.

§ 4.[Właściwość delegatur w sprawach dotyczących łączenia przedsiębiorców] 1. W sprawach dotyczących łączenia przedsiębiorców w rozumieniu art. 11 ustawy delegatury są właściwe, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów łączących się przedsiębiorców – w roku kalendarzowym poprzedzającym rok zgłoszenia zamiaru łączenia – nie przekracza 100 mln EURO, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W sprawach dotyczących łączenia przedsiębiorców:

1) wykonujących usługi komunalne, w tym transportu miejskiego, turystyczne, handlowe i telewizji kablowej, delegatury są również właściwe, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży towarów (usług) łączących się przedsiębiorców przekracza 100 mln EURO,

2) nabywających lub przejmujących w posiadanie zorganizowaną część mienia, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwe są delegatury, jeżeli łączna wartość rocznej sprzedaży przekracza kwotę określoną w tym przepisie.

3. Właściwość delegatury w sprawach dotyczących łączenia przedsiębiorców ustala się ze względu na siedzibę przedsiębiorcy:

1) tworzonego lub przejmowanego w wyniku połączenia dwóch lub więcej przedsiębiorców, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy,

2) w którym inny przedsiębiorca zamierza objąć lub nabyć akcje lub udziały, o których mowa w art. 11 ust. 2 pkt 3 i 3a ustawy,

3) w którym ta sama osoba zamierza objąć funkcję, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 5 ustawy,

4) nad którym inny przedsiębiorca zamierza przejąć kontrolę, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 6 ustawy.

4. W razie zamiaru nabycia zorganizowanej części mienia, o którym mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy, właściwa jest delegatura ze względu na położenie tego mienia.

5. Jeżeli w łączeniu uczestniczy przedsiębiorca, którego siedziba znajduje się za granicą, właściwa jest delegatura ze względu na siedzibę łączącego się krajowego przedsiębiorcy. Przepis § 3 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 5.[Nakładanie kar pieniężnych] Delegatury właściwe w sprawach, o których mowa w § 2–4, właściwe są również do nakładania przewidzianych ustawą kar pieniężnych w tych sprawach.

§ 6.[Załatwianie spraw przekazanych przez Prezesa Urzędu] 1. Delegatury oprócz spraw, o których mowa w § 2–5, mogą załatwiać inne sprawy przekazane im przez Prezesa Urzędu.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Urzędu może sprawę należącą do właściwości delegatury przejąć do swojej właściwości.

§ 7.[Decyzje i zawiadomienia] Decyzje i zawiadomienia wydawane przez delegatury podpisują dyrektorzy delegatur.

§ 8.[Przepisy przejściowe] Postępowania wszczęte i nie zakończone ostatecznymi decyzjami przed dniem wejścia w życie rozporządzenia toczą się według przepisów dotychczasowych.

§ 9.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.