Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Rozporządzenie określa:

1) dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości i rodzaje substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych,

2) warunki uznawania dopuszczalnych ilości i rodzajów substancji zanieczyszczających za dotrzymane,

3) czas obowiązywania dopuszczalnych do wprowadzania do powietrza ilości i rodzajów substancji zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych oraz warunków uznawania dopuszczalnych ilości i rodzajów substancji zanieczyszczających za dotrzymane,

4) postępowanie w przypadku zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych lub pracy urządzeń ochronnych,

5) warunki prowadzenia procesów technologicznych i operacji technicznych,

6) urządzenia techniczne konieczne ze względu na wymagania ochrony środowiska,

7) przypadki, w których niezbędne jest prowadzenie pomiarów stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych i zakres tych pomiarów.

2. Rozporządzenie stosuje się do źródeł będących urządzeniami technicznymi, w których następuje proces spalania paliw w celu wytworzenia energii elektrycznej i/lub energii cieplnej w wodzie, parze wodnej lub innym nośniku, zwanych dalej „źródłami”, z wyłączeniem procesów, w których produkty spalania wykorzystywane są bezpośrednio w procesach wytwórczych, oraz procesów spalania odpadów komunalnych i niebezpiecznych, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Rozporządzenia nie stosuje się do procesów spalania w silnikach spalinowych oraz do turbin gazowych.

§ 2.1. Dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości dwutlenku siarki (SO₂), tlenków azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu (NO₂), pyłu i tlenku węgla (CO), zwane dalej „dopuszczalnymi ilościami substancji zanieczyszczających”, ze spalania paliw w źródłach, do których użytkowania przystąpiono po dniu 28 marca 1990 r., zwanych dalej „źródłami nowymi”, podaje załącznik nr 1 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 3-6.

2. Dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródłach, do których użytkowania przystąpiono przed dniem 29 marca 1990 r., zwanych dalej „źródłami istniejącymi”, oraz czas ich obowiązywania podaje załącznik nr 2 do rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 6.

§ 3.Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródłach, które decyzję ustalającą warunki zabudowy i zagospodarowania terenu otrzymają po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a z których gazy odlotowe odprowadzane są wspólnym emitorem, stanowi dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2 ust. 1, odpowiadająca łącznej mocy cieplnej tych źródeł.

§ 4.Dopuszczalna ilość dwutlenku siarki ze spalania paliw w źródłach nowych o mocy cieplnej nie mniejszej niż 400 megawatów termicznych (MW_t), które pracują przez okres nie dłuższy niż 2 200 godzin w roku kalendarzowym (średnia krocząca z pięciu lat), wynosi 800 mg SO₂ w metrze sześciennym suchych gazów odlotowych o temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa - w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu w gazach odlotowych ze spalania drewna - 11%, pozostałych paliw stałych - 6%, paliw ciekłych i gazowych - 3%.

§ 5.Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw w źródle, powstałym w wyniku zwiększenia jego mocy cieplnej po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia o co najmniej 50 MW_t, stanowi dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2 ust. 1, odpowiadająca mocy cieplnej źródła po rozbudowie, z wyłączeniem źródeł wielopaliwowych, w których spalane są w tym samym czasie dwa lub więcej paliwa.

§ 6.1. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania w tym samym czasie dwóch lub więcej paliw w wielopaliwowym źródle stanowi, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, średnia obliczona z dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2, ze spalania poszczególnych paliw, ważona względem mocy cieplnej ze spalania tych paliw.

2. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania w wielopaliwowym źródle, razem z innymi paliwami, pozostałości z procesu przerobu ropy naftowej, dla jednostek organizacyjnych prowadzących ten proces, stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3, wartość ustalona następująco:

1) od dwukrotnej najwyższej wartości dopuszczalnej ilości substancji zanieczyszczającej, o której mowa w § 2, ze spalania jednego z tych paliw odejmuje się wartość najniższą, następnie różnicę tę mnoży się przez moc cieplną ze spalania paliwa z najwyższą dopuszczalną ilością substancji zanieczyszczającej, a w przypadku gdy spalane są dwa paliwa z najwyższą dopuszczalną ilością substancji zanieczyszczającej - różnicę tę mnoży się przez wyższą moc cieplną ze spalania tych dwóch paliw;

2) dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczającej, o której mowa w § 2, ze spalania pozostałych paliw mnoży się przez moc cieplną z ich spalania;

3) sumę wartości z pkt 1 i 2 dzieli się przez moc cieplną ze spalania wszystkich paliw.

3. Dopuszczalną ilość substancji zanieczyszczających ze spalania w wielopaliwowym źródle, razem z innymi paliwami, pozostałości z procesu przerobu ropy naftowej, dla jednostek organizacyjnych prowadzących ten proces, jeżeli moc cieplna ze spalania jednego z paliw wynosi co najmniej 50% mocy cieplnej ze spalania wszystkich paliw, stanowi dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2, odpowiadająca temu paliwu.

§ 7.1. Uznaje się, że dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających ze spalania paliw jest dotrzymana, jeżeli:

1) ilość substancji zanieczyszczających ze źródła istniejącego, przeznaczonego do likwidacji przed końcem 2010 r., nie przekroczy w okresie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. dopuszczalnej ilości substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2 ust. 2, obowiązującej w okresie do dnia 31 grudnia 2005 r.

2) średnia obliczona z ilości substancji zanieczyszczających ze źródeł, z których gazy odlotowe odprowadzane są wspólnym emitorem, ważona względem natężenia przepływu objętości gazów odlotowych, nie przekroczy średniej obliczonej z dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2 ust. 2, ze źródeł pracujących w tym samym czasie, ważonej względem nominalnego natężenia przepływu objętości gazów odlotowych z tych źródeł,

3) średnia obliczona z ilości substancji zanieczyszczających ze źródeł istniejących jednej jednostki organizacyjnej, zlokalizowanych na jednym terenie, ważona względem natężenia przepływu objętości gazów odlotowych, nie przekroczy średniej obliczonej z dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2, ze źródeł pracujących w tym samym czasie, ważonej względem nominalnego natężenia przepływu objętości gazów odlotowych z tych źródeł,

4) jednocześnie są spełnione, dla źródła, w którego gazach odlotowych prowadzone są ciągłe pomiary stężeń substancji zanieczyszczających, następujące warunki:

a) średnia ilość substancji zanieczyszczających dla faktycznych godzin pracy źródła odniesiona do miesiąca kalendarzowego nie przekroczy dopuszczalnej ilości substancji zanieczyszczających, o której mowa w § 2, oraz

b) 97% średnich ilości dwutlenku siarki i 97% średnich ilości pyłu oraz 95% średnich ilości tlenków azotu odniesionych do 48 godzin, obliczonych każdego dnia kalendarzowego dla poprzednich dwóch dni kalendarzowych, nie przekroczy 110% dopuszczalnych ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w § 2.

2. W przypadku gdy źródło istniejące zostało zastąpione źródłem nowym, ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

3. Warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i ust. 2, obowiązują do dnia 31 grudnia 2005 r.

4. Średnie ilości substancji zanieczyszczających, o których mowa w ust. 1 pkt 4, oblicza się z jednogodzinnych średnich ilości substancji zanieczyszczających, przy czym w obliczeniach nie uwzględnia się okresów:

1) do 240 godzin w roku kalendarzowym z tytułu, wpływających na zwiększenie ilości dwutlenku siarki, zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych odsiarczających,

2) osiągania obciążenia źródła określonego przez producenta, przy którym może ono pracować,

3) prób rozruchowych źródła lub urządzenia ochronnego,

4) dochodzenia do pełnej zdolności produkcyjnej.

5. Jeżeli zawartość siarki w węglu brunatnym nie pozwala na dotrzymanie dopuszczalnej ilości dwutlenku siarki, o której mowa w § 2 ust. 2, ze źródeł istniejących powiązanych technologicznie z kopalniami węgla brunatnego, uznaje się, że dopuszczalna ilość dwutlenku siarki jest dotrzymana, gdy ilość dwutlenku siarki nie przekroczy w okresie 3 miesięcy - 3 000 mg/m³ suchych gazów odlotowych o temperaturze 273 K i ciśnieniu 101,3 kPa - w warunkach normalnych, przy zawartości 6% tlenu w gazach odlotowych.

§ 8.1. W przypadku wystąpienia, wpływających na zwiększenie ilości substancji zanieczyszczających, zakłóceń w procesach technologicznych i operacjach technicznych lub w pracy urządzeń ochronnych ograniczających wprowadzanie tych substancji do powietrza powiadamia się niezwłocznie wojewodę oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda w porozumieniu z wojewódzkim inspektorem ochrony środowiska oraz jednostka organizacyjna podejmują działania dotyczące w szczególności ograniczenia lub wstrzymania procesów technologicznych i operacji technicznych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

3. W przypadku przekroczenia dopuszczalnych ilości pyłu, o których mowa w § 2, o więcej niż 30% w wyniku zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych odpylających, praca źródła powinna być niezwłocznie zatrzymana.

4. W przypadku wystąpienia zakłóceń w pracy urządzeń ochronnych odsiarczających praca źródła powinna być zatrzymana niezwłocznie, nie później niż po 48 godzinach trwania zakłóceń.

§ 9.W procesach spalania paliw, w celu ograniczenia emisji pyłu ze źródeł, mogą być stosowane związki zawierające siarkę, z tym że od 1 stycznia 2006 r. dopuszcza się stosowanie w tych procesach wyłącznie siarki w postaci płynnej.

§ 10.W przypadku gdy nie są dotrzymane dopuszczalne do wprowadzania do powietrza ilości dwutlenku siarki, tlenków azotu lub pyłu, o których mowa w § 2, konieczne jest zastosowanie urządzeń technicznych ograniczających wprowadzanie tych substancji do powietrza.

§ 11.1. Pomiary stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych prowadzi się w sposób ciągły, jeżeli moc źródła wynosi co najmniej 300 MW_t lub gdy wspólnym emitorem odprowadzane są gazy odlotowe ze źródeł o łącznej mocy cieplnej co najmniej 300 MW_t, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Jednostki organizacyjne posiadające źródła, o których mowa w ust. 1, nie wyposażone w urządzenia do ciągłych pomiarów stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych, mają obowiązek prowadzenia pomiarów od dnia 1 stycznia 2001 r.

§ 12.Pomiary stężeń substancji zanieczyszczających w gazach odlotowych ze źródeł nie wymienionych w § 11 ust. 1, dla których wymagane jest ustalenie rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających dopuszczonych do wprowadzania do powietrza, prowadzi się okresowo, w seriach pomiarowych, co najmniej dwukrotnie w ciągu roku kalendarzowego.

§ 13.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska,
Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 8 września 1998 r.
(poz. 793)

Załącznik Nr 1

DOPUSZCZALNE DO WPROWADZANIA DO POWIETRZA ILOŚCI SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH ZE SPALANIA PALIW W ŹRÓDŁACH, DO KTÓRYCH UŻYTKOWANIA PRZYSTĄPIONO PO DNIU 28 MARCA 1990 R.

I. Dopuszczalne ilości dwutlenku siarki

1. Ze spalania paliw stałych

2. Ze spalania paliw ciekłych

3. Ze spalania paliw gazowych

II. Dopuszczalne ilości tlenków azotu, w przeliczeniu na dwutlenek azotu

1. Ze spalania paliw stałych

2. Ze spalania paliw ciekłych

3. Ze spalania paliw gazowych

III. Dopuszczalne ilości pyłu

1. Ze spalania paliw stałych

2. Ze spalania paliw ciekłych

Dopuszczalna ilość pyłu ze spalania paliw ciekłych o zawartości popiołu większej niż 0,06% w źródłach o mocy cieplnej mniejszej niż 500 MW_t wynosi 100 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych, a w pozostałych przypadkach spalania paliw ciekłych wynosi 50 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych.

3. Ze spalania paliw gazowych

IV. Dopuszczalne ilości tlenku węgla

1. Ze spalania paliw stałych

2. Ze spalania paliw ciekłych

Dopuszczalna ilość tlenku węgla ze spalania paliw ciekłych wynosi 150 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych.

3. Ze spalania paliw gazowych

Objaśnienia:

1) warunki normalne oznaczają temperaturę 273 K i ciśnienie 101,3 kPa;

2) dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających dotyczą źródeł o mocy cieplnej powyżej:

- 0,5 MW_t opalanych węglem i olejem,

- 1,0 MW_t opalanych koksem, gazem, drewnem;

3) moc cieplna oznacza ilość energii cieplnej wprowadzonej w paliwie do źródła w jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu.

Załącznik Nr 2

DOPUSZCZALNE DO WPROWADZANIA DO POWIETRZA ILOŚCI SUBSTANCJI ZANIECZYSZCZAJĄCYCH ZE SPALANIA PALIW W ŹRÓDŁACH, DO KTÓRYCH UŻYTKOWANIA PRZYSTĄPIONO PRZED DNIEM 29 MARCA 1990 R.

1. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania węgla kamiennego

* Dla źródeł przeznaczonych do likwidacji przed końcem 2005 r. dopuszczalna ilość dwutlenku siarki wynosi 3 000 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych.

2. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania węgla brunatnego

* Dla źródeł przeznaczonych do likwidacji przed końcem 2005 r. dopuszczalna ilość dwutlenku siarki wynosi 3 500 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 6% w gazach odlotowych.

3. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania koksu

4. Obowiązująca do dnia 31 grudnia 2010 r. dopuszczalna ilość tlenków azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu ze spalania drewna wynosi 400 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 11% w gazach odlotowych.

Obowiązująca do dnia 31 grudnia 2010 r. dopuszczalna ilość tlenku węgla ze spalania drewna wynosi 250 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 11% w gazach odlotowych.

5. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania paliw ciekłych

* Dopuszczalna ilość pyłu ze spalania paliw ciekłych o zawartości popiołu większej niż 0,06% w źródłach o mocy cieplnej mniejszej niż 500 MW_t wynosi 100 mg/m³ suchych gazów odlotowych w warunkach normalnych, przy zawartości tlenu 3% w gazach odlotowych.

6. Dopuszczalne ilości tlenków azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu ze spalania paliw gazowych

7. Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających ze spalania paliw gazowych

Objaśnienia:

1) warunki normalne oznaczają temperaturę 273 K i ciśnienie 101,3 kPa;

2) dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających dotyczą źródeł o mocy cieplnej powyżej:

- 0,5 MW_t opalanych węglem i olejem,

- 1,0 MW_t opalanych koksem, gazem, drewnem;

3) moc cieplna oznacza ilość energii cieplnej wprowadzonej w paliwie do źródła w jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu.