§ 1. 1. Sposób stosowania środków ochrony roślin w leśnym użytkowaniu gruntów zależy od rodzaju organizmu szkodliwego, miejsca i czasu jego występowania oraz rodzaju użytego środka.

2. Stosowanie środków ochrony roślin odbywa się na podstawie oceny zagrożenia drzewostanów, zweryfikowanej szczegółowymi obserwacjami prowadzonymi przed i w okresie zamierzonego zabiegu ochronnego.

3. Przy stosowaniu środków ochrony roślin pierwszeństwo mają środki biologiczne; stosowanie środków chemicznych należy ograniczyć do przypadków, gdy środki biologiczne są niewystarczające.

4. Sposób stosowania środków ochrony roślin nie powinien stanowić zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz stanu środowiska.

§ 2. 1. Przeciwko bakteriom i grzybom wywołującym choroby infekcyjne roślin stosuje się środki ochrony roślin w formie płynnej lub proszku do sporządzania zawiesin wodnych.

2. Przeciwko grzybom wywołującym choroby infekcyjne części podziemnej roślin stosuje się środki ochrony roślin na pniaki, poprzez nanoszenie środków biologicznych zawierających grzybnię powłocznika olbrzymiego (Phlebiopsis – Phlebia gigantea) lub grzybnie innych gatunków o podobnym działaniu.

§ 3. Do niszczenia chwastów powinno się stosować środki chemiczne niszczące pokrywę roślinną przed przygotowaniem gruntu pod leśną uprawę, plantację lub szkółkę, bądź do ograniczania rozwoju trzcinnika (Calamagrostis) i odrośli w istniejących leśnych uprawach i szkółkach; przy niszczeniu chwastów w istniejących leśnych uprawach i szkółkach wykonuje się zabiegi punktowe lub rzędowe (pasowe).

§ 4. Do zwalczania nicieni w szkółkach leśnych stosuje się środki nicieniobójcze wprowadzane do gruntu rzędowo lub punktowo.

§ 5. Do ograniczania liczebności owadów uszkadzających system korzeni roślin stosuje się środki owadobójcze płynne, proszki do sporządzania zawiesin wodnych lub granulowane do dezynfekcji gruntu.

§ 6. 1. Do zatruwania szkodliwych owadów w szkółkach i uprawach leśnych zwabianych na pułapki (wałki drewna, wiązki chrustu, płaty kory) – stanowiących schronienie, bazę pokarmową i rozrodczą – stosuje się środki owadobójcze.

2. Do ograniczania liczebności szkodliwych owadów liściożernych występujących na roślinach stosuje się środki biologiczne, środki zakłócające procesy wzrostu i rozwoju owadów oraz środki owadobójcze o działaniu kontaktowym.

§ 7. 1. Do ograniczania liczebności szkodników drewna – wtórnych i technicznych – stosuje się do ich zwabiania feromony i atraktanty oraz dezynsekcję drewna środkami owadobójczymi.

2. Do zabezpieczania niekorowanego drewna przed organizmami szkodliwymi stosuje się środki owadobójcze przy użyciu naziemnej aparatury opryskującej w okresie poprzedzającym rójkę owadów.

§ 8. Do zwalczania owadów uszkadzających owoce drzew leśnych stosuje się preparaty systemiczne lub kontaktowe, poprzez opryskiwanie koron drzew albo wykonywanie iniekcji.

§ 9. 1. Przy masowym występowaniu gryzoni, w sytuacjach stwarzających zagrożenie trwałości lasu, stosuje się preparaty gryzoniobójcze (rodentycydy), dopuszczone do obrotu i stosowania na podstawie odrębnych przepisów.

2. Do zabezpieczania roślin lub ich części przed uszkadzaniem przez roślinożerne ssaki stosuje się preparaty zmniejszające atrakcyjność pokarmową tych roślin dla zwierząt bądź działające odstraszająco (repelenty), w sposób bezpieczny dla środowiska, poprzez nanoszenie preparatów na pędy sadzonek lub korę drzew.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.