Na podstawie art. 22 § 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512, z 1994 r. Nr 1, poz. 1, z 1995 r. Nr 85, poz. 426, z 1996 r. Nr 6, poz. 43, Nr 43, poz. 189, Nr 106, poz. 496 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 54, poz. 349, Nr 117, poz. 751, Nr 121, poz. 770 i Nr 140, poz. 940) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Mienie przeznaczone na pomoc dla pracowników] 1. Mieniem przeznaczonym na pomoc dla pracowników upadłego przedsiębiorcy oraz ich rodzin są zgromadzone na odrębnym rachunku bankowym, na dzień ogłoszenia upadłości, środki pieniężne zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, tworzonego na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, Nr 118, poz. 561, Nr 139, poz. 647 i Nr 147, poz. 686 oraz z 1997 r. Nr 82, poz. 518 i Nr 121, poz. 770).

2. Środki, o których mowa w ust. 1, zwiększa się o kwoty pochodzące ze zwrotu udzielonych pożyczek na cele mieszkaniowe, wpłaty odsetek bankowych od środków Funduszu, opłaty pobierane od osób i jednostek organizacyjnych korzystających z usług i świadczeń socjalnych organizowanych przez upadłego.

§ 2.[Sposób zarządzania mieniem] Mieniem, o którym mowa w § 1, zarządza upadły przedsiębiorca, chyba że w sprawie jest ustanowiony likwidator, kurator bądź przedstawiciel upadłego przedsiębiorcy albo reprezentant upadłego ustanowiony na podstawie przepisów o przedsiębiorstwach państwowych, wydatkując zgromadzone na odrębnym rachunku bankowym Funduszu środki na cele i według zasad określonych w ustawie wymienionej w § 1 ust. 1.

§ 3.[Nie wykorzystane środki funduszu] Nie wykorzystane środki Funduszu, pozostające na odrębnym rachunku bankowym Funduszu według stanu na dzień zamknięcia bilansu upadłego przedsiębiorcy, zwiększają Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

§ 4.[Wejście w życie] [1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.