Na podstawie art. 183 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Niedobór w otwartym funduszu emerytalnym jest pokrywany kolejno z rachunku rezerwowego tego funduszu, środków własnych powszechnego towarzystwa emerytalnego i ze środków Funduszu Gwarancyjnego.

2. Jeżeli niedobór nie zostanie w całości pokryty w sposób, o którym mowa w ust. 1, jego pokrycie następuje ze środków Skarbu Państwa na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach.

§ 2. Pokrycie niedoboru z poszczególnych źródeł wskazanych w § 1 odbywa się w zakresie, w jakim niedobór nie został pokryty ze źródła poprzedniego.

§ 3. Kwota niedoboru jest pokrywana z rachunku rezerwowego przez powiększenie wartości jednostki rozrachunkowej otwartego funduszu emerytalnego do wartości zapewniającej osiągnięcie przez ten fundusz wysokości stopy zwrotu na poziomie odpowiadającym minimalnej wymaganej stopie zwrotu, w drodze zmniejszenia odpowiedniej liczby jednostek rozrachunkowych na rachunku rezerwowym.

§ 4. Kwota niedoboru jest pokrywana z własnych środków powszechnego towarzystwa emerytalnego, w drodze transferu tych środków do otwartego funduszu emerytalnego, w kwocie odpowiadającej różnicy między wartością aktywów netto otwartego funduszu emerytalnego, jaką aktywa te posiadałyby, gdyby fundusz ten osiągnął minimalną wymaganą stopę zwrotu w dniu stwierdzenia niedoboru, a wartością aktywów netto funduszu, jaką te aktywa posiadałyby w dniu stwierdzenia niedoboru, gdyby wartość jednostki rozrachunkowej została ustalona w wysokości równej wartości jednostki rozrachunkowej powiększonej w wyniku postępowania, o którym mowa w § 3.

§ 5. Przepis § 4 stosuje się odpowiednio do kwoty niedoboru pokrywanej ze środków Funduszu Gwarancyjnego przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych Spółkę Akcyjną.

§ 6. Pokrycie niedoboru powstałego w następstwie utraty przez depozytariusza aktywów otwartego funduszu emerytalnego, mających postać materialną, następuje w drodze transferu własnych środków pieniężnych depozytariusza do otwartego funduszu emerytalnego w kwocie stanowiącej równowartość wartości utraconych aktywów, ustalonej na dzień transferu na podstawie zasad wyceny aktywów funduszy emerytalnych.

§ 7. Proporcjonalna część aktywów netto otwartego funduszu emerytalnego, jaka powinna być przechowywana na jego rachunku rezerwowym, stanowi równowartość 1,5% wartości środków zgromadzonych na rachunkach wszystkich członków tego otwartego funduszu emerytalnego.

§ 8. Powszechne towarzystwa emerytalne ustalają wielkość środków, które powinny być przekazywane na rachunek rezerwowy, w każdym dniu roboczym, przy czym wielkość ta powinna odpowiadać równowartości kwoty składek przeliczonych w danym dniu na jednostki rozrachunkowe w funduszu.

§ 9. Jeżeli wielkość środków na rachunku rezerwowym nie spełnia wymogów określonych w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934), powszechne towarzystwo emerytalne dokonuje dopłaty na rachunek rezerwowy w terminie 7 dni, licząc od dnia stwierdzenia niespełnienia tych wymogów.

§ 10. 1. Powszechne towarzystwo emerytalne może wycofać, z zastrzeżeniem ust. 2, w terminie 7 dni, licząc od dnia wystąpienia nadwyżki środków na rachunku rezerwowym, kwotę nadwyżki nie przekraczającą 10% wartości środków zgromadzonych na rachunku rezerwowym, informując na piśmie o tym zamiarze Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi nie później niż na 2 dni przed zamierzonym wycofaniem tej kwoty. Wycofanie kwoty nadwyżki następuje w gotówce i skutkuje zmniejszenie ilości jednostek rozrachunkowych.

2. Jeżeli wartość nadwyżki jest większa niż 10% wartości środków na rachunku rezerwowym, powszechne towarzystwo emerytalne może wycofać całą kwotę nadwyżki z rachunku rezerwowego, z tym zastrzeżeniem, że w każdym kolejnym okresie 7-dniowym wycofa kwotę nadwyżki odpowiadającą najwyżej 10% wartości środków na rachunku rezerwowym oraz że przed każdym kolejnym wycofaniem o zamiarze takiego wycofania poinformuje na piśmie Urząd Nadzoru nad Funduszami Emerytalnymi w terminie określonym w ust. 1.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.