ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW
z dnia 1 grudnia 1997 r.
w sprawie gospodarczych procedur celnych i procedur uproszczonych.
Na podstawie art. 80 § 6, art. 90 § 3, art. 102 § 3, art. 105 § 8, art. 128 § 6, art. 136, art. 138, art. 144, art. 148, art. 157 § 3 i art. 165 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje:
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) szczegółowe warunki stosowania gospodarczych procedur celnych: składu celnego, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną, odprawy czasowej, uszlachetniania biernego,
2) szczegółowy tryb i warunki udzielania i cofania pozwoleń na stosowanie gospodarczych procedur celnych,
3) wzory wniosków i formularzy stosowanych przy wydawaniu pozwoleń na stosowanie gospodarczych procedur celnych,
4) szczegółowy tryb i warunki udzielania oraz cofania pozwoleń na prowadzenie składu celnego oraz warunki tworzenia i funkcjonowania składów celnych,
5) wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych właściwych dla tych produktów,
6) wykaz towarów oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną,
7) towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła,
8) towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła,
9) sposób dokonywania obliczeń kwoty cła w procedurze uszlachetniania biernego,
10) szczegółowe warunki i tryb postępowania przy upraszczaniu czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną,
11) rodzaje procedur celnych, w których stosuje się procedurę uproszczoną,
12) rodzaje towarów, okresy rozliczeniowe oraz tryb składania zabezpieczenia przy stosowaniu procedury uproszczonej.
TYTUŁ II
GOSPODARCZE PROCEDURY CELNE
DZIAŁ 1
Przepisy ogólne
§ 2. Użyte w niniejszym tytule określenia oznaczają:
1) urząd kontrolny – wskazany w pozwoleniu urząd celny, położony na obszarze objętym właściwością miejscową organu celnego wydającego pozwolenie, wyznaczony do kontroli gospodarczej procedury celnej,
2) urząd objęcia – urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu, w których towary mogą być zgłaszane do gospodarczej procedury celnej,
3) urząd zakończenia – urząd lub urzędy celne wskazane w pozwoleniu, w których towary objęte gospodarczą procedurą celną lub produkty kompensacyjne mogą być przedstawiane w celu nadania im przeznaczenia celnego kończącego daną procedurę,
4) straty – część towarów przywiezionych lub wywiezionych czasowo, zniszczona lub zużyta w trakcie procesu uszlachetniania czynnego, biernego lub przetworzenia pod kontrolą celną, w szczególności poprzez wyparowanie, wysuszenie, uwolnienie się w postaci gazu lub pyłu, wyciek z wodą przy spłukiwaniu,
5) skład celny typu A – skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 Kodeksu celnego, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 tego kodeksu, ponosi prowadzący skład celny,
6) skład celny typu B – skład celny publiczny określony w art. 103 § 2 Kodeksu celnego, w którym odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 i 2 tego kodeksu, ponosi odrębnie każdy korzystający ze składu celnego,
7) skład celny typu C – skład celny prywatny określony w art. 103 § 3 Kodeksu celnego, gdzie korzystającym ze składu jest prowadzący skład celny,
8) norma zużycia – ilość towarów przywożonych zużyta w procesie uszlachetniania lub przetwarzania do wytworzenia sztuki lub jednostki produktu kompensacyjnego.
§ 3. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej składa:
1) wniosek o wydanie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, sporządzony według wzoru właściwego dla danej gospodarczej procedury celnej,
2) dokumenty wymagane do udzielenia pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, w tym pozwolenia wymagane na podstawie przepisów odrębnych,
3) przy odbiorze pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej – dowód potwierdzający wniesienie opłaty, o której mowa w art. 275 § 1 Kodeksu celnego.
§ 4. 1. W wypadku gdy o udzielenie pozwolenia ubiega się osoba prowadząca działalność gospodarczą, do wniosku o wydanie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej dołącza się:
1) aktualny wyciąg z rejestru sądowego albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,
2) zaświadczenie o nadaniu osobie ubiegającej się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON,
3) decyzję albo potwierdzenie o nadaniu osobie ubiegającej się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej numeru identyfikacji podatkowej NIP.
2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być dołączone w oryginale lub kopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie.
§ 5. 1. Z zastrzeżeniem § 62, 110, 146–148 i 160, wniosek, o którym mowa w § 3 pkt 1, powinien zostać złożony nie później niż na 30 dni przed przewidywanym terminem objęcia towarów gospodarczą procedurą celną.
2. Jeżeli wniosek przewiduje rozpoczęcie stosowania procedury celnej w terminie krótszym niż 30 dni od daty jego złożenia, to organ celny może określić inny niż wnioskowany termin rozpoczęcia jej stosowania.
§ 6. 1. W gospodarczo uzasadnionych wypadkach, w szczególności ze względu na pilność realizacji kontraktu lub gdy istnieje konieczność zapewnienia ciągłości cyklu produkcyjnego, organ celny właściwy miejscowo do udzielenia pozwolenia na stosowanie gospodarczej procedury celnej może przyjąć zgłoszenie celne o objęcie towaru gospodarczą procedurą celną przed wydaniem pozwolenia na korzystanie z tej procedury, jeżeli do zgłoszenia celnego dołączono kserokopię złożonego wniosku o udzielenie pozwolenia wraz z potwierdzeniem jego przyjęcia przez organ celny.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do towarów podlegających zakazom lub ograniczeniom ustanowionym w ramach środków polityki handlowej, chyba że wnioskodawca spełnia wymogi nałożone przez te ograniczenia.
3. W wypadku, o którym mowa w ust.1, organ celny wydaje pozwolenie, jednakże data rozpoczęcia stosowania procedury ustalona w pozwoleniu nie może być wcześniejsza niż data złożenia wniosku o jego udzielenie.
§ 7. 1. Pozwolenie na korzystanie z gospodarczej procedury celnej sporządza się w oryginale oraz kopiach.
2. Oryginał pozwolenia, o którym mowa w ust.1, wydaje się osobie ubiegającej się o jego udzielenie, kopie przesyła się do urzędu kontrolnego, objęcia i zakończenia, a jedną kopię zatrzymuje organ celny, który wydał pozwolenie.
§ 8. Pozwolenie może zostać udzielone dla jednego lub wielu zgłoszeń celnych o objęcie towarów gospodarczą procedurą celną.
§ 9. 1. Prawa i obowiązki osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej mogą być przeniesione na osobę trzecią na wniosek tej osoby.
2. Wniosek o przeniesienie praw i obowiązków wynikających z procedury:
1) uszlachetniania czynnego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia,
2) przetwarzania pod kontrolą celną – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 18 do rozporządzenia,
3) odprawy czasowej – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 35 do rozporządzenia,
4) uszlachetniania biernego – sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 41 do rozporządzenia.
3. Do wniosków, o których mowa w ust.1, należy dołączyć:
1) dokumenty wymagane do udzielenia pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej,
2) pisemne oświadczenie osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej, zawierające zgodę na przeniesienie praw i obowiązków wynikających z gospodarczej procedury celnej,
3) pisemne oświadczenie osoby przejmującej prawa i obowiązki wynikające z gospodarczej procedury celnej, iż wstępuje ona w miejsce osoby dotychczas uprawnionej do korzystania z tej procedury.
4. Organ celny wydaje pozwolenie na przeniesienie praw i obowiązków osoby uprawnionej do korzystania z gospodarczej procedury celnej na inną osobę, jeżeli zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 1–3.
DZIAŁ 2
Skład celny
Rozdział 1
Prowadzenie składu celnego
§ 10. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na prowadzenie składu celnego składa Prezesowi Głównego Urzędu Ceł, za pośrednictwem dyrektora urzędu celnego właściwego ze względu na proponowaną lokalizację składu celnego, zwanego dalej „organem celnym”, pisemny wniosek wraz z załącznikami, sporządzony zgodnie z zasadami określonymi w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz dokumentów, które należy dołączyć do tego wniosku (Monitor Polski Nr 67, poz. 658).
§ 11. Po złożeniu wniosku, o którym mowa w § 10, funkcjonariusz celny dokonuje w obecności wnioskodawcy oceny miejsca przeznaczonego na prowadzenie składu celnego i sporządza protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 12. Do dokumentów, o których mowa w § 10 i 11, dołącza się opinię organu celnego w sprawie możliwości sprawowania kontroli celnej i przekazuje się niezwłocznie do Prezesa Głównego Urzędu Ceł.
§ 13. 1. Przed wydaniem pozwolenia na prowadzenie składu celnego Prezes Głównego Urzędu Ceł wzywa wnioskodawcę do złożenia generalnego zabezpieczenia, o którym mowa w art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia wezwania.
2. Na uzasadniony wniosek, złożony przez wnioskodawcę do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, Prezes Głównego Urzędu Ceł może przedłużyć termin wyznaczony do złożenia zabezpieczenia, jednak nie dłużej niż o 30 dni.
3. Złożenie zabezpieczenia generalnego nie wymaga uzyskania odrębnego pozwolenia w trybie art. 197 Kodeksu celnego.
4. Przyjęcia zabezpieczenia, o którym mowa w ust.1, dokonuje organ celny.
5. Potwierdzenie przyjęcia generalnego zabezpieczenia organ celny niezwłocznie przekazuje Prezesowi Głównego Urzędu Ceł.
§ 14. Pozwolenie na prowadzenie składu celnego wydawane jest na czas nie oznaczony.
§ 15. W pozwoleniu na prowadzenie składu celnego można określić tylko jedną lokalizację tego składu.
§ 16. Nie wydaje się pozwolenia na prowadzenie w jednym miejscu lub pomieszczeniu różnych typów składów celnych.
§ 17. Zmiana lokalizacji składu celnego lub zmiana typu składu celnego wymaga uzyskania nowego pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
§ 18. 1. Prowadzący skład celny jest obowiązany zgłaszać Prezesowi Głównego Urzędu Ceł zmiany danych zawartych we wniosku oraz załączonych dokumentach.
2. Zgłoszenia dotyczące zmian, o których mowa w ust. 1, wraz z potwierdzającymi je dokumentami wydanymi przez właściwe organy, prowadzący skład celny przekazuje w terminie 14 dni od dnia powstania zmiany Prezesowi Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego.
§ 19. 1. W wypadku, o którym mowa w art.106 § 2 pkt 1 Kodeksu celnego, prowadzący skład celny składa wniosek w sprawie cofnięcia pozwolenia na prowadzenie składu celnego do Prezesa Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego.
2. Organ celny, po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego, przesyła Prezesowi Głównego Urzędu Ceł wniosek, o którym mowa w ust. 1, wraz informacjami o rozliczeniu należności celnych przywozowych albo wywozowych przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego oraz o aktualnym stanie ilościowym towarów złożonych w składzie celnym.
§ 20. W wypadkach, o których mowa w art.106 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego, pozwolenie na prowadzenie składu celnego musi być cofnięte, w szczególności gdy:
1) złożenie towarów w składzie celnym lub wyprowadzenie towarów ze składu celnego nastąpi bez zgody organu celnego,
2) zmieni się powierzchnia składu celnego bez powiadomienia organu celnego,
3) brak jest warunków technicznych do składowania towarów,
4) brak jest właściwego odgrodzenia, zabezpieczenia technicznego lub oznakowania składu celnego,
5) ewidencje towarowe będą prowadzone nierzetelnie,
6) utrudnione lub uniemożliwione będzie prowadzenie kontroli składu celnego,
7) nastąpi wygaśnięcie lub utrata tytułu prawnego do miejsca, w którym prowadzony jest skład celny.
§ 21. Prowadzący skład celny jest obowiązany udostępnić na żądanie organu celnego następujące dokumenty:
1) pozwolenie na prowadzenie składu celnego oraz kopię wniosku o udzielenie tego pozwolenia wraz z załącznikami,
2) regulamin składu celnego,
3) ewidencje towarowe,
4) kopie pozwoleń oraz innych dokumentów określających przeznaczenie celne towarów,
5) umowy składu, w wypadku gdy towary są składowane w publicznym składzie celnym,
6) dokumenty potwierdzające przyjęcie zabezpieczenia,
7) protokoły kontroli przeprowadzonych w składzie celnym.
§ 22. Prowadzący skład celny jest obowiązany przedstawić organowi celnemu do zatwierdzenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia pozwolenia na prowadzenie składu celnego, regulamin funkcjonowania składu celnego oraz wzory ewidencji towarowych, a także wskazać osobę przez niego upoważnioną do prowadzenia ewidencji.
§ 23. Regulamin funkcjonowania składu celnego powinien określać:
1) zasady i warunki funkcjonowania składu celnego,
2) rodzaj składowanych towarów,
3) wykaz wyposażenia składu celnego niezbędnego do:
a) składowania towarów,
b) sprawowania kontroli celnej,
c) wykonywania prac magazynowych oraz przeładunkowych,
d) wykonywania czynności określonych w art.114 § 1 i art.116 § 1 Kodeksu celnego.
§ 24. W składzie celnym prowadzi się ewidencje:
1) towarów niekrajowych, o których mowa w art.102 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego,
2) towarów krajowych, o których mowa w art.102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego,
3) towarów krajowych, o których mowa w art.114 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego,
4) towarów niekrajowych poddanych procesom, o których mowa w art.114 § 1 pkt 2 i 3 Kodeksu celnego.
§ 25. 1. Ewidencje towarowe dotyczące towarów objętych procedurą składu celnego powinny zawierać:
1) liczbę porządkową,
2) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego,
3) datę wprowadzenia towarów do składu celnego,
4) datę wyprowadzenia ze składu celnego ostatniej partii towarów z danej dostawy,
5) dane wynikające ze zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą składu celnego:
a) opis towarów wraz z podaniem kodu PCN,
b) numery identyfikacyjne, liczbę i rodzaj opakowań,
c) masę netto towarów,
d) wartość celną towarów,
6) datę i numer zgłoszenia celnego o objęcie towarów inną procedurą celną lub innego dokumentu określającego przeznaczenie celne towarów, kończące procedurę składu celnego,
7) dane niezbędne do ustalenia ruchu towarów, a szczególnie miejsca, w którym się znajdują, włącznie z danymi dotyczącymi przemieszczenia towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego,
8) dane dotyczące czasowego wyprowadzenia towarów ze składu celnego.
2. Do ewidencji towarów krajowych innych niż określone w art.102 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego oraz towarów niekrajowych poddanych w pomieszczeniach składu celnego procesom uszlachetniania czynnego i przetwarzania pod kontrolą celną stosuje się odpowiednio przepisy ust.1 pkt 1–5.
§ 26. Ewidencje towarowe powinny wykazywać aktualny stan towarów znajdujących się w składzie celnym, w szczególności ich ilość i wartość celną.
§ 27. 1. Ewidencja towarowa może być prowadzona:
1) w formie książkowej,
2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.
2. Ewidencja towarowa prowadzona jest w sposób ciągły.
§ 28. W wypadku prowadzenia ewidencji towarowej w formie książkowej, przed rozpoczęciem wypełniania, karty ewidencji powinny być przeszyte, a strony ponumerowane i opatrzone stemplem osoby prowadzącej skład celny. Ostatnia strona ewidencji powinna być opatrzona pieczęcią właściwego urzędu celnego.
§ 29. 1. Ewidencja towarowa może być prowadzona z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, pod warunkiem że:
1) osoba ją prowadząca posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia ewidencji,
2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, pozwala na drukowanie zapisów w porządku chronologicznym oraz uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów.
2. Osoba prowadząca ewidencję, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana do przechowywania kopii ewidencji zapisanej na nośnikach informacji lub w formie wydruku.
§ 30. Wzór ewidencji oraz sposób jej prowadzenia powinny zostać uzgodnione z organem celnym.
§ 31. Każda zmiana regulaminu składu celnego oraz wzorów stosowanych ewidencji towarowych wymaga zatwierdzenia przez organ celny.
§ 32. W wypadku gdy w składzie celnym mają być składowane towary krajowe i towary niekrajowe, prowadzący skład celny powinien wyodrębnić oraz oznaczyć miejsca składowania tych towarów.
§ 33. Prowadzący skład celny jest obowiązany oznaczyć skład celny przez umieszczenie tablicy zawierającej nazwę prowadzącego skład celny i typ składu celnego.
§ 34. Prowadzący skład celny powinien posiadać i używać stempla zawierającego następujące dane:
1) nazwę prowadzącego skład celny,
2) adres składu celnego,
3) numer pozwolenia na prowadzenie składu celnego.
Rozdział 2
Procedura składu celnego
§ 35. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu celnego, w którym towary mają być objęte procedurą składu celnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
2. Do wniosku należy dołączyć umowę składu, jeżeli towary mają być składowane w składzie celnym typu A lub B.
§ 36. Wzór pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 37. 1. Towary mogą być objęte procedurą składu celnego bez ich złożenia w składzie celnym w wypadku, gdy muszą być składowane w specjalnie przeznaczonych do tego urządzeniach lub w warunkach, których zapewnienie w składzie celnym jest niemożliwe lub znacznie utrudnione, albo gdy rodzaj towaru uniemożliwia lub utrudnia złożenie go w składzie celnym.
2. Organ celny może wyrazić zgodę na złożenie towarów, o których mowa w ust. 1, poza składem celnym, pod warunkiem że będzie miał możliwość sprawowania skutecznego dozoru i kontroli procedury składu celnego bez konieczności stosowania środków i nakładów niewspółmiernych do wykonywanej kontroli.
§ 38. 1. W składzie celnym jest zabroniona sprzedaż detaliczna, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Na pisemny wniosek uprawnionego przedstawiciela służb dyplomatycznych organ celny wyraża zgodę na wyprowadzenie ze składu celnego towarów zwolnionych od cła, określonych w art. 190 § 2 Kodeksu celnego.
3. Ilość i wartość wyprowadzonych towarów, o których mowa w ust. 2, może być ograniczona na zasadzie wzajemności, na podstawie umów oraz powszechnie uznawanych zwyczajów międzynarodowych.
§ 39. 1. W składzie celnym publicznym może być prowadzona działalność polegająca na świadczeniu usług w zakresie konsygnacji towarów niekrajowych, składowanych w składzie celnym, określonych w umowie składu i komisu (kontrakt konsygnacyjny) zawartej przez prowadzącego skład celny z właścicielem towarów.
2. Towary, o których mowa w ust.1, są przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez prowadzącego skład celny w imieniu własnym i na rachunek właściciela towaru, na warunkach określonych w zawartej umowie komisu.
3. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą składu celnego w celu konsygnacji dokonywane jest na rzecz prowadzącego skład celny.
4. Przepis § 38 stosuje się odpowiednio.
§ 40. 1. Zabezpieczenie z tytułu objęcia procedurą składu celnego jest składane nie później niż w chwili złożenia zgłoszenia celnego o objęcie towaru procedurą składu celnego.
2. Zabezpieczenie, z określonym terminem ważności, składane z tytułu objęcia towaru procedurą składu celnego powinno być przedłużone najpóźniej na 30 dni przed upływem terminu jego ważności; termin ważności nowego zabezpieczenia biegnie od dnia następnego po dniu wygaśnięcia uprzednio złożonego zabezpieczenia.
3. Po przyjęciu zabezpieczenia organ celny dołącza kopię potwierdzenia jego przyjęcia do zgłoszenia celnego o objęcie towaru procedurą składu celnego, a w wypadku zabezpieczenia generalnego bilansuje zabezpieczone należności na odwrocie kopii potwierdzenia.
4. W wypadku nieprzedłużenia terminu ważności zabezpieczenia, towarom objętym procedurą składu celnego powinno być nadane inne przeznaczenie celne, nie później niż następnego dnia po upływie terminu przewidzianego do przedłużenia terminu ważności zabezpieczenia.
§ 41. 1. Zabezpieczenie generalne złożone jako warunek wydania pozwolenia na prowadzenie składu celnego może być wykorzystywane jako zabezpieczenie, o którym mowa w art. 109 Kodeksu celnego.
2. Organ celny wyraża zgodę na wykorzystanie zabezpieczenia generalnego jako zabezpieczenia, o którym mowa w art. 109 Kodeksu celnego, na zgodny wniosek prowadzącego i korzystającego ze składu celnego.
3. Zgoda organu celnego może być wyrażona, jeżeli zabezpieczenie generalne będzie pokrywać sumę należności przypadających od towaru znajdującego się w składzie celnym.
§ 42. Jeżeli zabezpieczenie generalne złożone przez prowadzącego skład celny będzie wykorzystywane jako zabezpieczenie związane z objęciem towaru procedurą składu celnego na rzecz korzystającego, w trybie określonym w § 41, to gwarant zabezpieczenia generalnego powinien wyrazić zgodę na zastosowanie przez prowadzącego skład celny art. 195 § 3 Kodeksu celnego i zobowiązać się, stosownie do art. 201 Kodeksu celnego, do zapłacenia kwoty wynikającej z wszelkich długów celnych powstałych w związku ze stosowaniem procedury składu celnego.
§ 43. 1. Jeżeli składowanie towarów nie jest możliwe na powierzchni składu celnego lub wyposażenie składu celnego nie jest przystosowane do składowania, towary te nie mogą zostać objęte procedurą składu w miejscu prowadzenia składu celnego.
2. Przepis § 37 stosuje się odpowiednio.
§ 44. Korzystający ze składu celnego jest obowiązany przedkładać organowi celnemu zestawienie towarów objętych procedurą składu celnego, w terminach określonych przez ten organ.
§ 45. 1. Jeżeli w pozwoleniu na korzystanie z procedury składu celnego nie przewidziano możliwości dokonania na towarach zwyczajowych czynności, o których mowa w art. 116 Kodeksu celnego, to pozwolenie na dokonanie tych czynności może zostać wydane na wniosek prowadzącego skład celny, sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia.
2. W wypadku składu celnego publicznego wniosek, o którym mowa w ust.1, składa prowadzący skład celny.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w dwóch egzemplarzach.
4. Jeżeli czynności zwyczajowe mają być wykonywane w pomieszczeniach składu celnego, dokonywać ich może wyłącznie prowadzący skład celny.
5. Organ celny wydaje pozwolenie poprzez umieszczenie odpowiedniego potwierdzenia w rubryce nr 7 wniosku, o którym mowa w ust. 1.
6. W wypadku, o którym mowa w art. 117 § 3 Kodeksu celnego, czynności zwyczajowe mogą być wykonywane przez korzystającego ze składu celnego lub na jego rzecz.
§ 46. 1. Pozwolenie na czasowe wyprowadzenie ze składu celnego towarów objętych procedurą składu celnego wydawane jest na wniosek korzystającego ze składu celnego, złożony organowi celnemu. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 5 do rozporządzenia.
2. Organ celny wydaje pozwolenie poprzez umieszczenie odpowiedniego potwierdzenia w rubryce nr 8 wniosku, o którym mowa w ust. 1.
§ 47. Korzystający ze składu celnego jest obowiązany niezwłocznie poinformować, w formie pisemnej, organ celny o powrotnym wprowadzeniu towarów do składu celnego.
§ 48. 1. Pozwolenie na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego wydawane jest na wniosek korzystającego ze składu celnego, złożony organowi celnemu. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 6 do rozporządzenia.
2. Organ celny wydaje pozwolenie poprzez umieszczenie odpowiedniego potwierdzenia w rubryce nr 7 wniosku, o którym mowa w ust. 1.
§ 49. 1. Przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego jest możliwe jedynie wówczas, gdy skład celny, z którego wyprowadzane są towary, i skład celny przeznaczenia są zlokalizowane na obszarze właściwości tego samego organu celnego oraz gdy nie wiąże się to ze zmianą korzystającego ze składu celnego.
2. Jeżeli przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego następuje do składu celnego publicznego, to korzystający ze składu celnego powinien przedłożyć organowi celnemu umowę składu zawartą z prowadzącym skład celny przeznaczenia.
3. Przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego odbywa się pod dotychczasowym zabezpieczeniem.
§ 50. W pozwoleniu na przemieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego do innego składu celnego organ celny określa termin dostarczenia towaru do składu celnego przeznaczenia. Termin ten nie może być dłuższy niż 2 dni.
§ 51. 1. Korzystający ze składu celnego jest obowiązany niezwłocznie poinformować, w formie pisemnej, organ celny o dostarczeniu towarów do składu celnego przeznaczenia. Informacja ta powinna być potwierdzona przez prowadzącego skład celny, do którego dostarczono towar.
2. Po złożeniu informacji, o której mowa w ust. 1, organ celny wydaje decyzję zmieniającą pozwolenie na korzystanie z procedury składu celnego.
3. Wprowadzenie towaru do składu celnego przeznaczenia wymaga złożenia zabezpieczenia na zasadach ogólnych.
§ 52. Przemieszczenie towaru pomiędzy składami celnymi zlokalizowanymi na obszarze właściwości różnych organów celnych odbywa się na zasadach i w trybie przewidzianych dla procedury tranzytu.
§ 53. 1. W wypadku przeniesienia prawa własności towarów objętych procedurą składu celnego, towary mogą być objęte procedurą składu celnego na rzecz nabywcy, pod warunkiem uprzedniego uzyskania pozwolenia na korzystanie z procedury składu celnego przez nabywcę i złożenia zgodnego wniosku dotychczas korzystającego ze składu celnego i nabywcy towaru.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 , jest składany przez nabywcę na formularzu zgłoszenia celnego o objęcie towaru procedurą składu celnego; dotychczasowy korzystający z procedury składu celnego akceptuje wniosek w polu nr 44 formularza SAD.
3. Jeżeli wartość towarów jest określona w fakturze w walucie polskiej, to zostaje ona przeliczona według kursu waluty określonej w fakturze dołączonej do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą składu celnego na rzecz nowego korzystającego ze składu celnego.
§ 54. Dokumenty potwierdzające pochodzenie towarów będących przedmiotem przekazania praw i obowiązków korzystającego ze składu celnego zachowują ważność również dla nabywcy towarów.
§ 55. 1. Przekazanie praw i obowiązków prowadzącego skład celny może mieć miejsce wyłącznie w wypadku, gdy osoba, na którą przenoszone są prawa i obowiązki, jest następcą prawnym, o którym mowa w art. 264 Kodeksu celnego.
2. Wniosek o przekazanie praw i obowiązków prowadzącego skład celny składany jest przez następcę prawnego, za pisemną zgodą prowadzącego skład celny, Prezesowi Głównego Urzędu Ceł za pośrednictwem organu celnego właściwego ze względu na lokalizację składu. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 7 do rozporządzenia.
3. Do wniosku należy dołączyć dokumenty wymienione w § 3 ust. 1 pkt 1–10 i 12 oraz ust. 2 zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie wzoru wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie składu celnego oraz dokumentów, które należy dołączyć do tego wniosku (Monitor Polski Nr 67, poz. 658).
4. Organ celny po przeprowadzeniu kontroli działalności składu celnego przesyła Prezesowi Głównego Urzędu Ceł wniosek, o którym mowa w ust. 2, wraz z informacją o rozliczeniu należności celnych przywozowych lub wywozowych, przypadających od towarów objętych procedurą składu celnego. Sporządzony podczas kontroli aktualny spis z natury towarów składowanych w składzie celnym pozostaje w aktach organu celnego.
5. Następca prawny prowadzącego skład celny powinien spełniać warunki niezbędne do uzyskania pozwolenia na prowadzenie składu celnego, określone w przepisach prawa celnego.
6. Warunkiem pozytywnego rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 2, jest złożenie przez następcę prawnego zabezpieczenia generalnego wymaganego na podstawie art. 105 § 5 pkt 6 Kodeksu celnego. Przepis § 13 stosuje się odpowiednio.
DZIAŁ 3
Uszlachetnianie czynne
Rozdział 1
Udzielanie i cofanie pozwoleń
§ 56. 1. Osoba ubiegająca się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, zwana dalej „wnioskodawcą”, składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania procesu uszlachetniania.
2. Jeżeli proces uszlachetniania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces uszlachetniania.
3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi, z zastrzeżeniem § 62, załącznik nr 8 do rozporządzenia.
4. Wnioskodawca we wniosku, o którym mowa w ust. 3, określa system, w którym ma być stosowana procedura uszlachetniania czynnego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
§ 57. Do wniosku, którym mowa w § 56, należy dołączyć:
1) opis procesu uszlachetniania,
2) szczegółowy wykaz towarów przywożonych,
3) szczegółowy wykaz produktów kompensacyjnych,
4) informację, czy którykolwiek z produktów kompensacyjnych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592).
§ 58. 1. Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, zwane dalej „pozwoleniem”, sporządza się, z zastrzeżeniem § 62, według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia.
2. Pozwolenie jest wydawane na zastosowanie systemu zawieszeń albo systemu ceł zwrotnych – w zależności od wnioskowanego przez wnioskodawcę systemu.
3. W wypadku udzielenia pozwolenia na poddanie towarów niekrajowych procesom uszlachetniania czynnego w pomieszczeniach składu celnego, pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać określenie typu składu celnego oraz nazwy prowadzącego skład celny.
§ 59. 1. Jeżeli osoba dokonuje procesów uszlachetniania w rozumieniu art. 121 § 2 pkt 3 Kodeksu celnego:
1) z wykorzystywaniem w tych procesach towarów przywożonych spoza polskiego obszaru celnego oraz
2) produkty kompensacyjne powstałe w wyniku tych procesów są sprzedawane osobie krajowej (nabywcy) i
3) produkty kompensacyjne, o których mowa w pkt 2, wywożone są poza polski obszar celny w stanie nie zmienionym lub jako zamontowane lub zainstalowane w innych towarach
– to towary, o których mowa w pkt 1, mogą być objęte procedurą uszlachetniania czynnego, ale wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, a pozwolenie na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego jest wydawane osobie dokonującej procesu uszlachetniania, która przywozi towary spoza polskiego obszaru celnego.
2. Szczegółowe warunki i sposób zakończenia procedury są ustalane w pozwoleniu na stosowanie procedury uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, z tym że zwrot cła może nastąpić po wywozie towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, poza polski obszar celny.
§ 60. W wypadku gdy osoba zakupuje na polskim obszarze celnym towary bezpośrednio od importera, to organ celny może wydać pozwolenie na objęcie tych towarów procedurą uszlachetniania czynnego wyłącznie w systemie ceł zwrotnych, pod warunkiem przedłożenia przez wnioskodawcę umowy kupna-sprzedaży. Przepisy § 59 ust. 2 i § 66 stosuje się odpowiednio.
§ 61. 1. Osoba posiadająca pozwolenie powinna prowadzić księgę uszlachetniania czynnego, zawierającą dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego, towarów ekwiwalentnych oraz produktów kompensacyjnych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.
2. Jeżeli proces uszlachetniania przeprowadzany jest w kilku przedsiębiorstwach, księga uszlachetniania czynnego powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury uszlachetniania czynnego w każdym z tych przedsiębiorstw.
3. Osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana uzgodnić z organem celnym, który wydał pozwolenie, szczegółowe warunki dotyczące sposobu prowadzenia oraz miejsca przechowywania księgi uszlachetniania czynnego.
§ 62. 1. Organ celny może zezwolić osobie mającej miejsce zamieszkania za granicą, aby wraz ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego w celu naprawy, nie mającej charakteru zarobkowego, złożyła skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 11 do rozporządzenia.
2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia.
3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego.
4. Osoba posiadająca pozwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie ma obowiązku prowadzenia księgi uszlachetniania czynnego.
5. Do skróconego wniosku nie dołącza się dokumentów, o których mowa w § 3 pkt 2 i 3, § 4 i § 57.
§ 63. W wypadku, o którym mowa w § 62 ust.1, procedura uproszczona nie może być stosowana.
§ 64.1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego narusza przepisy prawa celnego i pomimo wezwania w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.
2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie narusza przepisy prawa celnego, a zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 ECU.
Rozdział 2
System zawieszeń
§ 65. 1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia, określonych w pozwoleniu.
2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu. Przepis § 40 stosuje się odpowiednio.
§ 66. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 65, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego – Objęcie, zwany dalej „dokumentem UCZ/O”. Wzór formularza dokumentu UCZ/O stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia.
§ 67. 1. Dokument UCZ/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.
2. Dokument UCZ/O sporządza się w oryginale i kopii.
§ 68. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 65, funkcjonariusz celny urzędu objęcia w dokumencie UCZ/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 69. Jeżeli na skutek nieprzewidzianych okoliczności lub działania siły wyższej właściwość lub parametry techniczne towarów przywożonych uległy zmianie w taki sposób, że uzyskanie produktów kompensacyjnych określonych w pozwoleniu stało się niemożliwe, osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana powiadomić niezwłocznie urząd kontrolny o zaistniałej sytuacji.
§ 70. 1. Zakończenie procedury uszlachetniania czynnego powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu.
2. Produkty kompensacyjne lub towary w stanie nie zmienionym, określone w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego, powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu.
3. Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć dokumenty, na podstawie których towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego.
§ 71. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, do zgłoszenia celnego o nadanie produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym innego przeznaczenia celnego, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego – Zakończenie, zwany dalej „dokumentem UCZ/Z”. Wzór formularza dokumentu UCZ/Z stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia.
§ 72. 1. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.
2. Dokument UCZ/Z sporządza się w oryginale i kopii.
§ 73. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 71, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 74. 1. Wykaz produktów kompensacyjnych oraz wykaz procesów uszlachetniania do obliczania należności celnych przywozowych, właściwych dla tych produktów, stanowi załącznik nr 15 do rozporządzenia.
2. Dopuszczenie do obrotu towarów przywożonych bądź w postaci towarów w stanie nie zmienionym, bądź w postaci produktów kompensacyjnych innych niż wymienione w załączniku nr 15, uzależnione jest od zastosowania wobec nich przez organy celne środków polityki handlowej, obowiązujących w momencie przyjęcia zgłoszenia celnego o dopuszczenie tych towarów do obrotu.
§ 75. 1. W wypadku powstania długu celnego należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których oblicza się należności celne przywozowe.
2. Wysokość długu celnego określana jest na podstawie elementów kalkulacyjnych właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych, o których mowa w ust. 1.
§ 76. W wypadku dopuszczenia do obrotu produktów kompensacyjnych wymienionych w załączniku nr 15, wartość celna tych produktów ustalana jest w oparciu o:
1) wartość celną ustaloną w tym samym czasie lub prawie tym samym czasie towarów identycznych lub podobnych, wytwarzanych w jakimkolwiek kraju trzecim,
2) ich cenę sprzedaży, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym,
3) cenę sprzedaży na polskim obszarze celnym towarów identycznych lub podobnych, pod warunkiem że nie miały na nią wpływu związki między kupującym i sprzedającym.
§ 77. Osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić w urzędzie kontrolnym rozliczenie zakończenia procedury uszlachetniania czynnego, w terminie 30 dni od dnia, o którym mowa w art. 125 § 1 Kodeksu celnego. W wypadku, o którym mowa wart. 125 § 4 Kodeksu celnego, osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić rozliczenie procedury uszlachetniania czynnego odpowiednio za każdy miesiąc lub kwartał.
§ 78. 1. Rozliczenie, o którym mowa w § 77, powinno zawierać następujące dane:
1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,
2) numery zgłoszeń celnych o objęcie towarów procedurą uszlachetniania czynnego,
3) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych wraz z numerami zgłoszeń celnych, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym przeznaczenie celne,
4) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywiezionych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy rozliczenie, wyliczoną z uwzględnieniem norm zużycia,
5) kwotę wynikającą z długu celnego, jeżeli towary przywiezione zostały dopuszczone do obrotu.
2. W wypadku stosowania procedury uproszczonej w rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego.
3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 77, należy dołączyć:
1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,
2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego,
3) zgłoszenia celne, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym lub towarom w stanie nie zmienionym przeznaczenie celne.
§ 79. 1. Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia, będącej w jego posiadaniu, adnotacji o dokonaniu rozliczenia zakończenia procedury uszlachetniania czynnego.
2. Z chwilą rozliczenia procedury zabezpieczenie zostaje zwolnione.
§ 80. 1. Jeżeli towary przywiezione zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w ramach jednego pozwolenia, ale na podstawie kilku zgłoszeń celnych, to produkty kompensacyjne, które otrzymały inne przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów przywożonych objętych procedurą uszlachetniania czynnego według kolejności dokonania zgłoszeń celnych.
2. Do towarów w stanie nie zmienionym przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
§ 81. Przepisu § 80 nie stosuje się w wypadku, gdy osoba posiadająca pozwolenie udowodni, że produkty kompensacyjne lub towary w stanie nie zmienionym zostały uzyskane z towarów przywiezionych objętych procedurą uszlachetniania czynnego na podstawie późniejszych zgłoszeń celnych.
§ 82. 1. W wypadku powstania długu celnego, o którym mowa w art. 224 § 1 Kodeksu celnego, organ celny przyjmujący zgłoszenie wywozowe wydaje w sprawie decyzję.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać określenie powstałego długu celnego z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych.
Rozdział 3
System ceł zwrotnych
§ 83. 1. Zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu.
2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust.1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.
§ 84. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego, do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 83, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego – Objęcie, zwany dalej „dokumentem UCZ/O”. Wzór formularza dokumentu UCZ/O stanowi załącznik nr 13 do rozporządzenia.
§ 85. 1. Dokument UCZ/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.
2. Dokument UCZ/O sporządza się w oryginale i kopii.
§ 86. 1. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 83, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie UCZ/Ó potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
2. Przepis § 69 stosuje się odpowiednio.
§ 87. 1. Nadanie produktom kompensacyjnym innego przeznaczenia celnego powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu.
2. Opis produktów kompensacyjnych lub towarów w stanie nie zmienionym, zawarty w zgłoszeniu celnym o nadanie innego przeznaczenia celnego, powinien być zgodny z opisem zawartym w pozwoleniu.
3. Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 2, należy dołączyć dokumenty, na podstawie których towary przywiezione zostały dopuszczone do obrotu.
§ 88. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania czynnego do zgłoszenia celnego o nadanie produktom kompensacyjnym przeznaczenia celnego należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Czynnego – Zakończenie, zwany dalej „dokumentem UCZ/Z”. Wzór formularza dokumentu UCZ/Z stanowi załącznik nr 14 do rozporządzenia.
§ 89. 1. Dokument UCZ/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.
2. Dokument UCZ/Z sporządza się w oryginale i kopii.
§ 90. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 88, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia na dokumencie UCZ/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 91. W wypadku konieczności ustalenia kwoty cła, która ma zostać zwrócona lub umorzona, należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych , w stosunku do których ma być zwrócone lub umorzone cło.
§ 92. 1. Wniosek o zwrot lub umorzenie eta składa się do urzędu kontrolnego w terminie 30 dni od dnia, w którym produkty kompensacyjne otrzymały inne przeznaczenie celne.
2. Wniosek o zwrot lub umorzenie cła powinien zawierać następujące dane:
1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,
2) wartość celną towarów przywożonych oraz stawki celne z dnia przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie tych towarów do obrotu,
3) daty i numery zgłoszeń celnych, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu,
4) nazwę, rodzaj, ilość i przeznaczenie celne produktów kompensacyjnych,
5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, których dotyczy rozliczenie, wyliczoną z uwzględnieniem norm zużycia,
6) współczynnik produktywności,
7) daty i numery zgłoszeń celnych, na podstawie których nadano produktom kompensacyjnym przeznaczenie celne, określone w art.133 Kodeksu celnego,
8) kwotę cła, która ma zostać zwrócona lub umorzona.
3. W wypadku stosowania procedury uproszczonej, we wniosku, o którym mowa w ust.1, powinny być zawarte dane dotyczące zgłoszeń celnych, o których mowa w art. 80 § 4 Kodeksu celnego.
§ 93. Do wniosku o zwrot lub umorzenie cła należy dołączyć:
1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania czynnego,
2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały dopuszczone do obrotu,
3) dowód uiszczenia cła, jeżeli zostało uiszczone.
§ 94. 1. Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia, będącej w jego posiadaniu, adnotacji o dokonaniu zwrotu lub o umorzeniu cła.
2. Osoba, o której mowa w art. 133 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, ma obowiązek poinformować urząd kontrolny o faktycznym wywozie towarów.
§ 95. Organ celny wydaje decyzję w sprawie zwrotu lub umorzenia cła w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w § 92.
Rozdział 4
Wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych
§ 96. 1. Wytwarzanie produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych może być stosowane, jeśli osoba uzyskała na to pozwolenie.
2. Osoba, o której mowa w ust.1, powinna umożliwić organowi celnemu ustalenie, czy warunki, o których mowa w art. 122 §1 Kodeksu celnego, zostały spełnione.
§ 97. Jeżeli w pozwoleniu nie przewidziano wytwarzania produktów kompensacyjnych z towarów ekwiwalentnych, a osoba posiadająca to pozwolenie chce skorzystać z takiej możliwości, powinna złożyć wniosek o zmianę wydanego pozwolenia. Wzór wniosku stanowi załącznik nr 8 do rozporządzenia.
§ 98. W wypadku gdy podstawowa część procesu uszlachetniania czynnego, któremu będą poddane towary ekwiwalentne, dokonana będzie w przedsiębiorstwie osoby, której wydano pozwolenie, lub w przedsiębiorstwie, w którym proces ten zostanie dokonany na jej rzecz, organ celny może wyrazić zgodę, o której mowa w art. 122 § 2 Kodeksu celnego.
§ 99. Towary ekwiwalentne nie podlegają formalnościom celnym właściwym dla objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego.
§ 100. 1. Z zastrzeżeniem § 102, zmiana sytuacji prawnej towarów, określonej w art. 122 § 3 Kodeksu celnego, następuje z dniem przyjęcia zgłoszenia o nadanie produktom kompensacyjnym jednego z przeznaczeń celnych.
2. Zmiana sytuacji prawnej, o której mowa w ust. 1, nie zmienia pochodzenia wywożonych towarów.
Rozdział 5
Uprzedni wywóz
§ 101. Wywóz poza polski obszar celny produktów kompensacyjnych wytwarzanych z towarów ekwiwalentnych przed przywozem towarów przeznaczonych do uszlachetniania (uprzedni wywóz) może być stosowany, jeżeli osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia, we wniosku, o którym mowa w § 56, wystąpi o jego zastosowanie. Przepisy § 97 i 98 stosuje się odpowiednio.
§ 102. Zmiana sytuacji prawnej towarów, określonej w art.122 § 3 Kodeksu celnego, następuje:
1) dla wywożonych produktów kompensacyjnych – z dniem przyjęcia zgłoszenia celnego wywozowego i pod warunkiem, że towary przywiezione zostaną objęte procedurą uszlachetniania czynnego,
2) dla towarów przywiezionych i towarów ekwiwalentnych – z dniem zwolnienia towarów przywożonych będących przedmiotem zgłoszenia celnego o objęcie procedurą uszlachetniania czynnego.
§ 103. W wypadku zastosowania uprzedniego wywozu procedura uszlachetniania czynnego zostaje zakończona po przyjęciu przez organ celny zgłoszenia celnego towarów niekrajowych do procedury uszlachetniania czynnego.
§ 104. W wypadku zastosowania uprzedniego wywozu osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić rozliczenie zakończenia procedury uszlachetniania czynnego w terminie 30 dni od dnia, w którym towary przywożone zostały zgłoszone do procedury uszlachetniania czynnego.
DZIAŁ 4
Procedura przetwarzania pod kontrolą celną
Rozdział 1
Towary oraz rodzaje procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną
§ 105. Wykaz towarów oraz procesów przetwarzania, wobec których stosuje się procedurę przetwarzania pod kontrolą celną, stanowi załącznik nr 16 do rozporządzenia.
Rozdział 2
Udzielanie i cofanie pozwoleń
§ 106. 1. Osoba ubiegająca się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, zwana dalej „wnioskodawcą”, składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce dokonywania procesu przetwarzania.
2. Jeżeli proces przetwarzania będzie dokonywany na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów celnych, wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości miejscowej zostanie dokonany główny proces przetwarzania.
3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi, z zastrzeżeniem § 110, załącznik nr 17 do rozporządzenia.
§ 107. Do wniosku, o którym mowa w § 106, należy dołączyć:
1) opis procesu przetwarzania podpisany przez wnioskodawcę lub osobę przez niego upoważnioną,
2) szczegółowy wykaz towarów, które mają zostać przywiezione,
3) szczegółowy wykaz produktów, które mają powstać w wyniku procesu przetworzenia,
4) informację, czy którykolwiek z produktów przetworzonych jest odpadem niebezpiecznym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o odpadach (Dz. U. Nr 96, poz. 592).
§ 108. 1. Pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, zwane dalej „pozwoleniem”, może zostać udzielone na poddanie jednego towaru przywiezionego kilku procesom określonym w załączniku nr 16 do rozporządzenia.
2. Pozwolenie sporządza się, z zastrzeżeniem § 110 ust. 3, według wzoru stanowiącego załącznik nr 19 do rozporządzenia.
3. Organ celny może uzależnić wydanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, od decyzji właściwego w sprawach ochrony środowiska terenowego organu administracji państwowej stopnia wojewódzkiego.
§ 109. 1. Osoba posiadająca pozwolenie powinna prowadzić księgę przetwarzania pod kontrolą celną, zawierającą w szczególności dane dotyczące ilości towarów przywożonych objętych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną oraz ilości uzyskanych produktów przetworzonych, jak również dane niezbędne do właściwego określenia kwoty wynikającej z długu celnego. Wpisy do księgi powinny być dokonywane bez zbędnej zwłoki.
2. Osoba posiadająca pozwolenie jest obowiązana do uzgodnienia z organem celnym, który wydał pozwolenie, szczegółowych warunków dotyczących sposobu prowadzenia oraz miejsca przechowywania księgi przetwarzania pod kontrolą celną.
3. Jeżeli proces przetwarzania przeprowadzany jest w kilku miejscach, księga przetwarzania pod kontrolą celną powinna zawierać dane dotyczące stosowania procedury przetwarzania pod kontrolą celną w każdym z tych miejsc.
§ 110. 1. Organ celny może zezwolić, aby skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną został złożony łącznie ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną w wypadku, gdy:
1) termin dokonania procesu przetworzenia wynika z kontraktu lub
2) wnioskodawca dokonuje procesów przetwarzania sporadycznie, lub
3) wartość celna towarów przywożonych nie przekracza równowartości 1000 ECU.
2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną sporządza się w dwóch egzemplarzach, według wzoru stanowiącego załącznik nr 20 do rozporządzenia.
3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 21 do rozporządzenia.
4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną.
§ 111. W wypadku, o którym mowa w § 110, procedura uproszczona nie może być stosowana.
§ 112. 1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną narusza przepisy prawa celnego i pomimo wezwania w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.
2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie narusza przepisy prawa celnego, a zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 ECU.
Rozdział 3
Objęcie procedurą
§ 113. 1. Zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną powinno nastąpić w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu.
2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust.1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.
3. Przepis § 40 stosuje się odpowiednio.
§ 114. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury przetwarzania pod kontrolą celną, do zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 113 ust. 1, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Przetwarzania pod Kontrolą Celną – Objęcie, zwany dalej „dokumentem PPK/O”. Wzór formularza dokumentu PPK/O stanowi załącznik nr 22 do rozporządzenia.
§ 115. 1. Dokument PPK/O powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.
2. Dokument PPK/O sporządza się w oryginale i kopii.
§ 116. Po przyjęciu zgłoszenia celnego, o którym mowa w § 113 ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie PPK/O potwierdza w polu nr 12 dane zawarte w tym dokumencie, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
Rozdział 4
Zakończenie procedury
§ 117. Zakończenie procedury przetwarzania pod kontrolą celną powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu.
§ 118. 1. Procedura przetwarzania pod kontrolą celną zostaje zakończona w stosunku do towarów przywożonych, gdy produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, zostanie nadane inne przeznaczenie celne i spełnione zostały wszystkie warunki korzystania z procedury przetwarzania pod kontrolą celną.
2. Towarami przetworzonymi są również resztki i odpady powstałe w wyniku procesu przetworzenia.
§ 119. 1. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury przetwarzania pod kontrolą celną, do dokumentu o nadanie produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, innego przeznaczenia celnego, należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Przetwarzania pod Kontrolą Celną – Zakończenie, zwany dalej „dokumentem PPK/Z”. Wzór formularza dokumentu PPK/Z stanowi załącznik nr 23 do rozporządzenia.
2. Produkty przetworzone lub towary przywożone określone w dokumencie o nadanie innego przeznaczenia powinny być zgodne z produktami lub towarami opisanymi w pozwoleniu.
§ 120. 1. Dokument PPK/Z powinien zawierać dane dotyczące wszystkich towarów określonych w dokumencie o nadanie innego przeznaczenia celnego produktom przetworzonym, towarom w stanie nie zmienionym lub produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu.
2. Dokument PPK/Z sporządza się w oryginale i kopii.
§ 121. Po przyjęciu dokumentu, o którym mowa w § 119, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia na dokumencie PPK/Z potwierdza w polu nr 12 dane zawarte w tym dokumencie, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 122. 1. W wypadku powstania długu celnego odnoszącego się do produktów przetworzonych lub produktów, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, postanowienia § 75 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. Wysokość długu celnego odnoszącego się do produktów przetworzonych jest określana na podstawie wartości celnej z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, właściwych dla tej ilości towarów przywożonych, które zostały zużyte do wytworzenia produktów kompensacyjnych oraz innych elementów kalkulacyjnych z dnia dopuszczenia do obrotu.
§ 123. 1. Osoba posiadająca pozwolenie powinna przedstawić w urzędzie kontrolnym rozliczenie zakończenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną, w terminie 30 dni od dnia, w którym produkty przetworzone, towary w stanie nie zmienionym lub produkty, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, otrzymały inne przeznaczenie celne.
2. Za zgodą organu celnego osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrola celną może składać rozliczenie, o którym mowa w ust. 1, w okresach miesięcznych lub kwartalnych.
§ 124. 1. Rozliczenie, o którym mowa w § 123, powinno zawierać:
1) numer i datę pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną,
2) numery zgłoszeń celnych o objęcie towarów przywożonych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną,
3) określenie dokumentów, na podstawie których nadano produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, oraz towarom w stanie nie zmienionym inne przeznaczenie celne,
4) kod taryfy celnej produktów przetworzonych lub towarów w stanie nie zmienionym,
5) nazwę, rodzaj oraz ilość towarów przywożonych zużytych do wytworzenia produktów przetworzonych, których dotyczy rozliczenie, wyliczoną z uwzględnieniem norm zużycia,
6) kwotę wynikającą z długu celnego.
2. Przepis § 78 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Do rozliczenia, o którym mowa w § 123, należy dołączyć:
1) kopię pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną,
2) zgłoszenia celne, na podstawie których towary przywożone zostały objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną,
3) dokumenty, na podstawie których nadano produktom przetworzonym, produktom, które znajdują się na pośrednim etapie przetworzenia w stosunku do stopnia przetworzenia określonego w pozwoleniu, lub towarom w stanie nie zmienionym inne przeznaczenie celne.
§ 125. Urząd kontrolny dokonuje na kopii pozwolenia adnotacji o dokonaniu rozliczenia zakończenia procedury przetwarzania pod kontrolą celną.
§ 126. Jeżeli w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu towarów przetworzonych obowiązują środki polityki handlowej wobec towarów przywożonych oraz wobec towarów identycznych jak produkty przetworzone, to środki polityki handlowej stosuje się wobec produktów przetworzonych dopuszczanych do obrotu.
§ 127. 1. W celu ewidencjonowania towarów objętych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną urzędy celne prowadzą ewidencje towarów objętych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną o symbolu E22, której wzór stanowi załącznik nr 24 do rozporządzenia.
2. Ewidencje, o których mowa w ust. 1, prowadzi się w formie książkowej lub z zastosowaniem środków elektronicznego przetwarzania danych zgodnie z zasadami określonymi w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie ewidencji towarów, wzorów rejestrów, innych dokumentów ewidencyjnych, formularzy i rodzajów dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej i osób zobowiązanych do ich przechowywania oraz warunków i trybu rejestrowania kwot należności (Monitor Polski Nr 70, poz. 688).
§ 128. Ewidencje E22 prowadzą wszystkie urzędy celne.
§ 129. Wpisowi do ewidencji podlegają towary objęte procedurą przetwarzania pod kontrolą celną.
§ 130. 1. Wpisów do ewidencji dokonuje się na podstawie zgłoszenia celnego do procedury przetwarzania pod kontrolą celną.
2. Potwierdzona przez organ celny kserokopia pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną oraz odpowiednia karta zgłoszenia celnego wraz z załączonymi dokumentami, które zgodnie z przepisami prawa celnego są wymagane do objęcia towaru tą procedurą, stanowią załącznik do ewidencji.
§ 131. Ewidencje E22 wypełnia się w następujący sposób:
1) w kolumnie „1” wpisuje się kolejny numer pozycji ewidencji z zachowaniem kolejności przez cały rok,
2) w kolumnie „2” wpisuje się datę przyjęcia zgłoszenia celnego do procedury przetwarzania pod kontrolą celną,
3) w kolumnie „3” wpisuje się oznaczenie i pozycję jednej z poprzednich ewidencji: E01, E02, E03, E04, E06, E07, E08, E09, E12, E16 – określonych w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie ewidencji towarów, wzorów rejestrów, innych dokumentów ewidencyjnych, formularzy i rodzajów dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej i osób zobowiązanych do ich przechowywania oraz warunków i trybu rejestrowania kwot należności (Monitor Polski Nr 70, poz. 688),
4) w kolumnie „4” wpisuje się dane osoby korzystającej z procedury,
5) w kolumnie „5” wpisuje się rodzaj i ilość towaru przywożonego,
6) w kolumnie „6” wpisuje się numer pozwolenia na korzystanie z procedury przetwarzania pod kontrolą celną i kod organu, który wydał to pozwolenie,
7) w kolumnie „7” wpisuje się kod urzędu określonego w pozwoleniu jako urząd kontrolny,
8) w kolumnie „8” wpisuje się pozycję PCN produktu przetworzonego,
9) w kolumnie „9” wpisuje się wyznaczony przez organ celny termin nadania innego przeznaczenia,
10) w kolumnie „10” wpisuje się symbol i pozycję ewidencji, w której dokonano wpisu o powrotnym wywozie lub nadaniu innego przeznaczenia celnego,
11) w kolumnie „11” wpisuje się faktyczną datę nadania innego przeznaczenia,
12) w kolumnie „12” składa podpis funkcjonariusz celny dokonujący wpisu w kolumnach „10” i „11”.
§ 132. 1.Całkowite zamknięcie pozycji ewidencji towarów objętych procedurą przetwarzania pod kontrolą celną poprzez dopuszczenie do obrotu lub nadanie innego przeznaczenia celnego wszystkim produktom przetworzonym, jakie zostały uzyskane z towarów zewidencjonowanych w tej pozycji ewidencji. Po dokonaniu wpisów w jednej z ewidencji: E05, E06, E07, E09, E10, E11, E13, E14, E15, E16 lub E17, określonych w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie ewidencji towarów, wzorów rejestrów, innych dokumentów ewidencyjnych, formularzy i rodzajów dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej i osób zobowiązanych do ich przechowywania oraz warunków i trybu rejestrowania kwot należności (Monitor Polski Nr 70, poz. 688), w ewidencji E22 dokonuje się wpisów w kolumnach „10” i „11”.
2. W wypadku dopuszczenia do obrotu lub nadania przeznaczenia celnego części produktów przetworzonych, uzyskanych z towarów wpisanych pod jedną pozycją ewidencji E22, po dokonaniu wpisu w odpowiednich ewidencjach, należy wypełnić kolumnę „10” i „11” ewidencji E22; data dopuszczenia do obrotu lub nadania innego przeznaczenia celnego ostatniej partii towarów, w ramach jednej pozycji ewidencji E22, jest datą zakończenia procedury i należy ją wpisać w kolumnie „11”.
§ 133. 1. Urzędy celne prowadzą rejestr pozwoleń na objęcie towarów procedurą przetwarzania pod kontrolą celną, o symbolu R 27, którego wzór stanowi załącznik nr 25 do rozporządzenia.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzi się w formie książkowej, zgodnie z zasadami określonymi w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie ewidencji towarów, wzorów rejestrów, innych dokumentów ewidencyjnych, formularzy i rodzajów dokumentów mających znaczenie dla kontroli celnej i osób zobowiązanych do ich przechowywania oraz warunków i trybu rejestrowania kwot należności (Monitor Polski Nr 70, poz. 688).
DZIAŁ 5
Procedura odprawy czasowej
Rozdział 1
Towary, które mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła
§ 134. Przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła mogą być:
1) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, nadwozia samochodowe wymienne, naczepy siodłowe w transporcie kombinowanym zarejestrowane za granicą, przeznaczone do odpłatnego przewozu osób lub odpłatnego bądź nieodpłatnego przewozu towarów,
2) pojazdy samochodowe lub pojazdy samochodowe wraz z przyczepami lub naczepami, zarejestrowane za granicą, inne niż określone w pkt 1,
3) części zamienne przywożone łącznie z towarami, o których mowa w pkt 1 i 2, przeznaczone wyłącznie do dokonywania drobnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych,
4) szynowe środki transportu,
5) środki transportu przeznaczone do żeglugi powietrznej,
6) środki transportu przeznaczone do żeglugi morskiej lub śródlądowej,
7) kontenery,
8) palety,
9) części zamienne przywożone łącznie z towarami, o których mowa w pkt 4–8, przeznaczone wyłącznie do dokonywania drobnych napraw lub niewielkich zabiegów konserwacyjnych,
10) wyposażenie dla prasy, radiofonii i telewizji, przeznaczone do realizacji reportaży, nagrań i transmisji w ramach określonych programów, określone w załączniku nr 26 do rozporządzenia,
11) wyposażenie dla kinematografii, przeznaczone do realizacji filmów, określone w załączniku nr 27 do rozporządzenia,
12) wyposażenie niezbędne do wykonywania zajęcia lub zawodu osobie mającej miejsce zamieszkania za granicą, która udaje się na polski obszar celny w celu wykonania określonej pracy, o którym mowa w załączniku nr 28 do rozporządzenia; nie obejmuje ono wyposażenia, które ma być używane bądź do produkcji na skalę przemysłową, bądź do pakowania towarów,
13) urządzenia pomocnicze i akcesoria do wyposażenia wymienionego w pkt 10–12,
14) urządzenia specjalne, przywożone na statkach i używane na lądzie w portach przybycia do załadunku i wyładunku towarów,
15) towary przeznaczone na targi, wystawy lub podobne imprezy,
16) towary przeznaczone na aukcje,
17) towary przeznaczone do wykorzystania na zjazdach, konferencjach i kongresach międzynarodowych,
18) materiały reklamujące turystykę, określone w załączniku nr 29 do rozporządzenia,
19) towary przeznaczone do przeprowadzania prób, w ramach umowy sprzedaży,
20) próbki i wzory przeznaczone do akwizycji,
21) modele i wzory produkcyjne,
22) naświetlone i wywołane filmy kinematograficzne, pozytywy i inne zarejestrowane nośniki obrazu, przeznaczone do obejrzenia przed ich wykorzystaniem handlowym,
23) filmy, taśmy magnetyczne i filmy na podłożu magnetycznym oraz inne nośniki dźwięku, przeznaczone do udźwiękowienia, dubbingu lub reprodukcji,
24) filmy pokazujące produkty lub działanie produktów bądź sprzętu zagranicznego, pod warunkiem że nie są przeznaczone do publicznej projekcji w celu zarobkowym,
25) zapisane nośniki informacji, przesłane bezpłatnie i przeznaczone do wykorzystania w automatycznym przetwarzaniu danych,
26) przedmioty, które ze względu na swój charakter mogą służyć jedynie dla celów reklamy określonego towaru lub propagandy prowadzonej w określonym celu,
27) opakowania do wielokrotnego użytku,
28) dokumentacja techniczna w celu zatwierdzenia lub uzgodnienia, przeznaczona do produkcji towarów,
29) sprzęt sportowy i inne towary przeznaczone do użytkowania na zawodach sportowych lub pokazach, określone w załączniku nr 32 do rozporządzenia.
30) sprzęt i żywe zwierzęta wszystkich gatunków, przywożone w celach określonych w załączniku nr 30 do rozporządzenia,
31) wyposażenie naukowe i materiały pedagogiczne wraz z akcesoriami i częściami zamiennymi oraz towary przywożone w ramach działalności wychowawczej, naukowej lub kulturalnej, określone w załączniku nr 31 do rozporządzenia,
32) sprzęt medyczny i laboratoryjny użyczany szpitalom i innym instytucjom medycznym, które ze względu na wyjątkowe okoliczności pilnie potrzebują uzupełnienia swojego wyposażenia medycznego i laboratoryjnego,
33) sprzęt użyczany do wykorzystania w ramach środków podjętych w celu likwidacji skutków klęsk żywiołowych zaistniałych na polskim obszarze celnym,
34) rzeczy osobistego użytku podróżnych, określone w załączniku nr 32 do rozporządzenia, ponad normy tych towarów podlegające zwolnieniu od cła,
35) rzeczy służące do użytku domowego lub zawodowego, przywożone przez podróżnego przybywającego na polski obszar celny na pobyt czasowy, nie krótszy niż 6 miesięcy, w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą lub leczeniem,
36) materiały kulturalno-oświatowe przeznaczone dla marynarzy, określone w załączniku nr 33 do rozporządzenia,
37) sprzęt wojskowy lub policyjny oraz niezbędne wyposażenie zagranicznych jednostek wojskowych lub policyjnych, przeznaczone do celów reprezentacyjnych, wykonywania zadań lub ćwiczeń, albo sprzęt i wyposażenie na potrzeby więziennictwa przywożone w celu przeprowadzania prób,
38) sprzęt używany pod nadzorem i na odpowiedzialność administracji państwowej do budowy, naprawy lub utrzymania infrastruktury o ogólnym znaczeniu, znajdującej się w strefach przygranicznych.
§ 135. 1. Towary, o których mowa w § 134, mogą być przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła, jeżeli będą spełniały łącznie następujące warunki:
1) stanowią własność osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę poza polskim obszarem celnym,
2) nie będą wykorzystywane w innych celach niż określone w § 134,
3) będą użytkowane wyłącznie przez osobę uprawnioną do korzystania z procedury odprawy czasowej.
2. Przepisu ust.1 pkt 1 nie stosuje się w wypadku, gdy przedmiotem odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od cła są towary, o których mowa w § 134 pkt 18.
§ 136. 1. Pojazdy samochodowe, o których mowa w § 134 pkt 2, mogą być przedmiotem odprawy czasowej pod warunkiem, że:
1) zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym lub
2) zostaną przywiezione przez osobę krajową, przebywającą za granicą w związku z zatrudnieniem, studiami, działalnością naukowo-badawczą lub leczeniem, jeżeli w tym okresie przybywają na polski obszar celny.
2. W wypadku, o którym w ust.1 pkt 2, przepisu § 135 ust.1 pkt 1 nie stosuje się.
3. Towary, o których mowa w ust. 1, powinny zostać powrotnie wywiezione lub otrzymać nowe przeznaczenie celne najpóźniej w dniu, w którym osoba, która je przywiozła, opuszcza polski obszar celny.
4. W wypadku wprowadzenia na polski obszar celny zwierząt wierzchowych lub pociągowych oraz ich zaprzęgów, przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio.
§ 137. Środki transportu, o których mowa w § 134 pkt 4–6, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:
1) są zarejestrowane poza polskim obszarem celnym i zostaną przywiezione przez osobę mającą swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania poza polskim obszarem celnym lub w jej imieniu, oraz
2) będą wykorzystywane do międzynarodowych przewozów osób lub towarów.
§ 138. Towary, o których mowa w § 134 pkt 15–17, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli:
1) zostaną przywiezione w ilości uzasadnionej ich przeznaczeniem oraz
2) nie będą wywożone poza miejsce, w którym mają być użytkowane.
§ 139. Towary, o których mowa w § 134 pkt 27, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli zostały przywiezione pełne i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione puste lub pełne, albo zostały przywiezione puste i zadeklarowano, iż mogą być powrotnie wywiezione pełne.
§ 140. Towary, o których mowa w § 134 pkt 35, mogą być przedmiotem odprawy czasowej, jeżeli podróżny dołączy do formularza zgłoszenia celnego:
1) zaświadczenie wystawione przez urząd, instytucję lub jednostkę organizacyjną mającą siedzibę na polskim obszarze celnym, w której podróżny będzie zatrudniony, będzie studiował lub prowadził działalność naukowo-badawczą albo będzie się leczył,
2) spis towarów, które mają być przedmiotem czasowego przywozu, sporządzony w trzech egzemplarzach.
Rozdział 2
Towary, które nie mogą być przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła
§ 141. Przedmiotem odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła nie mogą być towary inne niż:
1) środki produkcji, maszyny, urządzenia, środki transportu niezbędne dla wykonywania usług świadczonych w związku z realizacją kompletnych obiektów oraz robót budowlano-montażowych na podstawie zawartego kontraktu,
2) środki produkcji i środki transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, wydzierżawione, wynajęte lub oddane do użytkowania, przywożone w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Rozdział 3
Szczegółowy tryb stosowania procedury odprawy czasowej
§ 142. 1. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na miejsce, w którym towar będzie wykorzystywany.
2. Jeżeli towar będzie wykorzystywany na obszarze właściwości dwóch lub więcej organów celnych, wniosek składa się do organu celnego, na którego obszarze właściwości towar zostanie wykorzystany po raz pierwszy.
§ 143. Wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 34 do rozporządzenia.
§ 144. Do wniosku należy dołączyć dokument potwierdzający cel przywozu towaru.
§ 145. Pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej, zwane dalej „pozwoleniem”, sporządza się, z zastrzeżeniem § 146–148, według wzoru stanowiącego załącznik nr 36 do rozporządzenia.
§ 146. 1. W wypadku gdy przedmiotem odprawy czasowej są towary, o których mowa w § 134 pkt 10–13, 15–18, 20, 27, 29, 32, 33, 35 i 36, organ celny może zezwolić na złożenie skróconego wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej wraz ze zgłoszeniem celnym o objęcie towarów procedurą odprawy czasowej.
2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 37 do rozporządzenia.
3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej zostaje udzielone według wzoru stanowiącego załącznik nr 38 do rozporządzenia, jeżeli zostaną spełnione warunki korzystania z tej procedury.
4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej.
§ 147. Jeżeli zgłoszenie celne o objęcie towaru procedurą odprawy czasowej może być dokonane w formie zgłoszenia ustnego lub w formie innej czynności niż forma ustna lub pisemna, to udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej następuje w formie ustnej. Decyzja o odmowie udzielenia pozwolenia wydawana jest w formie pisemnej.
§ 148. 1. Przedstawienie karnetu ATA jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej, a przyjęcie karnetu jest równoznaczne z udzieleniem pozwolenia na korzystanie z procedury odprawy czasowej.
2. Towary, które mogą zostać objęte procedurą odprawy czasowej z zastosowaniem karnetu ATA, są określone w załączniku nr 39 do rozporządzenia.
§ 149. 1. Pisemne zgłoszenie celne towarów do procedury odprawy czasowej powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 146–148, w jednym z urzędów objęcia, określonych w pozwoleniu.
2. Towary przywożone, określone w zgłoszeniu celnym, o którym mowa w ust. 1, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.
3. Do zgłoszenia celnego, o którym mowa w ust. 1, można dołączyć fakturę celną, prowizoryczną lub pro forma, zamiast faktury, o której mowa w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Monitor Polski Nr 72, poz. 690).
§ 150. W wypadkach, o których mowa w § 146–148, procedur uproszczonych nie stosuje się.
§ 151. 1. Zakończenie procedury odprawy czasowej powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 146–148, w jednym z urzędów zakończenia określonych w pozwoleniu.
2. Towary określone w zgłoszeniu celnym o nadanie tym towarom nowego przeznaczenia celnego powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.
3. W wypadku, o którym mowa w § 146, zakończenie procedury odprawy czasowej powinno nastąpić w urzędzie celnym, w którym udzielono pozwolenia.
§ 152. 1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej narusza przepisy prawa celnego i pomimo wezwania w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.
2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury odprawy czasowej, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie narusza przepisy prawa celnego, a zwłaszcza jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 ECU.
DZIAŁ 6
Uszlachetnianie bierne
Rozdział 1
Udzielanie i cofanie pozwoleń
§ 153. 1. Wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, zwany dalej „wnioskiem”, sporządza się, z zastrzeżeniem § 160, według wzoru stanowiącego załącznik nr 40 do rozporządzenia.
2. Osoba ubiegająca się o uzyskanie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, zwana dalej „wnioskodawcą”, składa wniosek do organu celnego właściwego ze względu na jej siedzibę lub miejsce zamieszkania.
§ 154.. Do wniosku, o którym mowa w § 153, należy dołączyć:
1) opis procesu uszlachetniania podpisany przez wnioskodawcę lub osobę przez niego upoważnioną,
2) szczegółowy wykaz towarów wywożonych czasowo,
3) szczegółowy wykaz produktów kompensacyjnych.
§ 155. Pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, zwane dalej „pozwoleniem”, sporządza się, z zastrzeżeniem § 160, według wzoru stanowiącego załącznik nr 42 do rozporządzenia.
§ 156. W wypadku dopuszczenia do obrotu towarów z całkowitym zwolnieniem od cła ze względu na ich przeznaczenie, objęcie tych towarów procedurą uszlachetniania biernego w celu dokonania naprawy możliwe jest jedynie pod warunkiem, że produkty kompensacyjne zostaną przeznaczone ponownie do tego samego celu.
§ 157. Termin, w którym produkty kompensacyjne lub produkty zamienne powinny zostać przywiezione lub powrotnie przywiezione na polski obszar celny, określa się z uwzględnieniem czasu niezbędnego do realizacji procesu uszlachetniania lub wymiany oraz transportu towarów wywożonych czasowo i produktów zamiennych. Termin ten liczy się od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego o objęcie procedurą uszlachetniania biernego towarów będących przedmiotem czasowego wywozu.
§ 158. Organ celny wydaje pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego w celu naprawy, z zastosowaniem systemu wymiany towarów, jeżeli z dokumentów dołączonych do wniosku o wydanie pozwolenia wynika, że naprawa towarów nie polega na poprawieniu parametrów technicznych.
§ 159. Pozwolenie na zastosowanie systemu wymiany towarów w ramach procedury uszlachetniania biernego, bez dokonywania uprzedniego przywozu, może zostać wykorzystane przy przywozie produktów kompensacyjnych w miejsce produktów zamiennych.
§ 160. 1. Organ celny może zezwolić, aby zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą uszlachetniania biernego w celu naprawy, nie mającej charakteru zarobkowego, lub w celu wykonania zobowiązań gwarancyjnych zostało złożone równocześnie ze skróconym wnioskiem o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego.
2. Skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 43 do rozporządzenia.
3. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego udzielane jest według wzoru stanowiącego załącznik nr 44 do rozporządzenia.
4. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, urzędem objęcia, urzędem kontrolnym i urzędem zakończenia jest urząd, w którym został złożony skrócony wniosek o udzielenie pozwolenia na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego.
§ 161. W wypadku, o którym mowa w § 160, procedury uproszczonej nie stosuje się.
§ 162. Uprzedni przywóz może być dokonany, jeżeli wnioskodawca, we wniosku, o którym mowa w § 153 ust. 1, wystąpi o jego zastosowanie.
§ 163. Jeżeli w wydanym pozwoleniu nie przewidziano zastosowania uprzedniego przywozu, a osoba posiadająca pozwolenie chce skorzystać z takiej możliwości, powinna złożyć wniosek o zmianę pozwolenia na przewidujące zastosowanie uprzedniego przywozu. Wniosek powinien być sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 40 do rozporządzenia.
§ 164. 1. Jeżeli osoba posiadająca pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego narusza przepisy prawa celnego i, pomimo wezwania, w terminie wyznaczonym przez organ celny nie dostosowała prowadzonej działalności do wymogów wynikających z przepisów prawa celnego, organ celny może cofnąć pozwolenie.
2. Organ celny cofa pozwolenie na korzystanie z procedury uszlachetniania biernego, jeżeli osoba posiadająca pozwolenie, po wezwaniu, o którym mowa w ust. 1, ponownie narusza przepisy prawa celnego, a zwłaszcza, jeżeli jej działanie lub zaniechanie spowoduje uszczuplenie dochodów budżetu państwa w kwocie nie mniejszej niż równowartość 2000 ECU.
Rozdział 2
Objęcie procedurą
§ 165. 1. Zgłoszenie celne towarów wywożonych czasowo powinno nastąpić, z zastrzeżeniem § 160, w jednym z urzędów objęcia określonych w pozwoleniu.
2. Towary wywożone czasowo, określone w zgłoszeniu celnym o objęcie towarów wywożonych czasowo procedurą uszlachetniania biernego, powinny być zgodne z towarami opisanymi w pozwoleniu.
§ 166. W celu zapewnienia kontroli celnej procedury uszlachetniania biernego, do zgłoszenia celnego o objęcie towarów wywożonych czasowo tą procedurą należy dołączyć wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Biernego – Objęcie, zwany dalej „dokumentem UB/O”. Wzór formularza dokumentu UB/O stanowi załącznik nr 45 do rozporządzenia.
§ 167. 1. Dokument UB/O dotyczy całości towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.
2. Dokument UB/O sporządza się w oryginale i kopii.
§ 168. Po przyjęciu zgłoszenia, o którym mowa w § 166, funkcjonariusz celny urzędu objęcia na dokumencie UB/O potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
Rozdział 3
Dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych i produktów zamiennych oraz przywóz produktów zamiennych z zastosowaniem uprzedniego przywozu
§ 169. Zgłoszenie celne o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych powinno nastąpić w jednym z urzędów zakończenia, określonych w pozwoleniu.
§ 170. Opis produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, zawarty w zgłoszeniu celnym o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, powinien być zgodny z opisem tych produktów zawartym w pozwoleniu.
§ 171. Do zgłoszenia celnego o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych należy dołączyć:
1) wypełniony formularz Dokumentu Uszlachetniania Biernego-Zakończenie, zwany dalej „dokumentem UB/Z”, którego wzór stanowi załącznik nr 46 do rozporządzenia,
2) zgłoszenie celne o nadanie produktom kompensacyjnym lub produktom zamiennym przeznaczenia celnego, o którym mowa w § 175 ust. 1, jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie do obrotu zostało złożone po upływie terminu powrotnego przywozu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych,
3) zgłoszenie celne, na podstawie którego towary zostały objęte procedurą uszlachetniania biernego.
§ 172. 1. Dokument UB/Z dotyczy całości towarów objętych danym zgłoszeniem celnym.
2. Dokument UB/Z sporządza się w oryginale i kopii.
§ 173. Po przyjęciu zgłoszenia o dopuszczenie do obrotu produktów kompensacyjnych lub produktów zamiennych, funkcjonariusz celny urzędu zakończenia w dokumencie UB/Z potwierdza pole nr 12, zwraca oryginał zgłaszającemu, a kopię odsyła niezwłocznie do urzędu kontrolnego.
§ 174. Jeżeli towary objęte procedurą uszlachetniania biernego zostały wywiezione w ramach jednego pozwolenia, ale na podstawie wielu zgłoszeń celnych, to produkty kompensacyjne lub produkty zamienne, które otrzymały przeznaczenie celne, uważane są za uzyskane z towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego według kolejności zgłoszeń celnych.
§ 175. 1. Przywóz produktów kompensacyjnych i produktów zamiennych uważany jest za dokonany, gdy produkty te zostały:
1) wprowadzone do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego albo objęte procedurą składu celnego lub procedurą uszlachetniania czynnego,
2) objęte procedurą tranzytu.
2. Datą przywozu, o którym mowa w ust.1, jest data nadania produktom kompensacyjnym i produktom zamiennym przeznaczenia celnego.
3. Jeżeli produkty, o których mowa w ust. 1, pozostają na polskim obszarze celnym, procedura uszlachetniania biernego może być zakończona wyłącznie procedurą dopuszczenia ich do obrotu.
§ 176. W wypadku uprzedniego przywozu, za równoznaczne z wywozem towarów, o których mowa w art. 162 § 1 Kodeksu celnego, uważa się wprowadzenie towarów do wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego bądź objęcie procedurą składu celnego w celu ich późniejszego wywozu.
§ 177. 1. W wypadku gdy całość lub część produktów kompensacyjnych powstałych w wyniku procesu uszlachetniania biernego nie zostanie przywieziona na polski obszar celny, osoba posiadająca pozwolenie powinna, w terminie, o którym mowa w § 157, złożyć zgłoszenie celne o objęcie tych towarów procedurą wywozu.
2. Przepisy § 169–173 stosuje się odpowiednio.
§ 178. 1. Do obliczenia kwoty cła, którą należy odliczyć zgodnie z art.157 § 1 Kodeksu celnego, przyjmuje się wartość towarów wywożonych czasowo z dnia objęcia ich procedurą uszlachetniania biernego.
2. Jeżeli wartość towarów wywożonych czasowo nie może zostać ustalona zgodnie z ust. 1, wartość towarów wywożonych czasowo jest różnicą pomiędzy wartością celną produktów kompensacyjnych a kosztami uszlachetniania biernego.
§ 179. 1. Do kwoty, którą należy odliczyć zgodnie z art. 157 § 1 Kodeksu celnego, nie dodaje się kwoty cła antydumpingowego oraz kwoty cła wyrównawczego, które miałoby zastosowanie do towarów wywożonych czasowo, gdyby były one przywożone na polski obszar celny z kraju, gdzie zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego.
2. Jeżeli produkty kompensacyjne są objęte preferencyjną lub obniżoną stawką celną, to przy obliczaniu kwoty cła, które powinno być odliczone zgodnie z art. 157 Kodeksu celnego, stosuje się odpowiednio stawkę preferencyjną lub obniżoną, jeżeli taka istnieje.
3. Przy obliczaniu kwoty eta na podstawie art. 158 Kodeksu celnego nie stosuje się stawek minimalnych, jeżeli są ustanowione, ale wyłącznie stawki ad valorem.
§ 180. 1. Kosztów transportu i ubezpieczenia oraz opłat załadunkowych i manipulacyjnych związanych z transportem towarów wywożonych czasowo, poniesionych do miejsca, w którym towary te zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego:
1) nie wlicza się do wartości towarów wywożonych czasowo, jeżeli wartość ta jest ustalana zgodnie z § 178 ust. 1,
2) wlicza się do kosztów uszlachetniania biernego, jeżeli wartość ta jest ustalana zgodnie z § 178 ust. 2.
2. Do kosztów uszlachetniania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wlicza się koszty transportu i ubezpieczenia oraz opłaty załadunkowe i manipulacyjne produktów kompensacyjnych od miejsca, w którym towary te zostały poddane procesowi uszlachetniania biernego, do granicy państwa lub portu polskiego.
§ 181. 1. W celu ustalenia kwoty cła podlegającej odliczeniu od kwoty cła za produkty kompensacyjne należy ustalić, w oparciu o normy zużycia, ilość towarów wywiezionych czasowo, zużytych do wytworzenia produktów kompensacyjnych, w stosunku do których oblicza się należności przywozowe.
2. Odpady, resztki i braki, powstałe w wyniku procesu uszlachetniania biernego, traktowane są jako straty.
§ 182. W wypadku gdy proces uszlachetniania biernego ma na celu naprawę towarów wywożonych czasowo i naprawa ta jest wykonaniem umowy gwarancyjnej, to do obliczenia kwoty cła stosuje się przepis art. 158 Kodeksu celnego, nawet gdy naprawa dokonywana jest nieodpłatnie.
TYTUŁ III
PROCEDURA UPROSZCZONA
DZIAŁ 1
Udzielanie pozwolenia oraz tryb składania zabezpieczenia
§ 183. Osoba ubiegająca się o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, zwana dalej „wnioskodawcą”, składa wniosek do organu celnego właściwego do objęcia towarów procedurą celną.
§ 184. Wniosek o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej powinien dotyczyć jednej z form procedur uproszczonych, o których mowa w art. 80 § 1 Kodeksu celnego. Wniosek sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 47 do rozporządzenia.
§ 185. 1. Do wniosku, o którym mowa w § 184, należy dołączyć:
1) aktualne dokumenty potwierdzające prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej,
2) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikatora statystycznego REGON,
3) potwierdzenie, że wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
4) aktualną informację z Centralnego Rejestru Skazanych Ministerstwa Sprawiedliwości o niekaralności osób kierujących działalnością wnioskodawcy za przestępstwa przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwa gospodarcze lub przestępstwa skarbowe,
5) zaświadczenie właściwego miejscowo urzędu skarbowego, że wnioskodawca nie zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa,
6) zaświadczenie właściwego miejscowo oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, że wnioskodawca nie posiada zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne,
7) oświadczenie, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 48, podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, iż w stosunku do wnioskodawcy:
a) nie otwarto likwidacji,
b) nie wszczęto postępowania układowego, upadłościowego lub egzekucyjnego,
8) zaświadczenie banku prowadzącego rachunek rozliczeniowy wnioskodawcy o sytuacji finansowej wnioskodawcy,
9) w wypadku wniosku o udzielenie pozwolenia na upraszczanie czynności niezbędnych do objęcia towarów gospodarczą procedurą celną – pozwolenie na stosowanie tej procedury (do wglądu),
10) wykaz pracowników wnioskodawcy upoważnionych do działania na jego rzecz lub agentów celnych zatrudnionych w agencji celnej, upoważnionej do działania w jego imieniu, którzy będą wykonywali czynności związane ze stosowaniem procedury uproszczonej,
11) w wypadku wniosku o procedurę uproszczoną, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego:
a) wykaz pracowników upoważnionych przez wnioskodawcę do usuwania lub nakładania zamknięć celnych,
b) plan sytuacyjny miejsca, w którym ma być stosowana procedura uproszczona,
12) oświadczenia, wraz z pouczeniem o odpowiedzialności karnej z art. 247 Kodeksu karnego, o spełnieniu wymogów, o których mowa w art. 79 § 1 pkt 1 Kodeksu celnego i § 188 rozporządzenia.
2. Dokumentów określonych w ust.1 pkt 1–3 nie należy dołączać, gdy zostały one wcześniej złożone organowi celnemu, do którego składany jest wniosek. W takim wypadku wnioskodawca jest obowiązany do wskazania sprawy, przy której złożono te dokumenty.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli dane zawarte w dokumentach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, są już nieaktualne.
4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny być przedłożone w oryginale lub kopii poświadczonej urzędowo lub notarialnie.
§ 186. 1. Jeżeli wnioskodawca spełnia warunki określone w art. 79 § 1 pkt 1–5, 7 i 8 Kodeksu celnego, organ celny wzywa wnioskodawcę do złożenia, w terminie 30 dni od daty doręczenia wezwania, zabezpieczenia, o którym mowa w art. 79 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, lub przedłożenia potwierdzenia wcześniej złożonego zabezpieczenia generalnego, związanego ze stosowaniem procedury celnej, w której ma być stosowana procedura uproszczona.
2. Złożenie zabezpieczenia generalnego, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga odrębnego pozwolenia.
§ 187. 1. Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej wydaje się na okres 1 roku, według wzoru stanowiącego załącznik nr 49 do rozporządzenia. Na wniosek osoby upoważnionej pozwolenie jest przedłużane na dalsze okresy roczne.
2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć tylko jednej z form procedur uproszczonych, o których mowa w art. 80 § 1 Kodeksu celnego, i obejmować jedną procedurę celną.
3. W wypadku stosowania procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, organ celny może w pozwoleniu określić dodatkowe dane, które powinny być wpisywane do rejestru, stanowiącego załącznik nr 51 do rozporządzenia, oraz wprowadzić dodatkowe rubryki do tego rejestru.
4. W wypadku stosowania procedury uproszczonej, o której mowa w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, organ celny może wyrazić zgodę na wykorzystanie, zamiast rejestru stanowiącego załącznik nr 51 do rozporządzenia, innego rejestru, księgi lub ewidencji, prowadzonych przez osobę ubiegającą się o udzielenie pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, jeżeli spełniają wymogi zapewniające sprawowanie kontroli celnej procedury uproszczonej.
§ 188. Pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej nie udziela się :
1) osobie fizycznej, której w okresie ostatnich 5 lat zostało cofnięte takie pozwolenie ze względu na naruszenie przepisów prawa,
2) osobie fizycznej, która była lub jest członkiem rady nadzorczej, zarządu, komisji rewizyjnej spółki prawa handlowego i której to spółce w okresie ostatnich 5 lat zostało cofnięte pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej ze względu na naruszenie prawa,
3) spółce prawa handlowego, jeżeli którykolwiek z jej członków zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej:
a) jest osobą fizyczną, której w okresie ostatnich 5 lat zostało cofnięte pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej ze względu na naruszenie prawa lub
b) jest lub był członkiem rady nadzorczej, zarządu, komisji rewizyjnej spółki prawa handlowego, której w okresie ostatnich 5 lat zostało cofnięte pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej ze względu na naruszenie prawa.
DZIAŁ 2
Rodzaje procedur celnych, w których stosuje się procedury uproszczone, oraz rodzaje towarów, które mogą być objęte procedurą celną z zastosowaniem procedur uproszczonych
§ 189. Procedurę uproszczoną stosuje się przy upraszczaniu czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą:
1) dopuszczenia do obrotu,
2) składu celnego, z zastrzeżeniem § 199 i 214,
3) uszlachetniania czynnego,
4) przetwarzania pod kontrolą celną,
5) odprawy czasowej,
6) uszlachetniania biernego,
7) wywozu,
8) tranzytu.
§ 190. Procedurą celną, w której stosuje się procedurę uproszczoną, określoną w art. 80 § 1 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego, mogą zostać objęte towary, które nie są:
1) wyrobami akcyzowymi, z wyłączeniem opakowań z tworzyw sztucznych,
2) objęte środkami polityki handlowej,
3) objęte karnetem ATA.
§ 191. Procedurą celną, w której stosuje się procedurę uproszczoną, określoną w art. 80 § 1 pkt 3 Kodeksu celnego, mogą zostać objęte towary, które nie są:
1) wyrobami akcyzowymi, z wyłączeniem opakowań z tworzyw sztucznych,
2) towarami określonymi w ustawie z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554),
3) objęte zakazami dopuszczenia do obrotu,
4) objęte karnetem ATA.
DZIAŁ 3
Szczegółowe warunki i tryb stosowania procedury uproszczonej
Rozdział 1
Zgłoszenie celne uproszczone
§ 192. Upraszczanie czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną poprzez zgłoszenie celne uproszczone polega na przyjęciu od osoby posiadającej pozwolenie na procedurę uproszczoną, zwanej dalej „osobą upoważnioną”, zgłoszenia celnego nie zawierającego wszystkich wymaganych elementów, o których mowa w art. 64 § 1 Kodeksu celnego, i do którego nie dołączono wszystkich wymaganych dokumentów, o których mowa w art. 64 § 2 Kodeksu celnego.
§ 193. Zgłoszenie celne uproszczone powinno zostać złożone na formularzu Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD lub zestawie SAD i powinno zawierać:
1) przy zgłoszeniu do procedury dopuszczenia do obrotu – wypełnione pola nr 1, 2, 3, 5, 6, 8, 12, 14, 22, 23, 31, 37, 42, 44, 46, 47, 54; dodatkowo w polu 44 należy wpisać numer pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej,
2) przy zgłaszaniu do procedury składu celnego, uszlachetniania czynnego oraz odprawy czasowej – wypełnione pola określone w pkt 1 oraz dodatkowo w polu 44 należy podać numer pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej,
3) przy zgłaszaniu do procedury uszlachetniania biernego i procedury wywozu – wypełnione pola 1, 2, 6, 14, 22, 31, 33, 38, 44 i 54; w polu 44 należy dodatkowo wpisać:
a) w wypadku objęcia towarów procedurą wywozu – „procedura wywozu z zastosowaniem procedury uproszczonej”,
b) w wypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania biernego – „procedura uszlachetniania biernego z zastosowaniem procedury uproszczonej”.
§ 194. 1. Do zgłoszenia celnego uproszczonego do procedury dopuszczenia do obrotu, uszlachetniania czynnego, przetwarzania pod kontrolą celną, odprawy czasowej i składu celnego dołącza się:
1) fakturę lub inny dokument służący do określenia wartości celnej,
2) specyfikację, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji,
3) Deklarację Wartości Celnej,
4) upoważnienie, w wypadku gdy zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela.
2. Do zgłoszenia celnego uproszczonego do procedury wywozu i uszlachetniania biernego dołącza się:
1) fakturę lub inny dokument służący do określenia wartości towarów,
2) specyfikację, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji,
3) dokument gwarancyjny, jeżeli urzędem celnym wyjścia jest polski urząd celny i przewóz odbywa się w ramach Wspólnej Procedury Tranzytowej,
4) upoważnienie, w wypadku gdy zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela.
§ 195. 1. Osoba upoważniona obowiązana jest w terminie 7 dni od dnia upływu okresu rozliczeniowego, o którym mowa w § 217, do złożenia zgłoszeń celnych uzupełniających.
2. Zgłoszenia celne uzupełniające dokonywane są na zasadach określonych w art. 64 § 1 Kodeksu celnego.
3. Do zgłoszenia celnego uzupełniającego dołącza się dokumenty wymagane zgodnie z art. 64 § 2 Kodeksu celnego, jeżeli nie zostały dołączone do zgłoszenia celnego uproszczonego.
4. Zgłoszenie celne uzupełniające może objąć wiele zgłoszeń celnych dokonanych w procedurze uproszczonej, z zachowaniem wymogów dotyczących zgłaszania wielu towarów w jednym zgłoszeniu celnym.
Rozdział 2
Złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną
§ 196. Wniosek o objęcie towarów procedurą celną, złożony wraz z dokumentami handlowymi lub urzędowymi, o których mowa w § 197, sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 50 do rozporządzenia.
§ 197. Dokumentem handlowym lub urzędowym są w szczególności:
1) faktura, w tym także faktura celna, konsularna, prowizoryczna lub pro forma,
2) akt darowizny,
3) umowa sprzedaży,
4) umowa leasingowa.
§ 198. Do dokumentów handlowych lub urzędowych, złożonych wraz z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną, należy dołączyć:
1) specyfikację, jeżeli faktura nie spełnia roli specyfikacji,
2) upoważnienie, w wypadku gdy zgłoszenie celne dokonywane jest przez przedstawiciela.
§ 199. Upraszczania czynności poprzez złożenie dokumentów handlowych lub urzędowych nie stosuje się do objęcia towarów procedurą składu celnego, bez ich złożenia w składzie celnym.
§ 200. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą wywozu lub uszlachetniania biernego, organ celny potwierdza na dokumentach handlowych lub urzędowych wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny.
2. Dokumenty handlowe lub urzędowe, o których mowa w ust. 1, powinny być poświadczone pieczęcią urzędu celnego, w którym towary zostały objęte procedurą celną, oraz podpisem funkcjonariusza celnego.
§ 201. 1. Osoba upoważniona jest obowiązana w terminie 7 dni od dnia upływu okresu rozliczeniowego, o którym mowa w § 217, złożyć w urzędzie celnym, w którym zostały złożone dokumenty handlowe lub urzędowe, zgłoszenie uzupełniające.
2. Zgłoszenie celne uzupełniające dokonywane jest na zasadach określonych w art. 64 § 1 Kodeksu celnego.
3. Do zgłoszenia celnego uzupełniającego powinny zostać dołączone dokumenty wymagane zgodnie z art. 64 § 2 Kodeksu celnego, jeżeli nie zostały dołączone do dokumentów handlowych lub urzędowych, złożonych z wnioskiem o objęcie towarów procedurą celną.
4. Przepis § 195 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 3
Wpisanie towarów do rejestrów prowadzonych przez osobę korzystającą z procedury celnej
§ 202. 1. W wypadku gdy towary są objęte procedurą tranzytu, osoba upoważniona, lub jej przedstawiciel, niezwłocznie powiadamia urząd celny o dostarczeniu towarów do miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny.
2. Powiadomienie powinno zawierać:
1) numer i datę powiadomienia,
2) wskazanie urzędu celnego, do którego jest kierowane,
3) dane osoby upoważnionej,
4) numer i datę pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej,
5) określenie procedury celnej, którą towar będzie objęty,
6) numer i datę pozwolenia na korzystanie z gospodarczej procedury celnej, jeżeli towar ma być nią objęty,
7) określenie towarów, z uwzględnieniem ich ilości i masy,
8) określenie wartości celnej towarów,
9) dane dotyczące środka transportu,
10) imię i nazwisko osoby upoważnionej do usunięcia lub nałożenia zamknięć celnych,
11) datę i podpis osoby upoważnionej lub przedstawiciela.
3. Powiadomienie może zostać przekazane telefaksem lub z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.
§ 203. 1. W wypadku gdy osoba upoważniona posiada pozwolenie na prowadzenie magazynu celnego zlokalizowanego w miejscu wyznaczonym lub uznanym przez organ celny i zamierza złożyć towary w magazynie celnym, wraz z powiadomieniem, o którym mowa w § 202, należy przekazać deklarację skróconą lub inny dokument wykorzystywany w tym charakterze.
2. Warunkiem stosowania procedury uproszczonej przez przewoźników lub spedytorów, dokonujących przywozu lub wywozu towarów, w rozumieniu art. 79 § 1 pkt 2 Kodeksu celnego, jest prowadzenie przez te podmioty działalności w formie agencji celnej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
§ 204. 1. Organ celny przekazuje niezwłocznie osobie upoważnionej potwierdzenie otrzymania powiadomienia.
2. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) numer i datę,
2) rozstrzygnięcie o zatrzymaniu towarów w miejscu wyznaczonym lub uznanym przez organ celny do chwili przeprowadzenia kontroli celnej albo zgodę organu celnego na rozładunek towaru i usunięcie zamknięć celnych umieszczonych na towarach oraz środkach przewozowych.
3. W pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej organ celny może zawrzeć postanowienie, iż brak potwierdzenia, o którym mowa w ust. 2, w określonym terminie będzie równoznaczny z wydaniem zgody na zdjęcie zamknięć celnych.
4. Zdjęcia zamknięć celnych mogą dokonać wyłącznie osoby fizyczne, określone w pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej.
5. Przepis § 202 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
§ 205. W wypadku gdy osoba posiada dwa lub więcej pozwoleń na stosowanie procedur uproszczonych, może je stosować kolejno, na warunkach określonych w tych pozwoleniach.
§ 206. 1. Po dokonaniu rozładunku osoba upoważniona, lub jej przedstawiciel, potwierdza zgodność dostarczonych towarów z dokumentacją lub przekazuje do organu celnego protokół rozbieżności.
2. Protokół rozbieżności powinien zostać dostarczony do organu celnego nie później niż w następnym dniu roboczym po dniu dokonania rozładunku.
§ 207. Osoba fizyczna, określona w pozwoleniu, dokonuje wpisu do rejestru:
1) w wypadku zatrzymania towarów – w dniu ich zwolnienia,
2) w wypadku wyrażenia zgody na rozładunek – w dniu otrzymania potwierdzenia z urzędu celnego.
§ 208. 1. Zwolnienie towarów następuje z chwilą dokonania wpisu w rejestrze.
2. W wypadku przekazania do miejsca wyznaczonego lub uznanego przez organ celny towarów objętych procedurą tranzytu, osoba upoważniona jest obowiązana do dostarczenia dokumentów tranzytowych do urzędu celnego najpóźniej w następnym dniu roboczym po dniu, w którym dokonano wpisu do rejestru.
§ 209. 1. Rejestr może być prowadzony:
1) w formie książkowej,
2) z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych.
2. Rejestr prowadzony jest w sposób ciągły.
§ 210. W wypadku prowadzenia rejestru w formie książkowej, przed rozpoczęciem jej wypełniania karty rejestru powinny być przeszyte, a strony ponumerowane i opatrzone na ostatniej stronie pieczęcią osoby upoważnionej. Rejestr powinien zostać opatrzony na ostatniej stronie pieczęcią urzędu celnego.
§ 211. 1. Rejestr może być prowadzony z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych, pod warunkiem że :
1) osoba posiada szczegółową pisemną instrukcję obsługi programu komputerowego wykorzystywanego do prowadzenia rejestru,
2) stosowany program komputerowy zapewnia wgląd w treść dokonywanych zapisów i przechowywanie danych w sposób chroniący je przed zatarciem lub zniekształceniem, uniemożliwia usuwanie dokonanych zapisów i pozwala na dokonanie zapisów w sposób chronologiczny.
2. Osoba prowadząca rejestr z zastosowaniem technik elektronicznego przetwarzania danych jest obowiązana do przechowywania kopii rejestru, zapisanej na nośnikach informacji lub w formie wydruku.
§ 212. Rejestr sporządza się według wzoru stanowiącego załącznik nr 51 do rozporządzenia.
§ 213. Zgłaszający może prostować błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w rejestrze wyłącznie za zgodą organu celnego.
§ 214. Upraszczania czynności niezbędnych do objęcia towarów procedurą celną poprzez wpis do rejestrów nie stosuje się do objęcia towarów procedurą składu celnego w wypadku, gdy odpowiedzialność, o której mowa w art. 107 pkt 1 i 2 Kodeksu celnego, ponosi korzystający ze składu.
§ 215. 1. W wypadku objęcia towarów procedurą wywozu lub uszlachetniania biernego, w celu potwierdzenia wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny stosuje się karty określone w zarządzeniu Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Monitor Polski Nr 72, poz. 690).
2. Karty, o których mowa w ust.1, powinny być poświadczone przez umieszczenie w polu A pieczęci urzędu celnego właściwego do objęcia towarów procedurą celną albo być opatrzone pieczęcią i podpisem osoby upoważnionej.
3. W pozwoleniu na stosowanie procedury uproszczonej organ celny może upoważnić osobę korzystającą z tej procedury do wystawiania dokumentów, o których mowa w ust. 2, określając w nim szczegółowe warunki i tryb ich wystawiania. W pozwoleniu tym wskazuje się osoby fizyczne upoważnione do nałożenia zamknięć celnych oraz określa się zasady i sposoby nakładania oraz wzory tych zamknięć.
4. Osoba upoważniona jest obowiązana do umieszczenia na karcie 1A lub 3 Jednolitego Dokumentu Administracyjnego SAD numeru, pod jakim dokonano wpisu do rejestru, oraz daty jego dokonania.
5. Po nałożeniu zamknięć celnych osoba korzystająca z procedury uproszczonej powiadamia urząd kontrolny. Przepisy § 202 ust. 2 i 3 oraz § 204 stosuje się odpowiednio.
§ 216. 1. Osoba upoważniona jest obowiązana w terminie 7 dni po upływie ostatniego dnia okresu rozliczeniowego, o którym mowa w § 217, do złożenia zgłoszeń celnych uzupełniających.
2. Zgłoszenie celne uzupełniające jest dokonywane na zasadach określonych w art. 64 § 1 Kodeksu celnego.
3. Przepis § 195 ust.4 stosuje się odpowiednio.
DZIAŁ 4
Okresy rozliczeniowe
§ 217. 1. Okres rozliczeniowy wynosi jeden miesiąc kalendarzowy.
2. Rozliczenie okresu obejmuje zgłoszenia celne dotyczące towarów zgłoszonych od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca.
3. Płatność należności celnych powinna zostać dokonana w terminie określonym w art. 231 § 1 Kodeksu celnego, licząc od dnia wpisu towarów do rejestru.
TYTUŁ IV
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
§ 218. Do dnia 31 marca 1998 r. zgłoszenia celne o objęcie towarów gospodarczą procedurą celną mogą być składane w trybie określonym w § 6 ust. 1 bez konieczności uzasadnienia gospodarczej potrzeby.
§ 219. W wypadku gdy towar jest przedmiotem odprawy celnej czasowej na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. – Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312, z 1995 r. Nr 85, poz. 427 i Nr 87, poz. 434, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 64, poz. 407 i Nr 80, poz. 498), to warunkiem przedłużenia ważności terminu tej odprawy z zastosowaniem art. 289 Kodeksu celnego jest złożenie zabezpieczenia w formie, o której mowa w art. 199 Kodeksu celnego. Nowe zabezpieczenie powinno być złożone przed datą upływu ważności dotychczasowego zabezpieczenia.
§ 220. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.
Minister Finansów: w z. J. Kubik
Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 1 grudnia 1997 r. (poz. 989)
Załącznik nr 1
Protokół z oceny miejsca, w którym zlokalizowany jest skład celny
Załącznik nr 2
WNIOSEK O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY SKŁADU CELNEGO
Załącznik nr 3
POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY SKŁADU CELNEGO
Załącznik nr 4
WNIOSEK O UDZIELENIE POZWOLENIA NA DOKONANIE CZYNNOŚCI ZWYCZAJOWYCH
Załącznik nr 5
WNIOSEK O UDZIELENIE POZWOLENIA NA CZASOWE WYPROWADZENIE TOWARÓW OBJĘTYCH PROCEDURĄ SKŁADU CELNEGO
Załącznik nr 6
WNIOSEK O UDZIELENIE POZWOLENIA NA PRZEMIESZCZENIE TOWARÓW OBJĘTYCH PROCEDURĄ SKŁADU CELNEGO DO INNEGO SKŁADU CELNEGO
Załącznik nr 7
WNIOSEK O PRZENIESIENIE PRAW I OBOWIĄZKÓW PROWADZĄCEGO SKŁAD CELNY
Załącznik nr 8
WNIOSEK O UDZIELENIE POZWOLENIA NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO
Załącznik nr 9
WNIOSEK O PRZENIESIENIE PRAW I OBOWIĄZKÓW WYNIKAJĄCYCH Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO
Załącznik nr 10
POZWOLENIE NA KORZYSTANIE Z PROCEDURY USZLACHETNIANIA CZYNNEGO
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00