Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny, zwanego dalej „Pełnomocnikiem”.

2. Pełnomocnikiem jest sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

§ 2.1. Do zadań Pełnomocnika należy inicjowanie i koordynowanie działań na rzecz kształtowania i realizacji polityki państwa wobec rodziny.

2. Do zadań Pełnomocnika należy w szczególności:

1) dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej i bytowej rodzin, w tym rodzin wielodzietnych, patologicznych bądź zagrożonych patologią społeczną lub będących w trudnej sytuacji,

2) inicjowanie i koordynowanie działań umożliwiających rodzinie wykorzystanie jej praw do godnego realizowania zadań,

3) opiniowanie, udział w opracowywaniu i, w miarę potrzeby, przygotowywanie projektów programów działań i regulacji prawnych służących poprawie bytowych, społecznych i kulturowych warunków życia rodziny,

4) propagowanie wartości dotyczących rodziny i wychowania młodego pokolenia, także w zakresie przystosowania do życia społecznego,

5) współpraca z instytucjami właściwego szczebla odpowiedzialności za programy edukacyjne i wychowawcze,

6) inspirowanie i wspieranie działalności grup, organizacji i środowisk, działających na rzecz rodziny,

7) przejęcie spraw w toku, prowadzonych przez zniesione urzędy Pełnomocnika Rządu do Spraw Rodziny i Kobiet oraz Pełnomocnika Rządu do Spraw Dzieci.

§ 3.1. Pełnomocnik koordynuje wypełnianie zadań zapewniających realizację pełni praw dzieci i młodzieży oraz poprawę warunków ich życia, wynikających z:

1) ustaw i uchwał Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz aktów wykonawczych, a także innych dokumentów Rady Ministrów i jej organów,

2) rządowych programów przyjętych do realizacji,

3) umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, a w szczególności przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526) oraz zaleceń organizacji międzynarodowych działających na rzecz dzieci i młodzieży.

2. Pełnomocnik realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, w szczególności przez:

1) dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej dzieci i młodzieży oraz warunków ich rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska sieroctwa, niepełnosprawności, zagrożenia patologiami społecznymi, a także ich wpływu na poziom życia oraz rozwój dzieci i młodzieży,

2) inicjowanie lub przygotowanie rozwiązań i regulacji prawnych oraz działań w zakresie kształtowania właściwych warunków życia dzieci i młodzieży, gwarancji respektowania ich praw i ochrony interesów, w tym:

a) rozwiązywania problemów sieroctwa naturalnego i społecznego oraz opieki zastępczej,

b) przeciwdziałania społecznym patologiom dotykającym dzieci i młodzież oraz minimalizowania ich skutków,

c) zaspokajania potrzeb zdrowotnych, a także pozamedycznych (w tym potrzeb edukacyjnych, socjalnych, kulturowych, integracyjnych) dzieci i młodzieży niepełnosprawnej,

d) rozwijania pozaszkolnych, instytucjonalnych form pobudzania aktywności intelektualnej i fizycznej dzieci i młodzieży, w celu tworzenia optymalnych warunków ich rozwoju i samorealizacji,

3) obowiązkowe opiniowanie, udział w opracowywaniu regulacji prawnych, a także programów działań służących poprawie materialnych, społecznych oraz kulturowych warunków życia i rozwoju dzieci i młodzieży.

§ 4.Do zadań Pełnomocnika należy również:

1) współpraca w sprawach rodziny, dzieci i młodzieży z organizacjami oraz instytucjami międzynarodowymi, a także międzyrządowa współpraca dwustronna w tym zakresie,

2) czuwanie nad stosowaniem obowiązujących Rzeczpospolitą Polską konwencji i umów międzynarodowych, przygotowywanie sprawozdań i raportów z ich realizacji, w tym koordynowanie działań w zakresie realizacji zasad zawartych w konwencji, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, a także badanie możliwości oraz przedstawianie wniosków w sprawie przystępowania do kolejnych umów i konwencji

- przy zachowaniu kompetencji Ministra Spraw Zagranicznych.

§ 5.1. Pełnomocnik wykonuje swoje zadania we współdziałaniu z właściwymi organami administracji rządowej, w szczególności z Ministrami: Edukacji Narodowej, Sprawiedliwości, Zdrowia i Opieki Społecznej, Pracy i Polityki Socjalnej oraz Spraw Zagranicznych, do których może zwracać się o udzielenie informacji i pomocy.

2. Pełnomocnik podejmuje współpracę z organami samorządu terytorialnego oraz organizacjami pozarządowymi w celu właściwej realizacji powierzonych mu zadań.

3. Pełnomocnik może występować do właściwych organów i instytucji administracji rządowej, wskazując problemy należące do obszaru jego zainteresowań, których rozwiązanie należy do kompetencji tych organów i instytucji, z wnioskiem o rozpatrzenie sprawy i zajęcie stanowiska.

4. Organy opracowujące projekty aktów prawnych są obowiązane do uzyskiwania opinii i stanowiska Pełnomocnika w zakresie spraw należących do jego właściwości.

§ 6.Pełnomocnik jest upoważniony do wnoszenia, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, opracowanych przez siebie projektów aktów prawnych, wynikających z zakresu jego działania, do rozpatrzenia przez Radę Ministrów.

§ 7.1. Pełnomocnik przedstawia Radzie Ministrów:

1) analizy, oceny i wnioski, wiążące się z zakresem jego działania,

2) coroczne informacje o swojej pracy.

2. Pełnomocnik informuje Prezesa Rady Ministrów o wszystkich zagrożeniach realizacji zadań, o których mowa w § 2-4.

§ 8.Pełnomocnik może zlecać przeprowadzenie ekspertyz w określonym przedmiocie, związanych z jego zadaniami.

§ 9.Obsługę merytoryczną, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową zapewnia Pełnomocnikowi Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

§ 10.Wydatki związane z działalnością Pełnomocnika są pokrywane z budżetu państwa w części dotyczącej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

§ 11.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.