Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje:

§ 1.Obowiązek tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciąży na wpisanych do rejestru producentach i importerach, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych oraz zapasach obowiązkowych paliw (Dz. U. Nr 90, poz. 404 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 121, poz. 770).

§ 2.1. Wielkość zapasów obowiązkowych w pierwszym roku po wprowadzeniu obowiązku tworzenia i utrzymywania tych zapasów powinna być równoważna dwóm procentom wielkości produkcji i przywozu z zagranicy paliw ciekłych, zrealizowanych przez podmiot w poprzednim roku w każdym z rodzajów paliw.

2. W każdym kolejnym roku wymagany poziom zapasów obowiązkowych wzrasta o dwa punkty procentowe.

3. Za wielkość przywiezioną uznaje się ilość paliwa określoną w decyzji organu celnego, zawierającą rozstrzygnięcie o dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym.

§ 3.1. Producent paliw, wytwarzający paliwa poprzez przerób ropy naftowej, może tworzyć do 30% zapasów pod postacią ropy naftowej.

2. Na wniosek producentów Minister Gospodarki w drodze decyzji administracyjnej określi procentową ilość paliw, które chce zastąpić ropą naftową, oraz ilość tej ropy w zakresie ustalonym w ust. 1.

3. Przez produkcję, oprócz procesu przerobu ropy naftowej, rozumie się również procesy uszlachetniania i mieszania półproduktów lub komponentów, w wyniku których powstaje co najmniej jeden z gatunków paliw lub wzrasta całkowita ilość jednego z nich.

§ 4.1. Podmiot zobowiązany do tworzenia zapasów obowiązkowych może zlecić ich przechowywanie osobom trzecim.

2. Umowa z przechowującym powinna określać:

1) ilości i gatunki paliw,

2) okres składowania, obejmujący co najmniej 1 rok kalendarzowy.

§ 5.Okres utrzymywania zapasów obowiązkowych oznaczony jest w latach kalendarzowych.

§ 6.Do zapasów obowiązkowych nie zalicza się paliw znajdujących się:

1) w rurociągach przesyłowych i zbiornikach na wejściu i wyjściu w trakcie przesyłania paliwa,

2) w autocysternach i cysternach kolejowych,

3) w rurociągach i instalacjach produkcyjnych,

4) na statkach,

5) w magazynie celnym przed ocleniem i w porcie wolnocłowym.

§ 7.Podmioty przechowujące zapasy obowiązkowe paliw ciekłych zobowiązane są do utrzymywania ich jakości zgodnie z obowiązującymi normami.

§ 8.1. W przypadku wystąpienia zakłóceń na rynku paliw, zapasy obowiązkowe paliw ciekłych mogą być interwencyjnie wykorzystane na bieżące potrzeby gospodarki.

2. Z wnioskiem o zwolnienie zapasów paliw ciekłych może wystąpić:

1) wojewoda,

2) podmiot gospodarczy zobowiązany do utrzymywania zapasów obowiązkowych paliw ciekłych.

3. Wniosek powinien zawierać:

1) rodzaj i ilość proponowanych do zwolnienia paliw,

2) zasady zbycia paliw, sposób i termin odtworzenia zapasów,

3) uzasadnienie konieczności wykorzystania (uruchomienia) zapasów paliw.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, Minister Gospodarki rozpatrzy nie później niż w ciągu 7 dni od daty jego złożenia.

§ 9.1. Minister Gospodarki, Prezes Agencji Rezerw Materiałowych lub osoby przez nich upoważnione mogą dokonywać kontroli w podmiotach przechowujących zapasy obowiązkowe paliw.

2. Podmiot umożliwia przeprowadzenie kontroli, w tym dostęp do miejsc składowania zapasów.

3. Kontroli podlega zgodność stanu faktycznego ze stanem ewidencyjnym zapasów oraz jakość tych paliw.

4. Upoważnienie do kontroli określa:

1) osoby dokonujące kontroli,

2) nazwę kontrolowanego podmiotu,

3) zakres kontroli,

4) czas trwania kontroli.

5. Protokół kontroli jest przedstawiany organom kontrolowanego podmiotu.

§ 10.1. Podmioty przechowujące zapasy obowiązkowe paliw ciekłych przekazują Agencji Rezerw Materiałowych sprawozdania o ilości i lokalizacji tych zapasów w terminie:

1) do 31 lipca za I półrocze,

2) do 31 stycznia za rok ubiegły.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać nazwy produktów objętych regulacją, ich ilość, miejsca składowania oraz nazwy podmiotów, w których odbywa się składowanie.

§ 11.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 grudnia 1997 r.