Na podstawie art. 49 § 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. – Kodeks morski (Dz. U. z 1986 r. Nr 22, poz. 112, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 16, poz. 73 i z 1996 r. Nr 6, poz. 39) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Wykonywanie zadań poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu obejmuje polskie obszary morskie lub polski rejon poszukiwania i ratownictwa.

2. Polski rejon poszukiwania i ratownictwa określają umowy i porozumienia międzynarodowe.

§ 2. 1. Zadania w zakresie poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu wykonuje przedsiębiorstwo państwowe Polskie Ratownictwo Okrętowe w Gdyni, zwane dalej „PRO”, z zastrzeżeniem § 9.

2 W celu wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1, PRO utrzymuje:

1) Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne w Gdyni,

2) morskie statki ratownicze,

3) brzegowe stacje ratownicze, zwane dalej „morską służbą ratowniczą”,

3. Wykonywanie zadań, o których mowa w ust. 1, odbywa się na podstawie opracowanego, zgodnie z wymogami Międzynarodowej konwencji o poszukiwaniu i ratownictwie morskim, sporządzonej w Hamburgu dnia 27 kwietnia 1979 r. (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 184), „Planu akcji poszukiwawczych i ratowniczych na morzu”, zwanego dalej „Planem-SAR”.

§ 3. Koszty utrzymania i rozwoju morskiej służby ratowniczej pokrywane są z budżetu państwa w części dotyczącej Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej na podstawie umowy zawieranej przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z PRO.

§ 4. Morskie Ratownicze Centrum Koordynacyjne w Gdyni organizuje i koordynuje akcje poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu w polskich obszarach morskich lub polskim rejonie poszukiwania i ratownictwa, zgodnie z porozumieniami, o których mowa w § 8 ust. 2.

§ 5. 1. Morska służba ratownicza pełni całodobowe pogotowie ratownicze.

2. Zasady pełnienia pogotowia ratowniczego określa regulamin morskiej służby ratowniczej.

3. Morskie i powietrzne statki ratownicze oraz pojazdy samochodowe wykonujące zadania poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu są oznakowane czerwonymi literami „SAR” i znakiem czerwonego krzyża maltańskiego na białym polu otoczonym czerwoną obwódką.

4. W czasie prowadzenia akcji poszukiwania i ratowania statki, o których mowa w ust. 3, mogą używać niebieskich świateł.

§ 6. 1. Osobom biorącym udział ochotniczo w akcji poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu przysługuje prawo do:

1) noszenia oznak morskiej służby ratowniczej,

2) służbowej odzieży ochronnej,

3) wyżywienia, zwrotu kosztów dojazdu oraz ryczałtu za udział w akcji,

4) ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków.

2. Koszty uczestnictwa osób biorących udział ochotniczo w akcjach poszukiwania i ratowania życia na morzu pokrywa PRO ze środków, o których mowa w § 3.

§ 7. 1. PRO jest zobowiązane do:

1) opracowania Planu-SAR,

2) opracowania regulaminu morskiej służby ratowniczej,

3) wyposażenia Morskiego Ratowniczego Centrum Koordynacyjnego,

4) wydania instrukcji inspektora Morskiego Ratowniczego Centrum Koordynacyjnego,

5) opracowania planów rozwoju morskiej służby ratowniczej.

2. Dokumenty wymienione w ust. 1 pkt 1, 2 i 5 wymagają uzgodnienia z dyrektorami urzędów morskich i zatwierdzenia przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej, a dokument wymieniony w pkt 1 wymaga dodatkowo uzgodnienia z Dowódcą Marynarki Wojennej w zakresie udziału jednostek Marynarki Wojennej w Planie-SAR i jest zatwierdzany w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.

§ 8. 1. Wykonując zadania w zakresie poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu, morska służba ratownicza współdziała z jednostkami organizacyjnymi: Marynarki Wojennej, Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego, Straży Granicznej, Policji, służby zdrowia, a także z brzegowymi stacjami radiowymi i innymi jednostkami, które są w stanie udzielić pomocy.

2. Zasady współdziałania, o którym mowa w ust. 1, określają porozumienia zawarte przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z właściwymi ministrami. Porozumienia te regulują także sprawy refundacji kosztów udziału tych jednostek w wykonywaniu zadań poszukiwania i ratowania życia ludzkiego na morzu.

§ 9. W przypadku prowadzenia akcji ratowniczej na akwenie portu i redy kapitan portu może powierzyć organizowanie i koordynowanie akcji ratowniczej Morskiemu Ratowniczemu Centrum Koordynacyjnemu.

§ 10. Traci moc rozporządzenie Ministra Żeglugi z dnia 12 marca 1970 r. w sprawie zadań i organizacji służby ratownictwa morskiego i brzegowego (Dz. U. Nr 6, poz. 53).

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.