Podaje się niniejszym do wiadomości, że na podstawie art. XV ust. 2 Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji, sporządzonej w Moskwie, Waszyngtonie, Londynie i Meksyku dnia 29 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 11, poz. 46 i 47), wprowadzone zostały rezolucjami LC49(16), LC50(16) i LC51(16) spotkań konsultatywnych Umawiających się Stron poprawki do załączników I i II oraz rezolucją LCD37(12) poprawki do załącznika III do powyższej konwencji.

Wspomniane poprawki do załączników I i II weszły w życie w stosunku do Polski dnia 20 lutego 1992 r., a do załącznika III – dnia 19 maja 1990 r.

Jednocześnie ogłasza się w załączniku do niniejszego oświadczenia uaktualnione jednolite teksty wyżej wymienionych załączników, w językach polskim i angielskim, uwzględniające wspomniane wyżej poprawki.

Ponadto podaje się do wiadomości, że dodatkowe dokumenty do powyższych załączników, zawierające szczegółowe informacje oraz przepisy o charakterze technicznym, są przechowywane i dostępne do wglądu w Departamencie Administracji Morskiej i Śródlądowej Ministerstwa Transportu i Gospodarki Morskiej.

Załącznik do oświadczenia rządowego
z dnia 26 marca 1997 r. (poz. 300)

Przekład

Załączniki I, II i III

do Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji

Załącznik I

1. Związki organiczne halogenów*.

2. Rtęć i związki rtęci.

3. Kadm i związki kadmu.

4. Masy plastyczne i inne substancje syntetyczne nie ulegające rozkładowi, na przykład sieci i liny, które mogą unosić się na powierzchni wody lub zwisać w morzu w sposób stanowiący istotną niedogodność dla rybołówstwa, nawigacji lub innych prawnie dopuszczalnych sposobów korzystania z morza.

5. Ropa naftowa surowa i jej odpady, produkty rafinacji ropy, pozostałości destylacji ropy oraz wszystkie mieszaniny zawierające dowolną ilość tych substancji, wzięte na statek w celu ich zatopienia.

6. Odpady radioaktywne i inne radioaktywne materiały.

7. Materiały produkowane w jakiejkolwiek postaci (np. ciała stałe, ciecze, ciała półpłynne, gazy lub żywe organizmy) do prowadzenia wojny biologicznej i chemicznej.

8. Z wyjątkiem powyższego ustępu 6, ustępy od 1 do 7 niniejszego załącznika nie odnoszą się do substancji, które bardzo szybko stają się nieszkodliwe wskutek procesów fizycznych, chemicznych lub biologicznych w morzu, pod warunkiem że:

(i) nie psują smaku jadalnych organizmów morskich ani

(ii) nie zagrażają zdrowiu ludzkiemu lub zdrowiu zwierząt domowych.

W razie wątpliwości co do nieszkodliwości substancji. Strona powinna zastosować postępowanie konsultacyjne przewidziane w artykule XIV.

9. Z wyjątkiem odpadów przemysłowych, tak jak to określono w poniższym ustępie 11, załącznik niniejszy nie ma zastosowania do odpadów lub innych materiałów (takich jak szlam ściekowy i materiał pogłębiarski)**, które zawierają szkodliwe substancje określone w ustępach od 1 do 5 w ilościach śladowych.

Ustęp 6 nie ma zastosowania do odpadów lub innych materiałów (np. szlamów ściekowych i materiałów pogłębiarskich) zawierających minimalne (uwalniane) poziomy radioaktywności, tak jak to określa IA-EA i jak przyjęły Umawiające się Strony. Jeżeli nie jest to zabronione w inny sposób w załączniku I, odpady takie powinny podlegać, odpowiednio, postanowieniom załączników II i III.

10. (a) Zabrania się spopielania na morzu odpadów przemysłowych, określonych w poniższym ustępie 11, oraz szlamów ściekowych.

(b) Spopielanie na morzu wszelkich innych odpadów lub materiałów wymaga wydania specjalnego zezwolenia.

(c) Umawiająca się Strona, wydając specjalne zezwolenie na spopielanie na morzu, zastosuje wymagania opracowane na podstawie niniejszej konwencji.

(d) W rozumieniu niniejszego załącznika:

(i) „morskie urządzenie spopielające” oznacza statek, platformę lub inną konstrukcję eksploatowaną dla celów spalania na morzu,

(ii) „spopielanie na morzu” oznacza rozmyślne spalanie odpadów lub innych materiałów na morskim urządzeniu spopielającym w celu ich termicznego zniszczenia. Określenie powyższe wyklucza czynności spalania przypadkowe w normalnej eksploatacji statku, platformy lub innej konstrukcji.

11. Odpady przemysłowe od 1 stycznia 1996 r.

W rozumieniu niniejszego załącznika:

Termin „odpady przemysłowe” oznacza materiały odpadowe powstające przy czynnościach procesu produkcyjnego lub obróbczo-przetwórczego i nie odnosi się do:

(a) urobku z pogłębiania dna;

(b) szlamu ze ścieków;

(c) odpadów rybnych lub resztek organicznych powstających w przemysłowym procesie obróbki ryb;

(d) statków i platform oraz innych konstrukcji morskich, pod warunkiem że materiały zdolne do tworzenia pływających resztek lub innym sposobem zanieczyszczające morze są usuwane w maksymalnym stopniu;

(e) nieskażonych, ciężkich materiałów geologicznych, których składniki chemiczne prawdopodobnie nie przedostaną się do środowiska morskiego;

(f) nieskażonych materiałów organicznych pochodzenia naturalnego.

Zatapianie odpadów i innych materiałów wyszczególnionych wyżej w lit. (a)–(f) powinno podlegać wszystkim pozostałym postanowieniom załącznika I, a także postanowieniom załączników II i III.

Treści niniejszego ustępu nie stosuje się do odpadów promieniotwórczych lub jakichkolwiek innych materiałów wymienionych w ustępie 6 niniejszego załącznika.

12. W ciągu 25 lat od daty wejścia w życie poprawki do ustępu 6 i po każdym 25-letnim okresie od tej daty Umawiające się Strony zbiorą wyniki studiów naukowych odnoszące się do wszelkich odpadów radioaktywnych i innych radioaktywnych materiałów odmiennych od wysokoradioaktywnych, uwzględniając przy tym takie inne czynniki, jakie same uznają za właściwe, i dokonają przeglądu umieszczenia takich substancji w załączniku I, zgodnie z procedurą przedłożoną w artykule XV.

* Bliższy odpowiednik w języku polskim to: chlorowcopochodne (lub halogenopochodne) związków organicznych (przyp. tłumacza).

** Polskim określeniem technicznym powszechniej używanym jest „urobek pogłębiarski” (przyp. tłumacza).

Załącznik II

W celu stosowania przepisów artykułu VI ustęp 1 lit. a) zatapianie niżej wymienionych substancji i materiałów wymaga szczególnej ostrożności.

A. Odpady zawierające znaczne ilości następujących substancji:

1. arsen
2. beryl
3. chrom
4. miedź		i ich związki
5. ołów
6. nikiel
7. wanad
8.cynk
9. organiczne związki silikonowe
10. cyjanki
11. fluorki
12. pestycydy i ich produkty nie objęte załącznikiem I.

B. * Pojemniki, odpadki metalowe i inne odpady wielkiej objętości, które mogą opadać na dno morskie i stanowić poważną przeszkodę w rybołówstwie i nawigacji.

C* Wydając specjalne zezwolenia na spopielanie substancji wymienionych w niniejszym załączniku, Umawiające się Strony powinny stosować prawidła „Przepisów dla kontroli spopielania na morzu odpadów i innych substancji”, zawarte w dodatku do załącznika I, i powinny wziąć pod uwagę całą treść „Technicznych wytycznych dla kontroli spopielania na morzu odpadów i innych substancji”, uchwalonych po konsultacjach przez Umawiające się Strony.

D. * Materiały, które chociaż nietoksyczne, mogą stać się szkodliwe na skutek ilości, w jakiej są zatapiane, lub które mogą poważnie pogorszyć warunki środowiska.

* Ustępy B i D z pierwotne] redakcji załącznika II zostały skreślone. Pierwotne ustępy C, E i F otrzymały oznaczenia B, C i D (przypis wg „Supplement to the London Dumping Convention”) IMO 1995, druk IMO-532E.

Załącznik III

Dane, które należy brać pod uwagę przy ustalaniu kryteriów wydawania zezwoleń na zatapianie substancji w morzu, zgodnie z postanowieniami artykułu IV ustęp 2, obejmują w szczególności:

A. Charakterystykę i składniki substancji:

1. Ogólną ilość i średnie wskaźniki składu zatapianej substancji (np. w ciągu roku).

2. Postać, np. ciała stałe, szlam, ciecz lub gaz.

3. Własności: fizyczne (np. rozpuszczalność, gęstość), chemiczne i biochemiczne (np. zapotrzebowanie na tlen i substancje odżywcze) i biologiczne (np. obecność wirusów, bakterii, drożdży, pasożytów).

4. Toksyczność.

5. Trwałość: fizyczną, chemiczną i biologiczną.

6. Akumulację i biologiczne przemiany w substancjach biologicznych i osadach biologicznych.

7. Skłonność do. zmian fizycznych, chemicznych i biochemicznych oraz do współoddziaływania w środowisku wodnym z innymi rozpuszczonymi substancjami organicznymi i nieorganicznymi.

8. Prawdopodobieństwo zakażania lub innych niekorzystnych zmian, zmniejszających wartość rynkową zasobów morskich (ryb, mięczaków, skorupiaków itp.).

9. Przy wydawaniu zezwolenia na zatapianie Umawiające się Strony rozważą, czy istnieją odpowiednie podstawy naukowe dotyczące właściwości i składu materiałów przewidzianych do zatapiania, pozwalające ocenić ich oddziaływanie na życie w morzu i zdrowie ludzkie.

B. Charakterystykę miejsca i metody zatapiania:

1. Lokalizację (np. współrzędne miejsca zatapiania, głębokość i odległość od brzegów), położenie w odniesieniu do innych obszarów (np. terenów rekreacyjnych, miejsc tarła, hodowli i połowów oraz położenia zasobów nadających się do eksploatacji).

2. Ilość usuwanej substancji w określonym czasie (np. w ciągu dnia, tygodnia, miesiąca).

3. Metody stosowania opakowań i pojemników w razie ich używania.

4. Początkowy stopień rozcieńczenia, otrzymywany przy proponowanej metodzie zrzutu.

5. Cechy charakterystyczne rozpraszania (np. skutki oddziaływania prądów, przypływów i odpływów oraz wiatrów na przemieszczanie poziome i pionowe).

6. Cechy charakterystyczne wody, takie jak np. temperatura, pH, zasolenie, uwarstwienie, wskaźniki tlenowe zanieczyszczenia, rozpuszczony tlen (DO), chemiczne zapotrzebowanie tlenu (COD), biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BOD), obecność azotu w formie organicznej lub mineralnej, w szczególności obecność amoniaku, zawiesiny i innych substancji pokarmowych oraz produktywność.

7. Cechy charakterystyczne dna (np. topografię, charakterystykę geochemiczną i geologiczną oraz produktywność biologiczną),

8. Inne poprzednio dokonane zatopienia i ich skutki na obszarze zatapiania (np. dane wskazujące obecność metali ciężkich i zawartość węgla organicznego).

9. Przy wydawaniu zezwolenia na zatapianie Umawiające się Strony rozważą, czy istnieją odpowiednie podstawy naukowe dla oceny skutków takiego zatopienia, jak podaje ten załącznik, biorąc pod uwagę okresowe zmiany związane z porami roku.

C. Uwagi i warunki ogólne:

1. Możliwość wpływu na warunki rekreacyjne (np. obecność substancji pływających lub osiadających, mętność, nieprzyjemny zapach, zmiana barwy i występowanie piany).

2. Możliwość wpływu na faunę i florę morską, hodowlę ryb i mięczaków, zasoby rybne i rybołówstwo, zbiory i uprawę alg morskich.

3. Możliwość wpływu na inne sposoby korzystania z morza (np. pogorszenie jakości wody używanej do celów przemysłowych, podwodna korozja urządzeń umieszczonych w morzu, zakłócenia pracy statków wynikające z obecności substancji pływających, utrudnienia w połowach lub nawigacji na skutek pozostawania odpadów lub przedmiotów stałych na dnie morskim i ochrona obszarów o szczególnym znaczeniu ze względów naukowych lub zachowawczych).

4. Praktyczne możliwości stosowania na lądzie alternatywnych metod przerabiania, usuwania lub niszczenia bądź przetwarzania w celu zmniejszenia szkodliwości substancji przed ich zatopieniem w morzu.

Wersja angielska