Na podstawie art. 47 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych (Dz. U. Nr 71, poz. 307 i Nr 119, poz. 519, z 1992 r. Nr 64, poz. 323 i Nr 101, poz. 505, z 1994 i. Nr 18, poz. 64, z 1995 r. Nr 31, poz. 158 i Nr 123, poz. 600 oraz z 1996 r. Nr 56, poz. 252) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 3 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. Pracownikowi skierowanemu do pracy w placówce na stanowisko ambasadora przysługuje dodatek w wysokości 25% wynagrodzenia walutowego ustalonego zgodnie z ust. 6.”,

2) w § 24b dodaje się ust. 6 i 7 w brzmieniu:

„6. Wynagrodzenie walutowe, o którym mowa w § 4 ust. 1, ustala się do dnia 31 marca 1997 r. w wysokości ustalonej w 1996 r.

7. W przypadku gdy w państwach:

1) o których mowa w ust. 3,

2) w których dla pracowników od dnia 1 maja 1996 r. ustalono wynagrodzenie walutowe na podstawie § 3 ust. 2

– wskaźniki kosztów utrzymania publikowane w Biuletynie Statystycznym ONZ z września 1996 r. są niższe od wskaźników kosztów utrzymania publikowanych w Biuletynie Statystycznym ONZ z września 1995 r. – wynagrodzenie walutowe w 1997 r. pozostaje w wysokości obowiązującej od dnia 1 maja 1996 r.”

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r.