Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1997-03-29 do 2001-11-01
Wersja archiwalna od 1997-03-29 do 2001-11-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 5 marca 1997 r.
w sprawie stopni specjalizacji w zawodzie „pracownik socjalny”.
Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1993 r. Nr 13, poz. 60, z 1994 r. Nr 62, poz. 265 oraz z 1996 r. Nr 100, poz. 459 i Nr 147, poz. 687) zarządza się, co następuje:
§ 1.1. Ustala się następujące stopnie specjalizacji zawodowej dla pracowników socjalnych:
1) 1 stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mającej na celu uzupełnienie wiedzy i doskonalenie umiejętności zawodowych pracowników socjalnych,
2) II stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mającej na celu pogłębienie wiedzy i doskonalenie umiejętności pracy z wybranymi grupami klientów pomocy społecznej.
2. O stopnie specjalizacji zawodowej, o których mowa w ust. 1, zwane dalej „specjalizacjami”, mogą ubiegać się czynni zawodowo pracownicy socjalni.
§ 2.1. Dla specjalizacji zawodowej I stopnia z zakresu pracy socjalnej ustala się minimum programowe, zawierające następujące moduły:
1) umiejętności interpersonalne w pracy socjalnej - 40 godzin,
2) wybrane zagadnienia z zakresu prawa rodzinnego, karnego penitencjarnego, administracyjnego, pracy, zabezpieczenia społecznego oraz systemu prawnego pomocy społecznej - 40 godzin,
3) doskonalenie metod i technik pracy socjalnej:
a) z jednostką,
b) z rodziną,
c) z grupą,
d) ze środowiskiem lokalnym
- po 40 godz. na każdy temat wymieniony pod lit. a)-d),
4) etyka pracy socjalnej - 16 godzin,
5) metody oraz techniki tworzenia i oceny programów pomocy społecznej - 24 godziny,
6) metody oraz techniki oceny w pracy socjalnej - 16 godzin,
7) metody oraz techniki pracy w pomocy instytucjonalnej - 24 godziny.
2. Dla specjalizacji zawodowej II stopnia z zakresu pracy socjalnej ustala się minimum programowe, zawierające następujące moduły:
1) nadzór i zarządzanie w pracy socjalnej - 40 godzin,
2) prawa człowieka a pomoc społeczna - 40 godzin,
3) praca socjalna z osobami:
a) chorymi psychicznie,
b) niepełnosprawnymi,
c) z upośledzeniem umysłowym,
d) uzależnionymi od alkoholu,
e) uzależnionymi od narkotyków,
f) opuszczającymi zakłady karne,
g) bezrobotnymi,
h) bezdomnymi,
i) starymi,
j) kulturowo zaniedbanymi
- oraz z rodzinami osób wymienionych pod lit. a)-j)
- po 40 godz. na każdy temat wymieniony pod lit. a)-j),
4) praca socjalna:
a) z dziećmi zaniedbanymi i z ich rodzinami - 40 godzin,
b) z ofiarami przemocy w rodzinie - 40 godzin,
5) praca socjalna z uchodźcami i imigrantami - 40 godzin,
6) praca socjalna w pomocy instytucjonalnej - 40 godzin.
3. Realizacja zajęć określonych modułami wymienionymi w ust. 1 i 2 powinna uwzględniać metodę warsztatów i ćwiczeń w proporcji 40-50% w odniesieniu do zajęć teoretycznych przeznaczonych na prowadzenie każdego modułu.
§ 3.1. Do uzyskania specjalizacji zawodowej I stopnia wymaga się:
1) co najmniej trzyletniego stażu pracy w jednostkach pomocy społecznej lub w innych jednostkach działających w obszarach pracy socjalnej,
2) złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu obejmującego całość programu specjalizacji I stopnia.
2. Do uzyskania specjalizacji zawodowej II stopnia wymaga się:
1) co najmniej pięcioletniego stażu pracy w jednostkach pomocy społecznej lub w innych jednostkach działających w obszarach pracy socjalnej,
2) posiadania specjalizacji zawodowej I stopnia,
3) złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu obejmującego całość programu specjalizacji II stopnia.
3. Uzyskanie specjalizacji zawodowej potwierdza się dyplomem według wzorów stanowiących załączniki do rozporządzenia.
§ 4.1. Dopuszczenie do egzaminu kwalifikacyjnego z zakresu specjalizacji zawodowej I stopnia wymaga:
1) zaliczenia szkolenia z wybranych modułów określonych w § 2 ust. 1, w wymiarze łącznie co najmniej 200 godzin,
2) przedłożenia zaświadczenia o ukończeniu szkolenia z zakresu wymaganego do ubiegania się o specjalizację I stopnia.
2. Dopuszczenie do egzaminu kwalifikacyjnego z zakresu specjalizacji II stopnia wymaga:
1) zaliczenia szkolenia z wybranych modułów określonych w § 2 ust. 2, w wymiarze łącznie co najmniej 200 godzin,
2) przedłożenia dyplomu nadania specjalizacji zawodowej I stopnia,
3) przedłożenia zaświadczenia o ukończeniu szkolenia z zakresu wymaganego do ubiegania się o specjalizację II stopnia.
3. Zaświadczenie ukończenia szkolenia specjalizującego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 3, powinno zawierać:
1) nazwę oraz siedzibę placówki, która przeprowadziła szkolenie,
2) wykaz zaliczonych przez słuchacza modułów oraz liczbę godzin przypadających na realizację poszczególnych modułów.
4. Egzamin na specjalizację I stopnia odbywa się przed regionalną komisją egzaminacyjną, o której mowa w § 6 pkt 1.
5. Egzamin na specjalizację II stopnia odbywa się przed Centralną Komisją Egzaminacyjną, o której mowa w § 6 pkt 2.
§ 5.1. Szkolenia w zakresie specjalizacji w zawodzie mogą prowadzić jednostki, które uzyskają zgodę Ministra Pracy i Polityki Socjalnej oraz zostaną wpisane do prowadzonego w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej rejestru placówek posiadających uprawnienia do szkolenia w zakresie specjalizacji.
2. Wystąpienie o zgodę, o której mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) nazwę i określenie typu placówki zamierzającej organizować szkolenie, ze wskazaniem przygotowania tej placówki do szkolenia teoretycznego i praktycznego pracowników socjalnych,
2) wskazanie siedziby placówki i miejsca lub miejsc prowadzenia szkoleń,
3) szczegółowe programy szkolenia, które placówka może realizować, z uwzględnieniem tematyki ćwiczeń i warsztatów,
4) wykaz wykładowców, którzy będą realizować szkolenie, z określeniem ich kwalifikacji oraz doświadczenia zawodowego.
3. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie wymaganego poziomu merytorycznego szkoleń Minister Pracy i Polityki Socjalnej dokonuje skreślenia placówki z rejestru, o którym mowa w ust. 1.
§ 6.Postępowanie w zakresie nadawania stopni specjalizacji zawodowej prowadzą:
1) regionalne komisje egzaminacyjne do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych,
2) Centralna Komisja Egzaminacyjna do Spraw Stopni Specjalizacji Zawodowej Pracowników Socjalnych,
o których mowa w § 7.
§ 7.1. Powołuje się Centralną Komisję Egzaminacyjną do Spraw Stopni Specjalizacji Zawodowej, zwaną dalej „Komisją Centralną”, w liczbie 10 osób, spośród specjalistów z dziedziny pomocy społecznej i praktyków pracy socjalnej. Komisja Centralna działa przy Ministrze Pracy i Polityki Socjalnej.
2. Przewodniczący Komisji Centralnej powołuje przewodniczących regionalnych komisji egzaminacyjnych do spraw stopni specjalizacji zawodowej pracowników socjalnych, zwanych dalej „komisjami regionalnymi”.
3. Przewodniczący komisji regionalnej proponuje i przedstawia do akceptacji przewodniczącego Komisji Centralnej kandydatury pozostałych członków komisji regionalnej, wytypowanych spośród specjalistów z dziedziny pomocy społecznej oraz praktyków pracy socjalnej, działających w danym regionie.
4. Komisje regionalne działają przy wytypowanych wojewódzkich zespołach pomocy społecznej lub przy szkołach policealnych pracowników służb społecznych Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej, prowadzących szkolenia z zakresu specjalizacji I i II stopnia.
§ 8.1. Do zadań komisji regionalnych należy:
1) przeprowadzanie postępowania w zakresie nadawania stopni specjalizacji oraz egzaminu pracowników socjalnych ubiegających się o I stopień specjalizacji zawodowej,
2) nadawanie I stopnia specjalizacji zawodowej,
3) opracowywanie informacji, opinii i wniosków dotyczących I stopnia specjalizacji zawodowej dla Komisji Centralnej oraz dla Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.
2. Do zadań Komisji Centralnej należy:
1) przeprowadzanie postępowania w zakresie nadawania stopni specjalizacji oraz egzaminu pracowników socjalnych ubiegających się o II stopień specjalizacji zawodowej,
2) nadawanie II stopnia specjalizacji zawodowej,
3) kontrolowanie pracy komisji regionalnych,
4) przedstawianie Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej informacji dotyczących realizacji rozporządzenia,
5) opiniowanie spraw spornych dotyczących pracy komisji regionalnych.
§ 9.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Pracy i Polityki Socjalnej: T. Zieliński
Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 5 marca 1997 r. (poz.125)
Załącznik nr 1
Załącznik nr 2