Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 1997-01-01
Wersja aktualna od 1997-01-01
obowiązujący
USTAWA
z dnia 21 listopada 1996 r.
o zmianie ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz o zmianie niektórych ustaw.
Art. 1. W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 i Nr 118, poz. 561) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 w ust. 1 wyrazy „w zakładach pracy” zastępuje się wyrazami „przez pracodawców”;
2) w art. 2:
a) w pkt 1 wyrazy „zakłady pracy” zastępuje się wyrazem „pracodawców”,
b) skreśla się pkt 3,
c) w pkt 5 wyrazy „zakład pracy przyznał” zastępuje się wyrazami „pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2,”;
3) art. 3 otrzymuje brzmienie:
„Art. 3. 1. Fundusz tworzą, z zastrzeżeniem ust. 2, pracodawcy zatrudniający powyżej dwudziestu pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.
2. Pracodawcy będący jednostkami organizacyjnymi, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. – Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 621), tworzą Fundusz bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników.
3. Pozostali pracodawcy mogą tworzyć Fundusz na zasadach określonych w ustawie.
4. Pracodawcy, o których mowa w ust. 3 którzy nie utworzyli Funduszu, wypłacają pracownikom świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego, określonego w art. 5 ust. 2, 2a i 3 – odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, z tym że wysokość świadczenia dla zatrudnionych, o których mowa w art. 5 ust. 2 i 3, ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika.
5. Świadczenie urlopowe, o którym mowa w ust. 4, wypłaca pracodawca raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych.
6. Świadczenie urlopowe, o którym mowa w ust. 4, nie podlega składce na ubezpieczenie społeczne pracowników.”;
4) w art. 4:
a) w ust. 1 po wyrazach „nie będzie tworzony” dodaje się wyrazy „lub że świadczenie urlopowe nie będzie wypłacane.”,
b) skreśla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1;
5) w art. 5:
a) w ust. 2 wyrazy „ust. 3” zastępuje się wyrazami „ust. 2a i 3”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Wysokość odpisu podstawowego na jednego pracownika młodocianego wynosi w pierwszym roku nauki 5%, w drugim roku nauki 6%, a w trzecim roku nauki 7% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w ust. 2.”,
c) w ust. 3a wyrazy „w zakładzie pracy zlokalizowanym” zastępuje się wyrazami „zatrudnionych przez pracodawcę”,
d) w ust. 5 wyrazy „Zakłady pracy sprawujące” zastępuje się wyrazami „Pracodawcy sprawujący”,
e) w ust. 6 wyrazy „dla pracowników większości zakładów pracy” zastępuje się wyrazami „w rozumieniu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234, z 1994 r. Nr 43, poz. 163 oraz z 1996 r. Nr 1, poz. 2, Nr 24, poz. 110, Nr 61, poz. 283 i Nr 75, poz. 355)”,
f) ust. 8a otrzymuje brzmienie:
„8a. Odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 5, 13 i 14, u pracodawcy tworzą jeden Fundusz.”;
6) w art. 6:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Odpisy i zwiększenia, o których mowa w art. 4 i 5, oraz kwoty wypłaconego świadczenia urlopowego, o którym mowa w art. 3 ust. 4, obciążają koszty działalności pracodawcy.”,
b) w ust. 2 wyrazy „art. 5 na dany rok kalendarzowy kierownik zakładu pracy” zastępuje się wyrazami „art. 5, 13 i 14 na dany rok kalendarzowy pracodawca”,
c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Przepisów ust. 2 oraz art. 12 ust. 1 nie stosuje się do pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 3.”,
d) skreśla się ust. 3;
7) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
„Art. 6a. 1. Pracodawca, rozpoczynający działalność w roku kalendarzowym, zobowiązany do utworzenia Funduszu, dokonuje odpisu na Fundusz od następnego roku kalendarzowego.
2. Do pracodawców, o których mowa w art. 3 ust. 4, przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio.”;
8) w art. 7:
a) w ust. 1 w pkt 7 skreśla się wyrazy „zakładu pracy”,
b) w ust. 2 wyrazy „zakładów pracy” zastępuje się wyrazem „pracodawców”;
9) w art. 8 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej oraz zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu ustala, z uwzględnieniem ust. 1, pracodawca w regulaminie uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi. Jeżeli w sprawie regulaminu organizacje związkowe nie przedstawią wspólnie uzgodnionego stanowiska w terminie 30 dni, regulamin wprowadza pracodawca. W razie nieuzgodnienia regulaminu z zakładowymi organizacjami związkowymi w ustalonym przez strony terminie regulamin wprowadza pracodawca. Pracodawca, którego pracownicy nie są zrzeszeni w związku zawodowym, regulamin uzgadnia odpowiednio z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.”;
10) w art. 9:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie. Przepisy art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio.”,
b) skreśla się ust. 2;
11) w art. 10 wyrazy „kierownik zakładu pracy” zastępuje się wyrazem „pracodawca”;
12) w art. 12a w ust. 1 wyrazy „Kto, kierując zakładem pracy lub będąc odpowiedzialnym” zastępuje się wyrazami „Kto, będąc pracodawcą lub będąc odpowiedzialnym, w imieniu pracodawcy,”;
13) art. 21a otrzymuje brzmienie:
„Art. 21a. W rolniczych spółdzielniach produkcyjnych i innych spółdzielniach zajmujących się produkcją rolną przepisy ustawy mogą być również stosowane do członków tych spółdzielni. Decyzje w tym zakresie podejmuje walne zgromadzenie spółdzielni.”.
Art. 2. Pracodawcy, którzy utworzyli zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, a z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nie mają obowiązku tworzenia Funduszu, wydatkowują zgromadzone na koncie Funduszu środki na zasadach i na cele określone w ustawie.
Art. 3. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113 i Nr 87, poz. 395) w art. 23 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
1) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak:
a) podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,
b) odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu,”;
2) pkt 42 otrzymuje brzmienie:
„42) wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,”.
Art. 4. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146 i Nr 90, poz. 405) w art. 16 w ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
1) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak:
a) podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,
b) odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu,”;
2) pkt 45 otrzymuje brzmienie:
„45) wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,”.
Art. 5. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1997 r.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej A. Kwaśniewski