Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 1996 z dnia 1 lutego 1996 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 87) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Rozporządzenie dotyczy pracowników górnictwa wykonujących pracę pod ziemią – z wyjątkiem kierowników zakładów pracy – objętych zamiarem zwolnień lub zwalnianych z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz osób już korzystających z osłon socjalnych z powodu:

1) likwidacji kopalń węgla kamiennego, Kopalni Soli „Bochnia” w Bochni oraz Kopalni Rud Cynku i Ołowiu „Bolesław” w Bukownie,

2) zmniejszenia zatrudnienia w przedsiębiorstwach robót górniczych i Przedsiębiorstwie Budowy Szybów w Bytomiu, objętych w dniu wejścia w życie rozporządzenia Układem zbiorowym pracy dla pracowników zakładów górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r., spowodowanego likwidacją kopalń węgla kamiennego, w których przedsiębiorstwa te prowadziły roboty podziemne.

2. Przepisy rozporządzenia mogą być stosowane do pracowników zwalnianych z czynnych kopalń węgla kamiennego, jeśli na ich miejsce zostaną przyjęci pracownicy z likwidowanych kopalń węgla kamiennego, którzy nie skorzystali z osłon socjalnych w tych kopalniach.

3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) osłonie socjalnej – rozumie się przez to świadczenie socjalne oraz deputat węglowy, nagrodę z okazji Dnia Górnika, dodatkową nagrodę roczną wynikającą z Karty górnika i świadczenia z funduszu świadczeń socjalnych, jednorazowy ekwiwalent pieniężny za urlop górniczy, jednorazową odprawę socjalną, zasiłek socjalny, jednorazową odprawę zasiłkową,

2) pracownikach – rozumie się przez to pracowników, którzy prace pod ziemią mają określoną w umowie o pracę zawartej na czas nie określony i którzy pracę tę wykonywali w pełnym wymiarze czasu pracy w okresie co najmniej trzech miesięcy przed otrzymaniem osłony socjalnej,

3) kopalniach węgla – rozumie się przez to kopalnie węgla kamiennego oraz przedsiębiorstwa robót górniczych i Przedsiębiorstwo Budowy Szybów w Bytomiu,

4) likwidacji kopalni – rozumie się przez to likwidację całości lub części kopalni węgla kamiennego.

§ 2.1. Decyzję o przyznaniu pracownikowi osłony socjalnej podejmuje pracodawca.

2. Prawo do pobierania osłon socjalnych ustaje z chwilą nabycia uprawnień emerytalnych.

§ 3.1. Pracownikowi, któremu ze względu na wiek, łączny staż pracy lub staż pracy pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy brakuje nie więcej niż trzy lata do spełnienia warunków umożliwiających uzyskanie prawa do emerytury, w tym bez względu na wiek, może być przyznany urlop górniczy do czasu osiągnięcia uprawnień emerytalnych, pod warunkiem złożenia przez pracownika oświadczenia o wyrażeniu zgody na rozwiązanie stosunku pracy z dniem zakończenia urlopu górniczego.

2. Postanowienia ust. 1 mogą mieć zastosowanie do pracowników nie objętych zamiarem zwolnienia, na ich wniosek, za zgodą pracodawcy.

3. Osoba korzystająca z urlopu górniczego otrzymuje świadczenie socjalne, deputat węglowy oraz nagrodę z okazji Dnia Górnika i dodatkową nagrodę roczną wynikającą z Karty górnika oraz świadczenia z funduszu świadczeń socjalnych.

4. Od świadczenia socjalnego, deputatu węglowego oraz dodatkowej nagrody rocznej wynikającej z Karty górnika pracodawca odprowadza składkę na ubezpieczenie społeczne.

§ 4.1. Świadczenie socjalne jest wypłacane w kwocie stanowiącej 55% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego obliczonego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, w każdym miesiącu trwania urlopu górniczego, nie później niż w terminie wypłaty wynagrodzeń u pracodawcy, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W kopalniach węgla:

1) miesięczne świadczenie socjalne w I kwartale 1996 r. nie może być niższe od 629,20 zł brutto,

2) świadczenie socjalne jest waloryzowane kwartalnie wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń obciążających koszty – bez nagród rocznych – określonym w pkt 3, z tym że kwota świadczenia socjalnego nie może być niższa od kwoty wypłaconej w miesiącu przed waloryzacją,

3) wskaźnik wzrostu wynagrodzeń, o którym mowa w pkt 2, na kolejny kwartał ustala się jako stosunek przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obciążającego koszty – bez nagród rocznych – pracowników kopalń zatrudnionych pod ziemią, z ostatniego kwartału przed kwartałem, na który wskaźnik jest ustalany, do analogicznego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał przedostatni,

4) wysokość świadczenia socjalnego z tytułu urlopu górniczego na kolejny kwartał ustala się jako iloczyn kwoty świadczenia otrzymywanego w kwartale poprzednim i wskaźnika wzrostu wynagrodzeń,

5) waloryzacja świadczenia socjalnego dla osoby, której przyznano urlop górniczy w danym kwartale, rozpoczyna się od następnego kwartału.

§ 5.1. Osoba, której przyznano urlop górniczy, może – na swój wniosek – otrzymać jednorazowy ekwiwalent pieniężny za urlop górniczy w wysokości stanowiącej iloczyn miesięcznego świadczenia socjalnego oraz liczby miesięcy pozostających do zakończenia okresu, na który świadczenie przyznano.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać prośbę o rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron z dniem wypłaty jednorazowego ekwiwalentu pieniężnego za urlop górniczy; wyrażenie przez pracodawcę zgody na wypłatę tego ekwiwalentu jest równoznaczne ze zgodą na rozwiązanie umowy o pracę i z zakończeniem urlopu górniczego.

§ 6.1. Pracownikowi nie uprawnionemu do urlopu górniczego, któremu nie zaproponowano nowego zatrudnienia, przysługuje zasiłek socjalny wypłacany miesięcznie, w wysokości 55% miesięcznego ekwiwalentu pieniężnego obliczonego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, w okresie nie dłuższym niż dwa lata, licząc od następnego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiło rozwiązanie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 2–4.

2. W kopalniach węgla miesięczny zasiłek socjalny w I kwartale 1996 r. nie może być niższy od 572 zł brutto.

3. Zasiłek w kopalniach węgla jest waloryzowany kwartalnie według zasad określonych w § 4 ust. 2 pkt 2–5.

4. Z uprawnienia do zasiłku socjalnego można korzystać wielokrotnie w łącznym wymiarze nie przekraczającym 24 miesięcy; od zasiłku socjalnego pracodawca odprowadza składkę na ubezpieczenie społeczne.

§ 7.1. Otrzymującemu świadczenie socjalne albo zasiłek socjalny, który samodzielnie, z własnej inicjatywy znajdzie nowe zatrudnienie u pracodawcy nie uprawnionego do stosowania osłon socjalnych – z wyłączeniem każdej pracy pod ziemią – i zgłosi ten fakt podmiotowi zobowiązanemu do wypłacenia świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego, przysługuje:

1) 50% przyznanego świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego, wypłacanego jednak nie dłużej niż do końca okresu, na który świadczenie lub zasiłek przyznano, albo

2) jednorazowa odprawa socjalna lub zasiłkowa w wysokości stanowiącej iloczyn 50% przyznanego świadczenia socjalnego lub zasiłku socjalnego oraz liczby pełnych miesięcy, które pozostały do końca okresu, na który świadczenie lub zasiłek przyznano.

2. Niezgłoszenie faktu podjęcia zatrudnienia w terminie jednego miesiąca od dnia podjęcia pracy oraz podjęcie każdej pracy pod ziemią powoduje utratę prawa do osłon socjalnych określonych w rozporządzeniu.

§ 8.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1996 r.