Art. 1. 1. Do zadań Ministra Gospodarki należy inicjowanie polityki Państwa w zakresie gospodarczego rozwoju kraju, jej realizacja oraz zapewnienie koordynacji działań w tym zakresie.

2. Minister Gospodarki jest właściwy w sprawach gospodarki, w tym handlu międzynarodowego i energetyki oraz współpracy z organizacjami samorządu gospodarczego, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów administracji rządowej.

Art. 2. Do zakresu działania Ministra Gospodarki należy w szczególności:

1) przygotowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów:

a) krótko- i średniookresowych programów gospodarczych i społeczno-gospodarczych o charakterze:

– ogólnym,

– sektorowym,

– regionalnym,

uwzględniających działania proeksportowe i promocję polskiej gospodarki za granicą oraz wymogi zrównoważonego rozwoju,

b) założeń polityki społeczno-gospodarczej na rok budżetowy,

c) założeń polityki energetycznej Państwa,

d) projektów ustaw i rozporządzeń Rady Ministrów dotyczących gospodarki, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej,

e) ocen stanu gospodarki, w tym handlu międzynarodowego oraz skuteczności realizacji polityki gospodarczej,

2) podejmowanie i rozwijanie, w stosunkach wielostronnych i dwustronnych, działań na rzecz dostępu do rynków zagranicznych dla polskich towarów, usług i kapitału oraz na rzecz rozwoju współpracy z właściwymi organizacjami, a także tworzenie i utrzymywanie w tym celu placówek ekonomiczno-handlowych za granicą,

3) inicjowanie polityki przemysłowej Państwa i kierowanie jej realizacją, w tym polityki proeksportowej, sprzyjającej rozwojowi małych i średnich przedsiębiorstw,

4) inicjowanie polityki Państwa i realizowanie zadań Rady Ministrów w zakresie współpracy gospodarczej z zagranicą, w tym: napływu kapitału zagranicznego oraz umów o ochronie i popieraniu inwestycji, kształtowania polityki taryfowej i pozataryfowej, regulacji i kontroli, na podstawie odrębnych przepisów, obrotu z zagranicą, w tym obrotu specjalnego,

5) współdziałanie z Ministrem Spraw Zagranicznych w reprezentowaniu Rządu w stosunkach gospodarczych z zagranicą,

6) udział w ustalaniu cen urzędowych, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów,

7) prowadzenie spraw związanych z działalnością w dziedzinie handlu i usług, na warunkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach,

8) wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa, stosownie do kompetencji określonych w odrębnych przepisach,

9) wykonywanie innych zadań z zakresu gospodarczego rozwoju kraju i stosunków gospodarczych z zagranicą, określonych w odrębnych przepisach.

Art. 3. Minister Gospodarki odpowiada, na zasadach i w trybie oraz w granicach określonych odrębnymi przepisami, w szczególności za:

1) stan rezerw państwowych,

2) funkcjonowanie krajowych systemów energetycznych, z uwzględnieniem zasad racjonalnej gospodarki i potrzeb bezpieczeństwa energetycznego kraju.

Art. 4. W celu realizacji swoich zadań Minister Gospodarki współdziała, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach, z:

1) Rządowym Centrum Studiów Strategicznych, organami administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz innymi państwowymi osobami prawnymi,

2) organami: samorządu gospodarczego, zawodowego, związków zawodowych i organizacji pracodawców.

Art. 5. 1. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres działania Ministra Gospodarki.

2. Organizację Ministerstwa Gospodarki, wykaz organów i jednostek organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Gospodarki określa statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów.

Art. 6. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej.