Art. 1. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 6 otrzymuje brzmienie:

„Art. 6. 1. Prokuratorami powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury są prokuratorzy Prokuratury Krajowej, prokuratur apelacyjnych, wojewódzkich i rejonowych.

2. Prokuratorami wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury są prokuratorzy Naczelnej Prokuratury Wojskowej, wojskowych prokuratur okręgowych i wojskowych prokuratur garnizonowych.”;

2) art. 8 otrzymuje brzmienie:

„Art. 8. 1. Prokurator przy wykonywaniu czynności określonych w ustawach jest niezależny, z zastrzeżeniem przepisów ust. 2–5.

2. Prokurator jest obowiązany wykonywać zarządzenia, wytyczne i polecenia przełożonego prokuratora. Polecenie dotyczące treści czynności procesowej prokurator przełożony wydaje na piśmie, a na żądanie prokuratora – wraz z uzasadnieniem. W razie przeszkody w doręczeniu polecenia w formie pisemnej dopuszczalne jest przekazanie polecenia ustnie, z tym że przełożony jest obowiązany niezwłocznie potwierdzić je na piśmie.

3. Jeżeli prokurator nie zgadza się z poleceniem, może żądać zmiany polecenia lub wyłączenia go od wykonania czynności albo od udziału w sprawie. O wyłączeniu rozstrzyga ostatecznie prokurator bezpośrednio przełożony nad prokuratorem, który wydał polecenie, chyba że wydał je Prokurator Generalny.

4. Żądanie, o którym mowa w ust. 2 i 3, prokurator zgłasza na piśmie wraz z uzasadnieniem przełożonemu, który wydał polecenie.

5. Polecenie dotyczące treści czynności procesowej, wydane przez prokuratora przełożonego innego niż prokurator bezpośrednio przełożony, nie może obejmować sposobu zakończenia postępowania przygotowawczego i postępowania przed sądem.

6. W przypadku gdy w postępowaniu sądowym ujawnią się nowe okoliczności, prokurator samodzielnie podejmuje decyzje związane z dalszym tokiem tego postępowania.

7. Prokurator przełożony w razie stwierdzenia oczywistej obrazy prawa przy prowadzeniu sprawy wytyka, niezależnie od innych uprawnień, właściwemu prokuratorowi uchybienie, po uprzednim zażądaniu – w razie potrzeby – wyjaśnień. Stwierdzenie i wytknięcie uchybienia nie wpływa na rozstrzygnięcie sprawy.

8. W razie stwierdzenia oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa, prokurator przełożony jest obowiązany żądać wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przeciwko prokuratorowi, który obrazy się dopuścił.”;

3) art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Art. 11. Prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury powołuje Prokurator Generalny, a prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury – Prokurator Generalny na wniosek Ministra Obrony Narodowej.”;

4) w art. 12 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Prokuratora Krajowego jako zastępcę Prokuratora Generalnego oraz innych zastępców Prokuratora Generalnego powołuje, spośród prokuratorów Prokuratury Krajowej, i odwołuje z tych stanowisk – Prezes Rady Ministrów na wniosek Prokuratora Generalnego.”;

5) w art. 13 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zastępców Naczelnego Prokuratora Wojskowego i wojskowych prokuratorów okręgowych powołuje i odwołuje Prokurator Generalny w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej. Do pełnienia pozostałych funkcji w wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury powołuje, spośród prokuratorów, i odwołuje z pełnienia tych funkcji Prokurator Generalny w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.”;

6) w art. 16 w ust. 1 w pkt 1 wyrazy „oraz zasięga opinii właściwego zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej” zastępuje się wyrazami „oraz zasięga odpowiednio opinii zebrania prokuratorów Prokuratury Krajowej albo opinii właściwego zgromadzenia prokuratorów w prokuraturze apelacyjnej”;

7) w art. 17:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Powszechnymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury są: Prokuratura Krajowa oraz prokuratury apelacyjne, wojewódzkie i rejonowe. Prokuratura Krajowa wchodzi w skład Ministerstwa Sprawiedliwości. Prokuraturą Krajową, w zakresie określonym przez Prokuratora Generalnego, kieruje Prokurator Krajowy.”,

b) w ust. 8 wyrazy „prokuratury okręgów wojskowych, prokuratury rodzajów sił zbrojnych” zastępuje się wyrazami „wojskowe prokuratury okręgowe”;

8) w art. 22 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2) wyraża opinię o kandydatach na prokuratorów prokuratury apelacyjnej i wojewódzkiej,

3) wyraża opinię w przedmiocie odwołania prokuratora prokuratury apelacyjnej i wojewódzkiej,”;

9) po art. 22 dodaje się art. 22a i 22b w brzmieniu:

„Art. 22a. 1. Kolegium prokuratury wojewódzkiej składa się z czterech do dziesięciu członków wybieranych w dwóch trzecich przez zebranie prokuratorów prokuratury wojewódzkiej oraz delegatów prokuratorów prokuratur rejonowych, a w jednej trzeciej powołanych przez prokuratora wojewódzkiego spośród podległych mu prokuratorów. Przewodniczącym kolegium prokuratury wojewódzkiej jest prokurator wojewódzki.

2. Prokurator Generalny ustala regulamin wyboru delegatów, o których mowa w ust. 1.

3. Kadencja kolegium prokuratury wojewódzkiej trwa dwa lata.

4. Posiedzenie kolegium prokuratury wojewódzkiej zwołuje prokurator wojewódzki z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków kolegium.

Art. 22b. Kolegium prokuratury wojewódzkiej:

1) rozpatruje wnioski wynikające z wizytacji i lustracji prokuratur,

2) wyraża opinię o kandydatach na asesorów prokuratorskich oraz prokuratorów prokuratur rejonowych,

3) wyraża opinię w przedmiocie odwołania prokuratora prokuratury rejonowej,

4) wyraża opinię w innych sprawach przedstawionych przez prokuratora wojewódzkiego.”;

10) w art. 23 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym składa się z: trzech przedstawicieli wybranych przez zebranie prokuratorów Prokuratury Krajowej, przedstawiciela wybranego przez zebranie prokuratorów Naczelnej Prokuratury Wojskowej, przedstawiciela wybranego przez zebranie prokuratorów delegowanych do Głównej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – Instytutu Pamięci Narodowej, przedstawicieli wybranych przez zgromadzenia prokuratorów w prokuraturach apelacyjnych – po jednym z każdej prokuratury apelacyjnej – oraz trzech prokuratorów powołanych przez Prokuratora Generalnego. Wybory prokuratorów na zebraniach odbywają się według regulaminów uchwalonych przez te zebrania. Przewodniczącym Rady jest Prokurator Generalny.”;

11) w art. 24 w ust. 2 po wyrazach „wybieranych przez” dodaje się wyrazy „zebranie prokuratorów Prokuratury Krajowej i”;

12) w art. 25 skreśla się ust. 3;

13) w art. 41 w ust. 2 wyrazy „prokuratorzy okręgów wojskowych, prokuratorzy rodzajów sił zbrojnych” zastępuje się wyrazami „wojskowi prokuratorzy okręgowi”;

14) w art. 49 w ust. 3 po wyrazach „Prokurator Generalny – w stosunku do” dodaje się wyrazy „prokuratorów Prokuratury Krajowej,”;

15) w art. 53 w ust. 4 po wyrazach „w stosunku do prokuratorów apelacyjnych” dodaje się wyrazy „oraz prokuratorów Prokuratury Krajowej”;

16) w art. 67 w ust. 2 po wyrazach „w tym okresie” dodaje się wyrazy „w kolegium prokuratury wojewódzkiej,”;

17) w art. 94 w ust. 2 wyrazy „prokurator okręgu wojskowego lub rodzaju sił zbrojnych” zastępuje się wyrazami „wojskowy prokurator okręgowy”;

18) w art. 99 w ust. 1 skreśla się pkt 3, a w pkt 2 przecinek zastępuje się kropką;

19) w art. 108 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W zakresie służby wojskowej Naczelny Prokurator Wojskowy podlega Ministrowi Obrony Narodowej, a pozostali prokuratorzy wojskowi – właściwym prokuratorom przełożonym.”

Art. 2. W ustawie z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 1994 r. Nr 13, poz. 48 i z 1995 r. Nr 34, poz. 163) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 16 w ust. 2 po wyrazach „Ministra Sprawiedliwości” dodaje się wyrazy „– Prokuratora Generalnego”;

2) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W posiedzeniach pełnego składu Sądu Najwyższego, składu połączonych izb oraz składu całej izby udział Prokuratora Generalnego lub jego zastępcy jest obowiązkowy. W pozostałych składach może brać udział prokurator Prokuratury Krajowej, a w Izbie Wojskowej – prokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej.”;

3) w art. 28 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Osoby, o których mowa w ust. 2, mogą być zatrudniane na podstawie powołania na stanowisku sędziego również w niepełnym wymiarze czasu pracy.”

Art. 3. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470, z 1993 r. Nr 47, poz. 213, z 1994 r. Nr 122, poz. 593 i z 1995 r. Nr 13, poz. 59) w art. 26 w ust. 1 wyrazy „lub prokuratora prokuratury apelacyjnej wyznaczonego przez Prokuratora Generalnego” zastępuje się wyrazami „lub jego zastępcy” oraz na końcu dodaje się nowe zdanie w brzmieniu:

„W pozostałych składach może brać udział prokurator Prokuratury Krajowej.”

Art. 4. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509 oraz z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406) wprowadza się następującą zmianę:

1) w art. 51:

a) w § 3 skreśla się wyrazy „w niepełnym wymiarze czasu pracy”,

b) po § 3 dodaje się § 4 w brzmieniu:

„§ 4. Osoby, o których mowa w § 3, mogą być zatrudniane na podstawie powołania na stanowisku sędziego również w niepełnym wymiarze czasu pracy.”

Art. 5. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16, poz. 124 i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17) w art. 67 wyrazy „prokuratorów Prokuratury Generalnej” zastępuje się wyrazami „prokuratorów Prokuratury Krajowej”.

Art. 6. Minister Sprawiedliwości ogłosi w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, w drodze obwieszczenia, jednolity tekst ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze – z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

Art. 7. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.