Na podstawie art. 48 ust. 2 i art. 49 ust. 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433) zarządza się, co następuje:

§ 2.1. Zwrot kosztów dojazdu nie przysługuje, jeżeli:

1) żołnierz zawodowy w służbie stałej odmówił przyjęcia osobnej kwatery stałej w miejscowości, w której pełni czynną służbę wojskową, przydzielonej zgodnie z przysługującymi normami powierzchni mieszkalnej,

2) organy wojskowe wykupiły uprawnienia do bezpłatnego przejazdu środkami publicznego transportu zbiorowego lub zapewniają nieodpłatny przewóz.

2. Nie podlegają zwrotowi koszty dojazdu od i do stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której żołnierz zawodowy dojeżdża, oraz w miejscowości, w której pełni czynną służbę wojskową.

§ 3.1. Zwrotu kosztów dojazdu dokonuje dyrektor oddziału terenowego (Oddziału Rejonowego Garnizonu Warszawa) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, zwanej dalej „Agencją”, na podstawie pisemnego oświadczenia żołnierza zawodowego o dojeżdżaniu do miejscowości, w której pełni czynną służbę wojskową, potwierdzonego przez dowódcę jednostki wojskowej.

2. Organy wymienione w ust. 1 mogą żądać udokumentowania oświadczenia składanego przez żołnierza zawodowego.

3. Odmowa zwrotu kosztów dojazdu następuje w formie decyzji.

§ 4.1. Zwrotu kosztów dojazdu dokonuje się miesięcznie z dołu, po upływie miesiąca, za który przysługuje ten zwrot.

2. Żołnierz zawodowy jest obowiązany zawiadomić pisemnie dyrektora oddziału terenowego (Oddziału Rejonowego Garnizonu Warszawa) Agencji, który dokonuje zwrotu kosztów dojazdu, o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w § 2 ust. 1.

§ 6.1. Dyrektor oddziału terenowego (Oddziału Rejonowego Garnizonu Warszawa) Agencji ustala i ogłasza średnie koszty najmu 1 m² powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego w danym garnizonie, bez uwzględnienia opłat, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3.

2. Średni koszt najmu, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych w danym garnizonie.

3. Ustalenia i ogłoszenia średnich kosztów najmu dokonuje się co najmniej raz w roku.

4. Ogłoszenia średnich kosztów najmu dokonuje się w sposób zwyczajowo przyjęty w danym garnizonie oraz informację w tej sprawie wywiesza się w siedzibie właściwego oddziału terenowego (Oddziału Rejonowego Garnizonu Warszawa) Agencji.

§ 7.1. Przy ustalaniu wysokości świadczenia, o którym mowa w § 5 ust. 1, uwzględnia się:

1) uprawnienia żołnierza zawodowego w służbie stałej do powierzchni użytkowej osobnej kwatery stałej, którą oblicza się przez pomnożenie maksymalnej powierzchni mieszkalnej jemu przysługującej przez wskaźnik 1,66,

2) uprawnienia żołnierza zawodowego w służbie kontraktowej do powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, którą oblicza się przez pomnożenie liczby członków rodziny przez 7 m² powierzchni mieszkalnej i wskaźnik 1,66,

3) wysokość czynszu, jaki żołnierz zawodowy wnosiłby, gdyby mieszkanie to było osobną kwaterą stałą,

4) wynikający z umowy czynsz za najem (podnajem) 1 m² powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego.

2. Jeżeli wynajmowany lokal mieszkalny nie jest większy od maksymalnej powierzchni użytkowej należnej żołnierzowi zawodowemu, wysokość świadczenia oblicza się przez pomnożenie powierzchni użytkowej tego lokalu przez średni koszt najmu 1 m² tej powierzchni w danym garnizonie, a następnie odjęcie czynszu regulowanego i innych opłat, jakie żołnierz uiszczałby, gdyby ten lokal stanowił kwaterę.

3. Jeżeli wynajmowany lokal mieszkalny jest większy od maksymalnej powierzchni użytkowej należnej żołnierzowi zawodowemu, wysokość świadczenia oblicza się przez pomnożenie maksymalnej powierzchni użytkowej należnej żołnierzowi przez średni koszt najmu 1 m² tej powierzchni w danym garnizonie, a następnie odjęcie czynszu regulowanego i innych opłat, jakie żołnierz uiszczałby, gdyby lokal ten stanowił kwaterę.

4. W wypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, nie odejmuje się opłat, o których mowa w tych przepisach, jeżeli umowa najmu (podnajmu) przewiduje, że żołnierz zawodowy będzie uiszczał opłaty określone w § 5 ust. 2 pkt 3 niezależnie od ustalonego czynszu wolnego.

5. Wysokość świadczenia nie może być wyższa od czynszu wolnego określonego w umowie najmu (podnajmu).

§ 8.1. Świadczenie, o którym mowa w § 5 ust. 1, wypłaca się w terminie umożliwiającym dotrzymanie warunku umowy najmu (podnajmu) w zakresie płatności czynszu wolnego.

2. Świadczenie wypłaca się za okres do jednego roku z góry, jeżeli wynika to z umowy najmu (podnajmu).

3. W wypadku określonym w ust. 2, jeżeli żołnierz zawodowy utracił uprawnienie do świadczenia umożliwiającego pokrycie kosztów najmu (podnajmu) lokalu mieszkalnego albo przestał faktycznie zamieszkiwać w wynajętym (podnajętym) lokalu, jest obowiązany do zwrotu odpowiedniej części otrzymanego świadczenia, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym utracił uprawnienia lub opuścił lokal.

§ 10.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1996 r.