ROZPORZĄDZENIE MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 29 grudnia 1995 r.
w sprawie zasad umieszczania osób uprawnionych do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin w domu emeryta wojskowego
Na podstawie art. 29 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 i z 1995 r. Nr 4, poz. 17) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Osoby uprawnione do emerytury wojskowej, wojskowej renty inwalidzkiej i wojskowej renty rodzinnej oraz członkowie ich rodzin mają prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego, zwanego dalej „domem emeryta”, na zasadach określonych w rozporządzeniu.
2. Osoby ubiegające się o przyjęcie do domu emeryta podlegają badaniom lekarskim w zakładach opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej, w celu ustalenia ewentualnych przeciwwskazań zdrowotnych do pobytu w tym domu.
3. Do domu emeryta nie przyjmuje się osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających lub innych podobnie działających środków.
§ 2. 1. Przyjęcie lub odmowa przyjęcia do domu emeryta następuje na podstawie decyzji administracyjnej, wydanej przez dyrektora tego domu.
2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobie zainteresowanej odwołanie do dowódcy okręgu wojskowego, a w mieście stołecznym Warszawie do dowódcy Garnizonu Warszawa, sprawujących nadzór nad działalnością domu emeryta.
§ 3. Osoba przyjęta do domu emeryta jest obowiązana przekazać do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej opróżnioną, dotychczas zajmowaną osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny), nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia przyjęcia do domu emeryta.
§ 4. Osobę przyjętą do domu emeryta, która przekazała Wojskowej Agencji Mieszkaniowej dotychczas zajmowaną osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny), melduje się w tym domu na pobyt stały, a do czasu przekazania tej kwatery (lokalu) – na pobyt czasowy.
§ 5. 1. Dom emeryta zapewnia osobom w nim zamieszkującym poczucie bezpieczeństwa osobistego, jak również warunki bytowe i zdrowotne, uwzględniając stopień sprawności psychicznej i fizycznej tych osób oraz prawo do intymnego, godnego życia.
2. W szczególności dom emeryta powinien zapewniać:
1) zakwaterowanie,
2) całodzienne wyżywienie według normy określonej w odrębnych przepisach,
3) pomoc ambulatoryjną,
4) pomieszczenia ogólnego użytku,
5) możliwość zaspokajania potrzeb religijnych,
6) inne usługi w zakresie ustalonym w regulaminie domu emeryta.
§ 6. Mieszkańcy domu emeryta mają prawo do organizowania się, w tym także do wyboru rady mieszkańców, w celu prezentowania swoich interesów. Dyrektor domu emeryta zapewnia niezbędne warunki funkcjonowania rady mieszkańców.
§ 7. Szczegółowe warunki pobytu mieszkańców w domu emeryta określa regulamin zaopiniowany przez radę mieszkańców i zatwierdzony przez dowódcę, o którym mowa w § 2 ust. 2.
§ 8. W razie rezygnacji z pobytu w domu emeryta mieszkańca, który przekazał osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, Agencja ta przydziela temu mieszkańcowi osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) w miejscowości, w której zamieszkiwał, lub za jego zgodą w innej miejscowości, z uwzględnieniem normy przysługującej w dniu opuszczenia domu emeryta.
§ 9. Zakończenie pobytu w domu emeryta, o którym mowa w § 8, następuje z chwilą przekazania do dyspozycji dotychczasowemu mieszkańcowi tego domu osobnej kwatery stałej (lokalu mieszkalnego).
§ 10. 1. Miesięczna opłata za pobyt w domu emeryta osoby uprawnionej wynosi 400% najniższej emerytury, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Osoba, która przekazała zajmowaną osobną kwaterę stałą (lokal mieszkalny) Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, oraz zamieszkujący z nią członkowie rodziny wnoszą miesięczną opłatę za każdą z tych osób w wysokości 250% najniższej emerytury.
3. Opłata za pobyt w domu emeryta osoby, o której mowa w ust. 2, nie może być wyższa niż 60% miesięcznego dochodu osiąganego przez tę osobę, a w wypadku zamieszkiwania w domu emeryta z rodziną łączna opłata nie może przekraczać 80% wspólnego miesięcznego dochodu tej rodziny.
4. Za dochód, o którym mowa w ust. 3, uważa się kwotę należnego świadczenia emerytalnego wraz z uzyskiwanym wynagrodzeniem lub innym dochodem, wpływającym na ograniczenie lub zawieszenie tego świadczenia, po odliczeniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
§ 11. Wysokość opłaty za pobyt w domu emeryta ustala w formie decyzji administracyjnej dyrektor tego domu. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio.
§ 12. 1. Osoby przyjęte do domu emeryta przed dniem wejścia w życie rozporządzenia mogą nadal zamieszkiwać w tym domu bez konieczności potwierdzenia ich uprawnień.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, oraz zamieszkujący z nimi członkowie rodziny wnoszą miesięczną opłatę za pobyt każdej z tych osób w domu emeryta w wysokości 150% najniższej emerytury, z tym że opłata nie może być wyższa niż 60% miesięcznego dochodu osiąganego przez te osoby, a w wypadku zamieszkiwania w tym domu rodziny – nie może przekraczać 60% wspólnego miesięcznego dochodu tej rodziny.
3. Przepis § 10 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Kierownik Ministerstwa Obrony Narodowej: A. Karkoszka
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00