§ 1. 1. List, którego nie można doręczyć adresatowi ani zwrócić nadawcy z powodu braku informacji ich identyfikujących, a także oznaczenia tych danych w sposób błędny lub niepełny, uważa się za list niedoręczalny.

2. W celu uzyskania informacji identyfikującej adresata lub nadawcę listu, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się jego otwarcia.

§ 2. 1. Otwarcia listu dokonuje komisja powoływana przez kierownika jednostki organizacyjnej, wyznaczonej przez dyrektora państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej Poczta Polska, spośród pracowników tej jednostki.

2. Otwarcie listu powinno być dokonane w sposób zapewniający jak najmniejsze uszkodzenie jego opakowania.

3. Po otwarciu listu komisja dokonuje sprawdzenia, czy na wewnętrznej stronie opakowania nie został umieszczony adres nadawcy lub adresata.

4. W razie braku adresów na wewnętrznej stronie opakowania listu, komisja dokonuje oględzin jego zawartości.

5. Czynności, o których mowa w ust. 2–4, powinny być wykonywane w taki sposób, aby zapewniły zachowanie tajemnicy korespondencji.

§ 3. W razie ustalenia przez komisję, w trakcie czynności, o których mowa w § 2, adresu nadawcy lub adresata, list – po odpowiednim zabezpieczeniu i umieszczeniu adnotacji na opakowaniu o komisyjnym otwarciu – jest doręczany przez Pocztę Polską.

§ 4. 1. Jeżeli otwarcie listu nie doprowadziło do ustalenia adresów nadawcy lub adresata, Poczta Polska zobowiązana jest do przechowania listów poleconych i listów wartościowych przez 15 miesięcy, a listów zwykłych przez 3 miesiące, licząc od dnia nadania danego listu, oczekując na ewentualne żądanie jego zwrotu.

2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, adresat lub nadawca powinien złożyć w placówce podmiotu, któremu zlecił wykonanie usługi. Placówka podmiotu przyjmująca żądanie przesyła je bezzwłocznie do jednostki organizacyjnej wyznaczonej przez dyrektora Poczty Polskiej.

3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, i niezgłoszeniu żądania na zasadach określonych w ust. 2 list:

1) nie zawierający pieniędzy, dokumentów lub rzeczy mających wartość rynkową jest komisyjnie niszczony,

2) zawierający dokumenty osobiste traktowany jest zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 1984 r. Nr 32, poz. 174, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198),

3) zawierający pieniądze, dokumenty lub rzeczy mające wartość rynkową traktowany jest zgodnie z przepisami dekretu z dnia 18 września 1954 r. o likwidacji nie podjętych depozytów i nie odebranych rzeczy (Dz. U. Nr 41, poz. 184 i z 1964 r. Nr 16, poz. 94) przy uwzględnieniu przepisów art. 47 ustawy o łączności.

§ 5. Rozporządzenie wchodzi wżycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.