Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i z 1994 r. Nr 123, poz. 600) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Górne granice stawek kwotowych] Podwyższa się górne granice stawek kwotowych:

1) określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i z 1994 r. Nr 123, poz. 600), zwanej dalej „ustawą”:

a) w pkt 1 do 0,23 zł,

b) w pkt 2 do 8,61 zł,

c) w pkt 3 do 2,87 zł,

d) w pkt 5 w lit. a) do 0,28 zł,

e) w pkt 5 w lit. b) do 0,02 zł,

2) określone w art. 10 ust. 1 ustawy:

a) w pkt 1 do 23,14 zł,

b) w pkt 2 do 165,10 zł,

c) w pkt 3 do 994,18 zł,

d) w pkt 4 do 1.159,87 zł,

3) określone w art. 14 pkt 1 ustawy do 22,86 zł,

4) określone w art. 19 pkt 1 ustawy:

a) w lit. a) do 344,63 zł,

b) w lit. b) do 0,78 zł,

c) w lit. c) do 114,98 zł.

§ 2.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 132, poz. 675).

§ 3.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r.