Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 29 ustęp 1 Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 maja 1989 r., został złożony dnia 7 września 1990 r. Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, jako depozytariuszowi powyższej konwencji, dokument ratyfikacyjny wymienionej konwencji przez Rzeczpospolitą Polską.

Zgodnie z artykułem 29 ustęp 2 konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 maja 1993 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Zgodnie z artykułem 29 ustęp 2 wymienionej konwencji weszła ona w życie dnia 1 maja 1993 r.

Następujące państwa stały się jej stronami, składając dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia w niżej podanych datach:

Cypr 10 października 1991 r.

Malta 21 stycznia 1993 r.

Norwegia 30 lipca 1993 r.

Polska 7 września 1990 r.

San Marino 31 stycznia 1990 r.

Stolica Apostolska 7 stycznia 1993 r.

Szwajcaria 9 października 1991 r.

Turcja 21 stycznia 1994 r.

Wielka Brytania 9 października 1991 r.

Włochy 12 lutego 1992 r.

2. Oświadczenia i zastrzeżenia złożone podczas składania dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych

CYPR

Organ właściwy (art. 19):

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Ministry of Interior),

Nicosia

Cyprus

FRANCJA

Oświadczenie:

W tym samym duchu jak podczas przyjęcia w październiku 1989 r. dyrektywy Wspólnoty p.t. „Telewizja bez granic”, tak i obecnie Francja postanowiła podpisać Konwencję Rady Europy o telewizji ponadgranicznej z uwagi na popieranie swobody informacji oraz wymiany i produkcji programów audiowizualnych w Europie.

W czasie gdy projekt audiowizualny EUREKA zaczyna przynosić owoce, Francja pragnie poczynić wszelkie możliwe starania, aby konwencja przyczyniła się w szerszych ramach geograficznych do popierania programów europejskich oraz rozwoju silnego i konkurencyjnego rynku na kontynencie europejskim.

Konwencja ta nie została pomyślana ani nie powinna być używana dla uzasadniania projektów, których jedynym celem byłoby obchodzenie uregulowań wewnętrznych i wspólnotowych, służących popieraniu europejskich programów i ich produkcji.

Opowiadając się za powyższym, Francja wyraża przekonanie, że wszystkie Państwa-Sygnatariusze konwencji podzielają te same obawy, gdyż każda interpretacja lub środek sprzeczny z tymi zasadami stanowiłby poważne zagrożenie samych podstaw polityki europejskiej współpracy audiowizualnej.

MALTA

Organy właściwe (art. 19):

Sprawy prawne – Dr Peter Grech, Attorney General's Office;

Sprawy techniczne – Mr Anthony Mallia, Executive – Ministry for Youth and the Arts.

NIEMCY

Oświadczenie:

Federalny Trybunał Konstytucyjny rozpatruje obecnie kwestię, która może okazać się ważna, czy Wspólnota Europejska była uprawniona do wydania dyrektywy w sprawach telewizji.

Republika Federalna pragnie wyjaśnić, że podpisanie przez nią konwencji nie powinno być interpretowane jako jej zgoda na przystąpienie Wspólnot Europejskich do konwencji.

NORWEGIA

Zastrzeżenie:

Rząd Norwegii, podpisując Europejską konwencję o telewizji ponadgranicznej, zgodnie z art. 32 ust. 1 punkt a) zastrzega sobie prawo do ograniczania retransmisji usług programowych zawierających reklamy napojów alkoholowych, które nie są zgodne z prawem wewnętrznym Norwegii.

Organ właściwy (art. 19):

Ministry of Cultural Affairs,

P.O Box 8030 Dep.

N-0030 Oslo

Norway

(tel. 47-22-34-90-90, fax: 47-22-34-95-50).

POLSKA

Organ właściwy (art. 19):

Komitet do Spraw Radia i Telewizji

ul. J. P. Woronicza 17

00-950 Warszawa.

STOLICA APOSTOLSKA

Organ właściwy (art. 19):

Rada Pontyfikalna do Spraw Łączności (Pontifical Council for Social Communications)

Palazzo San Carlo

00120 Cittá del Vaticano

tel.: (39) 6-698-83.197, fax (39) 6-698-85.373

H.E. Mgr John P. Foley, President

Mgr Pierfranco Pastore, Secretary

Mr Hans-Peter Röthlin, Under Secretary.

SZWAJCARIA

Zastrzeżenie:

Szwajcaria zastrzega sobie prawo do ograniczania retransmisji na swym terytorium tylko w odniesieniu do tych usług programowych, niezgodnych z jej prawem wewnętrznym, które zawierają reklamy napojów alkoholowych, zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 15 ust. 2 tej konwencji.

Organy właściwe (art. 19):

1. Federal Office of Communication,

Federal Department of Transport, Communication and Energy,

Mr Frédéric Riehl, Vice-Director

44, rue de l'Avenir

Ch-2503 Bienne

2. Niezależna Agencja do Spraw Badania Skarg w sprawach Radia i Telewizji (Autorité indépendante d'examen des plaintes en matiére de radio et television), case postale 8547, 3001 Berne, w razie potrzeby współpracuje z wyżej wymienionym organem i jest w Szwajcarii kompetentna w zakresie stanowienia o treści programów radiowych i telewizyjnych (dot. art. 7 konwencji).

WIELKA BRYTANIA

Organy właściwe (art. 19):

1. Organ odpowiedzialny za wszystkie transmisje telewizyjne w BBC1 i BBC2:

British Broadcasting Corporation

The Secretary

Broadcasting House

Langham Place

GB-London W1A 1AA.

2. Organ odpowiedzialny za wszystkie pozostałe transmisje telewizyjne nadawane w Wielkiej Brytanii:

Independent Television Commission (ITC)

Mr Johnson, Esq

Chief Assistant (Policy)

70 Brompton Road

GB-London SW3 1 EY.

Uwaga: Wszelka korespondencja adresowana do wyżej wymienionych organów powinna być wysyłana z kopią do wiadomości również do Departamentu do Spraw Transmisji Radiowo-Telewizyjnych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (Broadcasting Department at the Home Office), 50 Oueen Ann's Gate, London SW1.

WŁOCHY

Organ właściwy (art. 19):

Ministerstwo Poczty i Telekomunikacji (Ministero delle Poste e Telecommunicazioni)

Cabinet du Ministre

Viale America, 201

1-00144 Rome.

3. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych.