1. Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406 i Nr 90, poz. 419) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 30, poz. 130), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1992 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 103, poz. 524),

2) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 28, poz. 131),

3) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 maja 1993 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 46, poz. 209),

4) rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1993 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 127, poz. 586)

oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia nie obejmuje:

1) § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 103, poz. 524), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1993 r.",

2) § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 28, poz. 131), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że § 1 .pkt 1 lit. c) i pkt 3 ma zastosowanie od dnia 1 stycznia 1993 r.",

3) § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 maja 1993 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 46, poz. 209), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 5 lipca 1993 r.",

4) § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1993 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 127, poz. 586), który stanowi:

„§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r."

Załącznik do obwieszczenia Ministra Finansów
z dnia 23 września 1994 r. (poz. 508)

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW

z dnia 27 marca 1992 r.

w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych.

Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406 i Nr 90, poz. 419) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do podmiotów wymienionych w art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406 i Nr 90, poz. 419), zwanych dalej „jednostkami".

§ 2. 1.¹⁾ Za środki trwałe uznaje się, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, poszczególne kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do użytkowania maszyny, urządzenia, środki transportu, budynki i budowle oraz ich części składowe stanowiące odrębną nieruchomość, w tym również nawierzchnie dróg, ulic i placów, uzbrojenie terenu, melioracje, budowle wodne, grunty, inwestycje w obcych środkach trwałych i inne przedmioty majątkowe przeznaczone do wykorzystania na własne potrzeby jednostki, których cena zakupu lub koszt wytworzenia, a w razie nabycia w drodze darowizny ich wartość rynkowa - są wyższe niż 10.000.000 zł, a okres użytkowania przekracza rok. Przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, a przy imporcie powiększoną ponadto o cło, podatek importowy od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy i podatek akcyzowy.

2. Jednostki mogą uznać za środki trwałe także przedmioty majątkowe o cenie zakupu lub koszcie wytworzenia albo wartości rynkowej niższej aniżeli ustalona w ust. 1, jeżeli spełniają one pozostałe warunki określone w tym przepisie.

3. Do środków trwałych nie zalicza się:

1) książek, dzieł sztuki i eksponatów muzealnych, a także mebli i dywanów,

2) środków dydaktycznych, w tym także środków transportu, służących do nauczania i wychowania w szkołach, z wyłączeniem szkół wyższych, a w instytucjach kultury i instytucjach filmowych także aparatury wideo, sprzętu nagłaśniającego, projektorów filmowych, filmowych stołów montażowych, stołów miksyjnych, urządzeń świetlnych, magnetowidów studyjnych, instrumentów muzycznych,

3) inwentarza żywego, w tym zwierząt pociągowych, zwierząt w ogrodach zoologicznych i zwierząt w cyrkach,

4) urządzeń rozbieralnych stanowiących wyposażenie placów i zaplecza budów (rusztowań, zestawów metalowych, szalunków przestawnych itp.) oraz zaplecza produkcyjno-usługowego i socjalno-administracyjnego budów, przeznaczonego do likwidacji po zakończeniu budowy, z wyjątkiem obiektów służących jako zaplecze wielokrotnego użytku (barakowozy, kontenery itp.),

5) urządzeń sygnalizacyjno-alarmowych oraz sprzętu pożarniczego, a w szczególności agregatów pożarniczych, działek, masztów pionowych i aparatów ochrony dróg oddechowych, z wyjątkiem samochodów i statków pożarniczych.

§ 3.²⁾ Za wartości niematerialne i prawne uznaje się:

1) koszty nabycia praw majątkowych, w szczególności projektów wynalazczych, patentów, licencji, znaków towarowych,

2) wartość firmy,

3) koszty organizacji i zgromadzenia kapitału zakładowego, jeżeli przepis szczególny zezwala na pokrycie tych kosztów przez jednostkę,

4) nabyte oprogramowanie komputerów,

których wartość jest wyższa niż 10.000.000 zł.

§ 4. 1.³⁾ Z zastrzeżeniem ust. 2-4 jednostki, z wyjątkiem tych, w stosunku do których ogłoszono upadłość i nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują w ciężar kosztów lub strat odpisów amortyzacyjnych od zaktualizowanej w przewidzianym trybie wartości stanowiącej równowartość ceny nabycia, kosztu wytworzenia lub wartości rynkowej, zwanej dalej „wartością brutto":

1) własnych środków trwałych,

2) wartości niematerialnych i prawnych,

3) ⁴⁾ środków trwałych otrzymanych od Skarbu Państwa lub gmin w nieodpłatny zarząd lub użytkowanie,

4) ⁴⁾ budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie.

2.⁵⁾ Od składników majątku trwałego otrzymanego do używania lub korzystania na podstawie umów najmu lub dzierżawy albo umów o podobnym charakterze, z których wynika prawo ich zakupu przez najemcę, dzierżawcę lub używającego albo korzystającego za ustaloną w tych umowach cenę, zawartych na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480), jednostki dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w § 8 ust. 3, co oznacza, że ustala się je w proporcji do okresu wynikającego z umowy, z wyjątkiem obiektów o krótszym czasie używania lub korzystania, niż wynika to z okresu ustalonego w umowie.

3.⁶⁾ Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 2 odpisów amortyzacyjnych dokonują jednostki, które zgodnie z przepisami w sprawie zaliczenia przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów zaliczają te środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne do składników majątku; w tym przypadku odpisów amortyzacyjnych dokonują odpowiednio wynajmujący (wydzierżawiający) lub najemca (dzierżawca) na zasadach określonych w § 8 ust. 1, 2, 5 i 6 oraz § 9 ust. 1 i 1a, z wyjątkiem dokonywanych przez najemcę (dzierżawcę) odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wymienionych w § 8 ust. 3, których można dokonywać według zasad określonych w tym przepisie, jednak w okresie nie krótszym niż 2 lata.

4.⁷⁾ Odpisów amortyzacyjnych nie dokonuje się od:

1) gruntów,

2) ⁸⁾ budynków mieszkalnych wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, z tym że jednostki mogą we własnym zakresie podjąć decyzję o amortyzowaniu tych budynków w części dotyczącej lokali:

a) przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym wynajmowanych lub wydzierżawianych na te cele,

b) w budynkach innych niż zakładowe budynki mieszkalne i budynki, w związku z którymi jednostki otrzymują dotacje budżetowe - wynajmowanych na cele mieszkalne;

w tych przypadkach odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości brutto budynków odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do ogólnej powierzchni użytkowej budynku, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej,

3) budynków nie wymienionych w pkt 2, budowli i urządzeń zaliczanych do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe,

4) składników majątku trwałego służących kolejowej służbie zdrowia,

5) składników majątku trwałego jednostek i zakładów budżetowych oraz gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, z wyjątkiem majątku trwałego służącego zakładowej działalności socjalnej,

6) budynków i budowli szkół wyższych, z wyjątkiem służących zakładowej działalności socjalnej,

7) ⁹⁾ składników majątku trwałego osób prawnych, których celem statutowym jest działalność naukowa lub naukowo-techniczna (z wyłączeniem jednostek badawczo-rozwojowych), oświatowa, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnych na wsi, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego, z wyjątkiem składników majątku trwałego służących wyodrębnionej organizacyjnie działalności gospodarczej oraz zakładowej działalności socjalnej; wymienione jednostki, jeżeli nie są dotowane z budżetu, mogą we własnym zakresie podjąć decyzję o amortyzowaniu składników majątku trwałego,

8) ¹⁰⁾ składników majątku trwałego spółek wodnych powstałych na podstawie przepisów prawa wodnego; wymienione jednostki, jeżeli nie są dotowane z budżetu, mogą we własnym zakresie podjąć decyzję o amortyzowaniu składników majątku trwałego,

5.¹¹⁾ Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przewłaszczone w celu zabezpieczenia kredytu lub pożyczki, dokonuje kredytobiorca lub pożyczkobiorca.

§ 5. 1. Od składników majątku trwałego, od których są dokonywane odpisy amortyzacyjne, dokonuje się w tej samej wysokości odpisów umorzeniowych.

2. Od składników majątku trwałego, o których mowa w § 4 ust. 4 pkt 2-7, dokonuje się odpisów umorzeniowych według zasad i w wysokości określonych dla odpisów amortyzacyjnych. Mogą one być dokonywane za okresy roczne.

3.¹²⁾ W zakładach budżetowych i gospodarstwach pomocniczych jednostek budżetowych nie objętych zwolnieniem od podatku dochodowego odpisy umorzeniowe od środków trwałych, z wyłączeniem budynków mieszkalnych wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, traktuje się na równi z odpisami amortyzacyjnymi.

§ 6. 1. Odpisów amortyzacyjnych od wykazanej w ewidencji księgowej wartości brutto poszczególnych składników majątku trwałego dokonuje się w równych ratach co miesiąc.

2. Odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego użytkowanego sezonowo dokonuje się tylko za okres ich wykorzystania. Wysokość odpisu miesięcznego stanowi w takim wypadku iloraz wynikający z podzielenia rocznej kwoty amortyzacji przez liczbę miesięcy w sezonie.

§ 7. 1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przyjęto je w użytkowanie, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości umorzenia z ich wartością brutto lub w którym środki trwałe postawiono w stan likwidacji, sprzedano lub stwierdzono ich niedobór.

2.¹³⁾ Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych związanych trwale z cudzymi gruntami dokonuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki trwałe zostały przyjęte do użytkowania lub używania, przez cały czas ich użytkowania lub używania, według zasad określonych w § 8 ust. 1, albo do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości umorzenia z ich wartością brutto albo w którym środki trwałe postawiono w stan likwidacji lub sprzedano.

3.¹⁴⁾ Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się według zasad określonych w § 8 ust. 3.

4.¹⁵⁾ Odpisy amortyzacyjne od ujawnionych środków trwałych, nie objętych ewidencją, oraz korekty odpisów amortyzacyjnych dokonanych w nieprawidłowej wysokości mogą nastąpić wyłącznie za rok obrotowy, w którym wypadki te ujawniono.

§ 8. 1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu rocznych stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia, zwanym dalej „wykazem".

2. Jednostki mogą podane w wykazie stawki amortyzacyjne podwyższać:

1) dla budynków i budowli użytkowanych w warunkach:

a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,

b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4,

2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu użytkowanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej (np. pod ziemią, w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, przy pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym) - przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4,

3) dla:

a) rurociągów podsadzkowych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 7,0,

b) odwiertów ropy naftowej i gazu ziemnego - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 5,0,

c) pomp tłoczących ciecze z zawiesinami, wodą morską, materiałami ściernymi, solanką i innymi żrącymi, wentylatorów, urządzeń wentylacyjnych i klimatyzacyjnych, dmuchaw i ssaw - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 4,0,

d) silników powietrznych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,5,

e) wykopów górniczych, sztolni, wyrobisk upadowych, szybów i szybików - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0,

f) rurociągów przemysłowych i rozdzielczych solanki - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0,

g) maszyn i urządzeń grupy 4 do 6 poddanych szybkiemu postępowi technicznemu - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Warunki uzasadniające stosowanie podwyższonych stawek amortyzacyjnych oraz sposób ich ustalania określają objaśnienia do wykazu.

3. Jednostki ustalają stawki amortyzacyjne dla środków trwałych nowo wprowadzonych do użytkowania: używanych, zmodernizowanych lub o przewidywanym okresie użytkowania krótszym od okresu przyjętego za podstawę stawki amortyzacyjnej ustalonej w wykazie, w sposób określony w objaśnieniach do wykazu.

4. (skreślony¹⁶⁾).

5. Jednostki mogą podane w wykazie stawki amortyzacyjne maszyn, urządzeń i środków transportu użytkowanych w warunkach lepszych od przeciętnych obniżać w tym okresie przy zastosowaniu współczynników nie niższych niż 0,66.

6. Jednostki mogą podane w wykazie stawki amortyzacyjne dla maszyn i urządzeń o charakterze produkcyjnym (grupy 3-6 i 8) oraz środków transportu (z wyjątkiem samochodów osobowych) przyjętych do użytkowania po dniu 1 stycznia 1991 r. podwyższać przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2, a w przypadku ich użytkowania w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym, których wykaz ustala Rada Ministrów - nie wyższych niż 3. Tak ustalone stawki amortyzacyjne stosuje się do wartości brutto środków trwałych w pierwszym roku ich użytkowania, a w następnych latach do ich wartości brutto, pomniejszonej o dotychczasowe umorzenie, ustalonej na początek kolejnych lat ich użytkowania. Począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło zrównanie rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu zasad przewidzianych w ust. 1 i w § 6 ust. 1 oraz zasady, o której mowa w niniejszym ustępie, jednostki dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w ust. 1 i w § 6 ust. 1.

7. W wypadku podwyższania lub obniżania podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych za pomocą współczynników określonych w ust. 2, 5 i 6 należy stosować jeden współczynnik dla poszczególnych środków trwałych.

8. Jednostki dokonujące wyłącznie odpisów umorzeniowych do wyliczenia umorzenia, o którym mowa w § 5 ust. 1, nie stosują przepisów ust. 6.

§ 9. 1.¹⁷⁾ Z zastrzeżeniem § 4 ust. 2 oraz ust. 1a okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może przekroczyć:

1) od wartości firmy oraz kosztów organizacji i zgromadzenia kapitału zakładowego - 5 lat,

2) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych, z wyjątkiem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego - 10 lat.

Jednostki ustalają stawki amortyzacyjne poszczególnych tytułów wartości niematerialnych i prawnych z góry w momencie rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

1a.¹⁸⁾ Odpisów amortyzacyjnych od spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%.

2. Odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w równej wysokości, od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ujęto je w ewidencji księgowej jako składniki majątku trwałego, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie wysokości umorzenia z ich wartością brutto.

3. Przepis § 7 ust. 4 stosuje się odpowiednio do korekty odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych.

§ 10. 1.¹⁹⁾ Jednostki mogą uznać za trwale nieczynne środki trwałe mające istotny wpływ na działalność gospodarczą i poziom kosztów, w wypadku gdy przewidywane jest ich nieużytkowanie przez okres dłuższy niż trzy kolejne miesiące. Nie uznaje się za trwale nieczynne środków trwałych użytkowanych sezonowo lub nie użytkowanych na skutek remontów, utrzymywania w zapasie lub rezerwie. W okresie uznania środków trwałych za trwale nieczynne nie dokonuje się od nich odpisów amortyzacyjnych i umorzeniowych.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do środków trwałych, o których mowa w § 4 ust. 4 pkt 2-7.

3.²⁰⁾ Po upływie okresu trwałej nieczynności środków trwałych jednostki dokonują odpisów amortyzacyjnych oraz umorzeniowych od uznanych uprzednio za trwale nieczynne środków trwałych według zasad stosowanych przed okresem uznania ich za trwale nieczynne.

§ 11. 1. Jednostki aktualizują wycenę własnych środków trwałych metodą szczegółową polegającą na przeliczeniu wykazanej w ewidencji księgowej wartości brutto oraz wartości umorzenia poszczególnych środków trwałych.

2. Przeliczeń, o których mowa w ust. 1, dokonuje się przy zastosowaniu wskaźników przeliczeniowych, uwzględniających relacje poziomu cen środków trwałych wykazanych w ewidencji księgowej i poziomu cen przyjętego za podstawę przeliczenia.

3. Jeżeli wyliczona przy zastosowaniu wskaźnika przeliczeniowego cena środka trwałego różni się więcej niż o 10% od znanej jednostce aktualnej ceny, kosztorysu lub ceny zapłaconej za nowy środek trwały o takim samym lub zbliżonym przeznaczeniu i parametrach użytkowych, to przeliczenie może nastąpić przy zastosowaniu tej ceny, z uwzględnieniem kosztów dodatkowych, w szczególności transportu, montażu, przy czym zastosowana cena wymaga odpowiedniego udokumentowania, np. protokołem własnym. Wartość umorzenia środka trwałego ustala się wówczas w takiej proporcji do zaktualizowanej wartości brutto, w jakiej pozostało umorzenie do wartości brutto przed aktualizacją.

4. Wyniki aktualizacji wartości brutto i umorzenia środków trwałych wprowadza się do ewidencji księgowej pod datą jej przeprowadzenia, przy czym różnice między dotychczasową a zaktualizowaną wyceną wpływają na wysokość funduszy zasadniczych lub kapitału zapasowego albo innego o podobnym charakterze.

§ 12. (skreślony²¹⁾).

§ 13. 1. Jednostki mogą dokonać metodą szczegółową aktualizacji wyceny środków trwałych według ich stanu na dzień 1 stycznia 1992 r., pochodzących z zadań inwestycyjnych rozpoczętych przed dniem 1 stycznia 1991 r. i zakończonych w 1991 r., według aktualnych cen lub kosztorysów na dzień 1 stycznia 1992 r. lub za pomocą współczynników podanych w obwieszczeniu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego i Ministra Finansów z dnia 28 marca 1991 r. w sprawie współczynników przeliczeniowych do aktualizacji wyceny wartości środków trwałych na dzień 1 stycznia 1991 r. (Monitor Polski Nr 12, poz. 82).

2. Aktualizacji, o której mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie do dnia 30 czerwca 1992 r.

3. Jednostki, w wypadku, o którym mowa w ust. 1, obliczają od dnia 1 stycznia 1992 r. odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych ustalonej w wyniku tej aktualizacji.

§ 14.²²⁾ 1. Jednostki, z wyjątkiem postawionych wstań likwidacji oraz w stosunku do których ogłoszono upadłość, dokonują aktualizacji wyceny środków trwałych, o której mowa w § 11, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r. w terminie do dnia 31 maja 1993 r.

2. Aktualizacją wyceny środków trwałych według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r. obejmuje się nowe środki trwałe po raz pierwszy wprowadzone do użytkowania po dniu 31 grudnia 1989 r., z uwzględnieniem poziomu cen z września 1992 r.

3.²³⁾ Jednostki, w wypadku, o którym mowa w ust. 1, obliczają od dnia 1 stycznia 1993 r. odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych ustalonej w wyniku tej aktualizacji.

§ 14a.²⁴⁾ 1. Jednostki, z wyjątkiem postawionych w stan likwidacji oraz w stosunku do których ogłoszono upadłość, dokonują aktualizacji wyceny środków trwałych, o której mowa w § 11, według stanu na dzień 1 stycznia 1994 r. w terminie do dnia 31 maja 1994 r. Aktualizacją tą obejmuje się nowe środki trwałe po raz pierwszy wprowadzone do użytkowania po dniu 31 grudnia 1989 r., z uwzględnieniem poziomu cen z września 1993 r.

2. Jednostki w wypadku, o którym mowa w ust. 1, obliczają od dnia 1 stycznia 1994 r. odpisy amortyzacyjne od wartości środków trwałych, ustalonej w wyniku tej aktualizacji.

§ 15. Jednostki i zakłady budżetowe oraz gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, które do końca 1991 r. nie umarzały składników majątku trwałego, obliczą i wprowadzą do ksiąg rachunkowych pod datą 1 stycznia 1992 r. umorzenie poszczególnych składników majątku trwałego. Wartość tego umorzenia można ustalić jako sumę umorzenia na dzień 1 stycznia 1991 r., wyliczonego przy zastosowaniu przepisów obwieszczenia, wymienionego w § 13 ust. 1, i umorzenia za rok 1991, obliczonego zgodnie z zasadami i stawkami amortyzacyjnymi określonymi w niniejszym rozporządzeniu.

§ 16.²⁵⁾ Przepisy § 2 i 3 nie dotyczą wykazanego w ewidencji księgowej jednostek na dzień 31 grudnia 1992 r. stanu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1992 r.

¹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 103, poz. 524), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1993 r., i przez § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 maja 1993 r, zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 46, poz. 209), które weszło w życie z dniem 5 lipca 1993 r.

²⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1992 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 103, poz. 524), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1993 r.

³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia powołanego w przypisie 2 i przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Fianansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 28, poz. 131), które weszło w życie z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁴⁾ Dodany przez § 1 pkt 4 lit. a) tiret trzecie rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

⁵⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1993 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 127, poz. 586), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 1994 r.

⁶⁾ Dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. powołanego w przypisie 3 i w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia powołanego w przypisie 5.

⁷⁾ Według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 28, poz. 131), który wszedł w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1993 r.

⁸⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia powołanego w przypisie 7; przepis ten wszedł w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1993 r.

⁹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. b) tiret trzecie rozporządzenia powołanego w przypisie 2 i przez § 1 pkt 1 lit. c) tiret drugie rozporządzenia powołanego w przypisie 5.

¹⁰⁾ Dodany przez § 1 pkt 1 lit. c) tiret trzecie rozporządzenia powołanego w przypisie 5.

¹¹⁾ Dodany przez § 1 pkt 1 lit. d) rozporządzenia powołanego w przypisie 5.

¹²⁾ W brzmieniu ustalonym przez §1 pkt 5 rozporządzenia powołanego w przypisie 2 i przez § 1 pkt 2 rozporządzenia powołanego w przypisie 5.

¹³⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

¹⁴⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

¹⁵⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. c) rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

¹⁶⁾ Przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. powołanego w przypisie 3.

¹⁷⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

¹⁸⁾ Dodany przez § 1 pkt 7 lit. b) rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

¹⁹⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

²⁰⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

²¹⁾ Przez § 1 pkt 9 rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

²²⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 10 rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

²³⁾ Dodany przez §1 pkt 3 rozporządzenia powołanego w przypisie 7; przepis ten wszedł w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1993 r.

²⁴⁾ Dodany przez §1 pkt 3 rozporządzenia powołanego w przypisie 5.

²⁵⁾ W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 rozporządzenia powołanego w przypisie 2.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 27 marca 1992 r.

WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH

^*) Według Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych, wydanej przez Główny Urząd Statystyczny.

Objaśnienia:

1. W razie podwyższania lub obniżania stawek amortyzacyjnych podanych w wykazie za pomocą odpowiednich współczynników, mnoży się właściwe dla danych środków trwałych stawki amortyzacyjne, ustalone w wykazie dla warunków normalnych, przez odpowiedni współczynnik określony w § 8 ust. 2, 5 i 6 rozporządzenia.

2. Za pogorszone warunki użytkowania uważa się użytkowanie budynku lub budowli pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

Za złe warunki użytkowania uważa się użytkowanie budynku lub budowli pod ciągłym wpływem silnej agresji chemicznej, w razie gdy są to obiekty, w których wytwarza się, stosuje w produkcji lub przechowuje agresywne środki chemiczne. Dotyczy to również wypadków silnego działania na środek trwały agresywnych środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.

3. Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 poddane szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 3 lit. g) rozporządzenia, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.

4. Od środków trwałych używanych nowo wprowadzonych do użytkowania, zmodernizowanych w drodze inwestycji, a także o krótszym przewidzianym okresie użytkowania od okresu przyjętego za podstawę ustalenia stawki amortyzacyjnej określonej w wykazie na skutek ograniczenia zasobów złóż, czasu produkcji określonych produktów lub trwania kontraktu na wykonanie usług lub budowę obiektów za granicą, jak również ograniczenia z góry okresu użytkowania, o których mowa w § 8 ust. 3 rozporządzenia, oblicza się stawki amortyzacyjne:

1) gdy w ewidencji księgowej ujmuje się jedynie wartość brutto środka trwałego - według wzoru:

2) gdy w ewidencji księgowej ujmuje się zarówno wartość brutto, jak i umorzenie środka trwałego - według wzoru:

w których:

S_o - roczna stawka amortyzacyjna,

E_s - przewidywany okres użytkowania środka trwałego w latach,

W_p1 - nie umorzona część wartości brutto środka trwałego na dzień ustalenia stawki amortyzacyjnej,

W_p2 - wartość brutto środka trwałego, dla którego ustala się stawkę amortyzacyjną.