§ 1. Za znaki opłaty pocztowej uważa się:

1) znaczki pocztowe,

2) znaczki nadrukowane na kartkach lub kopertach pocztowych, wydanych przez państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej Poczta Polska, zwane dalej „Pocztą Polską",

3) potwierdzenia uiszczenia opłaty na przesyłkach pocztowych przy użyciu maszyn frankujących.

§ 2. 1. W okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 grudnia 1996 r. Poczta Polska będzie dokonywać stopniowej wymiany znaków opłaty pocztowej wyrażających wartość w jednostkach pieniężnych będących w obiegu przed dniem 1 stycznia 1995 r. na znaki opiewające na nową jednostkę pieniężną.

2. W okresie, o którym mowa w ust. 1, Poczta Polska stopniowo wycofa z obiegu znaki opłaty pocztowej w formach określonych w § 1 pkt 1 i 2, wyrażające wartość w jednostkach pieniężnych będących w obiegu przed dniem 1 stycznia 1995 r.

§ 3. 1. W okresie, o którym mowa w § 2 ust. 1, urzędy pocztowe będą wymieniały na żądanie klientów dotychczasowe znaki opłat pocztowych, w formach określonych w § 1 pkt 1 i 2, na znaki opiewające na nową jednostkę pieniężną. W wypadku braku możliwości technicznych dokonania wymiany, urzędy pocztowe są obowiązane powiadomić klienta o terminie, w jakim wymiany mogą dokonać.

2. Urzędy pocztowe dokonujące wymiany, o której mowa w ust. 1, nie są obowiązane wydać klientowi znaków opłat opiewających na nową jednostkę pieniężną określonych przez klienta emisji.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r.