Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1994-04-29 do 2003-01-01
Wersja archiwalna od 1994-04-29 do 2003-01-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 25 kwietnia 1994 r.
w sprawie trybu i organizacji działalności Polskiego Komitetu Normalizacyjnego oraz szczegółowego zakresu spraw wymagających uchwał Komitetu.
Na podstawie art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 55, poz. 251) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Polski Komitet Normalizacyjny, zwany dalej „Komitetem”, działa na posiedzeniach plenarnych, z zastrzeżeniem § 4.
2. Posiedzenie plenarne Komitetu zwołuje Prezes nie rzadziej niż raz na kwartał lub na pisemny wniosek co najmniej 5 członków Komitetu nie później niż w ciągu 3 tygodni od otrzymania wniosku.
3. Prezes Komitetu zawiadamia pisemnie członków Komitetu o posiedzeniu co najmniej na 14 dni przed tym posiedzeniem.
4. Posiedzeniu przewodniczy Prezes Komitetu, a w razie jego nieobecności – zastępca Prezesa.
5. Obecność członków Komitetu na posiedzeniu jest obowiązkowa.
6. W posiedzeniu mogą brać udział, bez prawa głosu, eksperci, zaproszeni przez Prezesa Komitetu.
7. Prezes Komitetu może powoływać stałe lub doraźne zespoły robocze w celu przygotowania materiałów umożliwiających Komitetowi zajęcie stanowiska.
§ 2. 1. Komitet zajmuje stanowisko w formie uchwały w sprawach określonych w § 3, z zastrzeżeniem § 4.
2. Uchwały Komitetu są podejmowane zwykłą większością głosów w obecności co najmniej 15 osób, z zastrzeżeniem ust. 3. W razie równej liczby głosów decyduje głos Prezesa Komitetu.
3. Uchwały Komitetu w sprawach określonych w § 3 ust. 1 pkt 1, 3 i pkt 9 lit. a), pkt 11 oraz ust. 2 są podejmowane większością 3/4 głosów, w obecności co najmniej 20 osób.
§ 3. 1. Uchwały Komitetu są podejmowane w szczególności w sprawach dotyczących:
1) ustanawiania Polskich Norm i zmian do nich, na wniosek Normalizacyjnych Komisji Problemowych,
2) określania stanu i kierunków rozwoju krajowej działalności normalizacyjnej przez:
a) określanie głównych dziedzin i kierunków prac normalizacyjnych, z uwzględnieniem potrzeb krajowych i rozwoju normalizacji międzynarodowej i regionalnej,
b) zatwierdzanie wieloletnich programów działalności normalizacyjnej określających priorytetowe zadania dotyczące tematyki, metod i organizacji prac Komitetu,
3) programów i planów prac normalizacyjnych w zakresie:
a) określania zasad planowania i programowania prac normalizacyjnych,
b) zatwierdzania programów i planów prac normalizacyjnych,
4) sprawozdań w sprawach realizacji programów i planów, o których mowa w pkt 3 lit. b),
5) Normalizacyjnych Komisji Problemowych w zakresie:
a) powoływania, odwoływania i okresowego zawieszania ich działalności,
b) oceny ich działalności,
6) udzielania innym jednostkom organizacyjnym upoważnień do prowadzenia działalności normalizacyjnej, określających tematykę i zakres prac,
7) rozstrzygania rozbieżności stanowisk Normalizacyjnych Komisji Problemowych, w szczególności w sprawach nieuzgodnienia postanowień opracowywanych Polskich Norm oraz zakresu tematyki prac Komisji,
8) udziału w międzynarodowej i regionalnej współpracy normalizacyjnej w zakresie:
a) określania głównych kierunków i rodzajów uczestnictwa,
b) przystępowania do określonych organizacji normalizacyjnych i występowania z tych organizacji,
c) przyjmowania i prowadzenia sekretariatów organów roboczych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych,
d) stanowiska strony polskiej w sprawach statutowych międzynarodowych i regionalnych organizacji normalizacyjnych,
e) oceny rezultatów uczestnictwa w międzynarodowych i regionalnych organizacjach normalizacyjnych, a także współpracy z tymi organizacjami, w zakresie informacji o normach i normalizacji,
9) finansowania działalności normalizacyjnej oraz innej działalności Komitetu w zakresie:
a) projektu budżetu Komitetu,
b) rozdziału środków przyznanych ustawą budżetową oraz środków pozabudżetowych,
c) oceny wykorzystania środków na działalność prowadzoną przez Komitet i jego organy wykonawcze,
10) polityki i zasad stosowania znaku zgodności z Polską Normą, w tym trybu zawierania umów między Komitetem a jednostkami przyznającymi znak zgodności,
11) regulaminu wewnętrznego Komitetu,
12) oceny działalności Biura Komitetu.
2. W razie podjęcia przez Komitet uchwały naruszającej obowiązujące przepisy prawne lub Polskie Normy, Prezes Komitetu zawiesza jej wykonanie w części lub w całości. W takim wypadku Prezes Komitetu zwołuje posiedzenie Komitetu i wnosi sprawę do ponownego rozpatrzenia. Uchwała Komitetu jest ostateczna.
§ 4. 1. Ustanawianie Polskich Norm i zmian do nich oraz ustalanie zmian do uchwał przewidzianych w § 3 ust. 1 pkt 1, pkt 3 lit. b) i pkt 9 lit. b) może następować poza posiedzeniem Komitetu w trybie obiegowym, przy czym termin do zajęcia stanowiska nie powinien być krótszy niż 7 dni od dnia doręczenia.
2. W razie niewniesienia sprzeciwu do dokumentów przedstawionych w trybie obiegowym, stosowną uchwałę, po podpisaniu przez Prezesa Komitetu, uważa się za podjętą.
3. W razie wniesienia sprzeciwu, sprawę rozpatruje Komitet na posiedzeniu plenarnym w trybie przewidzianym w § 2 ust. 3.
4. Sekretarz Komitetu przedstawia do wiadomości Komitetu na najbliższym posiedzeniu wykaz spraw przyjętych w trybie obiegowym.
§ 5. Członkowie Komitetu za udział w jego pracach nie otrzymują wynagrodzenia.
§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: W. Pawlak
