Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2003-09-01 do 2004-05-01
Wersja archiwalna od 2003-09-01 do 2004-05-01
archiwalny
USTAWA
z dnia 2 grudnia 1993 r.
o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2003 r., Nr 137, poz. 1302) Pokaż wszystkie zmiany
Art. 1. [Zakres przedmiotowy] 1. Ustawa określa obowiązek oznaczania znakami skarbowymi akcyzy, zwanymi dalej „znakami akcyzy”, następujących wyrobów oznaczonych symbolem PKWiU według klasyfikacji wydanej na podstawie przepisów o statystyce publicznej:
1) produkty rafinacji ropy naftowej (PKWiU 23.20),
2) preparaty zawierające w masie 70% lub więcej olejów mineralnych, jeżeli nie stanowią zasadniczego ich składnika (PKWiU 24.66.31-57.10),
3) oleje do różnych celów (PKWiU 24.66.31-57.80),
4) napoje alkoholowe destylowane (PKWiU 15.91), alkohol etylowy (PKWiU 15.92),
5) wina gronowe (PKWiU 15.93), napoje fermentowane (np. jabłecznik, wino z gruszek, miód pitny), pozostałe, mieszane napoje zawierające alkohol (PKWiU 15.94), wermut i inne wina ze świeżych winogron przyprawione roślinami lub substancjami aromatycznymi (PKWiU 15.95),
6) piwo słodowe (PKWiU 15.96.1),
7) inne niż wymienione w pkt 4 i 5 napoje alkoholowe o zawartości alkoholu powyżej 1,2% bez względu na symbol PKWiU,
8) cygara, również z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy z tytoniu lub namiastek tytoniu (PKWiU 16.00.11), tytoń do palenia (PKWiU 16.00.12-30), tytoń do żucia i tabaka (PKWiU 16.00.12-90.20).
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych [1] określa, w drodze rozporządzenia, terminy wprowadzenia obowiązku oznaczania znakami akcyzy poszczególnych grup wyrobów wymienionych w ust. 1 oraz może zwolnić, na czas określony, niektóre grupy wyrobów lub poszczególne wyroby z obowiązku oznaczania tymi znakami.
Art. 2. [Obowiązek oznaczania wyrobów odpowiednimi znakami akcyzy] Wyroby podlegające obowiązkowi oznaczenia znakami akcyzy nie mogą być wydane z zakładu produkcyjnego, sprowadzone z zagranicy lub wystąpić w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ich uprzedniego, prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy lub z uszkodzonymi znakami akcyzy.
Art. 3. [Podmioty zobowiązane] Obowiązek oznaczania wyrobów znakami akcyzy ciąży na producentach lub importerach tych wyrobów, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 i art. 5.
Art. 4. [Powstanie obowiązku oznaczania wyrobów znakami akcyzy] 1. Obowiązek oznaczania wyrobów powstaje również w razie:
1) pakowania, rozlania lub rozważenia wyrobów w opakowania jednostkowe,
2) przepakowania, ponownego rozlania lub rozważenia wyrobów w inne opakowania jednostkowe,
3) wystąpienia w obrocie wyrobów nie oznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo względnie nieodpowiednimi znakami akcyzy lub wyrobów z uszkodzonymi znakami akcyzy.
2. W odniesieniu do czynności wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 obowiązek oznaczania przeznaczonych do obrotu wyrobów znakami akcyzy ciąży na przedsiębiorcach dokonujących tych czynności. W przypadku wyrobów przeznaczonych do dalszego obrotu, a wymienionych w ust. 1 pkt 3, obowiązek oznaczania ciąży na ich posiadaczach, z tym że w odniesieniu do wyrobów zbywanych przez organ państwowy obowiązek oznaczania tych wyrobów znakami akcyzy ciąży na ich nabywcy. Do podmiotów tych mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy dotyczące producentów.
3. Posiadacz wyrobów określonych w ust. 1 pkt 3 jest obowiązany sporządzić ich spis i przedstawić go do potwierdzenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego. [2]
Art. 5. [Wyłączenie obowiązku oznaczania wyrobów znakami akcyzy] 1. Obowiązek oznaczania wyrobów znakami akcyzy nie dotyczy wyrobów, które są:
1) całkowicie niezdatne do użytku,
2) próbkami do badań naukowych laboratoryjnych lub jakościowych w ilościach zwolnionych na podstawie odrębnych przepisów z podatku akcyzowego,
3) wytworzone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przeznaczone do wywozu za granicę, z zachowaniem warunków określonych w ust. 3,
4) przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt), z zachowaniem warunków określonych w ust. 4,
5) wolne od cła, na podstawie przepisów prawa celnego, przy przywozie z zagranicy:
a) przez podróżnych w zakresie ustalonych norm,
b) jako próbki pełniące funkcje reklamowe lub akwizycyjne,
c) przez organizatorów lub uczestników międzynarodowych wystaw, targów, zawodów i konkursów - w związku z tymi imprezami, pod warunkiem wzajemności,
6) wolne od cła na podstawie przepisów prawa celnego, pod warunkiem wzajemności, przy przywozie z zagranicy do użytku:
a) urzędowego obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Polsce, a także organizacji międzynarodowych mających siedzibę lub placówkę w Polsce,
b) osobistego uwierzytelnionych w Polsce szefów przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, osób należących do personelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw i misji specjalnych, osób należących do personelu organizacji międzynarodowych oraz innych osób korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin,
c) osobistego urzędników konsularnych państw obcych oraz pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin,
d) osobistego osób nie korzystających z immunitetów, a należących do cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Polsce,
7) wprowadzone do składów celnych i wolnych obszarów celnych, a przeznaczone do zbycia w sklepach wolnocłowych lub w samolotach, na promach i statkach w rejsach zagranicznych, z zachowaniem warunków określonych w ust. 3.
2. Producenci i importerzy wyrobów są obowiązani do prowadzenia ewidencji rodzaju, ilości i wartości wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, 5 lit. b), c) oraz pkt 7, wydanych lub sprowadzonych bez oznaczenia znakami akcyzy.
3. [3] Wyroby przeznaczone przez producenta do wywozu za granicę (eksport) mogą być wydane przez niego bez znaków akcyzy pod warunkiem pisemnego zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze wywozu, w terminie co najmniej 7 dni przed dniem wydania wyrobów; zawiadomienie powinno określać rodzaj i ilość wyrobów przeznaczonych do wywozu za granicę. Właściwy naczelnik urzędu celnego może zarządzić konwojowanie wywożonych wyrobów na koszt producenta.
4. Wyroby przewożone przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt) nie są oznaczane znakami akcyzy, pod warunkiem złożenia w urzędzie celnym dokonującym odprawy celnej zabezpieczenia majątkowego dokonanego w trybie zabezpieczenia należności celnych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Składający zabezpieczenie otrzymuje dowód złożenia zabezpieczenia, na podstawie którego w ciągu 7 dni od dnia zwrotu dowodu, po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej i opuszczeniu przez wyrób terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, następuje zwrot złożonego zabezpieczenia.
5. W razie niezachowania terminu przewozu wyrobów (tranzytu), określonego na podstawie ust. 6, naczelnik urzędu celnego [4] wydaje decyzję ustalającą wysokość zobowiązań w podatkach: od towarów i usług oraz akcyzowym, orzekając równocześnie o zaliczeniu złożonego zabezpieczenia na poczet należnych podatków.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych [5] określa, w drodze rozporządzenia, maksymalne terminy przewozu wyrobów, o których mowa w ust. 4, przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 6. [Postacie i umieszczanie znaków akcyzy] 1. Znaki akcyzy w szczególności mogą mieć postać banderol, znaków cechowych lub odcisków pieczęci.
2. Znak akcyzy może w szczególności zawierać oznaczenie serii, numer ewidencyjny, dane o rodzaju i ilości wyrobu w opakowaniu jednostkowym oraz datę wytworzenia lub umieszczenia znaku.
3. Znak akcyzy jest umieszczany na opakowaniu jednostkowym wyrobu lub na wyrobie w ten sposób, aby zdjęcie znaku lub otwarcie opakowania w miejscu przeznaczonym do otwierania lub użycie wyrobu powodowało trwałe i widoczne uszkodzenie znaku, chyba że znak akcyzy umieszczony jest bezpośrednio na wyrobie w sposób trwały.
4. W przypadku gdy znaki akcyzy mają postać odcisków pieczęci, znaki te umieszcza na wyrobie urząd celny [6] właściwy ze względu na miejsce wykonywania działalności przez producenta wyrobu lub urząd celny dokonujący odprawy celnej wyrobu, po dokonaniu zgłoszenia przez producenta (importera) wyrobu.
5. [7] Minister właściwy do spraw finansów publicznych, mając na celu zapewnienie odpowiedniej kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi, w drodze rozporządzenia:
1) określa postacie znaków akcyzy wprowadzonych do stosowania i ich wzory oraz szczegółowe sposoby ich umieszczania na opakowaniu jednostkowym wyrobu lub na wyrobie,
2) określa sposób i tryb zgłoszenia przez producenta, importera i inne podmioty urzędowi celnemu wyrobów w celu oznaczenia ich znakami akcyzy mającymi postać odcisków pieczęci, w razie wprowadzenia do stosowania znaków w takiej postaci,
3) określa wysokość odpłatności za czynności związane z umieszczeniem znaków akcyzy w postaci pieczęci na opakowaniu jednostkowym lub na wyrobie, w razie wprowadzenia do stosowania znaku w takiej postaci,
4) może wprowadzić obowiązek kasowania znaków akcyzy oraz określić sposoby ich kasowania.
Art. 7. [Rodzaje i sprzedaż banderol] 1. Banderole wydane producentom (importerom) wyrobów akcyzowych z tytułu zapłaty zaliczki na podatek akcyzowy określa się jako banderole podatkowe; wartość wydanych banderol powinna stanowić równowartość wpłaconej zaliczki.
2. Banderole sprzedawane przedsiębiorcom nie będącym podatnikami podatku akcyzowego lub podmiotom dokonującym czynności, o których mowa w art. 4 ust. 1, określa się jako banderole legalizacyjne służące do oznaczania wyrobów podlegających obowiązkowi oznaczania.
3. Wydawanie oraz sprzedaż banderol lub wydawanie upoważnień do wydania banderol następuje na wniosek uprawnionego podmiotu.
4. Wydawanie oraz sprzedaż banderol są zwolnione od podatku od towarów i usług.
5. Wpływy uzyskane ze sprzedaży banderol przez urzędy celne [8] stanowią dochód budżetu państwa.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) [9] właściwych naczelników urzędów celnych uprawnionych do wydawania i sprzedaży banderol lub wydawania upoważnień do wydawania banderol podatkowych i legalizacyjnych oraz terytorialny zasięg ich działania,
2) wzór wniosku, o którym mowa w ust. 3.
7. [10] Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, uwzględnia:
1) terytorialne rozmieszczenie podatników podatku akcyzowego,
2) konieczność prawidłowej identyfikacji rodzaju wydawanych banderol oraz konieczność identyfikacji producentów (importerów) i innych uprawnionych podmiotów do otrzymania banderol.
Art. 8. [Postępowanie w sprawie o wydanie banderoli] 1. W postępowaniu przed właściwym naczelnikiem urzędu celnego [11] w sprawie o wydanie banderoli podatkowych producenci (importerzy) są obowiązani do uprzedniego wpłacenia do tego urzędu odpowiedniej zaliczki na podatek akcyzowy stanowiącej równowartość żądanych banderoli oraz kwoty stanowiącej co najmniej 80% kosztów wytworzenia banderoli podatkowych, a w postępowaniu o sprzedaż banderoli legalizacyjnych podmioty uprawnione do ich zakupu są obowiązane do uprzedniego wpłacenia do tego urzędu należności odpowiadającej odpłatności za te banderole.
2. W razie odmowy wydania banderoli podatkowych lub sprzedaży banderoli legalizacyjnych, zaliczka i kwota kosztów lub należności, o których mowa w ust. 1, podlega zwrotowi przez urząd celny, [12] do którego została wpłacona, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku przez podmiot, który wpłacił tę zaliczkę i kwotę kosztów lub należność.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zaliczki na podatek akcyzowy odpowiadającej wartości banderoli podatkowych, uprawniającej do ich otrzymania, wysokość kwot stanowiących co najmniej 80% kosztów wytworzenia tych banderoli oraz wysokość odpłatności za sprzedaż banderoli legalizacyjnych.
Art. 9. [Wniosek o wydanie lub sprzedaż banderol] 1. Producent (importer) lub inny uprawniony podmiot, składając wniosek do właściwego naczelnika urzędu celnego [13] o wydanie lub o sprzedaż banderol, załącza odpowiednio:
1) [14] zaświadczenie właściwego naczelnika urzędu skarbowego i właściwego naczelnika urzędu celnego, dotyczące zaległości w podatkach dochodowym, od towarów i usług oraz akcyzowym,
2) aktualny wypis z rejestru lub aktualne zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej,
3) odpis zezwolenia (koncesji) na produkcję, rozlewanie, import lub obrót wyrobów objętych obowiązkiem uzyskania takiego zezwolenia,
4) odpis umowy zawartej przez importera z podmiotem zagranicznym na dostawę wyrobów oraz odpis pozwolenia właściwego organu na przywóz tych wyrobów z zagranicy,
5) odpis dowodu stwierdzającego złożenie zabezpieczenia należności z tytułu podatków, gdy zabezpieczenie to jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów,
6) potwierdzony przez naczelnika urzędu celnego [15] spis wyrobów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3.
1a. W przypadku gdy składający wniosek o wydanie lub o sprzedaż banderol nie będzie odbierał ich osobiście, do wniosku załącza również upoważnienie do odbioru dla określonej osoby, z podaniem jej imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania oraz rodzaju i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość tej osoby.
2. Oryginały dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5, są okazywane do wglądu naczelnikowi urzędu celnego. [16]
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do kolejnych wniosków, chyba że wnioskodawca złoży oświadczenie, iż informacje wynikające z uprzednio złożonych lub okazanych dokumentów oraz stany faktyczne lub prawne, których te dokumenty dotyczą, nie uległy zmianie. Do wniosku złożonego po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia poprzedniego wniosku wnioskodawca dołącza lub okazuje stosowne dokumenty określone w ust. 1 i 2.
4. Naczelnik urzędu celnego [17] odmówi wydania lub sprzedaży banderoli wnioskodawcy, który nie wpłaci zaliczki i kwoty kosztów lub należności, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub nie dopełni obowiązków określonych w ust. 1-3.
5. Naczelnik urzędu celnego [18] może odmówić wydania banderol podatkowych wnioskodawcy, który:
1) posiada zaległości podatkowe w podatkach: dochodowym, od towarów i usług, obrotowym lub akcyzowym,
2) jest postawiony w stan upadłości albo likwidacji, z wyjątkiem likwidacji przedsiębiorstwa państwowego w celu jego prywatyzacji.
Art. 10. [Zakaz zbywania banderol] 1. [19] Banderol nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach przekazywać odpłatnie lub nieodpłatnie podmiotom innym niż właściwy naczelnik urzędu celnego lub podmiot wskazany przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, od którego odpowiednio zakupiono lub otrzymano banderole (upoważnienia do wydania banderol).
2. Przepis ust. 1 nie dotyczy importerów przekazujących banderole producentowi zagranicznemu w celu umieszczenia ich na wyrobach (opakowaniach jednostkowych) będących przedmiotem importu.
Art. 11. [Stosowanie przepisów ustawy] 1. Przepisy art. 7-10 stosuje się odpowiednio do innych znaków akcyzy. W przypadkach gdy producent (importer) lub inny podmiot spełnia warunki, o których mowa w tych przepisach, naczelnik urzędu celnego [20] wydaje decyzję uprawniającą do oznaczenia opakowań jednostkowych lub wyrobów tymi znakami.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, wydawana jest na czas określony, nie krótszy niż 6 miesięcy i nie dłuższy niż 12 miesięcy.
3. [21] Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, właściwych naczelników urzędów celnych, uprawnionych do wydawania decyzji, o której mowa w ust. 1, uwzględniając terytorialne rozmieszczenie podatników podatku akcyzowego.
Art. 12. [Wykonanie znaków akcyzy] 1. [22] Minister właściwy do spraw finansów publicznych powierza wykonanie znaków akcyzy wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo wytwarzania i przechowywania tych znaków. Wytwórca znaków może je zbywać tylko ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych oraz wydawać tylko podmiotom uprawnionym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych lub naczelnikom urzędów celnych właściwym w sprawach znaków akcyzy.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych [23] określa, w drodze rozporządzenia, zasady składania przez uprawnione podmioty wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy.
Art. 13. [Ewidencja znaków akcyzy] 1. Producent (importer) lub inny uprawniony podmiot są obowiązani prowadzić ewidencję znaków akcyzy.
2. Stwierdzenie utraty, zniszczenia, uszkodzenia, wydania lub zwrotu znaków akcyzy musi być potwierdzone protokołem.
3. Znaki akcyzy muszą być przechowywane w sposób zapewniający zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych [24] określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady prowadzenia ewidencji znaków akcyzy, sposób ich przewozu i przechowywania oraz zasady i tryb sporządzania protokołu, o którym mowa w ust. 2, a także jego wzór.
Art. 14. [Obowiązek importera] Importer jest obowiązany do uzyskania od producenta zagranicznego rozliczenia z przekazanych mu znaków akcyzy, z podaniem rodzaju i ilości znaków zużytych do oznaczania wyrobów, utraconych, zniszczonych lub uszkodzonych oraz nie wykorzystanych. Banderole uszkodzone oraz nie wykorzystane powinny być zwrócone w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania od producenta zagranicznego naczelnikowi urzędu celnego, [25] który je wydał.
Art. 15. [Uszkodzone znaki akcyzy] 1. Uszkodzone znaki akcyzy nie mogą być użyte do oznaczania wyrobów.
2. W przypadku gdy uszkodzenie znaku akcyzy nastąpiło u innych niż producenci (importerzy) podmiotów dokonujących obrotu wyrobami oznaczonymi tymi znakami, wyroby te nie mogą być zbywane. Wyroby z uszkodzonymi znakami muszą być oznaczone nowymi znakami. Z czynności tej sporządza się protokół.
3. Znaki akcyzy uszkodzone przed ich naniesieniem są zwracane w terminie 14 dni od dnia stwierdzenia ich uszkodzenia naczelnikowi urzędu celnego, [26] który je wydał.
Art. 16. [Nowy wzór znaku akcyzy] 1. [27] W przypadku wprowadzenia przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych nowego wzoru znaku akcyzy, podmioty posiadające dotychczasowe znaki są obowiązane w terminie 14 dni od dnia wprowadzenia tego wzoru zwrócić niewykorzystane znaki organowi, który je wydał.
2. Dotychczasowe znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów lub na wyroby zachowują ważność na okres nie krótszy niż 6 miesięcy i nie dłuższy niż 12 miesięcy, o ile zostały naniesione na wyrób przed zmianą znaku.
Art. 17. [Delegacja] [28] Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia, zasady zwrotu znaków akcyzy, uwzględniając konieczność zapewnienia ochrony tych znaków.
Art. 18. [Zwrot znaków akcyzy] Zwracającemu nie wykorzystane i nie uszkodzone znaki akcyzy przysługuje bezzwłocznie odpowiednio zwrot wpłaconych zaliczek lub należności albo prawo otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy odpowiadających znakom zwróconym.
Art. 19. [Straty znaków akcyzy] 1. W razie wystąpienia strat znaków akcyzy w procesie oznaczania wyrobów tymi znakami, producentom przysługuje odpowiednio zwrot wpłaconych zaliczek, należności lub prawo do otrzymania w zamian nowych znaków w granicach dopuszczalnej normy strat, pod warunkiem przedstawienia protokołu, o którym mowa w art. 13 ust. 2, oraz zwrotu uszkodzonych znaków.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych [29] określi, w drodze rozporządzenia, normy dopuszczalnych strat znaków akcyzy powstałych w procesie oznaczania w stosunku do łącznej liczby znaków wykorzystanych w ciągu miesiąca do oznaczenia wyrobów.
Art. 26. [Delegacja] Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów podlegających obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy, objętych Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz Polską Scaloną Nomenklaturą Towarową Handlu Zagranicznego.
Art. 27. [Dotychczasowe znaki opłaty skarbowej] Znaki opłaty skarbowej akcyzy wprowadzone przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie odrębnych przepisów stają się znakami akcyzy w rozumieniu ustawy.
Art. 28. [Wejście w życie] [30] Ustawa wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia.
[1] Art. 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 13 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[2] Art. 4 ust. 3 brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[3] Art. 5 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[4] Art. 5 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[5] Art. 5 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 13 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[6] Art. 6 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[7] Art. 6 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[8] Art. 7 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[9] Art. 7 ust. 6 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[10] Art. 7 ust. 7 dodany przez art. 12 pkt 4 lit. c) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[11] Art. 8 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[12] Art. 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 5 lit. b) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[13] Art. 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[14] Art. 9 ust. 1 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[15] Art. 9 ust. 1 pkt 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[16] Art. 9 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 6 lit. b) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[17] Art. 9 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[18] Art. 9 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[19] Art. 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 7 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[20] Art. 11 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[21] Art. 11 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 8 lit. b) ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[22] Art. 12 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 9 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[23] Art. 12 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 13 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[24] Art. 13 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 13 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[25] Art. 14 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 10 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[26] Art. 15 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 10 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[27] Art. 16 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 11 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[28] Art. 17 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 12 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[29] Art. 19 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 12 pkt 13 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz organizację jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych (Dz.U. Nr 137, poz. 1302). Zmiana weszła w życie 1 września 2003 r.
[30] Ustawa wchodzi w życie 21 lutego 1994 r.
Ustawa traci moc 1 maja 2004 r. na podstawie art. 126 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257).