§ 1. Podwyższa się górne granice stawek kwotowych:

1) określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86), zwanej dalej „ustawą”:

a) w pkt 1 do 1.331 zł,

b) w pkt 2 do 50.211 zł,

c) w pkt 3 do 16.762 zł,

d) w pkt 5 lit. a) do 1.660 zł,

e) w pkt 5 lit. b) do 166 zł,

2) określone w art. 10 ust. 1 ustawy:

a) w pkt 1 do 135.184 zł.

b) w pkt 2 do 965.600 zł,

c) w pkt 3 do 5.793.600 zł,

d) w pkt 4 do 6.759.200 zł,

3) określone w art. 14 pkt 1 ustawy do 133.252 zł,

4) określone w art. 19 pkt 1 ustawy:

a) w lit. a) do 2.008.448 zł,

b) w lit. b) do 4.518 zł,

c) w lit. c) do 670.126 zł.

§ 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 94, poz. 467).

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r.