Na podstawie art. 26 ust. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 44, poz. 202) oraz na podstawie art. 18 ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz. U. Nr 21, poz. 86, Nr 40, poz. 174, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127) zarządza się, co następuje:

§ 1.Przepisy rozporządzenia dotyczą podatników podatku dochodowego prowadzących działalność gospodarczą na terenach gmin uznanych za gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym.

§ 2.Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają:

1) "stan zatrudnienia" - liczbę osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, ustaloną w przeliczeniu na pełne etaty, według stanu na pierwszy dzień miesiąca rozpoczynającego rok podatkowy, w którym rozpoczęto ponoszenie wydatków inwestycyjnych podlegających odliczeniu od dochodu, a u podatników powstałych po tym dniu w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału - według stanu na dzień przekształcenia, łączenia lub podziału,

2) "przyrost zatrudnienia" - wzrost liczby zatrudnionych na podstawie stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy w przeliczeniu na pełne etaty w stosunku do stanu zatrudnienia, o którym mowa w pkt 1, w wyniku zatrudnienia osób uprzednio zarejestrowanych w ewidencji organów zatrudnienia jako bezrobotne i mających miejsce zamieszkania na terenie gmin o szczególnych zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym,

3) "zmniejszenie zatrudnienia" - zmniejszenie zatrudnienia, w przeliczeniu na pełne etaty, w stosunku do stanu zatrudnienia powiększonego o jego przyrost,

4) "gmina" - gminę uznaną, na podstawie odrębnych przepisów, za gminę o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym,

5) "wydatki inwestycyjne" - faktycznie poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia inwestycyjnego, w okresie nie dłuższym niż dwa lata podatkowe, wydatki na:

a) zakup i montaż maszyn i urządzeń zaliczonych, zgodnie z klasyfikacją rodzajową środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, do grupy 3-6 oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych,

b) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie budynków, zaliczonych zgodnie z klasyfikacją, o której mowa pod lit. a), do grupy 1 podgrupa 10-13 oraz podgrupa 16 rodzaj 166 i 168,

jeżeli nabyte lub wytworzone w wyniku tego przedsięwzięcia wymienione składniki majątkowe, stosownie do odrębnych przepisów, zostały przekazane do używania,

6) "dochód" - dochód ustalony zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350, Nr 100, poz. 442, z 1 992 r. Nr 21, poz. 86, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 44, poz. 202), a także art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących fasady opodatkowania (Dz. U. Nr 21, poz. 86, Nr 40, poz. 174, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1 993 r. Nr 28, poz. 127 i Nr 44, poz. 202).

§ 3.1. Podatnicy prowadzący lub podejmujący działalność gospodarczą w gminach mają prawo do odliczenia wydatków inwestycyjnych od dochodu osiągniętego w roku podatkowym, w którym składniki majątkowe, wymienione w § 2 pkt 5, zostały oddane do używania.

2. Prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje:

1) podatnikom prowadzącym działalność gospodarczą, w tym również podatnikom powstałym w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału, jeżeli przed dokonaniem odliczenia spełnione są łącznie dwa warunki:

a) wskaźnik przyrostu zatrudnienia w stosunku do stanu zatrudnienia wynosi co najmniej:

b) ogólna liczba osób zatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty nie może być niższa od sumy stanu zatrudnienia i przyrostu zatrudnienia,

2) podatnikom rozpoczynającym działalność gospodarczą, z wyłączeniem podatników powstałych w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotów gospodarczych - w roku podatkowym, w którym dokonany został wpis do rejestru albo do ewidencji działalności - bez względu na ogólną liczbę osób zatrudnionych, w przeliczeniu na pełne etaty, jeżeli przed dokonaniem odliczenia co najmniej 50% tej liczby zatrudnionych stanowią osoby, o których mowa w § 2 pkt 2.

§ 4.1. Odliczeniu od dochodu podlega 50% kwoty wydatków inwestycyjnych, pomniejszonych o otrzymane z budżetu państwa, budżetów samorządowych, państwowych i samorządowych funduszy celowych dotacje, przeznaczone na sfinansowanie tych wydatków, oraz o naliczony podatek od towarów i usług.

2. W razie gdy kwota odliczeń, określona w ust. 1, przekracza dochód osiągnięty w roku podatkowym, w którym podatnicy nabyli prawo do odliczenia, nadwyżkę tej kwoty odlicza się od dochodu osiągniętego w następnych latach podatkowych, jednak nie później niż przed upływem najbliższych trzech kolejno po sobie następujących.

§ 5.1. Podatnicy tracą prawo do odliczenia, o którym mowa w § 3, jeżeli przed upływem trzech lat od nabycia tego prawa:

1) przeniosą własność środka trwałego, w związku z którym stosowane było odliczenie, albo

2) zmniejszą o więcej niż 5% ogólną liczbę zatrudnionych, o której mowa w § 3 ust. 2.

2. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, podatnicy są obowiązani zwiększyć podstawę opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracili prawo, a w razie wystąpienia straty - zmniejszyć ją o kwotę tych odliczeń.

3. Zwiększenia podstawy opodatkowania lub zmniejszenia straty, o których mowa w ust. 2, dokonuje się w miesiącu następującym po miesiącu, w którym nastąpiła utrata prawa do odliczenia.

§ 6.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 5 lipca 1993 r. i ma zastosowanie do wydatków inwestycyjnych poniesionych od tego dnia.