§ 1. 1. Rada Ministrów lub Minister Finansów mogą, na wniosek kredytobiorcy lub banku-kredytodawcy, udzielić poręczenia spłaty ze środków budżetu państwa części lub całości kredytu bankowego, przeznaczonego na cele określone w § 3.

2. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć również spłaty części lub całości odsetek od kredytu bankowego, przy czym, w przypadku odsetek związanych z kredytem zagranicznym, poręczenie dotyczy wykorzystanej lub postawionej do dyspozycji kredytobiorcy części kredytu albo obu tych części razem.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) wnioskodawcy - rozumie się przez to kredytobiorcę lub bank-kredytodawcę,

2) kredycie krajowym - rozumie się przez to kredyt udzielony przez kredytodawcę będącego osobą krajową w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 6, poz. 33 i Nr 74, poz. 441 oraz z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 60, poz. 253 i Nr 100, poz. 442),

3) kredycie zagranicznym - rozumie się przez to kredyt udzielony przez kredytodawcę będącego osobą zagraniczną w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 2.

§ 3. Warunkiem udzielenia poręczenia spłaty kredytu inwestycyjnego jest zawarcie warunkowej umowy kredytowej lub przedstawienie projektu umowy kredytowej w przypadku kredytu zagranicznego na finansowanie:

1) rozwoju i utrzymania infrastruktury,

2) ochrony środowiska,

3) wspomagania procesów adaptacyjnych i rozwojowych w podmiotach gospodarczych, zapewniających zwiększenie rentowności, a także konkurencyjności,

4) inwestycji restrukturyzacyjnych, o krótkich cyklach realizacji, opartych o najnowsze rozwiązania technologiczne i spełniających wymagania ekologiczne.

5) przedsięwzięć podejmowanych i realizowanych przede wszystkim przez małe i średnie podmioty gospodarcze, w szczególności gdy realizacja zadań finansowanych kredytem:

a) umożliwi sprzedaż towarów i usług na eksport co najmniej w 20% ogólnej wartości sprzedaży lub

b) zapewni wdrażanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych w gospodarce narodowej, lub

c) będzie prowadzona w rejonach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym.

§ 4. Poręczenie spłaty kredytu jest terminowe.

§ 5. 1. Wnioski o udzielenie poręczenia składane są Ministrowi Finansów, który dokonuje ich oceny.

2. Wniosek, z wyjątkiem określonym w ust. 3, powinien zawierać:

1) ogólną informację o kredytobiorcy,

2) opis sytuacji ekonomiczno-finansowej kredytobiorcy za okres ostatnich trzech lat lub za cały okres jego działalności, jeżeli jest on krótszy od trzech lat

3) analizę wykonalności programu inwestycyjnego,

4) zestawienie przepływów pieniężnych w okresie realizacji przedsięwzięcia,

5) opinię organu założycielskiego w przypadku jego występowania,

6) opinię urzędu skarbowego właściwego dla kredytobiorcy,

7) warunkową umowę kredytową lub projekt umowy kredytowej w przypadku kredytu zagranicznego,

8) zaświadczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące stanu płatności składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych i na Fundusz Pracy,

9) opinię banku prowadzącego rachunek podstawowy kredytobiorcy oraz banku-kredytodawcy, a w przypadku kredytu zagranicznego - banku-kredytodawcy lub krajowego banku pośredniczącego (obsługującego).

3. Wniosek gminy powinien zawierać:

1) ogólną informację o kredytobiorcy,

2) sprawozdanie z wykonania budżetu gminy za poprzedni rok,

3) sprawozdania kwartalne z wykonywania budżetu gminy w bieżącym roku,

4) informację o aktualnych zobowiązaniach gminy,

5) opinię regionalnej izby obrachunkowej,

6) opinię banku prowadzącego obsługę bankową budżetu gminy,

7) analizę wykonalności programu inwestycyjnego,

8) zestawienie przepływów pieniężnych w okresie realizacji przedsięwzięcia.

4. Minister Finansów może uzależnić rozpatrzenie wniosku od złożenia dodatkowych dokumentów.

5. Wnioski o udzielenie poręczenia opracowywane są w formie zgodnej z ustalonym przez Ministra Finansów wzorem.

6. W przypadku stwierdzenia uchybień formalnoprawnych lub innych wad wniosku, Minister Finansów wzywa wnioskodawcę do ich usunięcia w terminie przez siebie określonym, nie krótszym niż 30 dni. Wniosek nie poprawiony pozostawia się bez rozpatrzenia.

§ 6. 1. Minister Finansów ocenia wniosek o udzielenie poręczenia po zasięgnięciu opinii właściwego ministra lub wojewody.

2. W razie pozytywnej oceny wniosku, Minister Finansów kieruje do rozpatrzenia przez Radę Ministrów, wraz z własną opinią, wnioski o udzielenie poręczenia:

1) spłaty kredytu krajowego poręczonego w wysokości przekraczającej kwotę 300 mld zł lub spłaty kredytu zagranicznego poręczanego w kwocie przekraczającej równowartość 15 mln ECU,

2) spłaty kredytu bankowego na finansowanie inwestycji stanowiącej zadanie własne gminy, przedstawione przez gminę lub bank-kredytodawcę.

3. Do wniosków kierowanych do rozpatrzenia przez Radę Ministrów o udzielenie poręczenia spłaty kredytów w wysokości przekraczającej kwoty określone w ust. 2 pkt 1 powinna być dołączona opinia Centralnego Urzędu Planowania.

4. W razie pozytywnej oceny wniosku, w przypadkach nie zastrzeżonych w ust. 2 do właściwości Rady Ministrów, poręczenia spłaty kredytu udziela Minister Finansów.

5. Poręczenie udzielane jest do wysokości 60% wykorzystanej kwoty przyznanego kredytu oraz odsetek od tej kwoty.

6. Jeżeli poręczenia udziela Rada Ministrów, w szczególnie uzasadnionych przypadkach poręczeniem może być objęta cała kwota kredytu wraz z odsetkami.

7. Umowę z kredytobiorcą o udzielenie poręczenia oraz umowę poręczenia z bankiem-kredytodawcą podpisuje Minister Finansów, a w przypadku gdy poręczenia udziela Rada Ministrów - Minister Finansów w imieniu Rady Ministrów.

8. W przypadku negatywnej oceny wniosku Minister Finansów niezwłocznie informuje o tym wnioskodawcę.

§ 7. 1. Warunkiem podpisania umowy poręczenia jest wystawienie weksla lub sporządzenie aktu notarialnego, w którym kredytobiorca podda się egzekucji na rzecz Skarbu Państwa w zakresie kwoty pieniężnej objętej poręczeniem.

2. Kwoty uzyskane w drodze postępowania egzekucyjnego przekazywane są na rachunek budżetu państwa i stanowią jego dochód.

§ 8. Z tytułu udzielonego poręczenia pobiera się jednorazowo opłatę prowizyjną, naliczoną od kwoty przyznanego kredytu objętej poręczeniem, w wysokości:

1) 0,5% przy okresie kredytowania do roku,

2) 1% przy okresie kredytowania przekraczającym rok, a nie dłuższym niż 3 lata,

3) 2% przy okresie kredytowania powyżej 3 lat.

§ 9. 1. Opłaty, o których mowa w § 8, potrącane są z pierwszej transzy udzielonego kredytu przez bank-kredytodawcę i przekazywane na rachunek budżetu państwa, stanowiąc jego dochód. W przypadku kredytu zagranicznego opłaty te przekazuje bank-kredytodawca za pośrednictwem krajowego banku pośredniczącego (obsługującego).

2. Opłaty, o których mowa w § 8, dotyczące udzielonego kredytu zagranicznego, mogą być także wnoszone przez kredytobiorcę i przekazywane na rachunek budżetu państwa.

3. Umowa poręczenia staje się wiążąca po wniesieniu opłaty, o której mowa w § 8.

4. Ewidencję opłat z tytułu udzielonych poręczeń prowadzi Minister Finansów zgodnie z zasadami ewidencji budżetowej.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.