Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa wysokość stawek dotacji oraz zasady i tryb ich udzielania na sfinansowanie części kosztów:

1) postępu biologicznego w produkcji roślinnej i zwierzęcej,

2) upowszechniania doradztwa rolniczego,

3) zwalczania zakaźnych chorób zwierząt i monitoringu produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego,

4) transportu wapna nawozowego z lokalnych źródeł pozysku,

5) utrzymania urządzeń melioracji podstawowych,

6) spółek wodnych realizujących zadania melioracyjne,

7) usług geodezyjnych,

8) chemizacji rolnictwa,

9) melioracji wodnych podstawowych i szczegółowych,

10) zaopatrzenia wsi w wodę i budowy urządzeń ściekowych.

11) ogrzewania warsztatów szkolnych gospodarstw pomocniczych szkół rolniczych.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o podmiotach gospodarczych, rozumie się przez to osoby prawne, osoby fizyczne, państwowe zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej i gospodarstwa rolne wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.

Rozdział 2

Wysokość stawek dotacji na finansowanie postępu biologicznego w produkcji roślinnej oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 3. 1. Podmiotowi gospodarczemu, który na zlecenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej realizuje zadania w zakresie:

1) hodowli roślin, prowadzenia sadów zraźnikowych, nasiennych oraz sadów i plantacji elitarnych,

2) przechowywania krajowej rezerwy nasiennej,

3) zakupu z importu materiału siewnego do dalszej reprodukcji,

przysługuje dotacja na pokrycie części kosztów realizacji tych zadań.

2. Dotację, o której mowa w ust. 1, ustala się na sfinansowanie części kosztów:

1) hodowli roślin – jako iloczyn wartości jednego punktu i sumy punktów, skorygowany współczynnikiem trudności hodowli i znaczenia gospodarczego gatunku, określonych w ust. 1, 2 i 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

2) prowadzenia sadów zraźnikowych, nasiennych oraz sadów i plantacji elitarnych – jako iloczyn liczby hektarów sadu lub plantacji i stawki dotacji na 1 hektar, określonej w ust. 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia,

3) przechowywania krajowej rezerwy: nasiennej w skali roku jako sumę:

a) 10% wartości krajowej rezerwy nasiennej, liczonej według średniego dziennego stanu w miesiącu,

b) iloczynu wartości średniego dziennego stanu krajowej rezerwy nasiennej i stopy procentowej kredytów bankowych, liczonego w okresach miesięcznych,

4) uzasadnionego zakupu z importu materiału siewnego, którego odpowiedniki nie są produkowane w kraju w ilościach zabezpieczających materiał siewny, przeznaczonego do dalszej reprodukcji w kraju, w wysokości mniejszej lub równej różnicy między jego ceną importową, określoną w złotówkach, a ceną sprzedaży; dotowanie tego importu wymaga akceptacji Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

3. Wartość krajowej rezerwy nasiennej określa się według faktycznych cen zakupu nasion czystych od producentów, a w przypadku produkcji własnej – według średnich cen zakupu nasion czystych, płaconych producentom przez najbliżej położone przedsiębiorstwo nasienne w ostatniej kampanii skupu.

4. W uzasadnionych przypadkach .kwota dotacji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, może być powiększona przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej nie więcej jednak niż do 15%, a w przypadku podjęcia nowego programu hodowli lub kierunku badań o szczególnym znaczeniu dla gospodarki dotacja na realizację tego programu przysługuje w wysokości poniesionych kosztów, z pominięciem wyceny punktowej.

§ 4. 1. Podmiotom gospodarczym, o których mowa w art. 44 ustawy z dnia 10 października 1987 r. o nasiennictwie (Dz. U. Nr 31, poz. 166, z 1989 r. Nr 6, poz. 33 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 89, poz. 517), zwanej dalej ustawą o nasiennictwie, przysługuje dotacja na sfinansowanie bonifikaty w cenie zakupu, udzielonej nabywcy kwalifikowanego materiału siewnego do siewu lub sadzenia w wysokości:

1) 50.000 zł za 100 kg nasion zbóż nabywanych do dnia 30 kwietnia 1993 r.,

2) 36.000 zł za 100 kg sadzeniaków ziemniaka odmian skrobiowych lub odpornych na mątwika, nabywanych do dnia 15 maja 1993 r.,

3) 30.000 zł za 100 kg sadzeniaków .ziemniaka odmian innych niż wymienione w pkt 2, nabywanych do dnia 15 maja 1993 r.

2. Dotacja, o której mowa w ust_: 1, przysługuje na wniosek zainteresowanego i nie dotyczy nabywania kwalifikowanego materiału siewnego przeznaczonego do dalszego wytwarzania tego materiału.

§ 5. 1. Gospodarstwom pomocniczym Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych przysługuje dotacja na sfinansowanie kosztów w zakresie badań związanych z:

1) rejestracją odmian roślin uprawnych i grzybów jadalnych,

2) wpisywaniem odmian do księgi ochrony wyłącznego prawa.

2. Dotację, o której mowa w ust. .1, ustala się jako iloczyn liczby punktów wynikających z pracochłonności i materiałochłonności prowadzonych prac badawczo-doświadczalnych i stawki dotacji za 1 punkt w wysokości 420.000 zł. Sposób ustalania liczby punktów na poszczególne zadania określa instrukcja Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

§ 6. Dotacje, o których mowa w § 5, mogą otrzymać również inne podmioty gospodarcze, którym Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych zlecił określone zadania do realizacji.

§ 7. 1. Podmiotom gospodarczym uprawnionym do premii autorskich i pomocniczych premii autorskich, o których mowa w art. 31 ustawy o nasiennictwie, przysługuje dotacja na wypłatę tych premii, ustalona według zasad określonych w odrębnych przepisach.

2. Podmiotom gospodarczym, uprawnionym do otrzymania premii hodowlanych i pomocniczych premii hodowlanych za hodowlę zachowawczą krajowych odmian roślin ozdobnych i tytoniu oraz za pomoc w tej hodowli, przysługuje dotacja na wypłatę tych premii, naliczona według zasad określonych w odrębnych przepisach.

§ 8. 1. Podmiotom gospodarczym może być przyznana dotacja w wysokości ustalonej każdorazowo indywidualnie przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na inne ważne cele związane z postępem biologicznym w produkcji roślinnej.

2. Podmiotom gospodarczym i innym jednostkom organizacyjnym, którym Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zleci wykonanie określonych zadań z zakresu postępu biologicznego w produkcji roślinnej, przysługuje dotacja w wysokości i na warunkach ustalonych w zawartych umowach na wykonanie tych zadań.

§ 9. 1. Wypłat dotacji podmiotom gospodarczym dokonują:

1) Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w odniesieniu do dotacji, o których mowa:

a) w § 3 ust. 1 pkt 1 – w okresach kwartalnych,

b) w § 7 ust. 2 i w § 8 ust. 1 – jednorazowo,

c) w § 3 ust. 1 pkt 3 – na wniosek zainteresowanego,

d) w § 8 ust. 2 – na wniosek zainteresowanego w trybie określonym w umowie,

2) Centralny Inspektorat Inspekcji Nasiennej za pośrednictwem okręgowych inspektoratów Inspekcji Nasiennej w odniesieniu do dotacji, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 – w okresach kwartalnych oraz w § 4 ust. 1 – w okresach miesięcznych,

3) Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w odniesieniu do dotacji, o których mowa w § 5, 6 i 7 ust. 1 – w okresach miesięcznych.

2. W ramach środków przewidzianych w budżecie na sfinansowanie postępu biologicznego w produkcji roślinnej Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazuje miesięcznie środki finansowe Centralnemu Inspektoratowi Inspekcji Nasiennej i Centralnemu Ośrodkowi Badania Odmian Roślin Uprawnych w wysokości 1/12 rocznej kwoty dotacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3. Kwoty te nie stanowią dochodów tych jednostek.

3. Rozliczenia z wypłaconych dotacji są przekazywane Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej:

1) w okresach kwartalnych – przez Centralny Inspektorat Inspekcji Nasiennej,

2) za okres roku – przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych.

Pozostałości nie wykorzystanych środków budżetowych według stanu na dzień 31 grudnia 1993 r. podlegają przekazaniu do dnia 20 stycznia 1994 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

§ 10. Wydatki na postęp biologiczny w produkcji roślinnej są zaliczane do rozdziału 4401, przy czym kwoty:

1) należne gospodarstwu pomocniczemu Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych są zaliczane do § 47,

2) należne innym podmiotom są zaliczane do § 48.

Rozdział 3

Wysokość stawek dotacji na finansowanie postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 11. 1. Hodowcy sprzedającemu loszki krzyżówkowe z gospodarstwa produkującego wyłącznie loszki przysługuje dotacja na obniżenie nabywcy ceny zakupu w wysokości 5.000 zł za 1 punkt wartości hodowlanej, przy czym minimalna liczba punktów wynosi 29, a maksymalna – 63.

2. Zasady wyceny hodowlanej loszek określa regulamin Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

3. Nabywca loszki hodowlanej jest zobowiązany do jej utrzymywania we własnym gospodarstwie przez 12 miesięcy, z wyjątkiem wcześniejszej sprzedaży na skutek skierowania loszki do uboju z konieczności na podstawie zaświadczenia lekarskoweterynaryjnego.

4. Niezastosowanie się do przepisu ust. 3 zobowiązuje nabywcę do zwrotu dotacji za pośrednictwem Centralnej lub okręgowej stacji hodowli zwierząt.

§ 12. 1. Hodowcy rozpłodnika sprzedanego z przeznaczeniem do rozrodu przysługuje dotacja na obniżenie nabywcy ceny zakupu w wysokości określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Dotacja, o której mowa w ust. l, przysługuje, jeżeli nabywca rozpłodnika uzyska potwierdzenie celowości zakupu, wydane przez właściwy urząd gminy; wymaganie to nie dotyczy stacji hodowli i unasienniania zwierząt.

3. W razie skierowania na rzeź lub sprzedaży rozpłodnika przed upływem:

1) 4 lat w przypadku ogiera,

2) 2 lat i 6 miesięcy w przypadku buhaja,

3) 1 roku i 6 miesięcy w przypadku knura i tryka,

4) 1 roku i 8 miesięcy w przypadku kozła,

nabywca rozpłodnika jest zobowiązany do zwrotu dotacji za pośrednictwem Centralnej lub okręgowej stacji hodowli zwierząt.

4. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania, jeżeli rozpłodnik został skierowany do uboju na skutek choroby lub ujawnienia się cech uniemożliwiających użytkowanie rozpłodowe na podstawie zaświadczenia lekarskoweterynaryjnego.

5. Klasa rozpłodnika jest ustalana według oceny hodowlanej, dokonanej przez jednostkę prowadzącą księgi zwierząt zarodowych, na podstawie regulaminów Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

6. Za buhajka sprzedanego do wychowalni buhajów lub umieszczonego przez hodowcę we własnej wychowalni buhajów:

1) rasy mlecznej w wieku do 100 dni,

2) rasy mięsnej w wieku do 210 dni,

przysługuje hodowcy dotacja w wysokości określonej w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

7. Za buhajka zakupionego do dnia 31 grudnia 1991 r. do wychowalni buhajów, a sprzedanego do punktu kopulacyjnego lub stacji hodowli i unasienniania zwierząt po dniu 1 stycznia 1993 r., wychowalni buhajów przysługuje łączna dotacja z tytułu sprzedaży lub umieszczenia buhajka w wychowalni buhajów, w wysokości określonej w Ip. 4 załącznika nr 2 do rozporządzenia, i z tytułu sprzedaży do rozrodu w wysokości określonej w lp. 2 lub 3 tego załącznika.

8. Zwrot części zawieszonej kredytów udzielonych do dnia 31 stycznia 1990 r. na zakup rozpłodników na podstawie przepisów w sprawie pomocy państwa na pokrycie kosztów nabycia rozpłodników oraz premiowania za wzorowe ich użytkowanie przysługuje:

1) Centrali Banku Gospodarki Żywnościowej i zainteresowanym bankom, które udzieliły kredytu na ten cel – w przypadku spełnienia przez nabywcę rozpłodnika warunków dotyczących okresu użytkowania rozpłodnika,

2) zainteresowanym bankom – w przypadku żądania przez nie spłaty zawieszonej części, kredytu przed upływem okresu użytkowania obowiązującego nabywcę.

§ 13. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w zależności od sytuacji w produkcji zwierzęcej, może dokonywać korekt w wysokości stawek dotacji nie więcej jednak niż o 20%.

§ 14. 1. Hodowcy koni, bydła, świń, owiec, kóz, drobiu i zwierząt futerkowych przysługuję dotacja w wysokości:

1) 2.400.000 zł za krowę pierwiastkę, pochodzącą po buhaju testowanym rasy czarno-białej i czerwono-białej, wykorzystywaną do oceny polowej lub stacjonarnej tego buhaja; dotacja przysługuje po zakończeniu przez krowę pierwszej laktacji,

2) 320.000 zł za cieliczkę pochodzącą po buhaju rasy czerwonej polskiej lub simentalskiej sprzedaną w celu przeprowadzenia oceny stacjonarnej tego buhaja,

3) 600.000 zł za buhaja rzeźnego, pochodzącego po buhaju testowanym rasy czerwono-białej i simentalskiej, wykorzystywanego do wyceny opasowej tego buhaja,

4) 1.000.000 zł za lochę rasy puławskiej objętą oceną użytkowości rozpłodowej; przy naliczaniu dotacji przyjmuje się średni stan loch obliczony na podstawie liczby loch w stadzie w dniach 1 stycznia, 30 czerwca i 31 grudnia,

5) 200.000 zł za kozę-matkę objętą oceną użytkowości mlecznej,

6) 60.000 zł za samicę stada podstawowego nutrii odmian barwnych (standardowa, stalowosrebrzysta, grenlandzka, biała niealbinotyczna, szafirowa, bursztynowozłocista, pastelowa, czarna dominująca, sobolowa recesywna, perłowa), która uzyskała punktację nie niższą niż 27 punktów, utrzymywaną w fermie uznanej za zarodową lub reprodukcyjną; przy naliczaniu dotacji przyjmuje się stan samic stada podstawowego nutrii na dzień 31 marca 1993 r.,

7) 50.000 zł za samicę stada podstawowego królików ras: Belgijski Olbrzym Biały i Szary, Olbrzym Srokacz, Angora, Nowozelandzki Biały i Czerwony, Duński Biały, Kalifornijski, Francuski Srebrzysty, Wiedeński Niebieski i Biały, Szynszyl Wielki, Popielniański, która uzyskała punktację nie niższą niż 93 punkty, utrzymywaną w fermie uznanej za zarodową lub reprodukcyjną; przy naliczaniu dotacji przyjmuje się stan samic stada podstawowego królików na dzień 31 marca 1993 r.,

8) 140.000 zł za gęś stada podstawowego rasy białej włoskiej, utrzymywaną w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Zootechniki w Kołudzie Wielkiej; dotacja przysługuje na 4.000 sztuk gęsi,

9) 300.000 zł za źrebię spełniające warunki do wpisu do ksiąg głównych koni zarodowych, z wyjątkiem źrebiąt urodzonych w stadninach koni,

10) do 20.000.000 zł za wykonanie w testach próby kombinacji krzyżowniczej kur nieśnych, przeprowadzanej w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym Rossocha i Oddziale Testowania Kur we Wroniawach – Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Drobiarstwa,

11) do 35.000.000 zł za wykonanie w testach próby kombinacji krzyżowniczej kur mięsnych, łącznie z trzykrotnym przeprowadzeniem testów brojlerów, przeprowadzanej w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym Rossocha i Oddziale Testowania Kur we Wroniawach – Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Drobiarstwa,

12) do 48.000.000 zł za wykonanie w testach próby kombinacji krzyżowniczej indyków stada rodzicielskiego, łącznie z trzykrotnym przeprowadzeniem testów indyków rzeźnych, przeprowadzanej w Państwowej Stacji Testowej Indyków przy Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie,

13) do 40.000.000 zł za wykonanie w testach próby kombinacji krzyżowniczej kaczek, łącznie z trzykrotnym przeprowadzeniem testów brojlerów,

14) do 5.000.000 zł za przeprowadzenie testu towarowego kur brojlerów w Zootechnicznym Zakładzie Doświadczalnym Rossocha i Oddziale Testowania Kur we Wroniawach – Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Drobiarstwa,

15) do 7.000.000 zł za przeprowadzenie testu towarowego kaczek brojlerów,

16) 500.000 zł za owcę-maciorkę:

a) pozostawioną do hodowli we własnym gospodarstwie, która:

– wykociła się pierwszy raz w pierwszym lub drugim roku użytkowania rozpłodowego i urodziła żywe jagnię,

– uzyskała 80 punktów hodowlanych przy licencji lub kwalifikacji w stadach prowadzących krzyżowanie twórcze lub wypierające,

– nie pochodzi ze stada zachowawczego lub rezerwy genetycznej,

b) ras mięsnych i mięsnych linii syntetycznych, sprzedaną do nowo tworzonych stad hodowlanych tych ras, które spełnią warunki określone przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt;

za stado hodowlane uważa się wszystkie owce hodowlane będące pod oceną wartości użytkowej, niezależnie od rasy i typu, będące własnością lub w użytkowaniu hodowcy indywidualnego, gospodarstwa państwowego, spółdzielczego lub innego podmiotu gospodarczego,

17) 800.000 zł za krowę pierwiastkę, która:

a) wycieliła się w gospodarstwie hodowcy lub została zakupiona z innego stada ocenianego, uzyskała wydajność za 100 dni laktacji i nie była na nią wypłacona dotacja z innego tytułu,

b) w momencie wystawienia przez hodowcę wniosku o dotację stado jest objęte oceną użytkowości,

c) nie pochodzi ze stada uznanego za stado rezerwy genetycznej,

18) 240.000 zł za wykonanie testu krwi cieliczki i buhajka rasy czerwono-białej, wykorzystywanych do oceny buhaja na podstawie jego potomstwa,

19) 2.000.000 zł za krowę rasy polskiej czerwonej i simentalskiej, biorącą udział w realizacji programu zachowania rezerwy genetycznej.

2. Hodowcy krowy-matki buhajów, wytypowanej przez Centralną lub okręgową stację hodowli zwierząt na dawczynię zarodków, przysługuje dotacja na pokrycie kosztów związanych z przenoszeniem zarodków bydlęcych w wysokości:

1) 5.000.000 zł za każdorazowo udokumentowane przygotowanie krowy dawczyni zarodków i pobranie zarodków,

2) 600.000 zł za każdy zarodek przeniesiony do dróg rodnych samicy biorczyni lub zamrożony.

3. Hodowcy buhaja, wybranego przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt w danym roku na ojca buhajów, który był posiadaczem matki buhaja w momencie jego urodzenia, przysługuje dotacja w wysokości 12.000.000 zł; dotacja nie przysługuje za buhaja pochodzącego z importu lub importowanego w łonie matki.

4. Za każdego buhaja sprzedanego do stacji hodowli i unasienniania zwierząt oraz ocenionego stacyjnie na podstawie użytkowości mlecznej sióstr i półsióstr, według programu MOET (Multiple Ovulation Embrio Transfer) w Centrum Genetycznego Doskonalenia Bydła w Gajewie, przysługuje dotacja w wysokości 25.000.000 zł.

§ 15. 1. Posiadaczowi pasieki z rejonu hodowli zachowawczej pszczół odmian augustowskiej i kampinoskiej za utrzymywanie każdej rodziny pszczelej spełniającej warunki określone w zatwierdzonych przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt programach merytorycznych i organizacyjnych przysługuje jednorazowa dotacja w wysokości:

1) 100.000 zł w całym rejonie hodowli pszczół odmiany kampinoskiej oraz w strefie centralnej rejonu hodowli pszczół odmiany augustowskiej,

2) 50.000 zł w strefach ochronnych rejonu hodowli pszczół odmiany augustowskiej.

Dotację przyznaje się według stanu zazimowania pasiek na dzień 30 września 1993 r.

2. Posiadaczowi pasieki uznanej za zarodową lub reprodukcyjną przysługuje dotacja za każdą matkę pszczelą użytkową:

1) odmiany augustowskiej lub kampinoskiej, unasiennioną sztucznie lub naturalnie w centrum rejonu, sprzedaną nabywcy z rejonu hodowli zachowawczej pszczół miejscowych – w wysokości 50.000 zł,

2) unasiennioną, o znanym pochodzeniu co najmniej po matce, w grupie liczącej od 8 do 12 sztuk matek, z przeznaczeniem do terenowej oceny wartości użytkowej, prowadzonej pod nadzorem okręgowej stacji hodowli zwierząt – w wysokości 30.000 zł,

3) nie unasiennioną, odmiany augustowskiej i kampinoskiej, sprzedaną nabywcy z rejonu hodowli zachowawczej pszczół miejscowych – w wysokości 30.000 zł.

3. Dotacja, o której mowa w ust. 2, przysługuje w przypadku sprzedania matki pszczelej po cenach niższych co najmniej o wysokość przysługującej dotacji od cen stosowanych za matki pszczele w danej pasiece uznanej.

4. Posiadaczowi pasieki za terenową ocenę wartości użytkowej każdej matki pszczelej, a także odpowiednio za każdą matkę pszczelą z identycznie ocenionej grupy kontrolnej, przy liczebności matek w grupach kontrolnych nie większej niż 12 sztuk, prowadzoną pod nadzorem okręgowej stacji hodowli zwierząt, przysługuje dotacja w wysokości 50.000 zł.

5. Na obszarze trutowisk pszczelich, będących pod merytorycznym nadzorem okręgowych stacji hodowli zwierząt przysługuje dotacja dla:

1) hodowcy wystawiającego pnie ojcowskie – w wysokości 100.000 zł za każdy pień ojcowski,

2) nabywcy matek pszczelich ojcowskich, obsadzonych w pniach w pasach izolacyjnych – w wysokości 40.000 zł za każdą matkę pszczelą.

6. Stacji Hodowli i Unasienniania Zwierząt w Olecku i Zespołowi Laboratoriów Biotechnologii i Rozrodu w Parzniewie za każdą rodzinę pszczelą utrzymywaną jako stado zachowawcze, zgodnie z zatwierdzonym przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt programem dla zamkniętych rejonów hodowli pszczół miejscowych, przysługuje dotacja w wysokości 2.500.000 zł. Dotację przyznaje się na stan rodzin stada zachowawczego, wyliczony jako średni na podstawie przeglądu wiosennego i stanu zazimowania pasieki na dzień 30 września 1993 r.

7. Posiadaczowi pasieki zarodowej za każdą utrzymywaną w pasiece rodzinę pszczelą stanowiącą rezerwę genetyczną, zgodnie z programem dla pasieki zatwierdzonym przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt przysługuje dotacja w wysokości:

1) 400.000 zł dla pszczół rasy kraińskiej i kaukaskiej,

2) 700.000 zł dla pszczół rasy środkowoeuropejskiej.

Dotacja udzielana jest jednorazowo po dokonaniu wiosennego przeglądu pasieki i przedstawieniu wyników oceny morfologicznej matek pszczelich starszych niż jednoroczne.

8. W pasiekach uznanych, prowadzących sztuczne unasiennianie matek pszczelich pod nadzorem merytorycznym okręgowej stacji hodowli zwierząt za wykorzystanie każdego pnia ojcowskiego, przyjmując 1 pień na każde 50 sztuk lub rozpoczęte 50 sztuk matek pszczelich unasiennionych jedną linią trutni, przysługuje dotacja w wysokości 100.000 zł.

9. Instytutowi Sadownictwa i Kwiaciarstwa – Oddział Pszczelnictwa w Puławach – za każdą utrzymywaną rodzinę pszczelą stanowiącą bank rezerwy genetycznej pszczół rasy kaukaskiej i kraińskiej, zgodnie z programem zaopiniowanym przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt i zatwierdzonym przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, przysługuje dotacja w wysokości 2.500.000 zł. Dotacja udzielana jest jednorazowo po dokonaniu wiosennego przeglądu pasieki.

§ 16. 1. Nabywcy uprawnionemu do rybactwa przysługuje dotacja w wysokości:

1) 15.000 zł za 1 kg tarlaków lub selektów lina, szczupaka, suma, amura, tołpygi białej i pstrej,

2) 50 zł za 1 sztukę narybku lina, szczupaka, suma, siei, sandacza, jazia, bolenia, brzany i klenia,

3) 10 zł za 1 sztukę wylęgu ryb roślinożernych,

4) 50.000 zł za 1 kg zakupionego z importu materiału zarybieniowego węgorza (węgorzyka szklistego lub obsadowego),

5) 200.000 zł za komplet tarlaków karpia nowych linii i ras, zakupiony w Zakładzie Doświadczalnym Polskiej Akademii Nauk w Gołyszu lub Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Zatorze,

6) 10.000 zł za 1 sztukę wyselekcjonowanego rodzajowo tarlaka lub selekta pstrąga lub troci, zakupionego w Ośrodku Hodowli Pstrąga Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Rutkach.

2. Podmiotowi gospodarczemu, prowadzącemu zarybianie przy ujściowych odcinkach rzek wpadających do Bałtyku, przysługuje dotacja w wysokości 5.000 zł za 1 sztukę zakupionego w tym celu narybku łososia lub troci.

§ 17. Stadom ogierów i zakładom treningowym, wymienionym w części I załącznika nr 5 do rozporządzenia, przysługuje dotacja w wysokości:

1) 18.500.000 zł za ogiera użytkowanego do rozrodu w okresie co najmniej 3 miesięcy w sezonie kopulacyjnym,

2) 25.000.000 zł za ogiera przygotowywanego do próby dzielności w zakładzie treningowym, we właściwych grupach wiekowych,

3) 14.000.000 zł za ogiera czasowo wyłączonego z rozrodu w sezonie kopulacyjnym 1993 r. z przyczyn hodowlanych, przy czym dotacja może dotyczyć liczby ogierów nie większej niż 5% średniorocznego stanu ogierów.

§ 18. 1. Podmiotom gospodarczym, prowadzącym hodowlę koni zarodowych, przysługuje dotacja na częściowe pokrycie kosztów utrzymania koni w wysokości:

1) 5.500.000 zł za młodą klacz zakwalifikowaną do stanu matek, z wyjątkiem koni pełnej krwi angielskiej,

2) 6.000.000 zł za młodą klacz zakwalifikowaną do stanu matek pełnej krwi angielskiej,

3) za ogiera sprzedanego do państwowego stada ogierów i zakładu treningowego:

a) pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej, przeznaczonego do rozrodu w hodowli:

– koni pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej – 80.000.000 zł,

– koni półkrwi – 45.000.000 zł,

b) półkrwi rasy małopolskiej i wielkopolskiej, który otrzymał za ocenę pokroju według skali 100-punktowej:

– 80 punktów i więcej – 45.000.000 zł.

– do 79 punktów – 40.000.000 zł,

c) zimnokrwistego, który otrzymał za ocenę pokroju według skali 100-punktowej:

– 80 punktów i więcej – 30.000.000 zł.

– do 79 punktów – 25.000.000 zł.

d) rasy śląskiej, który otrzymał za ocenę pokroju według skali 100-punktowej:

– 80 punktów i więcej – 35.000.000 zł.

– do 79 punktów – 30.000.000' zł,

4) 7.000.000 zł za roczniaka pełnej krwi angielskiej przeznaczonego do treningu,

5) za źrebię odsadzone i zakwalifikowane do hodowli rasy:

a) wielkopolskiej, małopolskiej i śląskiej – 1.800.000 zł,

b) zimnokrwistej – 1.200.000 zł,

6) za klacz stadną:

a) pełnej krwi angielskiej – 1.300.000 zł,

b) czystej krwi arabskiej – 1.100.000 zł,

c) rasy wielkopolskiej, małopolskiej i śląskiej – 1.100.000 zł,

d) rasy zimnokrwistej – 1.000.000 zł,

7) 5.000.000 zł za dwulatka czystej krwi arabskiej przeznaczonego do treningu.

2. Podstawą udzielenia dotacji, o których mowa w ust. 1, jest:

1) protokół o przeklasowaniu młodej klaczy do stanu matek hodowlanych,

2) dokument sprzedaży ogiera do zakładu treningowego lub stada ogierów,

3) dokument o przyjęciu do treningu wyścigowego roczniaka pełnej krwi angielskiej i dwulatka czystej krwi arabskiej,

4) protokół o zakwalifikowaniu do dalszej hodowli źrebiąt odsadzonych.

3. Liczbę klaczy w poszczególnych podmiotach gospodarczych, na których utrzymanie przysługuje dotacja, określa część II załącznika nr 5 do rozporządzenia.

§ 19. 1. Podmiotom gospodarczym utrzymującym stada zachowawcze i stada stanowiące rezerwę genetyczną zwierząt gospodarskich przysługuje dotacja na pokrycie części kosztów utrzymania tych zwierząt.

2. Wysokość stawek dotacji, o której mowa w ust. 1, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, natomiast maksymalną liczbę zwierząt gospodarskich w poszczególnych stadach zachowawczych i stadach stanowiących rezerwę genetyczną, na których utrzymanie przysługuje dotacja, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Przy naliczaniu dotacji, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się średnioroczny stan ewidencyjny tych zwierząt. Średnioroczny stan ewidencyjny zwierząt ustala się jako:

1) sumę stanów dziennych sztuk dorosłych (samców i samic), utrzymywanych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia, podzieloną przez 365 – w odniesieniu do drobiu,

2) sumę stanów owiec-matek na ostatni dzień każdego kwartału, podzieloną przez 4 – w odniesieniu do owiec,

3) sumę stanów pierwszego dnia każdego miesiąca i na dzień kończący okres obrachunkowy, podzieloną przez 13 – w odniesieniu do pozostałych zwierząt.

4. Warunkiem udzielenia dotacji, o której mowa w ust. 1, jest prowadzenie stad zwierząt zgodnie z obowiązującymi przepisami hodowlanymi. Zgodność prowadzonych prac hodowlanych z obowiązującymi przepisami stwierdza Centralna Stacja Hodowli Zwierząt lub jednostka organizacyjna przez nią upoważniona, z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Utrzymanie stad koników polskich i hucułów potwierdza Polski Związek Hodowców Koni.

§ 20. Polskiemu Związkowi Hodowców Koni przysługuje dotacja na pokrycie kosztów prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej koni w hodowli terenowej oraz na opracowanie i wydanie drukiem ksiąg koni zarodowych i rejestrów ogierów uznanych i państwowych w wysokości:

1) 180.000 zł za klacz starszą wpisaną do księgi podlegającą ocenie wartości hodowlanej,

2) 340.000 zł za klacz młodą podlegającą kwalifikacji i wpisowi do ksiąg koni zarodowych,

3) 140.000 zł za źrebię podlegające opisowi w celu wystawienia dokumentu hodowlanego,

4) 75.000 zł za źrebię roczne i dwuletnie podlegające selekcji hodowlanej,

5) 220.000 zł za ogiera uznanego podlegającego przeglądowi i selekcji hodowlanej,

6) 455.000 zł za ogiera młodego podlegającego kwalifikacji i wpisowi do ksiąg koni zarodowych,

7) 440.000 zł za ogiera poddanego próbie dzielności,

8) 600.000.000 zł za koszty związane z opracowaniem i wydaniem drukiem ksiąg koni zarodowych i rejestru ogierów uznanych i państwowych.

§ 21. Podmiotom gospodarczym i innym jednostkom organizacyjnym, którym Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zleci wykonanie określonych zadań z zakresu postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej, przysługuje dotacja w wysokości i na warunkach ustalonych w zawartych umowach na wykonanie tych zadań.

§ 22. 1. Podmiotom gospodarczym prowadzącym unasiennianie zwierząt gospodarskich, działającym poza organizacją Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt, przysługuje dotacja na obniżenie ceny:

1) świadczonych usług unasienniania,

2) nasienia buhajów i knurów, wyprodukowanego i użytego do unasienniania, w zależności od wartości hodowlanej rozpłodnika.

2. Dotacje, o których mowa w ust. 1:

1) przysługują, jeżeli unasiennianie zostało wykonane nasieniem pochodzącym od buhajów dopuszczonych do rozrodu przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt,

2) są udzielane, w wysokości określonej w załączniku nr 6 do rozporządzenia, do zabiegu unasienniania, za który pobrano opłatę udokumentowaną wystawieniem zaświadczenia o unasiennianiu.

3. Podmioty gospodarcze, o których mowa w ust. 1, mogą zlecać wykonanie usług inseminacyjnych osobom prawnym lub osobom fizycznym na podstawie umowy określającej:

1) zasady świadczenia usług,

2) rejon działania,

3) zobowiązanie zaopatrywania się u zlecającego w nasienie rozpłodnika i środki niezbędne do prawidłowego wykonywania zabiegów unasienniania,

4) obowiązek prowadzenia dokumentacji dotyczącej wykonywanych zabiegów unasienniania,

5) tryb rozliczania dotacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1.

§ 23. Podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym może być przyznana dotacja, w wysokości ustalonej przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, na pokrycie części kosztów:

1) organizowania Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych, w tym nagród za osiągnięcia w hodowli przyznawanych na tej wystawie,

2) upowszechniania postępu biologicznego oraz innych wydatków w zakresie postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej,

3) nabycia z importu szczególnie cennych rozpłodników, zarodków, nasienia buhajów – ojców buhajów i knurów oraz żeńskiego materiału hodowlanego.

§ 24. 1. Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt i okręgowym stacjom hodowli zwierząt oraz stacjom hodowli i unasienniania zwierząt przysługuje dotacja na prowadzenie:

1) oceny wartości użytkowej i hodowlanej bydła, świń, owiec, kóz, drobiu, zwierząt futerkowych i pszczół,

2) unasienniania zwierząt gospodarskich, w tym na obniżenie ceny:

a) świadczonych usług unasienniania,

b) nasienia buhajów i knurów, wyprodukowanego i użytego do unasienniania, w zależności od wartości hodowlanej rozpłodnika,

3) produkcji i unasienniania matek pszczelich.

2. Dotacja, o której mowa w ust. 1 pkt 2:

1) przysługuje, jeżeli unasiennianie zostało wykonane nasieniem pochodzącym od buhajów dopuszczonych do rozrodu przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt,

2) jest udzielana, w wysokości określonej w załączniku nr 6 do rozporządzenia, do zabiegu unasienniania, za który pobrano opłatę udokumentowaną wystawieniem zaświadczenia o unasiennianiu.

3. Jednostki podległe Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt mogą zlecać wykonanie usług inseminacyjnych osobom prawnym i osobom fizycznym na podstawie umowy, o której mowa w § 22 ust. 3.

4. Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt z tytułu działalności realizowanej na rzecz jednostek podległych przysługuje dotacja w wysokości 4,4% dotacji należnej tym jednostkom.

5. Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt oraz jednostkom jej podległym są przekazywane dotacje w okresach miesięcznych, po przedstawieniu rozliczenia w ciągu 25 dni po upływie każdego miesiąca, przy czym w przypadku unasienniania i produkcji matek pszczelich podstawę do comiesięcznego rozliczenia może stanowić 1/12 wysokości zadań planowanych; rozliczenie roczne następuje w miesiącu, w którym zakończono wykonywanie tych zadań. Rozliczenia dotacji są potwierdzane pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

6. W celu zapewnienia odpowiednich środków na realizację zadań Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt zostanie przekazana zaliczka stanowiąca 1/12 planowanej dotacji rocznej, wynikającej z ustawy budżetowej na 1993 r. Pobrana zaliczka będzie potrącona przy rozliczeniu dotacji za październik–grudzień 1993 r.

7. Wykaz zadań oraz stawek dotacji określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

§ 25. 1. Centralna i okręgowe stacje hodowli zwierząt dokonują wypłat dotacji, o których mowa w:

1) § 11 ust. 1 – na wniosek hodowcy sprzedającego loszkę, zawierający informację dotyczącą wyceny hodowlanej i finansowej,

2) § 12:

a) ust. 1 – na wniosek hodowcy sprzedającego rozpłodnika, zawierający informację dotyczącą wyceny hodowlanej i finansowej,

b) ust. 8 pkt 2 – na wniosek zainteresowanego banku,

3) § 14:

a) ust. 1:

– pkt 1 – na wniosek zainteresowanego, zgodny z wynikami użytkowości mlecznej zawartymi w tabulogramie T-40,

– pkt 2–4 oraz 6 i 7 – na wniosek zainteresowanego,

– pkt 5 – na wniosek zainteresowanego, przy czym dotacja może być wypłacana po zakończeniu każdego kwartału w wysokości 1/4 rocznej stawki dotacji, a całkowite rozliczenie następuje po zakończeniu roku kalendarzowego i sporządzeniu rocznego zestawienia z oceny użytkowości mlecznej; przy naliczaniu dotacji przyjmuje się średnioroczny stan ewidencyjny, który ustala się dzieląc sumę stanów kóz-matek na ostatni dzień każdego kwartału przez 4,

– pkt 8 – na wniosek zainteresowanego, przy czym wypłata dotacji następuje po zakończeniu każdego miesiąca w wysokości 1/12 ogólnej kwoty dotacji,

– pkt 10–13 – na wniosek zainteresowanego, przy czym dotacja może być wypłacana w czterech częściach: po zakończeniu 8 tygodni odchowu, po zakończeniu całego odchowu, w połowie cyklu hodowlanego, po zakończeniu cyklu hodowlanego i opracowaniu wyników końcowych testów; stawki dotacji są stawkami maksymalnymi; ostateczne rozliczenie kwoty należnej dotacji następuje na podstawie faktycznie poniesionych kosztów, a warunkiem wypłacenia dotacji jest prowadzenie testowania drobiu zgodnie z metodyką i programem zatwierdzonym przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,

– pkt 14 i 15 – na wniosek zainteresowanego; wypłata dotacji następuje po zakończeniu testu i opracowaniu wyników; stawki dotacji są stawkami maksymalnymi; rozliczenie dotacji następuje na podstawie faktycznie poniesionych kosztów, a warunkiem wypłacenia dotacji jest prowadzenie testowania drobiu zgodnie z metodyką i programem zatwierdzonym przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,

– pkt 16–19 – na wniosek zainteresowanego,

b) ust. 2 – na wniosek zainteresowanego,

c) ust. 3 – na wniosek Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt, sprawdzony pod względem merytorycznym i rachunkowym przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,

d) ust. 4 – na wniosek Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej Gajewo,

4) § 15 – na wniosek zainteresowanego,

5) § 19 – w odniesieniu do stad bydła, trzody chlewnej, owiec i drobiu – na wniosek zainteresowanego, przy czym dotacja może być wypłacana po zakończeniu każdego miesiąca w wysokości 1/12 rocznej kwoty dotacji, a całkowite rozliczenie dotacji następuje po zakończeniu roku kalendarzowego,

6) § 22 – na wniosek zainteresowanego.

2. Przed dokonaniem wypłat dotacji, o których mowa w ust. 1, Centralna i okręgowe stacje hodowli zwierząt sprawdzają wnioski zainteresowanych pod względem merytorycznym i rachunkowym; w przypadku dotacji do ogierów – rozpłodników wnioski sprawdzają okręgowe związki hodowców koni.

3. W ramach środków przewidzianych w budżecie państwa na finansowanie postępu biologicznego w produkcji zwierzęcej Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazuje Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt 1/12 rocznej kwoty dotacji wypłacanych za pośrednictwem Centralnej i okręgowych stacji hodowli zwierząt; rozliczenia z należnych dotacji składane są przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt w okresach miesięcznych, a pobrana zaliczka powinna być rozliczona w grudniu 1993 r. Kwoty przekazywane na wypłacenie dotacji nie stanowią dochodu Centralnej i okręgowych stacji hodowli zwierząt. Roczne rozliczenie składane jest przez Centralną Stację Hodowli Zwierząt do dnia 20 stycznia 1994 r. Pozostałość nie wykorzystanych środków budżetowych według stanu na dzień 31 grudnia 1993 r. należy przekazać do dnia 20 stycznia 1994 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

§ 26. Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej dokonuje wypłat dotacji, o których mowa w:

1) § 12 ust. 8 pkt 1 – na wniosek Centrali Banku Gospodarki Żywnościowej lub zainteresowanego banku,

2) § 14 ust. 1 pkt 9 – na wniosek okręgowego związku hodowców koni, po potwierdzeniu wykonania zadania przez Polski Związek Hodowców Koni,

3) § 16:

a) ust. 1 – na wniosek zainteresowanego, na wskazane przez wnioskodawcę konto bankowe,

b) ust. 2 – na wniosek zainteresowanego wraz z załączonym protokołem zarybień,

4) § 17 – na wniosek zainteresowanego, potwierdzony przez Oddział Terenowy Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w Warszawie, przy czym wypłata dotacji następuje w pierwszym miesiącu I, II i III kwartału w wysokości 1/4 ogólnej kwoty należnej dotacji; całkowite rozliczenie dotacji następuje w IV kwartale 1993 r.,

5) § 18 – na wniosek zainteresowanego, potwierdzony przez Oddział Terenowy Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w Warszawie, przy czym wypłata dotacji następuje w pierwszym miesiącu I, II i III kwartału w wysokości 1/4 ogólnej kwoty należnej dotacji; całkowite rozliczenie dotacji następuje w IV kwartale 1993 r.,

6) § 19 – w odniesieniu do stad koników polskich i hucułów – na wniosek zainteresowanego, przy czym wypłata dotacji następuje w pierwszym miesiącu I, II i III kwartału w wysokości 1/4 ogólnej kwoty należnej dotacji; całkowite rozliczenie dotacji następuje w IV kwartale 1993 r.,

7) § 20 – na wniosek Polskiego Związku Hodowców Koni, przy czym wypłata dotacji następuje w pierwszym miesiącu każdego kwartału, po rozliczeniu dotacji udzielonych na kwartał poprzedni,

8) § 21 – na wniosek zainteresowanego, w trybie określonym w umowie,

9) § 23 – na wniosek zainteresowanego wraz z załączonym dokumentem zawierającym zgodę Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej; w przypadku importu zgodę należy uzyskać przed dokonaniem transakcji zakupu,

10) § 24 – na wniosek Centralnej Stacji Hodowli Zwierząt.

§ 27. Wydatki na postęp biologiczny w produkcji zwierzęcej są zaliczane do rozdziału 4402, przy czym kwoty należne:

1) zakładowi budżetowemu są zaliczane do § 47,

2) innym podmiotom gospodarczym są zaliczane do § 48.

Rozdział 4

Wysokość stawek dotacji na finansowanie upowszechniania doradztwa rolniczego oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 28. Podmiotom gospodarczym, które na zlecenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej lub wojewódzkiego ośrodka doradztwa rolniczego wykonują zadania w zakresie:

1) upowszechniania efektywnych metod doradztwa technologicznego w produkcji roślinnej, zwierzęcej i przetwórstwie,

2) upowszechniania doradztwa ekonomiczno-organizacyjnego, marketingu i modernizacji gospodarstw rolnych,

3) wdrażania nowoczesnych metod popularyzowania wiedzy fachowej,

4) wdrażania doradztwa prawnego, socjalno-bytowego, doradztwa dotyczącego wiejskiego gospodarstwa domowego oraz wskazania dodatkowych źródeł dochodu,

5) popularyzowania ekologicznych systemów produkcji rolnej,

przysługuje dotacja na pokrycie części kosztów, nie wyższa niż wynikająca z liczby zadań i stawek dotacji, których wysokość określa załącznik nr 7 do rozporządzenia.

§ 29. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej może przyznać dotację w wysokości ustalonej każdorazowo indywidualnie na inne ważne zadania związane z upowszechnianiem doradztwa rolniczego.

§ 30. Wojewódzkim ośrodkom doradztwa rolniczego, na wniosek właściwego urzędu wojewódzkiego, może być przyznana na podstawie decyzji Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, w formie zmian budżetowych, dotacja na dofinansowanie zakupu pomocy dydaktycznych.

§ 31. 1. Wypłat dotacji, o których mowa w § 28, dla podmiotów gospodarczych dokonują wojewódzkie ośrodki doradztwa rolniczego po przedstawieniu przez te podmioty zestawień należnych dotacji.

2. Środki na upowszechnianie doradztwa rolniczego realizowane są przez wojewódzkie ośrodki doradztwa rolniczego jako dysponenta trzeciego stopnia i zaliczane do rozdziału 4403, przy czym kwoty przekazywane:

1) jednostkom gospodarki pozabudżetowej są zaliczane do § 47,

2) innym podmiotom są zaliczane do § 48.

3. Wydatki poniesione na rzecz jednostki budżetowej są zaliczane do rozdziału 4010 i odpowiednich paragrafów klasyfikacji budżetowej.

4. Dotacje są rozliczane w okresach półrocznych:

1) za I półrocze – do dnia 31 sierpnia 1993 r.,

2) za rok 1993 – do dnia 31 stycznia 1994 r., przy czym nie wykorzystane środki budżetowe, według stanu na dzień 31 grudnia 1993 r., należy przekazać do dnia 15 stycznia 1994 r. na rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego.

Rozliczenie wykorzystanych środków za te okresy wojewódzkie ośrodki doradztwa rolniczego przekazują po jednym egzemplarzu do właściwego urzędu wojewódzkiego oraz Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

Rozdział 5

Wysokość stawek dotacji na finansowanie kosztów zwalczania zakaźnych chorób zwierząt, monitoring produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 32. 1. Z dotacji przeznaczonej na zwalczanie zakaźnych chorób zwierząt oraz monitoring produktów spożywczych pochodzenia zwierzęcego są finansowane koszty:

1) zapobiegania, wykrywania i tłumienia chorób zwierząt objętych obowiązkiem zgłaszania i zwalczania, z wyjątkiem kosztów, które zgodnie z obowiązującymi przepisami ponoszą posiadacze zwierząt lub określone jednostki organizacyjne,

2) badań monitorowych pozostałości chemicznych i biologicznych w produktach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz w tkankach i płynach ustrojowych zwierząt rzeźnych.

2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, przysługują:

1) za wykonane zadania zlecone przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej lub właściwego państwowego lekarza weterynarii na sfinansowanie kosztów:

a) usług weterynaryjnych – według stawek określonych w dziale I załącznika nr 8 do rozporządzenia,

b) środków farmaceutycznych, dezynfekcyjnych i innych użytych materiałów, jeżeli nie zostały dostarczone przez wojewódzki zakład weterynarii – według poniesionych kosztów,

c) dojazdu do miejsca wykonania zadania – według stawek określonych w przepisach w sprawie używania samochodów osobowych, motocykli i motorowerów do celów służbowych,

d) badań monitorowych wykonywanych przez Instytut Weterynarii w Puławach i wojewódzkie zakłady weterynarii w Gdańsku i Poznaniu w zakresie wykrywania pozostałości biologicznych i chemicznych w tkankach i płynach ustrojowych zwierząt rzeźnych – według stawek określonych w załączniku nr 9 do rozporządzenia,

e) badań próbek mleka i przetworów mlecznych wykonywanych przez wojewódzkie zakłady weterynarii w Gdańsku i Poznaniu – według stawek określonych w dziale II załącznika nr 8 do rozporządzenia, z doliczeniem kosztów zużytych materiałów;

2) na sfinansowanie:

a) zakupu środków farmaceutycznych i ich transportu, odczynników i materiałów do diagnostyki laboratoryjnej oraz środków dezynfekcyjnych, sprzętu jednorazowego użycia do pobierania prób, odzieży ochronnej i środków ochrony osobistej niezbędnych przy zwalczaniu chorób zwierzęcych, a także utrzymania rezerwy epizootycznej tych środków – w wysokości kwot określonych w fakturach,

b) kosztów podróży służbowych lekarzy weterynarii w celu zwalczania zakaźnych chorób zwierzęcych oraz dowozu (dostarczania) próbek do badań laboratoryjnych – zgodnie z obowiązującymi przepisami,

c) przewozu i zabijania zwierząt, utylizacji zwłok zwierzęcych i odpadów poubojowych, zastosowania określonych procesów technologicznych przerobu mięsa z nakazu wojewódzkiego lekarza weterynarii – w wysokości kwot określonych w fakturach,

d) wynagradzania rzeczoznawców ustalających wartość szacunkową zabijanych zwierząt z nakazu państwowego lekarza weterynarii i dokonujących przeglądu pasiek podejrzanych o choroby zakaźne – w wysokości określonej w dziale I załącznika nr 8 do rozporządzenia,

e) wynagradzania osób wynajętych do przytrzymywania zwierząt podczas dokonywania przez lekarzy weterynarii czynności związanych z badaniem zwierząt oraz zabiegami profilaktycznymi – według zwyczajowo przyjętej na danym terenie dniówki, nie wyższej jednak niż wynikałoby z wynagradzania dla rzeczoznawcy pszczelarskiego,

f) odszkodowań posiadaczom zwierząt za zwierzęta zabite z nakazu państwowego lekarza weterynarii lub padłe, a także zapomóg i nagród przyznawanych na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych oraz związanych z tym opłat pocztowych,

g) refundacji dla urzędu gminy udokumentowanych kosztów poniesionych przy wykonywaniu czynności zarządzonych przez wojewódzkiego lekarza weterynarii, stosownie do przepisów obowiązujących w tym zakresie,

h) zakupu samochodów i urządzeń służących do dezynfekcji, specjalistycznej aparatury do diagnostyki laboratoryjnej chorób zakaźnych oraz monitoringu środków żywności pochodzenia zwierzęcego, dokonanego za zgodą Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej w wysokości kwot określonych w fakturach,

i) zakupu i transportu odczynników i materiałów do wykonania badań laboratoryjnych w zakresie wykrywania pozostałości chemicznych i biologicznych w produktach żywnościowych pochodzenia zwierzęcego, w tkankach i płynach ustrojowych zwierząt rzeźnych oraz do badań próbek mleka i przetworów mlecznych – w wysokości kwot określonych w fakturach – z wyłączeniem Instytutu Weterynarii i zakładów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. d) i e).

§ 33. Dotacje przysługują również na sfinansowanie kosztów:

1) obserwacji i szczepień zwierząt podejrzanych o zarażenie się wścieklizną, zarządzonych przez właściwego państwowego lekarza weterynarii, w tym również obserwacji zwierząt, które pokąsały człowieka, oraz utrzymania zwierzęcia w czasie trwania obserwacji według poniesionych kosztów,

2) szczepień profilaktycznych przeciwko wściekliźnie mięsożernych zwierząt dzika żyjących, zarządzonych przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,

3) usypiania psów i kotów nieuleczalnie chorych, psów i kotów nie zaszczepionych przeciw wściekliźnie, psów pozostających bez opieki (bezpańskich) oraz ślepych miotów psów i kotów,

4) badań diagnostycznych. w tym badań monitorowych. szczepień oraz leczenia zwierząt. na podstawie decyzji Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. w przypadkach gdy zarządzenie tych czynności będzie mieć na celu ograniczenie zasięgu lub skutków choroby zakaźnej albo zdobycie odpowiednich doświadczeń praktycznych w zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

§ 34. 1. Dotacjami. o których mowa w § 32 i 33. dysponują Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz wojewódzki lekarz weterynarii; rozliczenia tych dotacji dokonują Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej oraz wojewódzkie zakłady weterynarii.

2. Dotacje są przekazywane przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Instytutowi Weterynarii w Puławach oraz przez wojewodów – wojewódzkim zakładom weterynarii jako dysponentom niższego stopnia.

3. Wojewódzki lekarz weterynarii dokonuje bieżącej oceny celowości i zasadności wykorzystywania oraz prawidłowości rozliczania dotacji budżetowej.

§ 35. 1. Wojewódzkim zakładom weterynarii. stosującym zasady gospodarki finansowej określone w odrębnych przepisach dla zakładów budżetowych za wykonane usługi laboratoryjne, w zakresie regulowanym rozporządzeniem, przysługują stawki dotacji określone w dziale II załącznika nr 8 do rozporządzenia_:.

2. Wojewódzkie zakłady weterynarii. wykonujące zadania na obszarach innych województw w zakresie diagnostyki laboratoryjnej zakaźnych chorób zwierząt oraz monitoringu produktów żywnościowych pochodzenia zwierzęcego. nie pobierają należności, które obciążałyby dotacje wojewódzkich zakładów weterynarii zlecających wykonanie tych badań.

§ 36. 1. Wydatki na zwalczanie chorób zwierzęcych, niezależnie od jednostki realizującej, są zaliczane do rozdziału 4404, przy czym:

1) kwoty przekazywane innym podmiotom są zaliczane do § 48.

2) kwoty realizowane przez zakłady budżetowe są zaliczane do § 47.

2. Wydatki poniesione na zwalczanie chorób zwierzęcych na rzecz jednostki budżetowej są zaliczane do rozdziału 4013 i odpowiednich paragrafów klasyfikacji budżetowej.

3. Instytut Weterynarii, w Puławach przekazuje Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej miesięczne zestawienia wykonanych prac i należnych dotacji. Instytutowi Weterynarii przysługuje zaliczka w wysokości 1/12 przewidzianej na ten cel kwoty dotacji w 1993 r.; zaliczka zostanie rozliczona w grudniu 1993 r.

4. Otrzymane dotacje wojewódzkie zakłady weterynarii rozliczają. według odrębnie ustalonego wzoru przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. z urzędami wojewódzkimi w okresach:

1) za I półrocze – do dnia 31 lipca 1993 r.

2) za 3 kwartały 1993 r. – do dnia 31 października 1993 r.

3) za 1993 r. – do dnia 31 stycznia 1994 r.

Kopie rozliczeń wojewódzkie zakłady weterynarii przekazują do Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Pozostałość nie wykorzystanych dotacji według stanu na dzień 31 grudnia 1993 r. należy przekazać do dnia 15 stycznia 1994 r. na rachunek urzędu wojewódzkiego.

Rozdział 6

Wysokość stawek dotacji na finansowanie transportu wapna nawozowego z lokalnych źródeł pozysku oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 37. 1. Podmiotowi gospodarczemu świadczącemu usługi w zakresie transportu wapna. za transport sprzedanego na cele rolnicze do wysiewu na użytkach rolnych i w pracowniczych ogródkach działkowych wapna nawozowego pozyskiwanego ze źródeł lokalnych, oznaczonego:

1) w Polskiej Normie – Nawozy sztuczne wapniowe PN-74/c-870007.01 symbolami od 04 do 09 włącznie, o nazwach: kreda naturalna jeziorna lub łąkowa wilgotna i wapno odpadowe z zakładów przemysłowych,

2) w normie branżowej BN-90/6019/12 – Wapno defekacyjne oraz BN-78/6733-08 – Wapno pokarbidowe,

do miejsca jego wyładunku u odbiorcy – przysługuje dotacja w wysokości 1000 zł za jeden tonokilometr. z tym że dotacja ta nie może przekroczyć pięciokrotności ceny płaconej przez jego nabywcę.

2. Ilość wapna zakupionego do wysiewu. potwierdzona przez odbiorcę w dokumentacji stanowiącej podstawę naliczania dotacji. nie może przekraczać zalecanych przez okręgową stację chemiczno-rolniczą dawek wapna dla danej miejscowości.

3. Dotacja, o której mowa w ust. 1, przysługuje również podmiotowi gospodarczemu transportującemu to wapno do wysiewu na użytkach rolnych własnego gospodarstwa – do ilości nie większej jednak. niż to wynika z norm zużycia zaleconych przez właściwą terytorialnie okręgową stację chemiczno-rolniczą dla tego gospodarstwa. W tym przypadku nie ma zastosowania przepis dotyczący pięciokrotności ceny płaconej przez nabywcę.

4. Jeżeli wapno nawozowe jest transportowane do miejscowości podgórskich i górskich, określonych w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. Nr 52, poz. 268, z 1986 r. Nr 46, poz. 225, z 1988 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 7, poz. 45, Nr 10, poz. 53. Nr 35. poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350, Nr 114, poz. 494 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86), stawkę dotacji określoną w ust. 1 zwiększa się o 10%.

5. Dotacja, o której mowa w ust. 1 i 3. Przysługuje, jeżeli transport wapna nawozowego dokonywany jest najkrótszą drogą z najbliżej położonego miejsca jego załadunku do miejsca jego wyładunku u odbiorcy, przy czym maksymalna odległość transportu. przy której przysługuje dotacja, wynosi:

1) 50 km – dla wapna defekacyjnego.

2) 80 km – dla wapna z kopalni kredy jeziornej lub łąkowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz wapna odpadowego pochodzącego z zakładów przemysłowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyjątkiem wapna defekacyjnego.

Za zgodą właściwego do spraw rolnictwa wydziału urzędu wojewódzkiego. na teren województwa którego wapno to jest transportowane. odległość. o której mowa w pkt 2, może być w porozumieniu z właściwą izbą skarbową wypłacającą dotację dla danego podmiotu gospodarczego przedłużona o dalsze 20 km, z tym że za ten odcinek wysokość stawki dotacji za jeden tonokilometr wynosi połowę stawki określonej w ust. 1.

§ 38. 1. Podmioty gospodarcze zainteresowane korzystaniem z dotacji, o których mowa w § 37, przedstawiają izbie skarbowej, właściwej dla siedziby podmiotu gospodarczego przed rozpoczęciem działalności objętej dotowaniem – wniosek o zapewnienie dotacji oraz uzgadniają z izbami skarbowymi dla celów dotacyjnych sposób ewidencjonowania działalności objętej tym dotowaniem. Tryb ten nie ma zastosowania do województw wymienionych w § 40 ust. 1.

2. Dotacje są przekazywane podmiotom gospodarczym w okresach miesięcznych przez właściwe miejscowo izby skarbowe w granicach wydatków budżetowych przyznanych na ten cel, po przedstawieniu przez zainteresowane podmioty gospodarcze zestawień należnych dotacji.

§ 39. 1. Podmiot gospodarczy ubiegający się o dotację do transportu wapna nawozowego, o której mowa w § 37, powinien dołączyć do wniosku o wypłatę dotacji:

1) atest jakościowy sporządzony przez okręgową stację chemiczno-rolniczą dla każdej partii nie większej niż 500 ton dla wapna defekacyjnego z cukrowni i 2000 ton dla pozostałego wapna, stwierdzający nazwę i symbol odmiany danego rodzaju wapna oraz zgodność wszystkich jego parametrów z wymogami określonymi dla tego rodzaju wapna w obowiązującej Polskiej Normie lub normie branżowej,

2) dokument przewozu wapna, z którego wynika odległość transportu wapna,

3) dokumenty zakupu wapna i jego sprzedaży (rachunek, faktura), z potwierdzeniem odbioru wapna przez odbiorcę, z wymienieniem ilości i ceny wapna oraz powierzchni użytków rolnych,

4) dokumenty stwierdzające otrzymaną ilość wapna z zakładu pozysku (kopalni lub zakładu przemysłowego) lub potwierdzające zużytą ilość wapna na potrzeby własne zgodnie z normą jego zużycia w tym gospodarstwie, zalecaną przez stację chemiczno-rolniczą.

2. W razie zmiany warunków atmosferycznych (opady) atest jakościowy wapna powinien być powtórzony.

§ 40. 1. W województwach bydgoskim, olsztyńskim i toruńskim, oprócz dotacji do transportu wapna nawozowego, o której mowa w § 37, wprowadza się eksperymentalnie w wytypowanych wsiach dodatkowe dotowanie transportu wapna pozyskiwanego ze źródeł lokalnych do wapnowania regeneracyjnego silnie zakwaszonych gleb.

2. Właściwe dla województw wymienionych w ust. 1 okręgowe stacje chemiczno-rolnicze, w porozumieniu z właściwymi w urzędach wojewódzkich wydziałami do spraw rolnictwa, określą w terminach umożliwiających zrealizowanie eksperymentalnego wapnowania gleb:

1) wykaz miejscowości i gospodarstw objętych tym eksperymentem oraz poziom zakwaszenia gleb w tych gospodarstwach,

2) przyjęty na 1993 r. dla poszczególnych gospodarstw rozmiar wapnowania gleb – obejmujący liczbę hektarów przewidzianych do zwapnowania oraz dawkę wapna na 1 hektar gruntów ornych i użytków zielonych – w masie towarowej danego rodzaju wapna wynikającej z dawek w czystym składniku zalecanych dla danej kategorii gleb, określonych w załączniku nr 10 do rozporządzenia.

3. Podmiotowi gospodarczemu świadczącemu usługi w zakresie transportu wapna do gospodarstw objętych eksperymentem przysługuje dodatkowa dotacja w wysokości 20% kwoty dotacji określonej w § 37. Podmiot ten pomniejsza o kwotę dodatkowej dotacji należność do uiszczenia przez odbiorców nabywających wapno.

4. Podmioty gospodarcze zainteresowane świadczeniem usług w zakresie transportu wapna ze źródeł lokalnych na terenie województw wymienionych w ust. 1 składają wnioski o dotację w izbach skarbowych tych województw, bez względu na siedzibę tych podmiotów.

5. Izba skarbowa, na wniosek właściwego wydziału do spraw rolnictwa urzędu wojewódzkiego, określa kolejne miejsce pozysku wapna, jeżeli z najbliżej położonego miejsca pozysk wapna w terminach wynikających z harmonogramu przeprowadzenia eksperymentu jest niemożliwy.

6. W razie gdy na terenie województw, o których mowa w ust. 1, z wnioskiem o świadczenie usług w zakresie transportu wapna występuje więcej niż jeden podmiot gospodarczy – izba skarbowa niezwłocznie przekazuje te wnioski do właściwego do spraw rolnictwa wydziału urzędu wojewódzkiego celem przeprowadzenia przetargu na dostawę tego wapna. Po przeprowadzeniu przetargu dyrektor wydziału właściwego do spraw rolnictwa określa stawki dotacji na jeden tonokilometr do wapna dostarczanego do wsi objętych regeneracyjnym wapnowaniem, z tym że stawki te nie mogą być wyższe niż określone w § 37, oraz zawiadamia o ich wysokości izbę skarbową i podmiot gospodarczy.

7. Należne dotacje, o których mowa w ust. 3, są wypłacane podmiotom gospodarczym świadczącym usługi w zakresie transportu wapna w okresach miesięcznych przez izby skarbowe na podstawie zestawienia sporządzanego w oparciu o dokumentację wymienioną w § 39, potwierdzonego przez właściwą terytorialnie okręgową stację chemiczno-rolniczą co do zgodności tych dostaw z wymogami określonymi przez stację.

8. Właściwe do spraw rolnictwa wydziały Urzędów Wojewódzkich w Bydgoszczy, Olsztynie i Toruniu, w porozumieniu z właściwymi terytorialnie okręgowymi stacjami chemiczno-rolniczymi i izbami skarbowymi, sporządzą i przedłożą do dnia 31 października 1993 r. Ministerstwu Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej wstępną ocenę eksperymentu.

§ 41. Dotacje, o których mowa w § 37 i 40, rozliczane są z budżetem w części 08 dział 40 – Rolnictwo, rozdział 4405, § 48.

Rozdział 7

Wysokość stawek dotacji na sfinansowanie kosztów utrzymania urządzeń melioracji podstawowych oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 42. Podmiotom gospodarczym, które na zlecenie wojewódzkich zarządów melioracji i urządzeń wodnych otrzymały zadanie utrzymania urządzeń melioracji wodnych podstawowych, o których mowa w art. 91 ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35_; poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222 oraz z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335), przysługuje dotacja na pokrycie kosztów wykonania tego zadania. Umowy na wykonanie zadania są zawierane po przeprowadzeniu przetargu.

§ 43. Dotacja, o której mowa w § 42, jest wypłacana przez wojewódzkie, zarządy melioracji i urządzeń wodnych jako dysponenta trzeciego stopnia i zaliczana do rozdziału 4406 § 48, a jeżeli w wyniku przetargu wykonawcą zadania jest zakład budżetowy – jest zaliczana do § 47.

Rozdział 8

Wysokość stawek dotacji na sfinansowanie kosztów utrzymania spółek wodnych realizujących zadania melioracyjne oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 44. Spółka wodna wykonująca konserwację urządzeń melioracji wodnych szczegółowych może otrzymać z urzędu wojewódzkiego dotację, o której mowa w § 24 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r. w sprawie spółek wodnych i ich związków (Dz. U. Nr 17, poz. 109 i z 1984 r. Nr 19, poz. 87).

§ 45. 1. Dotacje, o których mowa w § 44, są przyznawane i wypłacane przez urzędy wojewódzkie w ramach środków zaplanowanych na ten cel w części 85, dział 40 – rolnictwo, rozdział 4409, § 48 na podstawie imiennych wniosków spółek wodnych, pozytywnie zaopiniowanych przez organy sprawujące nadzór nad ich działalnością lub jednostki, którym powierzono ten nadzór.

2. W odniesieniu do spółek wodnych konserwujących urządzenia melioracyjne nawadniające niezbędna jest pozytywna ocena nawodnień przeprowadzonych w roku poprzednim.

Rozdział 9

Wysokość stawek dotacji na finansowanie prac geodezyjno-urządzeniowych oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 46. 1. Wojewódzkim biurom geodezji i terenów rolnych, za wykonanie zadań statutowych w zakresie:

1) scalenia i wymiany gruntów (ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów – Dz. U. z 1989 r. Nr 58, poz. 349 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198),

2) aktualizacji i kontroli terenowej ewidencji gruntów, aktualizacji operatów ewidencji gruntów, odnowienia operatów ewidencji gruntów, zakładania ewidencji gruntów i budynków na terenach wiejskich w systemie informatycznym w powiązaniu z księgami wieczystymi, opracowania map dla celów odnowienia ewidencji gruntów (ustawa z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne – Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 103, poz. 446),

3) ponownej gleboznawczej klasyfikacji gruntów zmeliorowanych, gruntów zrekultywowanych i ulepszonych, zmienionych klas i użytków rolnych, kontroli gleboznawczej klasyfikacji gruntów, np. scalenia i wymiana gruntów itp. (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1956 r. w sprawie klasyfikacji gruntów – Dz. U. Nr 19, poz. 97, z 1957 r. Nr 5, poz. 21 i z 1972 r. Nr 49, poz. 317),

4) kartografii gleb (mapy glebowo-rolnicze, aktualizacja lub odnowienie map glebowo-rolniczych – zarządzenie nr 115 Ministra Rolnictwa z dnia 28 lipca 1964 r. w sprawie organizacji prac gleboznawczo- i rolniczo-kartograficznych – Dz. Urz. Min. Roln. Nr 19, poz. 121),

5) opracowania dokumentacji geodezyjnej na grunty zmeliorowane (tereny konkurencyjne) dla potrzeb naliczania opłat melioracyjnych i ustalenia nowego podatku rolnego (ustawa z dnia 24 października 1974 r. – Prawo wodne – Dz. U. Nr 38, poz. 230 z późn. zm. i ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym – Dz. U. Nr 52, poz. 268, z 1986 r. Nr 46, poz. 225, z 1988 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 7, poz. 45, Nr 10, poz. 53, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr 114, poz. 494 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86),

6) opracowania dokumentacji geodezyjnej związanej z rekultywacją na cele rolne gruntów zdewastowanych i zdegradowanych w wyniku działania nieznanych sprawców, w tym dokumentacji technicznej (ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych – Dz. U. Nr 11, poz. 79, z 1984 r. Nr 35, poz. 185, z 1988 r. Nr 24, poz. 169, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 101, poz. 444, Nr 103, poz. 446 i Nr 114, poz. 494),

7) opracowania dokumentacji geodezyjnej działek gruntów pod budynkami i działek pozostawionych rolnikom do dożywotniego użytkowania (ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników – Dz. U. z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 45, poz. 199, Nr 103, poz. 448, Nr 104, poz. 450, Nr 107, poz. 464 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 58, poz. 280),

8) opracowania dokumentacji geodezyjno-urządzeniowej dotyczącej granicy polno-leśnej (ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach – Dz. U. Nr 101, poz. 444 oraz 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 54, poz. 254),

9) opracowania części rolnej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, sporządzenia planów urządzeniowo-rolnych wsi i gospodarstw rolnych, w powiązaniu między innymi z ochroną i kształtowaniem środowiska oraz ochroną gruntów rolnych (ustawa z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym – Dz. U. z 1989 r. Nr 17, poz. 99, Nr 34, poz. 178 i Nr 35, poz. 192 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 87, poz. 505),

przysługuje dotacja na pokrycie kosztów, wynikająca z liczby zadań i stawek dotacji, których wysokość określa załącznik nr 11 do rozporządzenia, z uwzględnieniem ust. 2 i 3.

2. Do prac związanych ze scaleniem i wymianą gruntów, aktualizacją i kontrolą terenową ewidencji gruntów oraz opracowaniem map dla celów odnowienia ewidencji gruntów w województwach:

1) bielskim, krośnieńskim i nowosądeckim, z uwagi na dużą szachownicę gruntów i warunki terenowe, stosuje się stawkę dotacji określoną w załączniku nr 11 do rozporządzenia ze współczynnikiem 2,2,

2) krakowskim, przemyskim, rzeszowskim i tarnowskim stosuje się stawkę dotacji określoną w załączniku nr 11 do rozporządzenia, ze współczynnikiem 1,9,

3) częstochowskim, jeleniogórskim, katowickim, kieleckim, lubelskim, piotrkowskim, tarnobrzeskim, siedleckim, wałbrzyskim i zamojskim stosuje się stawkę dotacji określoną w załączniku nr 11 do rozporządzenia ze współczynnikiem 1,5.

3. Do prac związanych z odnowieniem operatu ewidencji gruntów, zakładaniem ewidencji gruntów i budynków na terenach wiejskich w systemie informatycznym w powiązaniu z księgami wieczystymi, wykonywanych w województwach, gdzie średnia powierzchnia działki wynosi powyżej 2,5 ha, stosuje się stawkę dotacji określoną w załączniku nr 11 ze współczynnikiem 1,5.

§ 47. Dotacje, o których mowa w § 46, są wypłacane w ramach środków zaplanowanych na ten cel w części 85 – urzędy wojewódzkie, dział 40 – rolnictwo, rozdział 4407, § 47, przez właściwych wojewodów.

§ 48. 1. Wojewódzkim biurom geodezji i terenów rolnych są przekazywane dotacje w okresach miesięcznych, po przedstawieniu rozliczenia w ciągu 25 dni po upływie każdego miesiąca.2. W celu zapewnienia odpowiednich środków na realizację zadań zostanie przekazana zaliczka stanowiąca 1/12 kwoty planowanej dotacji na 1993 r. Pobrana zaliczka zostanie potrącona przy rozliczaniu dotacji za grudzień 1993 r.

3. Rozliczenia dotacji są zatwierdzane pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym przez urzędy wojewódzkie. Jeden egzemplarz rozliczeń jest przekazywany do Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej za I półrocze 1993 r. do dnia 31 lipca 1993 r. oraz za rok 1993 do dnia 31 stycznia 1994 r.

4. Pozostałości nie wykorzystanych środków budżetowych według stanu na dzień 31 grudnia 1993 r. należy przekazać do dnia 20 stycznia 1994 r. na rachunek budżetu wojewódzkiego.

Rozdział 10

Wysokość stawek dotacji na finansowanie prac w zakresie chemizacji rolnictwa oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 49. 1. Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Wesołej koło Warszawy oraz jej oddziałom przysługuje dotacja na pokrycie części kosztów realizacji zadań określonych w załączniku nr 12 do rozporządzenia, a także na zlecane przez Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zadania kontrolne.

2. Okręgowej stacji, o której mowa w ust. 1, są przekazywane dotacje w okresach miesięcznych po przedstawieniu rozliczenia w ciągu 25 dni po upływie każdego miesiąca. Rozliczenia dotacji potwierdza pod względem merytorycznym, formalnym i rachunkowym Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

3. W celu zapewnienia odpowiednich środków na realizację zadań zostanie przekazana zaliczka do wysokości 1/3 planowanej kwoty dotacji na 1993 r. Pobrana zaliczka zostanie potrącona za miesiące od września do grudnia 1993 r.

4. Pozostałości nie wykorzystanych środków budżetowych według stanu na dzień 31 grudnia 1993 r. należy przekazać do dnia 20 stycznia 1994 r. na rachunek Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

§ 50. Okręgowej stacji, o której mowa w § 49 ust. 1, z tytułu działalności prowadzonej na rzecz oddziałów przysługuje dotacja w wysokości 1,5% dotacji należnej okręgowym stacjom chemiczno-rolniczym.

§ 51. Wydatki na finansowanie prac w zakresie chemizacji rolnictwa są zaliczane do rozdziału 4408 § 47.

Rozdział 11

Wysokość stawek dotacji na finansowanie nakładów inwestycyjnych w zakresie melioracji wodnych oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 52. Dotacja na sfinansowanie nakładów inwestycyjnych w zakresie budowy i modernizacji urządzeń melioracji wodnych, o których mowa w art. 91 ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo wodne (Dz. U. Nr 38, poz. 230, z 1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222 oraz z 1991 r. Nr 32, poz. 131 i Nr 77, poz. 335), przeznaczona jest przede wszystkim na następujące kierunki inwestowania:

1) w zakresie melioracji podstawowych:

a) poprawę ochrony terenów rolnych przed powodziami,

b) dostosowanie urządzeń dla prawidłowego funkcjonowania urządzeń szczegółowych, zwłaszcza w zakresie nawodnień,

c) zwiększenie retencji wodnej na potrzeby rolnictwa przez budowę urządzeń do piętrzenia i magazynowania wody,

d) uzupełnienie systemów melioracyjnych urządzeniami określonymi w toku przeprowadzonych w latach 1990–1992 przeglądów pod kątem tworzenia warunków dla zachowania równowagi przyrodniczej,

2) w zakresie melioracji szczegółowych:

a) odbudowę i modernizację urządzeń,

b) budowę urządzeń w dolinach, pod warunkiem zapewnienia nawodnień,

c) wykonywanie drenowań w wypadkach uzasadnionych rolniczym użytkowaniem gleb o dużych potencjalnych zdolnościach produkcyjnych; projekty odwodnień w szczególności powinny być wnikliwie badane pod kątem wpływu na przyrodę i środowisko, a także uzgodnione z właściwymi służbami urzędów wojewódzkich,

d) poprawę warunków ekologicznych na obiektach melioracyjnych.

§ 53. Dotacja, o której mowa w § 52, jest wypłacana przez wojewódzkie zarządy melioracji i urządzeń wodnych jako dysponenta trzeciego stopnia. Umowy na wykonanie zadania są zawierane po przeprowadzeniu przetargu. Dotacje te są zaliczane do rozdziału 4406 § 73.

Rozdział 12

Wysokość stawek dotacji na finansowanie nakładów inwestycyjnych w zakresie zaopatrzenia wsi w wodę i budowy urządzeń ściekowych oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 54. 1. Dotacje są udzielane na częściowe sfinansowanie nakładów inwestycyjnych poniesionych w 1993 r. na zaopatrzenie wsi w wodę i poprawę gospodarki wodno-ściekowej.

2. Dotacja może być przeznaczona wyłącznie na wspomaganie inwestycji kontynuowanych, z tym że dotacja:

1) nie może przekraczać wielkości środków wydatkowanych na inwestycję z innych źródeł (środków samorządów, rolników, fundacji itp.) w roku dotowania,

2) powinna być rozliczona do dnia 31 grudnia 1993 r., a w uzasadnionych przypadkach (na podstawie decyzji wojewody) do dnia 30 czerwca 1994 r.,

3) nie może być wykorzystana na inwestycje wodociągowe wynikające ze szkód górniczych.

3. Udzielenie pomocy z budżetu państwa może nastąpić, jeżeli w projekcie przedsięwzięcia zostały uwzględnione ustalenia organu administracji rządowej odpowiedzialnego za celowość wykorzystania dotacji.

4. Dotację mogą otrzymać tylko te gminy, w których zawieranie umów o realizację robót odbywa się w drodze przetargu i nie otrzymywały one odrębnie na ten cel środków z Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa.

5. Dotacje są przekazywane gminom sukcesywnie na podstawie przedstawionych rachunków (faktur), dokumentujących poniesione przez gminę nakłady inwestycyjne, po uprzednim sprawdzeniu prawidłowości tych rozliczeń przez wojewódzkie zarządy melioracji i urządzeń wodnych i zaliczane są do rozdziału 4495 § 73.

Rozdział 13

Wysokość stawek dotacji na finansowanie kosztów ogrzewania warsztatów szkolnych gospodarstw pomocniczych szkół rolniczych oraz zasady i tryb ich udzielania

§ 55. 1. Gospodarstwom pomocniczym szkół rolniczych przysługuje dotacja na częściowe sfinansowanie kosztów ogrzewania warsztatów szkolnych w wysokości 60.000 zł rocznie na 1 m² powierzchni wykorzystywanej na cele dydaktyczne.

2. Przez powierzchnię wykorzystywaną na cele dydaktyczne, o której mowa w ust. 1, rozumie się powierzchnię ogrzewanych pomieszczeń gospodarstw pomocniczych, przeznaczonych dla uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu, oraz powierzchnię wydzielonych pomieszczeń socjalnych i sal wykładowych należących do gospodarstw pomocniczych.

3. Za podstawę do naliczenia dotacji przyjmuje się powierzchnię według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r., z tym że powierzchnia ta, liczona na jednego ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu, według stanu na dzień 1 stycznia 1993 r. nie może przekroczyć:

1) w obiektach szklarniowych i inwentarskich – 4 m²,

2) w warsztatach mechanicznych – 8 m².

4. Należna dotacja nie może być wyższa niż poniesione koszty na ogrzewanie pomieszczeń, o których mowa w ust. 1 i 2.

§ 56. 1. Szkoły rolnicze prowadzące warsztaty szkolne w gospodarstwach pomocniczych, o których mowa w § 55 ust. 1, przesyłają do dysponentów II stopnia, wymienionych w załączniku nr 1 do decyzji Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 lutego 1993 r., wyliczenia należnych dotacji za 1993 r. w terminie do dnia 15 kwietnia 1993 r. Szkoły – dysponenci II stopnia przekazują do Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej zbiorcze wyliczenie należnych dotacji na 1993 r. w terminie do dnia 30 kwietnia 1993 r., według wzoru określonego przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

2. Wypłaty dotacji gospodarstwom pomocniczym dokonują w okresach kwartalnych w wysokości 1/4 wyliczonej dotacji za 1993 r. szkoły – dysponenci II stopnia, po otrzymaniu środków z Ministerstwa Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

3. Dysponenci III i II stopnia opracowują roczne rozliczenia, według wzoru opracowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, należnych dotacji i przedkładają dysponentom wyższego stopnia w terminie:

1) dysponenci III stopnia – do dnia 10 stycznia 1994 r.,

2) dysponenci II stopnia – do dnia 15 stycznia 1994 r.

4. Nadpłaty nie wykorzystanych dotacji należy przekazać w terminie, o którym mowa w ust. 3, do dysponentów wyższego stopnia.

§ 57. Wydatki na finansowanie ogrzewania warsztatów szkolnych gospodarstw pomocniczych szkół rolniczych są zaliczane do działu 40, rozdziału 4410, § 47.

Rozdział 14

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 58. Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, na uzasadniony wniosek zainteresowanych jednostek w ramach posiadanych środków, może podwyższyć stawkę dotacji do 20%.

§ 59. 1. W przypadku wypłacania dotacji na realizację zadań zlecanych do wykonania w drodze przetargu robót, kwota dotacji nie może być wyższa niż ustalona w wyniku przetargu, z uwzględnieniem ust. 2.

2. Zwiększenie dotacji, wynikające ze zmiany warunków wykonania pełnego zakresu robót określonych w ofercie przetargowej, może być dokonane w wyniku decyzji wojewody.

§ 60. W trybie określonym w rozporządzeniu są wypłacane w 1993 r. dotacje zaległe za 1992 r., na których wypłatę zostały złożone wnioski, z zachowaniem wymagań określonych w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 27 lipca 1992 r. w sprawie wysokości stawek dotacji dla rolnictwa oraz zasad i trybu ich udzielania w 1992 r. (Dz. U. Nr 61, poz. 307).

§ 61. 1. Ostateczne rozliczenie dotacji należnych jednostkom gospodarki uspołecznionej za okres roczny jest dokonywane na podstawie rocznych zestawień należnych dotacji, zweryfikowanych łącznie z rocznym sprawozdaniem finansowym.

2. W razie stwierdzenia pobrania wyższej niż przysługująca kwoty dotacji, kwoty przekraczające wysokość należnych dotacji wraz z odsetkami od tych kwot, w wysokości określonej odrębnymi przepisami, za okres od dnia nieuzasadnionego pobrania dotacji do dnia ich zwrotu, podlegają zwrotowi na rachunek bieżący:

1) wydatków właściwej części budżetu państwa lub izby skarbowej, jeżeli zwrot nastąpił w roku, w którym dotacja została naliczona,

2) dochodów budżetu państwa we właściwym urzędzie skarbowym, jeżeli zwrot nastąpił po roku, w którym dotacja została udzielona.

3. W razie odmowy zwrotu nadebranej przed podmiot gospodarczy dotacji lub niedotrzymania określonego przepisem warunku jej udzielenia, jednostka udzielająca dotacji jest zobowiązana wystąpić do właściwego urzędu skarbowego celem wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie zwrotu nadebranej dotacji.

§ 62. Wysokość stawek dotacji oraz zasady i tryb ich udzielania, określone w rozporządzeniu, uwzględnia się przy udzielaniu dotacji począwszy od dnia 1 stycznia 1993 r.

§ 63. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.