§ 1. Na sieć publicznych szkół ponadpodstawowych, zwanych dalej „szkołami”, w danym województwie składają się szkoły prowadzone przez organy i osoby wymienione w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 oraz z 1992 r. Nr 26, poz. 113 i Nr 54, poz. 254). zwanej dalej „ustawą”.

§ 2. Przy tworzeniu i zmianach sieci szkół należy kierować się:

1) stwarzaniem możliwości zaspokajania aspiracji edukacyjnych młodzieży i dorosłych, zwłaszcza przez upowszechnianie dostępu do szkół średnich, których ukończenie umożliwia dalsze kształcenie w szkołach pomaturalnych i wyższych,

2) możliwościami zapewnienia szkole właściwych warunków materialnych określonych w art. 67 ustawy,

3) możliwościami zatrudnienia nauczycieli z odpowiednimi kwalifikacjami, określonymi w odrębnych przepisach,

4) warunkami dostępności do szkoły, w tym zwłaszcza stanem sieci komunikacyjnej oraz możliwościami zapewnienia miejsc w internatach i bursach,

5) wskaźnikami demograficznymi dotyczącymi zwłaszcza liczby absolwentów szkół podstawowych w kolejnych latach szkolnych,

6) wprowadzonym na terenie danego województwa obowiązkiem kształcenia ogólnego lub zawodowego młodzieży do 18 roku życia,

7) stwarzaniem możliwości uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych,

8) stwarzaniem możliwości kształcenia młodzieży szczególnie uzdolnionej,

9) stwarzaniem możliwości kształcenia absolwentów szkół podstawowych specjalnych oraz osób niepełnosprawnych lub niedostosowanych społecznie,

10) zmniejszeniem różnic w możliwościach kształcenia między ośrodkami wielkomiejskimi i wiejskimi.

§ 3. Przy tworzeniu i zmianach sieci szkół zawodowych należy przede wszystkim brać pod uwagę:

1) zaspokajanie potrzeb rynku pracy w zakresie zatrudniania techników i wykwalifikowanych robotników, wynikających ze stanu obecnego oraz planowanego rozwoju danego rejonu, województwa lub regionu,

2) możliwość realizacji wymagań wynikających z programu kształcenia zawodowego,

3) konieczność zwiększania liczby młodzieży kształcącej się w szkołach średnich,

4) potrzeby zmian dotychczasowych profili kształcenia zawodowego na zawody szerokoprofilowe,

5) uwzględnianie potrzeb edukacyjnych osób dorosłych, wynikających z restrukturyzacji gospodarki,

6) zapewnienie osobom niepełnosprawnym i niedostosowanym społecznie możliwości pełnego rozwoju i specjalnego kształcenia zawodowego.

§ 4. Przy tworzeniu i zmianach sieci liceów ogólnokształcących należy kierować się stwarzaniem możliwości pełnego zaspokajania potrzeb młodzieży i dorosłych w zakresie zdobywania średniego wykształcenia ogólnego w różnych profilach tego kształcenia.

§ 5. 1. Koordynatorem rozwoju i zmian sieci szkół na terenie województwa jest kurator oświaty.

2. Koordynacyjna funkcja kuratora oświaty, o której mowa w ust. 1, polega na:

1) współdziałaniu z organami I osobami prowadzącymi szkoły, wojewódzką radą oświatową – jeżeli została utworzona, sejmikiem samorządowym, wojewodą oraz wojewódzkim urzędem pracy,

2) dokonywaniu – nie rzadziej niż raz na 5 lat, w porozumieniu z organami i osobami prowadzącymi szkoły – analizy sieci szkół i określaniu na tej podstawie kierunków zmian w sieci,

3) wykorzystywaniu wniosków wojewódzkich urzędów pracy dotyczących dostosowania kształcenia zawodowego do potrzeb rynku pracy,

4) występowaniu z wnioskami do organów prowadzących szkoły w sprawach zmian w sieci szkół mających na celu możliwie pełne i prawidłowe zaspokajanie potrzeb oświatowych województwa,

5) współdziałaniu z innymi kuratorami oświaty, zwłaszcza w sprawach funkcjonowania szkół o kierunkach (profilach) unikatowych mających zasięg międzywojewódzki lub ogólnopolski,

6) przedstawianiu Ministrowi Edukacji Narodowej wniosków w sprawach wynikających z organizacji kształcenia na poziomie ponadpodstawowym.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.