§ 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1990 r. w sprawie określenia środków zaliczanych do środków własnych, sposobu wyliczenia i wysokości marginesu wypłacalności oraz minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego dla każdego rodzaju ubezpieczeń oraz dla działalności reasekuracyjnej (Dz. U. Nr 89, poz. 525) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do środków własnych stanowiących pokrycie marginesu wypłacalności ubezpieczyciela, z zastrzeżeniem § 2, zalicza się ujęte w bilansie aktywa po wyłączeniu środków przeznaczonych na pokrycie bieżących i przyszłych zobowiązań oraz wszelkich aktywów stanowiących wartości niematerialne i prawne.”,

b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) fundusze i rezerwy, które nie są przeznaczone na pokrycie bieżących i przyszłych zobowiązań,”

2) w § 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) środki w wysokości 50% nie wpłaconych dopłat, których towarzystwo może zażądać od ubezpieczonych na podstawie statutu; wysokość tych środków nie może przekroczyć 50% obliczonego marginesu wypłacalności ani 50% środków, o których mowa w pkt 1

3) § 3 otrzymuje brzmienie:

„§ 3. Ubezpieczyciel jest obowiązany posiadać środki własne stanowiące pokrycie marginesu wypłacalności nie niższe niż minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego określona w rozdziale 3.”,

4) po § 5 dodaje się § 5a w brzmieniu:

„§ 5a. Jeżeli ubezpieczyciel prowadzi działalność w kilku rodzajach ubezpieczeń na życie wymagających obliczenia marginesu wypłacalności według różnych metod, to margines wypłacalności ubezpieczyciela jest sumą marginesów wypłacalności wyliczonych zgodnie z § 4 i 5 dla poszczególnych rodzajów ubezpieczeń.”,

5) w § 7:

a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) dla działu I: 20 miliardów złotych,

2) dla działu II:

a) 7,5 miliarda złotych dla każdej z grup: 1–8, 16 i 18,

b) 5 miliardów złotych dla każdej z grup: 9 i 17,

c) 10 miliardów złotych dla każdej z grup: 10–13 i 15,

d) 10 miliardów złotych dla grupy 14, z zastrzeżeniem ust. 2.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli udział składki z tytułu ubezpieczeń ryzyk grupy 14 przekroczy 4% rocznej składki ubezpieczyciela lub wysokość składki z tytułu ubezpieczeń ryzyk tej grupy przekroczy w każdym z trzech ostatnich lat obrotowych 62,5 miliarda złotych, minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego wynosi 35 miliardów złotych.”,

6) w § 8:

a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) dla działu I: 15 miliardów złotych,

2) dla działu II:

a) 5,6 miliarda złotych dla każdej z grup: 1–8, 16 i 18,

b) 3,75 miliarda złotych dla każdej z grup: 9 i 17,

c) 7,5 miliarda złotych dla każdej z grup: 10–13 i 15,

d) 7,5 miliarda złotych dla grupy 14, z zastrzeżeniem ust. 2.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli udział składki z tytułu ubezpieczeń ryzyk grupy 14 przekroczy 4% rocznej składki ubezpieczyciela lub wysokość składki z tytułu ubezpieczeń ryzyk tej grupy przekroczy w każdym z trzech ostatnich lat obrotowych 62,5 miliarda złotych, minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego wynosi 26,25 miliarda złotych.”,

7) § 9 i 10 otrzymują brzmienie:

„§ 9. 1. Przepisów § 8 nie stosuje się do towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, uznanych za małe na podstawie art. 27 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, prowadzących działalność w dziale ubezpieczeń na życie, jeżeli:

1) statut towarzystwa przewiduje możliwość pobrania dodatkowych składek lub redukcję świadczeń,

2) roczna składka przynajmniej za jeden rok w ciągu trzech kolejnych lat nie przekroczy 12,5 miliarda złotych.

2. Jeśli w przypadku towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, o których mowa w ust. 1, roczne składki w każdym z trzech kolejnych lat przekroczą kwotę 12,5 miliarda złotych, towarzystwa te są obowiązane zgromadzić w końcu kolejnego czwartego roku środki własne przewyższające minimalny kapitał gwarancyjny według następujących zasad:

3. Przepisów § 8 nie stosuje się do towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, uznanych za małe na podstawie art. 27 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, prowadzących działalność w dziale pozostałych ubezpieczeń majątkowych i osobowych, jeżeli spełniają następujące warunki:

1) statut towarzystwa przewiduje możliwość pobrania dodatkowych składek lub redukcję świadczeń,

2) towarzystwo nie prowadzi ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej – poza przypadkiem, gdy takie ubezpieczenie jest związane z głównym ryzykiem i jest pokryte przez umowę dotyczącą głównego ryzyka, oraz nie prowadzi ubezpieczeń w grupach 14, 15 i 16 określonych w załączniku do ustawy,

3) roczna składka nie przekracza 25 miliardów złotych,

4) przynajmniej 75% składek pochodzi od członków uprawnionych do głosowania na walnym zgromadzeniu.

§ 10. Minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego ubezpieczyciela, który otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie kilku grup ubezpieczeń, jest równa najwyższemu z minimalnych kapitałów gwarancyjnych określonych dla tych grup.”.

8) w załączniku nr 1:

a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) Składnik S1 stanowi iloczyn 4-procentowej części rezerwy matematycznej ubezpieczeń bezpośrednich i reasekuracji czynnej w ujęciu brutto (A) przez nie mniejszy niż 85% współczynnik (B) określający stosunek procentowy rezerwy matematycznej w ujęciu na udziale własnym (po potrąceniu udziału reasekuratorów i retrocesjonariuszy) do rezerwy matematycznej w ujęciu brutto w ostatnim roku obrotowym;

A – rezerwa matematyczna w ujęciu brutto;

B – stosunek procentowy rezerwy matematycznej w ujęciu na udziale własnym ubezpieczyciela (po potrąceniu udziału reasekuratorów i retrocesjonariuszy) do rezerwy matematycznej w ujęciu brutto w ostatnim roku obrotowym.

Jeśli B < 85%, to S1 = 4% × A × 85%,

Jeśli B ≥ 85%, to S1 = 4% × A × B”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przez określenie «wielkość ryzyka ubezpieczyciela w ujęciu brutto» rozumie się różnicę pomiędzy ubezpieczoną sumą na wypadek śmierci a sumą rezerwy matematycznej dla głównego ryzyka w ujęciu brutto.”,

9) w załączniku nr 2:

a) w ust. 1 wyrazy „matematyczna rezerwa składek” zastępuje się wyrazami „rezerwa matematyczna”, użytymi w odpowiednich przypadkach,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przez określenie «wielkość ryzyka ubezpieczyciela w ujęciu brutto» rozumie się różnicę pomiędzy ubezpieczoną sumą na wypadek śmierci a sumą rezerwy matematycznej dla głównego ryzyka w ujęciu brutto.”,

10) załącznik nr 3 otrzymuje brzmienie:

„1. W dziale pozostałych ubezpieczeń majątkowych i osobowych margines wypłacalności (MW) stanowi większą z dwóch kwot ustalonych według poniższych zasad na bazie składek (MW1) bądź na bazie przeciętnej rocznej kwoty odszkodowań (MW2) z ostatnich 3 lub 7 lat; okres siedmioletni stosuje się, gdy co najmniej 50% składek w ostatnim roku obrotowym przypada na ryzyka burzy, gradu, mrozu lub ubezpieczenia kredytu:

MW = MW1, gdy MW1 ≥ MW2,

MW = MW2, gdy MW1 < MW2.

2. Wysokość marginesu wypłacalności na bazie składek (MW1) ustala się w następujący sposób: od części zbioru składek z ubezpieczeń bezpośrednich i reasekuracji czynnej w ujęciu brutto (G) do wysokości 250 miliardów złotych oblicza się 18%, a od nadwyżki przekraczającej 250 miliardów oblicza się 16% i wyniki sumuje się; otrzymaną sumę mnoży się przez nie mniejszy niż 50% współczynnik reasekuracyjny (H).

Jeśli G ≤ 250.000.000.000 zł, to

MW1 = 18% × G × 50%, gdy H < 50%,

MW1 = 18% × G × H, gdy H ≥ 50%.

Jeśli G > 250.000.000.000 zł, to

MW1 = [18% × 250.000.000.000 + 16% × (G – 250.000.000.000)] × 50%, gdy H < 50%,

MW1 = [18% × 250.000.000.000 + 16% × (G – 250.000.000.000)] × H, gdy H ≥ 50%.

3. Wysokość marginesu wypłacalności na bazie przeciętnej rocznej sumy odszkodowań (MW2) ustala się w sposób następujący: do łącznej sumy odszkodowań z ubezpieczeń bezpośrednich i z reasekuracji czynnej, zmniejszonej o otrzymane zwroty, regresy i odzyski, wypłaconych w całym rozpatrywanym okresie (7 albo 3 lata zgodnie z ust. 1) w ujęciu brutto, dodaje się kwotę rezerwy na nie wypłacone odszkodowania według stanu na koniec rozpatrywanego okresu i odejmuje się kwotę rezerwy na nie wypłacone odszkodowania, występującej na początku rozpatrywanego okresu.

Otrzymany wynik, podzielony przez długość rozpatrywanego okresu (7 albo 3 lata), określa przeciętną sumę odszkodowań (J), od której części do wysokości 175 miliardów złotych oblicza się 26% i od części przekraczającej 175 miliardów złotych oblicza się 23% i wyniki sumuje się, a otrzymaną sumę mnoży się przez nie mniejszy niż 50% współczynnik reasekuracyjny (H).

Jeśli J ≤ 175.000.000.000 zł, to

MW2 = 26% × J × 50%, gdy H < 50%,

MW2 = 26% × J × H, gdy H ≥ 50%.

Jeśli J >175.000.000.000 zł, to

MW2 = [26% × 175.000.000.000 + 23% × (J - 175.000.000.000)] × 50%, gdy H < 50%,

MW2 = [26% × 175.000.000.000 + 23% × (J - 175.000.000.000)] × H, gdy H ≥ 50%.

4. Przez określenie «zbiór składek» rozumie się łączną sumę przypisanych w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy składek z ubezpieczeń bezpośrednich i reasekuracji czynnej po uwzględnieniu wszelkich dodatków i uzupełnień i po skorygowaniu o wszelkie storna, rabaty, upusty i bonifikaty. Jeżeli ubezpieczyciel działa krócej niż rok, «zbiór składek» uzyskuje się przez skorygowanie uzyskanego wyniku do pełnego roku przez podzielenie go przez ułamek wyrażający, jaką część roku działa ubezpieczyciel. Przez określenie «współczynnik reasekuracyjny» rozumie się stosunek procentowy łącznej sumy odszkodowań wypłaconych w roku obrotowym – po potrąceniu wszelkich zwrotów, regresów i odzysków – zwiększonej o kwotę rezerwy na nie wypłacone odszkodowania na koniec roku obrotowego i zmniejszonej o kwotę rezerwy na nie wypłacone odszkodowania na początek roku – całość w ujęciu na udział własny ubezpieczyciela (po potrąceniu udziału reasekuratorów i retrocecjonariuszy) do sumy – w ujęciu brutto – odszkodowań wypłaconych w roku obrotowym, skorygowanej o przyrost (+) lub zmniejszenie (–) rezerwy na nie wypłacone odszkodowania.”

§ 2. Ubezpieczyciele, którzy otrzymali zezwolenie na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i nie posiadają dostatecznych środków własnych stanowiących pokrycie marginesu wypłacalności określonych niniejszym rozporządzeniem, obowiązani są przedstawić organowi nadzoru w ciągu 60 dni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia plan podniesienia do dnia 31 grudnia 1993 r. środków własnych stanowiących pokrycie marginesu wypłacalności do wysokości określonej niniejszym rozporządzeniem.

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.