Art. 1 . Ustawa określa zasady kształtowania środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1993 r.

Art. 2. Przez użyte w ustawie określenie „państwowa sfera budżetowa” rozumie się państwowe jednostki organizacyjne, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. – Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 4, poz. 18, Nr 34, poz. 150, Nr 94, poz. 421, Nr 107, poz. 464 i Nr 110, poz. 475 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 85, Nr 33, poz. 143 i Nr 64, poz. 322) oraz szkoły wyższe prowadzące gospodarkę finansową na zasadach określonych w art. 30 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1991 r. Nr 104, poz. 450 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314).

Art. 3. 1. Ustawa budżetowa określa kwoty wynagrodzeń osobowych przeznaczonych na podwyżki:

1) wynagrodzeń pracowników państwowej sfery budżetowej, z wyłączeniem sędziów sądów powszechnych i prokuratorów.

2) uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy oraz kandydatów i żołnierzy niezawodowych,

3) wynagrodzeń sędziów sądów powszechnych i prokuratorów.

2. Środki na wynagrodzenia pracowników państwowej sfery budżetowej ustala się z uwzględnieniem normatywnego wskaźnika wynagrodzeń, który określa proporcje pomiędzy przeciętnym wynagrodzeniem w państwowej sferze budżetowej a przeciętnym wynagrodzeniem w sektorze przedsiębiorstw gospodarki narodowej.

3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłosi w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”:

1) w terminie do dnia 20 lutego 1993 r. wysokość przeciętnego wynagrodzenia z roku poprzedniego w sektorze przedsiębiorstw gospodarki narodowej,

2) w terminie do dnia 20 sierpnia 1993 r. wysokość przeciętnego wynagrodzenia w pierwszym półroczu w państwowej sferze budżetowej oraz w sektorze przedsiębiorstw gospodarki narodowej.

4. Normatywny wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia pracowników państwowej sfery budżetowej, określony w ustawie budżetowej, w 1993 r. nie może być niższy od 90%.

Art. 4. 1. Podwyższenie wynagrodzeń i uposażeń, o których mowa w art. 5 pkt 2, następuje z dniem 1 kwietnia i 1 września 1993 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 31 grudnia 1993 r. do ustalania wynagrodzeń sędziów Sądu Najwyższego, sędziów sądów powszechnych, prokuratorów oraz osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe stosuje się przeciętne wynagrodzenie w sferze produkcji materialnej w gospodarce narodowej, bez wypłat z zysku, w trzecim kwartale 1992 r.

3. W okresie do dnia 31 marca 1993 r. wynagrodzenia i uposażenia osób, o których mowa w ust. 2 i w art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2, pozostają na poziomie z grudnia 1992 r.

Art. 5. Rada Ministrów w drodze rozporządzenia:

1) określa kalkulacyjne liczby etatów w poszczególnych działach państwowej sfery budżetowej w podziale na formy finansowania,

2) dokonuje podziału kwot limitów wynagrodzeń osobowych przeznaczonych na podwyżki:

a) wynagrodzeń pracowników państwowej sfery budżetowej między poszczególne działy,

b) uposażeń żołnierzy i funkcjonariuszy oraz kandydatów i żołnierzy niezawodowych na poszczególne resorty,

3) określa szczegółowe zasady i tryb podziału między poszczególne jednostki organizacyjne kwot limitów, o których mowa w pkt 2 lit. a),

4) może określać tytuły wypłat i wynagrodzeń nie objętych limitami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Art. 6. 1. Minister Pracy i Polityki Socjalnej ustali, w drodze zarządzenia, limity wynagrodzeń osobowych (bez środków na podwyżki) w układzie działowo-resortowym, uwzględniając kalkulacyjne liczby etatów na 1993 r. określone przez Radę Ministrów na podstawie art. 5 oraz na podstawie art. 27 ustawy budżetowej na 1992 r. (Dz. U. Nr 50, poz. 229 i Nr 88, poz. 443).

2. Poza limitami, o których mowa w ust. 1, są dokonywane wypłaty nagród z zakładowego funduszu nagród na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi (Dz. U. Nr 32, poz. 141, z 1989 r. Nr 35, poz. 192 i z 1991 r. Nr 104, poz. 450).

Art. 7. 1. We wszystkich jednostkach państwowej sfery budżetowej, z zastrzeżeniem ust. 2, wynagrodzenia osobowe w grudniu 1993 r. nie mogą być wyższe niż 1/12 kwoty przyznanego limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 1, powiększonej o jednomiesięczną kwotę przyznanego limitu, o którym mowa w art. 5 pkt 2.

2. W jednostkach państwowej sfery budżetowej, którym limity wynagrodzeń osobowych, o których mowa w:

1) art. 6 ust. 1 – określone zostały na okres krótszy niż 12 miesięcy,

2) art. 5 pkt 2 – określone zostały na okresy krótsze niż określone w art. 4 ust. 1,

wynagrodzenia osobowe w grudniu 1993 r. nie mogą być wyższe niż jednomiesięczna kwota limitu przyznanego na podstawie art. 5 pkt 2.

Art. 8. Przepisów ustawy, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2 i 3, nie stosuje się do pracowników zatrudnionych w Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Trybunale Konstytucyjnym, Urzędzie Rzecznika Praw Obywatelskich, Sądzie Najwyższym, Naczelnym Sądzie Administracyjnym, Najwyższej Izbie Kontroli oraz Państwowej Inspekcji Pracy.

Art. 9. W okresie do dnia 31 grudnia 1993 r. nie stosuje się:

1) przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w sferze budżetowej (Dz. U. Nr 4, poz. 24, Nr 48, poz. 261 i Nr 64, poz. 389 oraz z 1990 r. Nr 71, poz. 417),

2) zasad wzrostu uposażeń określonych w:

a) art. 68 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 1984 r. Nr 29, poz. 149, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 105, poz. 453 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254),

b) art. 2 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18),

c) art. 99 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254),

d) art. 86 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 30, poz. 180, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461 oraz z 1992 r. Nr 54, poz. 254),

e) art. 103 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. Nr 78, poz. 462, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i z 1992 r. Nr 54, poz. 254),

f) art. 85 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254).

Art. 10. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z 1982 r. Nr 31, poz. 214, z 1985 r. Nr 22, poz. 98 i Nr 50, poz. 262, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1989 r. Nr 34, poz. 178 oraz z 1991 r. Nr 100, poz. 443) w art. 5 w ust. 1 wyrazy „przez okres 6 miesięcy” zastępuje się wyrazami „przez okres 3 miesięcy”.

Art. 11. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1993 r.