Art. 1 . W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 75, poz. 332) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, określi, w drodze rozporządzenia, zasady wykonywania przewozów dla potrzeb własnych, o których mowa w ust. 1.”,

2) w art. 3 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) pojazdami innymi niż wymienione w pkt 1–4, których dopuszczalna ładowność wraz z przyczepą nie przekracza 1500 kg.”,

3) w art. 6:

a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) posiada kapitał w postaci pieniężnej lub rzeczowej w wysokości równej co najmniej 3000 ECU na pojazd lub 150 ECU na tonę dopuszczalnej ładowności pojazdu ciężarowego lub na jedno miejsce siedzące w autobusie lub posiada inne zabezpieczenie majątkowe, dla roszczeń wierzycieli, w wysokości podanej wyżej,”,

b) w ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) spełnia warunki wynikające z umów międzynarodowych obowiązujących Rzeczpospolitą Polską w zakresie międzynarodowego transportu drogowego.”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, niezbędne dokumenty do wydania koncesji oraz treść i wzór koncesji.”,

d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki kwalifikacyjne przewoźników i kierowców, od których spełnienia uzależnione będzie udzielenie koncesji.”,

4) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Koncesji udziela się podmiotowi gospodarczemu na:

1) przewóz do jednego lub więcej krajów,

2) przewóz jednym lub większą liczbą określonych pojazdów samochodowych,

3) wykonywanie wszystkich lub niektórych rodzajów przewozów.”.

5) po art. 13 dodaje się art. 13¹ w brzmieniu:

„Art. 13¹. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Prezesem Głównego Urzędu Ceł określi, w drodze rozporządzenia, organy właściwe w sprawach kontroli przestrzegania przez zagranicznych przewoźników obowiązujących przepisów w zakresie międzynarodowych przewozów drogowych oraz zasady jej przeprowadzania.”,

6) w art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Minister Transportu i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Finansów, po zasięgnięciu opinii polskich organizacji zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych, w drodze rozporządzenia, określa wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, oraz tryb ich wnoszenia.”.

7) użyte w art. 19 i 20 ust. 1 wyrazy „organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych w Polsce” zastępuje się wyrazami „polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych”,

8) w art. 23:

a) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Podmioty gospodarcze prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy działalność w zakresie międzynarodowego transportu drogowego uważa się za podmioty posiadające co najmniej roczną praktykę w wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1.”,

b) dotychczasowy ust. 2 otrzymuje oznaczenie ust. 3.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.